eitaa logo
کانال تبلیغی ؛ فرهنگی ؛اخلاقی-رمضانی پور
107 دنبال‌کننده
8.9هزار عکس
1.7هزار ویدیو
45 فایل
آیدی بنده برای طرح سوالات @Ramezanipoor
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم// : 💢 !! اصولاً انسانهای موفق کسانی هستند که هدفی دارند و در جهت رسیدن به آن هدف استقامت دارند لذا انسانهایی که عمرشان را به بطالت می گذرانند و هدفمند زندگی نمی‌کنند غافل هستند. غفلت یکی از امراض روحی خطرناک است. عمر انسان یک ثروت هنگفتی است که‌ باید در دنیا که محل تجارت است با آن تجارت کند. انسان های غافل در تجارت دنیا دچار خسران میشوند و بد معامله ای می‌کنند.‌ متاعی بدست نمی آورند و سرمایه‌شان را هم از دست می دهند. مثل کسی که چند میلیارد سرمایه اش را در گرمای تابستان یخ بخرد. 🍀«إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ»(عصر/٢) قران می فرماید: همهٔ مردم در ضررند. 💐استاد اخلاق حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
✅ عبودیت کجا و استکبار کجا؟! ✍ عبادت وقتی حقیقتاً عبادت است که عبدِ عابد در عبادتش خلوص داشته باشد. عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به‌غیر خدا به کسی دیگر مشغول نباشد، و در عملش شریکی برای سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت، بسته و متعلق به جایی نباشد، نه به امیدی، و نه ترسی، حتی نه امید به بهشتی، و نه ترس از دوزخی، که در این صورت است که عبادتش خالص و برای خداست؛ به خلاف اینکه عبادتش به‌منظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در این‌صورت خودش را پرستیده، نه خدا را و همچنین عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به خودش هم مشغول نباشد، که اشتغال به‌نفس، منافی با مقام عبودیت است. عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟! 📚 از | ج ۱ 📖 ص ۵۱ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: مَن عَلَّمَهُ القُرآنَ دُعِيَ بِالأبَوَينِ فَيُكسَيانِ حُلَّتَينِ يُضيءُ مِن نورِهِما وُجوهُ أهلِ الجَنَّةِ. هر کس به فرزندش قرآن بیاموزد روز قیامت پدر و مادر او را فرا می خوانند و دو جامه بر آن دو می پوشانند که از نور آن چهره های بهشتیان روشن می‌شود. الکافی ج۶ ص۴٩ مفاتیح الحیاة ص٢۴٧ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بسم الله الرحمن الرحیم// 🔴 اکتفا به وظایف فردی در رابطه با ظهور کافی نیست! ✍ آیا صرفا اکتفا کردن به مسائل قلبى و عاطفی در رابطه با حضرت، بدون اینکه وارد عینیت زندگی ما شود، یا پرداختن به مسائل و «وظایف فردی»، بدون اینکه جامعه‌ی خود و حتی جامعه‌ی جهانی را به سمت «ظهور» ببریم کافی است؟ و آیا دوستان حضرت تنها با انجام وظایف فردی وظیفه‌شان را انجام داده‌اند؟ خداوند در قرآن می‌فرماید: «يا أيها الذين آمنوا اصبروا وصابروا ورابطوا واتقوا الله لعلكم تفلحون»؛ بر اساس روایات «اصبروا» «صبر فردی» بر مصیبت‌ها و فشارها، صبر بر «گناهان»، صبر بر انجام «واجبات» و طاعات، صبر بر «بلاها»، صبر بر خواهش‌ها و طغیان‌های نفس در میدان‌های شهوت و غضب است. و «صابروا» صبر در مقابل «دشمن» است. استقامتی است که جامعه‌ی مؤمنان در مقابل دستگاه و تمدن مادی باید از خود نشان دهد و دست از «فرهنگ» و «اعتقادات» و «ارزش‌های» خود برندارد. آن وقت با این دو مرحله‌ی صبر و استقامت فردی و اجتماعی نوبت به مرحله‌ی بعد، یعنی به ارتباط با او می‌رسیم. 🔺 «رابطوا» یعنی «و رابطوا إمامکم المنتظر»؛ [پیوند خود را با امام منتظرتان مستحکم کنید.] 👤 📚 از کتاب | ج2 📖 ص 31 #⃣ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍امام صادق(علیه السلام): هنگامی که کسی را دوست می‌داری او را از این محبت آگاه کن... ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
بسم الله الرحمن الرحیم// ‍ ⁉️آیا بعدازظهور رجعت اختیاری است؟ 🔸 دو دسته به دنیا برمی گردند مؤمنان واقعی و مشرکان ملحد، رجعت به دنیا برای هر یک از دو گروه یکسان نیست، رجعت برای مشرکان و کافران سیه روز است . 🔸آری ، آنان باید به دنیا برگردند تا سزای اعمال ننگین خویش را در همین دنیا بچشند، ولی مؤ منان و پارسایان خالص برای رجعت به دنیا آزادند، در صورتی که مایل باشند می توانند هنگام ظهور حضرت برای یاری او بشتابند. 👈 مفضل بن عمر یکی از یاران امام صادق ، علیه السلام ، از آن حضرت چنین نقل می کند: 👈 در مورد قائم ، علیه السلام ، و اینکه برخی از اصحاب ما که منتظر ظهور ایشان بودند از دنیا رفتند گفتگو می کردیم ، امام صادق ، علیه السلام ، فرمودند: هنگامی که ایشان قیام نمایند، (فرشتگان الهی ) در روی قبر کسی که اهل ایمان بوده داخل شده و به او می گویند سرور و مولای تو ظهور کرده است اگر می خواهی که به او به پیوندی ، اختیار دارای و چنانچه بخواهی در کرامت پروردگارت بمانی، آزاد هستی . 📚 پی نوشت ها: 🔸الامام المهدی من المهد الی الظهور ص 655 و 656 🔸متن روایت: ذکرنا القائم ، علیه السلام ، و من مات من اصحابنا ینتظره فقال لنا ابو عبدالله ، علیه السلام : اذا قام اتی المومن فی قبره فیقال له : یا هذا انه قد ظهر صاحبک فان تشاء ان تلحق به فالحق و ان تشاء ان تقیم فی کرامة ربک فاقم . •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
15.13M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌸 به‌به، ماشاءالله 🎥 ببینید و لذت ببرید👏👌
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ﷽؛ 💠 // 🏷 انديشه‌ و عبرت! 🔅 : ✓ «هر كه انديشه‌اى داشته باشد، براى او در هر چيزى عبرتى است». ⁙ «مَن كانَت لَهُ فِكرَةٌ فَلَهُ في كُلِّ شَيءٍ عِبرَةٌ». 📚 غرر الحكم : ح٩٢٣٦
. بسم الله الرحمن الرحیم// ⁉️ پرسش : بصيرت، حاصل عبرت آموختن است يا عامل آن؟ طبق برخی احادیث، بصیرت، عامل عبرت گرفتن است اما برخی برعکس، می‌گویند که عبرت گرفتن سبب بصیرت است. آیا این احادیث با هم تعارض ندارند؟ 📝 پاسخ : بصيرتى كه پديدآورنده اعتبار است با بصيرتى كه حاصل آن است تفاوت دارد! بر پايه شمارى از روايات، پندآموزى، عامل پديد آمدن بصيرت است : 🔅 منِ اعتَبَرَ أبصَرَ . هر كه عبرت بياموزد، بينا مى‌شود . ◌ نهج البلاغه، حكمت۲۰۸ اما به عكس، برخی دیگر، دلالت دارند كه بصيرت، پديدآورنده عبرت آموزى است : 🔅 بالاِستِبصارِ يَحصُلُ الاِعتِبارُ . با بصيرت است كه عبرت آموختن، حاصل مى‌شود . ◌ غرر الحكم : ح ۴۳۵۱ ✧ بصيرتِ نخست، بينشى است كه ذاتا همه انسان ها از آن برخوردارند و با رهنمودهاى انبياى الهى، تقويت مى‌شود. عمل به مقتضاى اين بصيرت، «اعتبار (عبرت گرفتن)» ناميده مى‌شود و اعتبارى كه محصول بصيرتِ نخست است، خود نيز عامل پديدآورنده بصيرت جديدى است كه اعتبار جديدترى را به همراه دارد. ↲ همچنين، هر چه بصيرتْ افزايش يابد، اعتبار و پندآموزى، بيشتر مى‌گردد و هر چه پندآموزى بيشتر شود، ديده بصيرت، قوّت بيشترى پيدا مى‌كند؛ همانند رهروى كه در تاريكى شب، در پرتو نور حركت مى‌كند. در اين جا نيز ديدن، مقدّمه رفتن، و رفتن، مقدّمه ديدن ادامه راه تا رسيدن به مقصد است. ⁙ بصيرت، هم حاصل عبرت آموختن است و هم عامل آن؛ ولى اين دو بصيرتْ با هم متفاوت اند، چنان كه در فرهنگ روايات اسلامى، علم، هم حاصِل عمل است، و هم محصّلِ آن؛ امّا علمى كه حاصل عمل است و علمى كه محصّلِ آن است، با هم تفاوت دارند . 🌐 فرهنگ‌نامه بصیرت، ص۹۶ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani