eitaa logo
کشکول تبلیغ
4 دنبال‌کننده
465 عکس
236 ویدیو
136 فایل
اینجا محتواهای مختلف تبلیغی با قابلیت جستجوی موضوعی دسته بندی شده و خیلی سریع میتونید به مطالب ناب مورد نظرتون برسید ارتباط با ادمین👇🏻 @admin_kashkol
مشاهده در ایتا
دانلود
3.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حضرت ولی عصر(عج) به او میگوید هر چه میخواهی بگو به تو میدهیم ولی او.. 🌿 گروه یاوران مهدی فاطمه(عج) ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅‌┄ 🇮🇷https://eitaa.com/joinchat/2527658059C1491ed4b90 علیه السلام
💠
 رغبت ناروا

🔸 وجود مبارك امام عسکری (سلام الله علیه) در یك بیان نورانی فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّه‏». ما گرایش هایی داریم علاقه ‌هایی داریم اشتها و میلی داریم، این میل های ما گاهی صادق است گاهی كاذب. همان ‌طوری كه عطش، گاهی صادق است و گاهی كاذب و تشخیص عطش صادق و كاذب به عهده پزشك معالج است. صبح، گاهی صادق است و گاهی كاذب و تشخیص صبح صادق و كاذب به عهده منجم اخترشناس است، رغبت و میل هم گاهی صادق است و گاهی كاذب و تشخیص آن به عهده واقعی است. انسان ‌شناس واقعی، همان واقعی است كه خدای سبحان باشد و انبیا و معصومین (علیهم الصلاة و علیهم السلام) سخنان همان انسان ‌آفرین را می ‌گویند. 🔸 ما گاهی به غذایی اشتها داریم و ذائقه ما لذت می ‌برد؛ لكن این لذت ، لذت كاذب است، چرا؟ برای اینكه این غذا را كه مصرف كردیم و به دستگاه گوارش دادیم، می ‌بینیم که آسیب دیدیم و درد شروع می‌ شود، معلوم می‌ شود این لذت، لذت كاذب است. ما به بعضی از امور رغبت داریم میل داریم ولی نمی ‌دانیم این میل، میل صادق است یا كاذب، این را طبیب ظاهری متوجه نمی ‌شود، این را می ‌داند نه معده شناس و روده شناس و طبیعت شناس. فطرت شناس، است. 🔸 وجود مبارك فرمود: «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّه‏»؛ چقدر ناشایست است که انسان به چیزی علاقه داشته باشد كه باعث ذلت اوست. می ‌بینید برخی ها برای رسیدن به یك مقام و پست و جاه، تلاش و كوشش می ‌كنند، در حالی كه توان آن را ندارند یا برای آنها مصلحت نیست، همین كه به آنجا رسیدند ذلت اینها ظاهر می ‌شود! فرمود مبادا شما به چیزی داشته باشید كه با شما سازگار نیست. علیهم السلام علیه السلام 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 واژه یاب: 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 برداشتها: 1️⃣نمونه ای از لذت کاذب 2️⃣گاهی عزت حقیقی نیست و کاذب است 🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶 https://eitaa.com/kashkole_tabligh
کسی به نام علی بن ابراهیم از نوه های موسی بن جعفر (ع) و واقفی مذهب بود. واقفی کسانی هستند که هفت تا امام را بیشتر قبول ندارند؛ بدین معنی که تا امام کاظم (ع) را قبول دارند؛ اما امام رضا (ع) را دیگر قبول ندارند. اسماعیلی ها تا امام صادق (ع) را می پذیرند و کربلا نیز زیاد می آیند و سینه می زنند و عزاداری و اظهار محبت می کنند. زن و مردشان لباس خاص خود را دارند. خیلی مؤدب و نظیف اند، ولی هیچ وقت حرم امام رضا (ع) نمی روند و امام رضا (ع) را امام بر حق نمی دانند. زیدی ها نیز چهار امامی هستند. علی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، نوه امام کاظم (ع) است در زمان امام عسکری (ع) زندگی می کرد. پسرش محمد بن علی مثل خودش در مدینه بود که وضع اقتصادیش به هم ریخت، به آنها گفته شد بروید سامرا خدمت امام عسکری (ع). در حالی که آنها امام عسکری را امام نمی دانستند بلکه او را فامیل و خویشاوند می دانستند. آمدند سامرا. علی بن ابراهیم می گوید: در راه من با خود می گفتم ای کاش وقتی مشکلم را برای امام عسکری (ع) گفتم، آقا پانصد درهم به من بدهد تا دویست درهمش را فلان جا و دویست درهم دیگرش را فلان جا و صد درهمش را نیز فلان جا هزینه کنم تا مشکلم حل شود. محمد بن ابراهیم گفت: من سیصد درهم کفایتم می کرد با خود گفتم: اگر امام سیصد درهم به من بدهد با صد درهم آن یک لباس شیک خریداری می کنم و با صد درهم کاسبی راه می اندازم و با صد درهم دیگر یک مرکب می خرم. در حال چنین اختلاط هایی بودند که وارد سامرا شدند خانه را هم بلد نبودند، پرس و جو کردند تا اینکه گفته شد این خانۀ امام عسکری است. غلام در را باز کرد و آنها داخل منزل رفتند، امام فرمود: علی بن ابراهیم و محمد بن علی بن ابراهیم خوش آمدید با خودشان گفتند: ما که نگفتیم چه کسی هستیم؟ اسم مان چیست؟ هیچ آشنایی ندادیم؟ امام عسکری احوال ما را پرسید، احوال بستگان ما را پرسید. علی بن ابراهیم می گوید: وقتی خواستیم بلند شویم، امام (ع) پانصد درهم به من داد و سیصد درهم به پسرم داد و فرمود: همان طور که در راه به هم می گفتید این پانصد درهم مال تو و همان گونه که در ذهن داشتی خرج کن. این سیصد درهم نیز مال تو صد درهم لباس، صد درهم مرکب و صد درهم دیگر برای کاسبی. آمدند و وضع مالی شان خوب شد. گاهی وقت ها خودشان قضیه را نقل می کردند که علت اینکه ما ثروتمند شدیم از اینجا بود. شخصی می گوید روزی نشسته بودم و قضیه را گوش می دادم وقتی به اتمام رسید، گفتم: علی بن ابراهیم و محمد بن علی بن ابراهیم شما که چنین کرامتی از امام عسکری (ع) دیدید اینکه نیت شما را خواند و به شما پول داد چرا شیعۀ اثناعشری نشدید؟ چرا به امامتش معتقد نشدید؟ آن دو گفتند: ما دیگر به واقفی بودن و به هفت امامی بودن عادت کرده ایم والا این قضیه نشانۀ حقانیت امام عسکری (ع) است. اینکه گفته شد ما عادت کرده ایم[14] بهانه جویی بیش نبود 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 علیه السلام از حرف مردم 🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 https://eitaa.com/kashkole_tabligh