🔺چرا روز مبعث، روز زیارت مخصوص امیرالمؤمنین(ع) هم هست؟ #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

♦️ورود متخصصان طب ایرانی به حوزه پیشگیری و درمان کرونا با دستور وزیر 🔹با دستور وزیر بهداشت به دبیر ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا، متخصصان طب ایرانی، رسما به حوزه پیشگیری و درمان کرونا در کشور وارد می‌شوند. 🔹وزارت بهداشت گفته «در اغلب شهرهای کشور چین، برای درمان ۹۰ درصد بیماران کرونایی، از ترکیب طب رایج و طب سنتی بهره گرفته شده» و پزشکان چینی از به‌کارگیری طب سنتی در مهار و درمان کرونا «نتایج قابل توجهی» کسب کرده‌اند. @AkhbareFori

🌀 حوزه علمیه و بی سر و سامانی طب سنتی 📝 غیبت کبرای نهادهای بالادستی حوزه‌ علمیه 🖋 علی مهدوی 🔹 ... شاید در میان این فریادها، آنچه گم شد نوای انسان‌های معقول و مطالبات منطقی بود. اینکه بالاخره تکلیف حوزه‌های علمیه با طب اسلامی چیست؟ اصلا حوزه‌های علمیه‌ی اسلام در این باره وظیفه‌ای بر دوش دارند یا خیر؟ اگر امروز خیل قابل توجهی از حوزویان و مخصوصا معممین مشغول طبابت و تجویز طبی باشند چه؟ 📌 متن کامل یادداشت در پست بعد 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 http://eitaa.com/joinchat/3159949328Ce4657829f7

🔴هيچ نوروزى نمی آید مگر آن که ما اهل بیت در آن روز، انتظار فرج داريم، زيرا نوروز از روزهاى ماست. اهل فارس، (حرمت) این روز را حفظ کردند، امّا شما به آن بی توجّهی کردید. عَنِ الْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ: إنَّ يَوْمَ النَّيْرُوزِ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَخَذَ فِيهِ النَّبِيُّ صلّی الله علیه و آله لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام الْعَهْدَ بِغَدِيرِ خُمٍّ فَأَقَرُّوا لَهُ بِالْوِلَايَةِ، فَطُوبَى لِمَنْ ثَبَتَ عَلَيْهَا وَ الْوَيْلُ لِمَنْ نَكَثَهَا، وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي وَجَّهَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله عَلِيّاً علیه السلام إِلَى وَادِي الْجِنِّ، فَأَخَذَ عَلَيْهِمُ الْعُهُودَ وَ الْمَوَاثِيقَ، وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي ظَفِرَ فِيهِ بِأَهْلِ النَّهْرَوَانِ وَ قَتَلَ ذَا الثُّدَيَّةِ، وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَظْهَرُ فِيهِ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ وُلَاةَ الْأَمْرِ وَ يُظْفِرُهُ اللَّهُ تَعَالَى بِالدَّجَّالِ فَيَصْلِبُهُ عَلَى كُنَاسَةِ الْكُوفَةِ، وَ مَا مِنْ يَوْمِ نَوْرُوزٍ إِلَّا نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِيهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَيَّامِنَا، حَفِظَتْهُ الْفُرْسُ وَ ضَيَّعْتُمُوهُ. ثُمَّ إِنَّ نَبِيّاً مِنْ أَنْبِيَاءِ بَنِي إِسْرَائِيلَ سَأَلَ رَبَّهُ أَنْ يُحْيِيَ الْقَوْمَ‏ الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ‏، فَأَمَاتَهُمُ اللَّهُ، فَأَوْحَى إِلَيْهِ أَنْ صُبَّ عَلَيْهِمُ الْمَاءَ فِي مَضَاجِعِهِمْ، فَصَبَّ عَلَيْهِمُ الْمَاءَ فِي هَذَا الْيَوْمِ، فَعَاشُوا وَ هُمْ ثَلَاثُونَ أَلْفاً، فَصَارَ صَبُّ الْمَاءِ فِي يَوْمِ النَّيْرُوزِ سُنَّةً مَاضِيَةً لَا يَعْرِفُ سَبَبَهَا إِلَّا الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ‏، وَ هُوَ أَوَّلُ يَوْمٍ مِنْ سَنَةِ الْفُرْسِ. (بحار الأنوار، ج‏59، ص119/ عوالي اللئالي، ج‏3، ص41 به نقل از علاّمه سیّد بهاءالدین علیّ نسّابه) معلّى بن خُنَیس از حضرت صادق عليه السّلام نقل می کند که فرمود: نوروز، همان روزي است كه پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله براى امير المؤمنين عليه السّلام در غدير خم بيعت گرفت و (مردم) به ولایت او اقرار کردند، و خوشا بر کسی که بر ولایت آن حضرت ثابت قدم ماند، و وای بر کسی که این بیعت را شکست. نوروز، روزي است كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله على عليه السّلام را به وادى جن فرستاد تا از آنها پيمان بگیرد. نوروز، روزي است كه امیرالمؤمنین علیه السلام بر اهل نهروان پيروز شد و ذو الثُّدَيَّة را كشت. نوروز، روزي است كه قائمِ ما اهل بیت و قائمِ اولیاء امر، ظهور می کند و خداوند وی را بر دجّال پیروز می گرداند و دجّال را در زباله دانی کوفه به دار می آویزد. هيچ نوروزى نمی آید مگر آن که ما اهل بیت در آن روز، توقّع فرج داريم، زيرا نوروز از روزهاى ماست. اهل فارس، (حرمت) این روز را حفظ کردند، امّا شما به آن بی توجّهی کردید. پیامبری از بنى اسرائيل از پروردگارش درخواست کرد که آن قومی که هزاران نفر بودند و از ترس مرگ از دیارشان خارج شده بودند و خداوند آنها را میرانده بود، زنده کند. پس خداوند به آن پیامبر وحى كرد كه بر آنها آب بريزد، و آن پیامبر در نوروز بر آنها که سی هزار نفر بودند، آب ريخت و آنها زنده شدند. لذا آب پاشيدن در اين روز، سنّت ثابتى شد و دلیل این سنّت را جز راسخین در علم (یعنی ائمّه اطهار علیهم السلام) نمی دانند. نوروز اولین روز از سال اهل فارس است. https://eitaa.com/joinchat/2627469312Ce79e470920

چند پیشنهاد استاد اخوان درباره پیشگیری و درمان کرونا دوره مجازی سطح ۱و۲ نوروز۹۹ نشر دهید https://eitaa.com/joinchat/2627469312Ce79e470920

📝آنچه می توان از کرونا آموخت جهان در حال حاضر و در عصر جهانی‌شدن، به علت پیشرفت‌های شگفت‌انگیز تکنولوژی‌های رسانه‌ای و ارتباطی، به یک کل به‌هم پیوسته و یک‌پارچه تبدیل شده است. اینک با تغییر وضعیت‌های زمانی و مکانی، ارتباطات متقابل و سرعت عمل اجتماعی، «سرزمین» معنای سنتی خود را از دست داده و دیگر وجود مرزهای جغرافیایی و فرهنگی قادر نیست از نفوذ دنیای بیرون به درون خانه و جامعه جلوگیری کند و لذا هر مشکل و یا رخدادی در هر نقطه‌ای از جهان می‌تواند سایر مناطق را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین نیاز به تعریف جدید واژه‌هایی چون مسئولیت، تعهد، ارتباط، دیگری و… ضرورتی انکارناپذیر دارد. بیماری ویروسی جدید منسوب به کرونا و نحوۀ سرایت و گسترش آن، نمونۀ عینی و روشنی است از وضعیت پیچیده «هم‌جواری»، یعنی نزدیکی فزایندۀ جهانیان با یکدیگر و تبعات آن در عصر جهانی‌شدن. یک فرد بیمار می‌تواند ناقل بیماری به دیگرانی باشد که هیچ آشنایی و ارتباط خاصی با او ندارند و آن دیگران نیز می‌توانند کسان دیگری را مبتلا کنند بدون آن که خود نشانه‌ای از بیماری داشته باشند. و چون به واسطۀ امکانات حمل و نقل آسان و سریع مردم در سرتاسر جهان با یکدیگر در ارتباط‌اند، همۀ کشورها آلوده می‌شوند و مسئلۀ یک جامعه به مسئلۀ همۀ جوامع بشری تبدیل می‌شود. این پدیده جدید، پیامدها و آموزش‌های متعدد و جدیدی دارد که بعضاً بسیار در خور تأمل بوده و می‌تواند درس‌آموز باشد. از جمله یکی از مهم‌ترین پیامدهای درخور تأمل آن، بسط مفهوم فعل اخلاقی است زیرا در چنین وضعیتی دایرۀ مصادیق فعل اخلاقی از محدودۀ رفتارهایی که صرفاً محیط زندگی فردی و یا حداکثر اجتماعی خود فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، فراتر می‌رود و «مسئولیت» در قبال عمل فردی، معنای جدیدی به خود می گیرد. چراکه تصمیم یک فرد برای مراقبت و یا عدم مراقبت از سلامتی خودش، در واقع تصمیمی است که به یک معنا برای سلامتی و یا عدم سلامتی همۀ مردم در سرتاسر عالم اتخاذ می‌کند؛ یک فرد بیمار می‌تواند کل جامعه را بیمار کند و یک جامعۀ بیمار، دیگر جوامع را. شاید بتوان قاعدۀ طلایی اخلاق را که در کانت تفسیری عقلانی پیدا کرده است به‌صورت انضمامی و عملی بازشناخت بدین معنا که یک فرد با انتخاب بیماری برای خود (به دلیل بی‌توجهی و عدم مراقبت‌های بهداشتی)، عملاً بیماری را برای همۀ مردم برمی‌گزیند چراکه تصمیم وی از دایرۀ اثرگذاری شخصی بسیار فراتر می‌رود و ابعاد گسترده و جهانی پیدا می‌کند. بی‌شک مسئولیت اخلاقی چنین تصمیمی و نیز تبعات آن با معیارهای رایج مسئولیت‌پذیری و سنجش فعل اخلاقی تفاوتی بنیادین پیدا می‌کند. پیامد دیگر بیماری نوظهور «کرونا» با قابلیت گسترش و انتقال پیچیده و عجیبی که دارد، آن هم در زمانه‌ای که پیشرفت‌های علمی مرتبط با شناخت و درمان بیماری‌ها، در اوج است، این است که نشان می‌دهد بشر هیچ گاه نمی‌تواند مدعی شود که نسبت به تمامی خطرات پیرامون خود آگاه بوده و راه‌های مقابله با آن‌ها را یافته است. شواهد متعددی در تاریخ دهه‌های اخیر، یعنی اوج پیشرفت‌های علمیِ پزشکی و بیولوژیک، دال بر این مدعاست که علم همیشه در اوج غرور و تبختر خود با مشکلاتی روبه‌رو شده که با صرف مدت‌ها تلاش و توان مضاعف و قربانیان بسیار موفق به غلبه بر آنها گشته است. این سخن به‌معنای کم‌ارزش شمردن پژوهش‌های علمی نیست زیرا به‌واسطۀ همین تلاش‌ها و پژوهش‌هاست که نهایتاً راه‌حل‌ها یافت می‌شوند و این‌گونه خطرات رفع می‌گردند، بلکه این سخن بدین معناست که نظام هستی بسیار پیچیده‌تر از آن است که زمانی بشر بتواند مدعی شود از اسرار بسیار نهفته در هزارتوی عالم، سر در آورده و همۀ معماهای آن را گشوده است. و نیز کرونا به ما می‌آموزد که جهان قوانینی دارد که کشف و به خدمت گرفتنشان کار علم است و ترس‌هایی دارد که مواجهه و غلبه بر آنها کار دین است (البته مرادم از دین نه شریعتی خاص بلکه کلیۀ راه‌های معنوی اتصال به ماوراء است که دین به‌معنای خاص هم می‌تواند مصداقی از آن باشد). لذا علم و دین که در اصل هر دو به ساحت یک حقیقت کلی تعلق دارند، برای بقای آدمی به‌خصوص در عصر مخاطرات بی حد و حصر و پیش‌بینی‌ناپذیر عصر جهانی شدن، به یکدیگر نیاز دارند. آن چه دین بر عهده دارد مکمل چیزی است که علم متکفل انجام آن است و بالعکس. برای مثال در شرایط کرونایی امروز علم می‌گوید چگونه در مقابل آسیب‌های جسمی ناشی از بیماری از خود محافظت کنیم و دین به ما می‌آموزد که چگونه آرامش خود را در قبال ترس و وحشت ناشی از شرایط بحرانی فعلی، حفظ کنیم. و لذا همان‌طور که جسم و روح برای حفظ سلامت خود به یکدیگر نیازمند و وابسته‌اند، علم و دین هم برای سامان دادن به یک زندگی مطلوب برای آدمی، به یکدیگر احتیاج دارند.

همچنین کرونا به ما می‌آموزد که برخلاف نظر امثال سارتر دیگری دوزخ ما نیست بلکه می‌تواند صرف‌نظر از ملیت، مذهب و فرهنگ متفاوت، ناجی ما باشد کما این که بدون حضور و وجود دیگری، توان مقابله و مواجهه و حل بسیاری از بحران‌ها، به‌خصوص بحران‌های زیست محیطی فراروی آدمی، امکان‌پذیر نیست. نباید فراموش کرد که انسان‌ها برای دوام و بقای خود بر روی کرۀ زمین، اولاً به ارتباط متقابل عاطفی با یکدیگر نیاز دارند. کما این که قرنطیۀ کرونایی و قطع ارتباط نسبی مردم با یکدیگر، خلا بزرگی در روابط عاطفی افراد خانواده و آحاد جامعه ایجاد کرده است که علاوه بر پیامدهای منفی کوتاه مدت، می‌تواند آسیب‌های روحی و روانی بسیاری را در دراز مدت به‌دنبال داشته باشد. ثانیاً حل‌وفصل چنین بحرانی جز با همکاری همه‌جانبه فکری و علمی و فنی و… همۀ دست‌اندرکاران امور مربوطه و حتی مردم عادی با یکدیگر امکان‌پذیر نیست. سخن آخر این که اصولاً مواجهۀ معقول و منطقی و نتیجه‌بخش با مشکلاتی که بشر در جهان کنونی با آن‌ها رودرروست، اعم از بیماری، فقر، نابرابری، افسردگی، پوچی، بحران های هویت و معنا و… گفتمان‌ها متعددی را می‌طلبد که خود نیاز به همفکری همۀ پژوهشگران در همۀ حوزه‌های علوم، اعم از علوم انسانی، علوم تجربی و… دارد. شمس الملوک مصطفوی ۱۸ اسفند ۱۳۹۸ @philosophyofsocialscience @KanooneQarbshenasiAndisheIslami

مرکز نیکوکاری بشری به عنوان واحد خیریه قرارگاه همراه جهادی،در حال خدمت رسانی به نیازمندانی ست که به واسطه #کرونا آسیب دیده اند: 1️⃣بیماران 2️⃣خانواده های بیمارانِ بستری 3️⃣مشاغل تعطیل شده بر اثر کرونا 4️⃣کمک به خانواده های جهادگران کرونایی و... شما می توانید با کمک های نقدی و غیر نقدی خود یاری گر ما در این امر باشید. ✅ درگاه پرداخت آنلاین کمک های نقدی http://IDPay.ir/madadtollab ✅ شماره کارت به نام مرکز 6037997950045543 ✅ مراجعات خیرین: @M_N_B_G 🔴 #توجه: در صورت واریز موضوع را اطلاع دهید. 🔴 ❌ با مرکز نیکوکاری بشری همراه باشید 👇👇 🌐http://eitaa.com/joinchat/309788688C1817eba511

خیریه فوق مورد تایید می باشد

🚨📹 نماهنگ #ویژه | مروری بر مهمترین بیانات رهبر انقلاب در سال ۹۸ ✅ حوادث اخیر به ما خبر میدهد، پدیده‌ای یکتا در آینده تاریخ در راه است. ۹۸/۱۱/۵ 🔻 کاربران KHAMENEI.IR با شرکت در نظرسنجی انتخاب مهمترین جمله سال ۹۸، این جمله‌ی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را به عنوان مهمترین و به‌یادماندنی‌ترین جمله رهبر انقلاب در سالی که گذشت، برگزیدند. 💻 @Khamenei_ir

📌 پیام دانشجویی از اروپا 💬 هیچ کلمه‌ای نمی‌تواند احساساتم را توصیف کند... از همان ابتدا عاشقش شدم. 📹 پس از انتشار ترانهٔ «وقتی نام تو را می‌شنوم» پیام دانشجویی از اروپا به دست‌مان رسیده که در این ویدیو آن را می‌بینیم. @VetrMusic

🎼 When I Hear Your Name ترانهٔ انگلیسی «وقتی نام تو را می‌شنوم» 🔸 اثر جدیدی از وِتر با موضوع حرارت محبت امام حسین(ع) ♥️ حسین را جهانی کن! 🔗 نسخهٔ اصلی در کانال رسمی #Vetr جهت اشتراک در فضای بین‌المللی: YouTube: https://youtu.be/rSKGMQh0cNw Instagram: instagram.com/vetrmusic @VetrMusic

🎧 استاد میرباقری | پاسخی کوتاه به یک شبهۀ الهیاتی دربارۀ کرونا 💥 نزول بلا و ابتلا، برای سیر دادنِ بندگان به سمت خداست. گرفتاری‌ها و ابتلائات، #باحساب‌وکتاب نازل می‌شود و #باحساب‌وکتاب هم رفع می‌شود. خداوند متعال می‌تواند ابتلائات را بردارد، اما بنا نیست که بی حساب و کتاب، گرفتاری‌های عالَم رفع بشود. 💥 درست است که امام، باذن‌الله حاکم بر قوانینِ عالَم است و قانونِ ابتلائات در دست اوست و اگر اراده کند یک بلای اجتماعی به‌راحتی رفع می‌شود، اما نباید #امام را در حد #طبیب تنزل داد و حرم امام را در حد #بیمارستان تنزل داد. حرم امام بیمارستان نیست. شأن امام فوق اطباست. ☑️ @mirbaqeri_ir

حکایت امروز ما 💡🔍 تحلیل:🖌 قصه پُرغصه غربت آدمی در زندگی دنیا روایت دلسوختگان بریده از عالم قدس و طهارت است. این روایت که روایت هبوط آدمی بر روی زمین است اگر فهم شود زمینه بازگشت آدمی به عالم عِلوی است. اما صد افسوس که آدمی پس از لختی درنگ، لذت حضور را فراموش کرده و به جای گریه و تضرع برای بازگشت، به صورتکی از آن دل خوش می کند. گویی که اساساً حضوری در کار نبوده و هر چه هست همین است که هست. مانند کسی که مدت مدیدی در خانه تنگی نشسته و به فضای بسته عادت کرده و وقتی با او از هوای تازه بوستان و کوهستان سخن بگویی مانند شتری که به نعلبند خود نگاه می کند، نگاهت کند و سرش را تکان دهد. بچه ای که در بازارچه دست مادر را رها کرده و گم می شود تمام غم عالم بر دلش می نشیند اما اگر پس از مدتی به ویترین های بازار دل خوش کند، آغوش محبت مادری را فراموش کرده و از محبت، مفهومی بیش برایش نمی ماند. یکی از رحمت های بزرگ الهی این است که گاهی تلاطماتی بر زندگی آدمی می زند، بلکه حضور و هم آغوشی با قدسیان را به او یادآوری کند. این تلاطمات اگر تنبّه نیاورد گاهی دور تُندی به خود می گیرد تا شرایط آماده تری برای تنبّه ایجاد کند. این تلاطماتِ بیدارکننده گاهی علاوه بر اثر بیدارگری، خود به گونه ای ترتیب داده می شوند که معرفت بخش نیز باشند. الان سخن بر سر این نیست که بحران بیماری کرونا، تنبُّهی برای انسانِ غفلت زده است، این که روشن و بدیهی است. زیبایی در این جاست که این بحران با دور تُندی که دارد به گونه ای ترتیب داده شده که به ما بفهماند، چگونه انسان در مدت کوتاهی دستش از ارتباطات حضوری کوتاه شده و به ارتباطات صوری و مجازی رو میآورد و عن قریب است که به همین فضای مجازی و صورتک های آن دل خوش کند و گمان کند زندگی خُب همین است! قرنطینه خانگی گرچه به ضرورت، ارتباطات مجازی را قویتر کرده اما فراموش نکنیم که "چهره به چهره" حقیقی کجا و "چهره به چهره" مجازی کجا؟ به قول عزیزی، حسِّ آه نَفَس بر گونه ها و گرمای وجودی بر پوست بدن کجا و شنیدن صدای آه بصورت دیجیتال کجا؟ درست مثل اینکه شما را از رﺅیتِ باغ ِگُل باز دارند و بجایش تصویر گُل با پراکنش "بوی مجازی" بگذارند! جالب تر اینکه همین قرنطینه خانگی که می توانست جهشی در تقویت حضور خانوادگی باشد تبدیل به ارتباطی میشود به ظاهر نزدیک، اما با دیوارهای شیشه ای. به جای اینکه حضور خانوادگی تجربه ای شیرین شود برای الگو گیری در ارتباطات بیرونی و به عبارتی نَرمْ نَرمک بیرونمان هم حضوری شود، برعکس، حضور خانوادگی مان هم بیرونی شد آن هم بیرون مجازی. همه این ها زیرِ سرِ احساس کمبودِ ناشی از عدم حضور است که انسان را می کشاند تا خود را در هویت مجازی اش پُر ببیند و خَرمست لایک های فُرمالی شود که همه توخالی است؛خرمَستِ چشمانی از نگاه، توخالی. یک بار بر سرِ همه ما کلاه گشادی رفته و عالم حضور حقیقی را بر اثر هبوط از دست داده و عالم مجاز را حقیقی تلقی کرده ایم؛ البته کَکِمان هم نمی گزد. انگار نه انگار که پدر ما حضرت آدم-علی نبینا و آله و علیه السلام- چهل سال از غُربت حضور در محضر قدسیان گریه کرد. آن جا هم خطوری از احساس کمبود که بر قلبمان رفت ما را از سرمستی جذبه حضورِ حقیقی به در آورد و به خَرمستی داشته های مجازی کشاند. سرمستی، حالتِ رهایی و شناوری است در افسون گُل سُرخ؛ اما احساس کمبود آدمی را می کشاند به بد مستیِ کندنِ گل سرخ. اولی حضور است و حسِّ بودن، دومی غفلت است و حسِّ داشتن. این کجا و آن کجا؟ البته که گُل را می توان دید و داشت منتها نه با حسِّ تملک. با دیدن هر گُل، ریه را از ابدیت پُر و خالی بکنیم! حقیقت را نمی توان تملُّک کرد، پیِ آواز حقیقت بدویم. هنوز هم در حال هبوط هستیم بطوریکه به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی-رحمه الله- در اثر هبوط، به عالم اعتباریات آمده و در آن غوطه وریم، گویی اگر از این عالم مقیَّد به درآییم خفه می‌شویم، همچون ماهی بیرون از آب. البته از این مجاز طبیعی و نیز مجاز اجتماعی در حال درافتادن به مجاز دیجیتال هم هستیم، یعنی مجاز اندر مجاز اندر مجاز. به این میگویند "هبوطِ مضاعف"! البته از آنجا که هر هبوطی، مشتمل بر سرّی هدایتی است، هبوط دیجیتالیِ کرونایی هم میتواند فرصتی باشد برای معرفت افزایی. از آنجایی که این هبوط دیجیتال به لحاظ مدتِ زمان، دورِ تُندی دارد ما می توانیم گذر از یک نحوه حضور نیمه حقیقی را به یک نحوه ارتباطِ کاملاً فُرمال و صوری که در واقع، نحوه ای غیبت است تجربه کنیم. این تجربه به خاطر سنخیتی که با هبوط آدمی بر روی زمین دارد می تواند کیفیت هبوط آدمی و گذر از عوالم پیشین به این دنیا را برای ما ملموس کند؛ چیزی که فهم آن در حالت عادی دشوار است، همچنین اینکه چطور میتوان وارد عالم مجاز شد اما حضور را با توجهات فعلی و انفعالی از کف نداد و رها بود. به نظر می رسد آن چه را که حکمایی مانند شیخ اشراق در تمایز

و تقدم علم حضوری بر علم حصولی فریاد زدند یا آنچه را که امثال ملاصدرا در تقدمِ نگرش وجودی بر نگرش ماهوی برجسته کردند یا آنچه را امثال علامه طباطبایی در تقدّم و اشرفیّت و مبنائیّت معرفت أنفسی بر معرفت آفاقی بر زبان راندند، در این بحران کرونایی قابل لمس شده است؛ چیزی که معلمان فلسفه برای فهمیدن و فهماندن آن به دانشجویان حکمت جان به لب می شدند. هایدگر هم بی راه نمی گفت که با دیگران‌بودن مقوم هستی خاص انسان است. رسیدن به چنین معرفتی در این موقعیت مرزی و خاص،البته اما شرطی دارد، و آن این که در این وضعیتِ قرنطینه خانگی ِکرونایی، به دقت نظاره گر مجازی و دیجیتال شدن خود باشیم و اینکه ممکن است کم کم و نرم نرمک فضای حقیقی را فراموش کرده، به همین ارتباطات دیجیتال دل خوش کرده، و دچار حقیقتْ پنداری امورِ اعتباری و مجازی شویم. 💎✒️ مهدی سپهری ۲۱ رجب ۱۴۴۱ / ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۸ @kanooneQarbshenasiAndisheIslami

امام خمینی ره: این سازمان(صداوسیما) باید صدرصد به صورتی باشد که با نهضت #اسلامی بسازد نه اینکه ما بگوئیم رادیو و تلوزیون اسلامی هست ولی ببینیم یک حرف هایی در آن می زنند که به اسلام و به انقلاب لطمه وارد می آورد. #فحشا #صدا_سیما #عادی_ساز @kanooneQarbshenasiAndisheIslami

می‌گویند چرا پروازهای چین را از همان اول نبستید تا کرونا وارد ایران نشود؟! این جماعت تازه می‌فهمند #حاج‌قاسم و یارانش چرا از همان اول راه داعش را به کشور بستند تا وارد کشور نشوند، ولی همین‌ها می‌گفتند در سوریه چه می‌کنید؟! #کرونا #داعش @kanooneQarbshenasiAndisheIslami

☢🎥 مستندی از زندگی استاد اخوان پخش شده از شبکه افق @KanooneQarbshenasiAndisheIslami

➕/🔻بسته حاضر که به مناسبت فرا رسیدن سال نو و ایام نوروز ارائه می‌گردد، دربرگیرنده موضوعاتی همچون خلقت، رجعت، حیات و ممات از نگاه قرآن کریم است. 🔻ارائه‌دهنده این مباحث، حجت‌الاسلام‌‌والمسلمین ضیایی کارشناس معارف قرآنی است که صاحب تألیفات متعددی در حوزه علوم تفسیر و حدیث می‌باشد. بسته پیش‌رو مشتمل بر ۹ فایل ۸ دقیقه‌ای است که عنوان هر یک، ازاین‌قرار می‌باشد: ۱- تحویل حال در تحویل سال؛ تفسیر آیات ۵۶ و ۷۵ و ۴۳ سوره‌های بنی‌اسرائیل، مومنون و فاطر. ۲- فصل رویش؛ تفسیر آیات ۵۳ و ۱۶۴ و ۲۶۱ سوره‌های فصلت، بقره و فتح. ۳- خلقت و رجعت؛ تفسیر آیات ۱ تا ۸ سوره طارق. ۴- خلقت و عبودیت؛ تفسیر آیه ۵۶ سوره ذاریات. ۵- خلقت و حیات؛ تفسیر آیه ۲۴ سوره یونس. ۶- خلقت و نعمت (۱)؛ تفسیر آیات ابتدایی سوره الرحمن. ۷- خلقت و نعمت (۲)؛ تفسیر آیات ابتدایی سوره الرحمن. ۸- خلقت و رجعت؛ تفسیر آیه ۶۴ سوره انبیا. ۹- وفات و ممات؛ تفسیر آیه ۴۲ سوره زمر. 🔰دریافت‌ درسگفتار: http://afaghehekmat.ir/course/fasl_rooyesh/

🚩استاد #لائیک دانشگاه کانادا: با "دعا" مقابل ویروس کرونا احساس آرامش می‌کنم 🔹استاد لائیک دانشگاه کانادا می‌گوید اگر با خود صادق باشم، دعاهایی را که از کشیش کلیسا شنیدم دوباره با پدر و مادرم می‌خوانم. این کشیش در مورد چگونگی یک خدای مهربان که می‌خواهد "گرسنه‌ها را تغذیه کند، تنهایی را آرام کند و ملت‌ها را شفا بخشد" سخن می‌گفت. ⭕️من وانمود نمی‌کنم که این نوع اومانیسم پروتستان لیبرال بهترین یا تنها پاسخ در دوران تاریک است. https://tn.ai/2229740 @KanooneQarbshenasiAndisheIslami

🎙آیت الله جوادی آملی 🚨#محقق_باشید ⏱۴ دقیقه ✅ @mehrostad_ir

یادداشت بیل گیتس درباره نتایج شیوع کرونا در جهان؛ کرونا؛ اصلاح‌کننده‌ی بزرگ / کووید -19 واقعا چه چیزی به ما یاد می دهد؟ بیل گیتس/ کارآفرین و موسس برند مایکروسافت من عمیقاً باور دارم که هدفی معنوی در پس هر آنچه اتفاق می‌افتد وجود دارد، چه برداشت ما از آن اتفاق خوب باشد، چه بد. مایل هستم نظر خود در مورد آنچه ویروس کرونا با ما انجام می دهد را با شما به اشتراک بگذارم: این ویروس به ما یادآوری می‌کند که ما همه برابر هستیم، صرف‌نظر از فرهنگ، مذهب، حرفه، وضعیت مالی یا میزان شهرت‌مان. این ویروس با همه ما به طور یکسان برخورد می‌کند، شاید ما هم باید همین کار را انجام دهیم. اگر حرف من را باور نمی‌کنید، از تام هنکس بپرسید. به ما یادآوری می‌کند که همه به هم وصل هستیم و آنچه بر یک انسان اثر می گذارد، می تواند بر دیگری نیز اثر بگذارد. به ما یادآوری می‌کند مرزهای نادرستی که تعیین کرده‌ایم، ارزش زیادی ندارند، چرا که این ویروس نیازی به پاسپورت ندارد. این ویروس با قراردادن ما در تنگنا و بحران، کسانی را به ما یادآوری می کند که همیشه تحت ظلم واقع شده‌اند. به ما یادآوری می‌کند که سلامت‌مان چه‌قدر با ارزش است و چگونه ما با خوردن غذاهای ناسالم و آب‌هایی آلوده به مواد شیمیایی، همیشه از آن غافل بوده‌ایم. اگر مراقب سلامت خود نباشیم، قطعا بیمار خواهیم شد. به ما یادآوری می‌کند که زندگی چه‌قدر کوتاه است و اینکه مهم‌ترین کار هر انسان کمک به دیگران و بخصوص افراد سالخورده و بیمار است. هدف ما خریدن دستمال توالت نیست! به ما یادآوری می‌کند جامعه ما چ‍ه‌قدر ماده‌گرا شده و در هنگام سختی ها آنچه بدان نیاز داریم، نیازهای اولیه مانند آب و غذا و دارو است، نه تجملاتی که گاهی بدون دلیل بر آنها ارزش می گذاریم. به ما یادآوری می‌کند خانه و خانواده چه‌قدر اهمیت دارند و چه‌قدر ما از آنها غافل بوده‌ایم. این ویروس ما را به خانه‌هایمان برگردانده تا دوباره بتوانیم وحدت خانواده خود را مستحکم کنیم. به ما یادآوری می‌کند که کارِ اصلی ما شغلمان نیست. شغل کاری است که ما انجام می‌دهیم، نه آنچه بخاطر آن به دنیا آمده‌ایم. کارِ اصلی ما مراقبت از یکدیگر است، محافظت از یکدیگر و کمک به یکدیگر. به ما یادآوری می‌کند که نفس خود را تحت کنترل داشته‌باشیم. یادآوری می‌کند هرچه‌قدر هم که فکر می‌کنیم بزرگ هستیم، یا دیگران فکر می‌کنند بزرگ هستیم، تنها یک ویروس می تواند دنیای ما را متوقف کند. به ما یادآوری می‌کند که قدرتِ اختیار و اراده در دستان ماست. می توانیم انتخاب کنیم که همکاری کرده و به یکدیگر کمک کنیم، ببخشیم، تقسیم کنیم. یا می توانیم انتخاب کنیم خودخواه باشیم، احتکار کنیم، یا فقط از خودمان مراقبت کنیم. قطعاً در سختی‌ها است که هرشخص رنگ واقعی خود را آشکار میکند. به ما یادآوری می‌کند که می توانیم صبور باشیم، یا وحشت‌زده شویم. می توانیم درک کنیم که چنین شرایطی بارها و بارها در طول تاریخ اتفاق افتاده و این نیز خواهد گذشت، یا بترسیم و امروز را آخر دنیا بدانیم و درنتیجه بیشتر باعث ضرر شویم تا سود. به ما یادآوری می‌کند که این شرایط میتواند یک پایان یا آغازی دوباره باشد. می تواند زمانی برای تامل و درک باشد، برای یادگرفتن از اشتباهات؛ یا میتواند آغاز چرخه‌ای باشد که آنقدر ادامه می‌یابد تا ما نهایتا آنچه که باید را یاد بگیریم. به ما یادآوری می‌کند که کره زمین بیمار است. یادآوری می کند باید همانطور که به سرعتِ خالی شدن قفسه های دستمال توالت نگاه می‌کنیم، به میزان جنگل‌زدایی نیز نگاهی داشته باشیم. ما بیمار هستیم، چرا که خانه‌ی ما بیمار است. به ما یادآوری می‌کند که بعد از هر سختی، همیشه آسانی‌ست. زندگی یک چرخه است، و این نیز مرحله‌ای در این چرخه ی بزرگ است. نیازی نیست بترسیم، این نیز می گذرد. درحالیکه تعداد زیادی کرونا/ کووید -19 را یک فاجعه‌ی بزرگ به‌حساب می‌آورند، من ترجیح می دهم آن را یک اصلاح‌کننده‌ی بزرگ ببینم. چیزی که فرستاده شده تا درس‌هایی که ظاهراً فراموش کرده‌ایم را به ما یادآوری کند و این بستگی به ما دارد که آنها را یاد بگیریم یا نه! ** توضیح: یادداشت بیل گیتس بیشتر سویه‌های زیست مادی انسان را مورد اشاره قرار می‌دهد، درحالی‌که به‌نظر می‌رسد کرونا افزون بر اینها، فرصتی برای تامل در زندگی معنوی و اخلاقی نیز هست. همچنین شرایط کنونی جهان، می‌تواند تامل درباره نشانه‌های ظهور را نیز در پی داشته باشد. منبع: سه نقطه @kanooneQarbshenasiAndisheIslami

از خواندن #صلوات_شعبانیه هر روز ، قبل از اذان ظهر ، غفلت نکنیم #‌شعبان_المعظم @jannatolmahdi313

واجب شدن دیه بر انتقال دهنده کرونا 🔹پاسخ آیت‌الله سیستانی به استفتایی درباره ارتباط فرد بیمار یا مشکوک به کرونا با دیگران @AkhbareFori