eitaa logo
کانون ادبیات عرب
2.2هزار دنبال‌کننده
110 عکس
24 ویدیو
86 فایل
✍باسمه تعالی 📣 #توجُّه: 🔊استفاده از مطالبِ مذکورِ در کانال، #فقط با ذکر منبع، #مجاز است و در صورت تخطّی پیگرد قانونی دارد. 📝 گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے: ╭─═ঊঈ🔴ঊঈ═─ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ🔴ঊঈ═─ 📲پل ارتباطی: 🔵 @Lakhair
مشاهده در ایتا
دانلود
#سوال شماره: #۱۲ ✅بحثِ #کاربردی. ✏️بنا به پیشنهاد برخی از دوستان که فرموده اند: {خوب است حرکت بحث از شواهد عینی و واقعی شروع شود}، لازم است در حدّ توان به چنین امری عمل نماییم. ❓در آیه شریف ۷۸ سوره مبارکه هود آمده است: 🔻 قَالَ يَا قَوْمِ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ 🔻؛ سوال: 1⃣) آیا کلمه {أَطْهَرُ} #اسم تفضیل است یا #افعل_تعیین می باشد؟ 2⃣) در صورت اذعان به اسم تفضیل بودن نمودید، ارکان کلمه {أَطْهَرُ} را بیان بفرمایید یعنی: ۱) مفضَّل: ۲) مفضَّل علیه: ۳) ادات تفضیل: ۴) متعلّق تفضیل: ۵) حیثیّت تفضیل: ✳️ لازم به ذکر است برای فهم این ۵ رکن به پاسخ سوال شماره: ۰۶ رجوع بفرمایید. 🙏لطفا نظر خود را با بیان #دلیل_قانع_کننده بیان بفرمایید. ✅لطفا بعد از پاسخ به دو سوال فوق، ترجمه ای از این عبارت بیان بفرمایید. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #برگرفته از گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺
کانون ادبیات عرب
📝بیان #عینِ عباراتی که این عدّه از اساتید، در پاسخ از دو سوال مذکور مطرح کردند:👇
🔵قبل از بیان نقد و اصل پاسخ، مناسب است از باب مقدّمه به سوالی پاسخ داده شود و آن این که تعریف عنوانِ فاعل؛ مشبّهه و مبالغه از نگاه چه می باشد؟ 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f
کانون ادبیات عرب
#بیان‌_مقدّمه:👇
۱) بیان اسم فاعل 👤مرحوم شیخ بهایی در کتاب {صمدیّه} نسبت به تعریف فاعل فرموده است: {مَا دلَّ عَلَی حَدَث و فَاعِلِهِ علی مَعنَی الحُدُوث}؛ تحت اللّفظی: 👈اسم فاعل، اسمی است که دلالت بر حدث و فاعل آن حدث، به صورت حدوثی می نماید؛ 🗣مرحوم سیّد علی خان مدنی در کتاب {الفرائد البهیّه} در شرح عبارات مرحوم شیخ بهایی می فرماید:{و اسم الفاعل ما دلّ وضعاً علی حدث و فاعله فخرج اسم المفعول لکن علی معنای الحدوث بِاَن یفیدَ حدوثَه و تجدُّده عن فاعله ...} یعنی اسم فاعل در مقام وضع دلالت بر حدث و فاعل آن حدث عَلَی نحوِ الحدوث می کند به گونه ای که مفید حدوث و صدور و تجدُّد از فاعل اش باشد. 🔸با توجّه به این تعریف نتیجه آن می شود که نگاهی که در اسم فاعل می باشد، نگاه حدوثی است یعنی زمانی که گفته شد: {ضارب}، مراد این است که این لفظ دلالت بر حدث ضَرب به همراه فاعل آن حدث به صورت حدوثی و صدوری می کند یعنی در کلامِ {زید ضارب}، گفته می شود: زید، حدث ضرب را در خارج، ایجاد و صادر و احداث نمود. 📚رجوع بفرمایید: الفرائد البهیّه فی شرح الفوائد الصمدیّه، ص۲۳۱، چاب مهر بیکران. 💯❌💯 با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f