کانون غرب شناسی و اندیشۀاسلامی
👆ادامه از پست قبلی 🔸 بحث در این زمینه مجال موسعتری را میطلبد. در اینجا فقط به این نکته قناعت میک
در پاسخ به سخنان اخیر، آقای علوی بروجردی👆
♦️این بازگشت ِ پرمعنا♦️
(دو نکته درباره بازگشت شجریان به مشهد)
ظاهراً فردا، پیکر شجریان را به مشهد، زادگاهش بازمیگردانند. ذهنم درگیر این "بازگشتن" است. چه بازگشت عجیبی!
اول: هجرت؛ این راز ِ شدن
شریعتی جملهی بسیار زیبایی در وصیتنامهاش دارد: «هجرت کلمه بزرگی در تاریخ " شدن" انسانها و تمدنها است.» و چه درست میگوید! و خود او چقدر که مصداق این جمله است. «هجرت»ی از مشهد به تهران و از تهران به فرانسه و دوباره از فرانسه به ایران. کافی است فکر کنیم که شجریان هم در مشهد میماند. با سختی هجرت روبرو نمیشد. نمیرفت. عافیت پیشه میکرد. به تعبیر خودش، با چنین برخوردهایی در تهران مواجه نمیشد که: «رفتم پیش مرحوم پیرنیا. یک دوستی داشتم به نام آقای حسین محبی. ایشان از اپراتورهای قدیم رادیو بود. تابستان 45 [13] بود. من را به رادیو برد. به یکی از دوستانم گفت بیا با شجریان ساز بزن. بعضیها نمیآمدند. میگفتند اینها که از شهرستان میآیند، خارج میخوانند.» اما او کَند. رفت. هجرت کرد. و هجرتهای دیگر. سفرهای دیگر. سفرهای بیرونی. سفرهای درونی. بر خلاف آنچه تصور میشود، مدافع سختگیر ِ و پاسدار ِ مناسکی ِ سنتهای معمول در فرهنگ و هنر نماند. عبور کرد. یک پایش را در سنت نگه داشت اما از سنت، برگزید. بازسازی کرد. و اینها جز با سفرهای درونی، جز با خطر کردن میسر نبود. او حتی میتوانست برود و پشت سرش را هم نگاه نکند. اما این مهاجر، دلبسته بود. به خاکش، به مردمش. به موطنش. به ریشههایش. رفت؛ اما بازگشت.
دوم: مشهدها
مشهد، جای غریبی است. فردا، شجریان، یکی از بزرگترین اسطورههای «موسیقی» سنتی ایران در قرن اخیر را به جایی میبرند که برگزاری کنسرت موسیقی در آن را ممنوع کردهاند. به جایی که هنر، زیر ضرب است. مشهد اما جای غریبی است. شهری است که انگار دو یا چند توده هوای غلیظ و چگال به یکدیگر برخورد کردهاند: مشهد، از یکسو شهری مذهبی است. فضایی مذهبی دارد. مشهدی که حول حرم امام هشتم شیعیان تعریف میشود. این مشهد را با آستان قدس و روحانیت حکومتیاش میتوان فهمید. اما تمام مشهد این نیست: مشهد، فضای روشنفکری ریشهداری دارد. مشهد جریان حوزوی غیرحکومتی و سنتی و تفکیکی پررنگی دارد. مشهد فضای هنری غیرمذهبی جدی دارد. مشهد جمعهای فرهنگی و گعدههای قدیمی و نهادهای ادبی ریشهداری دارد. تمام شهرها، اینقدر فضاهای متفاوت و جهانهای موازی ندارند. مشهد اما، جای عجیبی است.
گرچه امروز شاید آن جریان اول، تمامی این جریانات را در های و هویش، به حاشیه بردهباشد (که این حاشیهنشین کردن و یکدست کردن مصنوعی، چه عمرها را هدر داده و چه استعدادهای شجریانگونه را از این شهر و از ایران گرفته و ناامید کرده). اما این جریانات، این فضاها، در سکوت، در زیرزمینها، در خانهها، در حوزههای ساده و بیتکلف غیرحکومتی، زنده است. مشهد، فقط مشهدِ این جریان ِ قدرقدرت ِ امروز نیست. مشهدهای دیگری هم هستند: مشهد طوس و فردوسی، مشهد ِ غزالی، مشهد ِ اخوان. مشهد سیدان و مروارید. مشهد شریعتیها. و حالا مشهد شجریان! امروز، آن مشهد ِ اول، سایر این مشهدها را به حاشیه راندهاست. اما تاریخ، فرداهای زیادی دارد.
شجریان، فرزند ایران و خراسان، این مهاجر ِ جسور ِ خستگیناپذیر، حالا دارد به وطنش بازمیگردد و در کولهبارش، چیز بزرگی را به آن شهر اضافه میکند. دیدار نمادینی است: بازگشت شجریان به مشهد.
پانوشت: در کتاب در دست چاپمان با عنوان «پرنده و آتش» درباره نهادهای فرهنگی مستقل پساانقلابی و «انتشارات امام مشهد» که به زودی توسط نشر آرما منتشر میشود، تلاش کردهایم تا پنجرهای به آن «مشهدهای شجریان آفرین و شریعتیساز ِ دیگر» باز کنیم.
ایدهنوشتهای مهدی سلیمانیه
#محمدرضا_شجریان
#هنر
#جامعه
بسم الله الرحمن الرحیم
مطلبی از یک نویسنده درباره فربه شدن فقه و مهارت اندک حوزویان در رشته های دیگر منتشر شده و شبهه هایی را به وجود آورده و دوستانی درخواست جواب دادند و لذا نکاتی در این خصوص عرض میکنم.
۱. حوزه علمیه در دهه های اخیر با حوزه علمیه قبل از انقلاب اسلامی بسیار متفاوت است و ظاهراً جناب مستشکل از وضعیت کنونی حوزه علمیه اطلاع ندارد.
حوزه علمیه امروز در علوم انسانی و علوم عقلی و عرفانی رشد جدی پیدا کرده است. بیش از پانصد مدرس در سطوح مختلف علوم عقلی و انسانی و اجتماعی مشغول تدریس و صدها محقق در علوم عقلی و علوم انسانی و اجتماعی مشغول تحقیق هستند.
مرکز علوم اسلامی ولی امر و دانشگاه باقرالعلوم و پژوهشگاه های حوزه و دانشگاه و فرهنگ و اندیشه اسلامی و علوم و فرهنگ اسلامی و موسسه های امام خمینی و امام صادق نمونه هایی از مجموعه های تخصصی در علوم انسانی و علوم عقلی هستند که مستشکل از آنها بی اطلاع است.
۲. شبهه دیگر اینکه فقه نیمه جان شده و آینده نه چندان دور خواهد مرد چون موضوعات فقهی با تکنولوژی و تغییر زندگی منقضی شده و فقها تبحری در مسایل جدید ندارند و برخی احکام فقهی، قبیح اجتماعی شدند و مردم به بی دینی فقهی گرایش یافتند و تنوع فتوا هم زیاد شده است.
این ادعاهای بی دلیل هم ناشی از کم اطلاعی نسبت به حوزه علمیه نوین است. امروزه طلاب علوم فقهی در موضوعات انسان معاصر به صورت تخصصی درس می خوانند و ده ها فقه تخصصی در مراکز فقهی در حوزه علمیه در مقطع سطح سه و چهار، آموزش می بینند.
طلاب فقه سیاسی و فقه اقتصاد و فقه فرهنگ و فقه تربیت و فقه مدیریت و فقه قضا و فقه ارتباطات و فقه پزشکی و فقه هنر و ده ها فقه تخصصی در حد ارشد دانشگاهی مباحث علوم انسانی و اجتماعی را فرا می گیرند.
استادان دانشگاهی در مراکز حوزوی، توانمندی طلاب در علوم انسانی و اجتماعی را شهادت میدهند. استادان فرهیخته متخصص و نظریه پرداز در علوم انسانی و اجتماعی در حوزه علمیه قم و مشهد و اصفهان و خوزستان یک اتفاق مبارکی است که جناب مستشکل نمی بیند یا نمی خواهد ببیند و همه اینها نشانه به روز شدن فقه در حوزه علمیه است.
۳. اینکه عده ای از مردم به بی دینی فقهی گرایش یافتند سخن درستی است که این هم زاییده سبک زندگی سکولار و روشنفکری غرب زده است که انسان را حتی به الحاد سوق می دهد و گرفتار شبهات می کند، هر چند این واقعه هیچ ملازمه ای با مرگ فقه ندارد چون متدینان مقید به احکام فقهی و منتقدان به سبک زندگی سکولار و مقید به مناسک اسلامی و فقهی همچون اربعین حسینی و ظهور فقهای نوین هم رو به رشد هستند. دینداری قرن بیست و یکم وضعیت گرایش به شریعت را بسیار تغییر داده و مردم دنیا را به مناسک دینی و معنوی علاقمند کرده و این اتفاق در جهان نمایان است.
تعدد فتوا هم زاییده باز بودن اجتهاد در فقه شیعه است که نه تنها نقص و عیب نیست که امتیاز تفقه شیعی است و به تعبیر اقبال لاهوری موتور حرکت شیعه است و به تعبیر نگارنده مانع از مرگ فقه است.
عجیب است که جناب مستشکل از طرفی از مرگ فقه هشدار می دهد و از طرف دیگر از تنوع فتوا نگران است و این مطلب، یک پارادوکس پنهانی است که مستشکل متوجه آن نشده است.
فکر می کنم مستشکل در اثر ارتباط با فقهای سنتی از یک جهت و علاقه به روشنفکران سکولار از ناحیه دیگر و مرتبط نبودن با فقیهان نوین از حیث دیگری، دچار این شبهات شده است که ان شاءلله با مطالعه و تحصیل و تحقیق و بررسی بیشتر شبهاتش حل خواهد شد.
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
عبدالحسین خسروپناه
حوزه علمیه قم
اربعین حسینی ۱۳۹۹
🆔 @khosropanah_ir
12.52M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 #رویکردهای_مطالعه_تاریخ
🎙 استاد #احمد_رهدار
🚩 هیئت شهید بهشتی
🏴 #محرم ۱۳۹۵
🔢 قسمت یازدهم
🔘 ویژگیهای تاریخ اسلام
🔺 یکی از ویژگیهای تاریخ اسلام، ایناست که ضبط حداکثری شده...
🔺 چیزهایی در تاریخ است که صرفاً دین میتواند آنها را پُر کند!
#موسی_بن_عمران، #تاریخ_غربی، #ویل_دورانت، #ویژگی_تاریخ_اسلام، #تاریخ_اسلام، #ملاک_فهم_تاریخ، #روش_تاریخ، #متدلوژی_خاص_قرآن
📍 کانال مؤسسه مطالعات و تحقیقات اسلامی فتوح اندیشه
🆔 @Fotooh
نسخه مطالعه وب-شماره257.pdf
3.77M
🔔 شمارهی جدید نشریهی #خط_حزبالله منتشر شد:
♨️ #سخن_هفته | امسال نیامدیم اما دلمان پیش شماست؛ #مشتاقی_و_محرومی
🏴 انتشار برای اولینبار | اگر #راه_کربلا باز بود...
🔶 #گزیده_بیانات | #اربعین یعنی #جرأت_بخشیدن_به_مظلوم
🔹 #کلام_امام | #حکومت باید دست کسانی باشد که #شیعه_سیدالشهدا هستند
🔻#خانواده_ایرانی| زینب کبری نسخه اصلی رفتار #مادران_شهدای ماست
@Khattehezbollah
🔴انتشار برای اولینبار
🏴 اگر #راه_کربلا باز بود...
#اربعین
#کربلا
#امام_حسین_علیه_السلام
#نشریه_جامعه_مومن_و_انقلابی