eitaa logo
کانال تبلیغی ؛ فرهنگی ؛اخلاقی-رمضانی پور
100 دنبال‌کننده
10.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
50 فایل
آیدی بنده برای طرح سوالات @Ramezanipoor
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم/ هنگامی که از (ره) ، در مورد قدمهای معرفت سؤال شد، ایشان سه سفارش اکید داشتند: ✅مشـــارطه، مـــــراقبه و محــــاسبه ایشان می فرمودند: انسان باید در اولین ساعات روز، آنچنان به خود آمادگی دهد که بتواند همواره از تهاجم شیطان و اوهام نفسانی خود محفوظ بماند. او باید با خود چنین شرط کند که امروز یکی از روزهای زندگی توست که سپری می شود؛ در این روز باید چنان مراقبت کنی که خلاف رضای خدا از تو سر نزند و باید تصمیم قاطع بگیری که عمل ناهنجاری انجام ندهی. پس از این تصمیم اوّلی در ابتدای روز، باید در تمام طول روز مراقب شرط خود باشد تا بتواند آن را با موفّقیّت به انجام برساند. مرحوم علّامه می فرمودند: مراقبه از باب مفاعله است که همیشه بین دو فردی که مقابل هم هستند، صورت می پذیرد؛یعنی خدا مراقب شماست و شما هم باید مراقب خدا باشید و مطابق رضای او کاری کنید. پس از طّی این دو مرحله، نوبت به حسابرسی می رسد که سومین مرحله است؛ بدان معنا که در آخرین ساعات، به فکر بنشیند و تمامی حرکات و فعالیتهای روزانه خود را مورد دقّت و حسابرسی قرار دهد، لحظه لحظۀ آن را از نظر بگذراند و از خودش بپرسد و ببیند در مقابل سرمایه ای که امروز از کف داده است، چه به دست آورده است. در این مرحله، شخص باید رفتن،آمدن، نشستن، خوردن، گفتن، نوشتن، برخوردها و خلاصه همۀ حرکات خود را زیر ذره بین قرار دهد و خوب و بد آنها را از هم جدا کند. هرجا خلافی از او سر زد، استغفار نماید و تصمیم بر جبران بگیرد و هر موفقیتی که شامل حالش شده است، خدا را در مقابل آن نعمت سپاس گوید. علامه (ره) می فرمودند: کسی که زندگی خود را به این حال ادامه دهد، به زودی از کمالات فراوانی برخوردار خواهد شد که موفقیت او را در کمتر کسی می توان یافت و برتری روحی او، قابل مقایسه با هیچ یک از سایر مردم عادی که شب و روز خود را بی حساب و کتاب می گذرانند نخواهد بود. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌
امروز سالروز درگذشت علامه عزیز عالم و دوست داشتنی و صاحب کتاب المیزان هست 😍🍎🌸 شادی روحشون صلوات سید محمدحسین طباطبایی(۱۲۸۱- ۱۳۶۰ش) مشهور به علامه طباطبایی مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس. وی از عالمان تأثیرگذار شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران در قرن ۱۴ش بود. او نویسنده تفسیر المیزان و کتاب‌های فلسفی بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است.
1.66M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 چهره نورانی و جذاب علامه طباطبایی و خواندن قسمتی از اشعارشان 👈 من خس بی سر و پایم که به سیل افتادم آن که می‌رفت مرا هم به دل دریا برد
بسم الله الرحمن الرحیم// 👈ادامه... 🤲 دعا چه فایده ای دارد؟! 🔸از مرحوم قدس سره شنیدم، ایشان از استادشان مرحوم قدس سره نقل کردند که ایشان فرمود: گاهی خدا مدت‌ها کسی را به سختی‌هایی مبتلا می‌کند تا یک «یا الله» بگوید. آن «یا الله» آنقدر در سعادتش موثر است که حکیمانه است که آن همه سختی‌ها را تحمل کند تا این حال برای او پیدا شود. 🔹همین دعایی که عمل اختیاری است و با استفاده از هزارها شرط باید فراهم بشود، خود این مؤثر است در این که پیدا کنم در یک کار مهم‌تری. کنم که علمم افزوده شود، ایمانم افزوده شود، روزی‌ام وسیع‌تر شود و ... . 🔸ولی معنی‌اش این نیست که خودم هیچ نقشی ندارم. من هم باید تلاش کنم؛ اما توفیق من و این ، مرهون دعا کردن است. پس من دعا می‌کنم تا استحقاق این را پیدا کنم تا خدا توفیق دهد تا کارم را انجام بدهم تا به نتیجه‌اش برسم. 🗓۹۷/۱۲/۲۲ ❤️ آیت‌الله مصباح یزدی رحمت الله علیه   ═══✼🍃💖🍃✼══
✅ عبودیت کجا و استکبار کجا؟! ✍ عبادت وقتی حقیقتاً عبادت است که عبدِ عابد در عبادتش خلوص داشته باشد. عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به‌غیر خدا به کسی دیگر مشغول نباشد، و در عملش شریکی برای سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت، بسته و متعلق به جایی نباشد، نه به امیدی، و نه ترسی، حتی نه امید به بهشتی، و نه ترس از دوزخی، که در این صورت است که عبادتش خالص و برای خداست؛ به خلاف اینکه عبادتش به‌منظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در این‌صورت خودش را پرستیده، نه خدا را و همچنین عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به خودش هم مشغول نباشد، که اشتغال به‌نفس، منافی با مقام عبودیت است. عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟! 📚 از | ج ۱ 📖 ص ۵۱ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani
✨﷽✨ ✳ اگر داشتند، می‌آوردند و می‌دادند ✍ فرزند نقل می‌کند: «پدرم از درآمد زمین زراعی‌ای که داشت، به روستائیانی که نیازمند بودند وام می‌داد و رسید می‌گرفت و چنان‌چه کسی بعد از دو فصل برداشت محصول قادر به پرداخت بدهی خود نبود، آن را بخشیده و قبض را به خودش پس می‌داد و از طلب خود صرف‌نظر می‌کرد. یک بار چند قبض دست پدرم بود که از این واسطه‌ها طلبکار بود، آن روز من دیدم قبض‌ها را از جیب خود درآورد، مدتی به آن‌ها نگریست و ناگهان همه را پاره کرد و دور ریخت؛ در حالی که بیش از حد تصور به پول برای گذراندن معاش عادی احتیاج داشت. من با تعجب پرسیدم: پدر چرا این‌کار را کردید؟ نگاهی عمیق به من کرد و گفت: «پسرم اگر داشتند، می‌آوردند و می‌دادند. خدا را خوش نمی‌آید که من بدانم آن‌ها دستشان خالی است و آن‌ها را تحت فشار قرار دهم و ابراز طلبکاری کنم!» 📚برگرفته از سایت دار القرآن علامه طباطبایی ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ https://eitaa.com/kanaltablighiramezani