#عافیت عافیت طلبان می گویند كه اگر شما نمیآمدید صدام با مردم حلبچه اینچنین نميكرد، و گوش ما با این سخن نا آشنا نیست. ما خون خواهان مسلم بن عقیل هستیم و او نیز از ابن زیاد همین سخن را شنیده بود. ابن زیاد گفته بود شما آرامش را در هم ریخته اید و در میان مردم تفرقه افكندهاید. و اكنون نیز حكام جور همان را میگویند. آری، اگر ما سر در گریبان غفلت فرو بریم و به كنج عزلت بخزیم، آرامشی آنسان كه ابن زیاد میخواهد بر جهان حاكم خواهد شد.
________________________________________
#شهید #شهیدآوینی #مرتضی_آوینی #فتح_خون #آوینی #سیدمرتضی_آوینی #سید_مرتضی_آوینی #گنجینه_آسمانی
#سید_شهیدان_اهل_قلم #سیدشهیدان_اهل_قلم #کوتاه_نوشت #کلام_ناب #جملات_قصار #تک_بیت #تک_مصراع #شاه_بیت #بیت_الغزل #روایت_فتح #شهید_آوینی
#شهید
شهدا واسطهٔ پیوند آسمان و زمین هستند و جز از طریق آنان راهی برای جلب عنایات خاصهٔ حضرت حق وجود ندارد... ________________________________________
#شهید #شهیدآوینی #مرتضی_آوینی #فتح_خون #آوینی #سیدمرتضی_آوینی #سید_مرتضی_آوینی #گنجینه_آسمانی
#سید_شهیدان_اهل_قلم #سیدشهیدان_اهل_قلم #کوتاه_نوشت #کلام_ناب #جملات_قصار #تک_بیت #تک_مصراع #شاه_بیت #بیت_الغزل #روایت_فتح #شهید_آوینی
🔸سالها بود که راه و یاد انبیاء فراموش شده بود و ذخایر خدا نیز همچون ستارگانی که در ظلمت شب میدرخشند، جز به چشم بیداران نمیآمدند.
🔹تا ناگاه خورشیدی دیگر متولد شد و انفجار عظیمی از نور شب را شکست و اراده حق از وجود مؤمنینی که لایق آیینگی بودند تجلی یافت، و آخرین عصر جاهلیت نیز با انقلاب اسلامی ایران سپری شد.
🔸خفتگان هنوز از طلوع فجر بیخبرند و نمیدانند که تاریخ در انتطار چه فرداییست، اما ای من، تو که نخفتهای، چشم باز کن و جلوهی ارادهی حق را از وجود این مجاهدان راه خدا ببین...
👤#سید_مرتضی_آوینی
🔰استخانهایمان خرد خواهد گشت...
✍ شهید #سید_مرتضی_آوینی
🔹 برای جلوگیری از (غلبه لیبرالیسم) باید با این تفکر مبارزه کرد که : ما باید آن گونه حرکت کنیم که پسند دنیای امروز و مجامع بین المللی است.
🔹 ضرورت ایجاد رابطه با دولت های دیگر و مجامع بین المللی اگر ما را بدان جا سوق دهد که بخواهیم معیار حرکت خود را پَسند جهانی قرار دهیم ، مسلّم است بدانیم که آن چنان با شتاب به درون چرخ دنده سلطه سیاسی استکبار غرب بلعیده خواهیم شد که حتی استخوان هایمان خُرد خواهد گشت .
📚 حلزون های خانه به دوش ، ص ۴۱