🔅حضرت امام تا روزهای پایان عمر شریفشان نه تنها از دستور دادن به همسرشان پرهیز می‌کرد، بلکه تا حد امکان مقید بود کارهایش را به دیگران تحمیل نکند. در خاطرات‌ آقای حمید روحانی در این خصوص آمده است: «‌‌امام مقید بودند تا آنجا که امکان دارد کار خود را بر دیگری تحمیل نکنند و کار خودشان‌‎ ‎‌را خودشان انجام بدهند. در نجف گاهی اتفاق می‌افتاد که امام روی پشت بام متوجه‌‎ ‎‌می‌شدند که چراغ آشپزخانه یا دستشویی روشن مانده؛ به خانم و دیگران که طبقه بالا‌‎ ‎‌بودند دستور نمی‌دادند که بروند چراغ را خاموش کنند. خود راه می‌افتادند و سه طبقه را‌‎ ‎‌در تاریکی پایین می‌آمدند و چراغ را خاموش می‌کردند و باز می‌گشتند. گاهی قلم و کاغذ‌‎ ‎‌می‌خواستند که در اتاق طبقه دوم منزل بود؛ به هیچ کس، حتی به فرزندان مرحوم حاج‌‎ ‎‌آقا مصطفی دستور نمی‌دادند که برای او بیاورند. خودشان بر می‌خواستند از پله‌ها بالا‌‎ ‎‌می‌رفتند و کاغذ و قلم بر می‌داشتند و باز می‌گشتند. 📚(سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی رحمت‌الله‌علیه، جلد ۱، صفحه ۱۱۷) #شاه_کلید 🆔 ••✾@peickesaba✾•• ••✾پاتوقِ‌صالحینِ‌بصیرِ‌ایران‌اسلامی✾••