بسم‌الله الرحمن الرحیم اصلا آدم تلوزیون بازی نیستم. اما این‌بار فرق داشت. باید خودِ من را راضی می‌کردم تا بیست ساعت بنشیند پای صحبت‌های‌ شش #مرد. کلمات‌ جاری شده از وجودشان را می‌شنید و در نهایت حق انتخاب یک نفر بیشتر نداشتم. قطره انتخابی که قرار هست حل شود در دریای انتخاب‌ها و جاری کند خیر و خوبی‌ها را. از شما چه پنهان، من که آدم بیست ساعت یک‌جا نشستن نیستم! اصلا آدم یک‌جا ایستادن هم نیستم. رکود و سکون با شیره جانم تناسبی ندارد. درست مثل هجای کلمات همین شش مرد، تا دهان باز می‌کردند و حرف می‌زنند؛ می‌فهمیدی مرد عمل کدام است‌ و اهل شوروشَنگ کدام! آخر #مرد چطور زُل می‌زنی توی قاب دوربین و گوشم را پر می‌کنی از الفاظی که خودت هم نمی‌دانی می‌خواهی چه کار کنی؟ با چه رویی پشت میکروفون باریکِ جلوی رویت می‌دَمی و مَردم را با کلمات که قبلاً تاوانش را داده‌ایم پر می‌کنی؟ با(بی)معرفت پس دیگر کی عبرت بگیریم؟! از برنامه‌هایت بگو و دلسوزی‌هایت چرا هنوز خشم‌ فروخورده داری؟! چرا می‌خواهی با کلمات لاپوشانی کنی؟ مگر حبّ جا و مقام دائمی است و ماندگار؟ آقایان دکترِ دانا؛ تاریخ تکرار می‌شود. تنها او می‌ماند. [فَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ... بالاتر از هر دانایی داناتری، هست ۷۶ یوسف] اگر از او حرف می‌زدی، در راه او و برای او کلامت را جاری می‌کردی او نیز دل‌ها را به سمت شما نرم می‌کرد. دل‌ها دست خداست.♥️ ۶ تیر ۰۳ #انتخاب_اصلح 🌱https://eitaa.com/kalamejari