💢 #قسمت_دوم: بازتاب تفسیری 👤زمخشری از جمله کسانی است که همانند مبرّد و سهیلی قائل به فرق میان دو طریق مزبور در تعدیه می باشد. 🔺ایشان در آیه ۱۷ سوره مبارکه بقره: 《ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ》[الآیه]، بر اساس این نگاه، فاعل را در اصل فعل با مفعول همراه و مصاحب دانسته و می فرماید: 《و الفرق بین {أذهبه} و {ذهب به} أنّ معنى {أذهبه}: أزاله و جعله ذاهبا، و يقال: {ذهب به} إذا استصحبه و مضى به معه...》. 🔰 بیان #ایراد ♦️ در اینجا ایرادی را نسبت به بیان زمخشری و همانند او مطرح کرده اند و آن این که فاعل در آیه فوق، ذات اقدس خداوند است و طبق بیان این عدّه، باید خداوند را نیز متّصف به وصف ذهاب بدانیم تا مصاحبت و همراهی در اصل فعل با مفعول حاصل گردد و حال آن که ذات اقدس خداوند از چنین اتّصافی مبرّا می باشد. 🔰 پاسخ از #ایراد فوق ♦️ایراد مذکور عمده ترین ایرادی است که از ناحیه کسانی همچون ابن هشام که فرق گذشته را قبول ندارند، وارد شده است لکن کسانی همچون زمخشری که قائل به تفاوت گذشته می باشند در پاسخ از ایراد فوق و دفاع از نگاه خود، مصاحبت و مشارکت موجود در آیه را با توجه به قرینه متّصله عقلیّه (امتناع وصف ذهاب در مورد ذات اقدس خداوند) به صورت حسّی و ظاهری معنا نمی کنند بلکه چنین تعبیری را در مورد خداوند از باب مبالغه می دانند لذا زمخشری در عبارتی کوتاه گفته است: {و المعنی: أخذ الله نورهم و أمسكه ... فهو أبلغ من الإذهاب} #یعنی به کارگیری باءِ تعدیه دلالت بر شدّت امر دارد به نحوی که هیچ گاه نور آن ها بازگردانده نمی شود. فلذا از این تعبیر در مقام تاکید و شدّت و مبالغه استفاده می شود بخلاف {أذهب الله نورهم}. 📣امّا مطابق نظر ابن هشام و کسانی که قائل به این فرق نمی باشند آیه مذکور دلالتی بر این شدّت نداشته و 《ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ》معادل {أذهب الله نورهم} می باشد. 📚برای تحقیق بیشتر مراجعه کنید به تفسیر انوار التنزیل و اسرار التاویل و همچنین تفسیر روح المعانی ذیل آیه ۱۷ سوره مبارکه بقره. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. 📝لینک #جدید گروه: بـَـحث جَنجالے طَلبگے: ╭─═ঊঈ⭕️👇⭕️ঊঈ═─╮ ⚫️ eitaa.com/joinchat/670302231C6b64d14cba ╰─═ঊঈ❌👆❌ঊঈ═─╯