📆 مطالبی پیرامون شناخت "دانشجوی واقعی" به مناسبت روز دانشجو؛ (۱۶ #آذر) 🔹 حضرت #امیر علیه‌السلام در حدیث #کمیل می‌فرماید: «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ»؛ #دانشمند متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. «وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ دانشجویی که فهمیده که #عالم_ربانی شدن، سعادت #دنیا و #آخرت است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ #هدف دیگری ندارد که اگر همین #دانشجو غذا را آوردند موقع افطار در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این #سعادت بر دلش گشوده بشود. «عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ #نجات را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های #اخلاقی که در ما - در بنده - هست از #کودکی و متحجر و جامد شده و فرمانده وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! #دانش را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما #علم، دانش، #صنعت، #هنر برای چیست و به نظر حضرت #علی علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به #فکر این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض #خطر و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با #کتاب، با #مطالعه، با #کلاس و این‌ها. «وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ»؛ و عموم #مردمی هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفان‌اند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید #مطهری در کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه وقتی استاد خودش حاج میرزا علی آقای #شیرازی را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!؛ یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریت‌اند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک #همسر می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، هَمَّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! #خیال می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که درآمد خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این #طلبه است، خیال می‌کرده این دانشجو است. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، #انسان_شناسی و #جهان_شناسی ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که #انسان دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده که از من گذشته، شما جوانان از خدا بخواهید که آن #توفیق دانشجو بودن را ان‌شاءالله به شما #لطف کند. و السلام علیکم و رحمة الله ۷۶/۸/۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#خودمانی ✍ تمام گرفتاری بشر از نقطه‌ایی آغاز شد که نفهمید کیست وکجای عالم ایستاده! دنیا را یک‌ کُره‌ی گِرد دید، وسط کهکشانی بزرگ که ‌می‌تواند در آن بخورد و بیاشامد، تفریح کند، ازدواج کند، علم بیاموزد، وغیره ... نفهمید او یک زن یا یک مرد نیست، نفهمید زمین فقط یک کُره‌ی گِرد نیست، بلکه خانه‌ایی است شبیه رحم‌ِ مادر،‌ که او را احاطه کرده برای مدتی معلوم، تا بتواند روح انسانی او را به تکامل برساند؛ چونان جنینی که در رحم مادر مراتبی را از نطفه تا انسانی کامل طی می کند، و در پایان چهل‌هفتگی، زمانیکه آماده‌ی استفاده از نعمتها و امکانات دنیا شد، به دنیا متولد می‌گردد. 💥 انسان از همانجا به هر الگوی عجیب و غریبی که رسید، دلش را به او داد و به سمت ناکجا آباد رفت؛ که یادش نماند، می‌تواند شبیه خدا جاودانه باشد، و در آرامش و نشاطی دائم غرق شود، و برای رسیدن به چنین تکاملی نیاز به یک مربی کارآزموده دارد که خود این مسیر راطی کرده باشد. 💥تمام گرفتاری بشر از آنجا شروع شد که ؛ #انسان_شناسی را شروع نکرد! باهـــم بسراغ جنگِ جهل می‌رویم با مجموعه‌ی لازم، واجب و ضروریِ #انسان_شناسی ! بسم‌الله، لا حولَ و لا قوّه الّا بالله 💫

👤 #انسان_شناسی ۱

✍ اینکه روزبروز، فرزندان‌مان، در خانه‌های خودمان، نااَمن‌تر می‌شوند و هر روز هزاران-هزارشان، در قتلگاهِ شبکه‌های اجتماعی قتلِ عام می‌شوند ... ➖ اینکه خیانت‌های همسران، (آنچه که عمری از تکرار کلماتش نیز حیا می‌کردیم) به یک اتفاق رایج تبدیل شده ... ➖ اینکه در خانه‌هایی رفاه هم اگر هست، دیگر آرامش، کیمیایی نایاب است ... ➖ اینکه زن، که دامنش، بسترِ عروج مردان است؛ به نقطه‌ی مرکزیِ حمله‌ی دشمن، برای از هم گسستنِ خانواده‌ها تبدیل شده ... ➖ اینکه نوجوان و جوان، ارزشهای الهی را دیگر، باور ندارند ... 💥 #فقط و فقط یک دلیل دارد؛ ما ارزان فروش شده‌ایم! و این ارزان فروشی، از "فقر آگاهی" بوجود آمد. اگر #انسان_شناسی مان، کامل بود، اگر قیمتِ خودمان، را باور کرده‌ بودیم، اگر مقصود خدا را از خلقتمان شناخته بودیم؛ گران فروش میشدیم ... زمان، انرژی، استعداد، عمر، جوانی و ... در یک کلام، تمامِ خودمان را حراج نمی‌کردیم! سهمی را نگه میداشتیم برای بزرگ شدن همان روحی که از خدا، در درونمان، امانت است! و باید روزی آنرا به کاملترین و زیباترین مدلِ ممکن، به صاحبِ امانت برگردانیم! همه‌ی فقـــر ما، برای این است که؛ نمی‌دانیم؛ ـ که هستیم، و در زمین چه می‌کنیم؟ 🔺خبرهای خوبی داریم ... و تولیداتی که از جنس " انسان شناسی اَند برای هَمه " و خدا منّت گذاشت و به ثمر نشست! برایتان از آنها حرف خواهیم زد!

‏✨چقدر همسرتون، فرزنداتون، پدر و مادرتون و اطرافیانتون رو دوست دارین؟؟ ⚡می‌دونستید! هر چقدر ایمان ما بیشتر باشد، عشقمون و علاقمون به همسر و اطرافیانمون بیشتر خواهد بود؟!؟ ❄️🥀مومن تولید رحمت می‌کند. 🌺🥰🌺مومن واقعی عشق می‌ورزد، بدون چشم‌داشت، بدون هیچ‌گونه توقع🥰 ‎#انسان_شناسی "زینب انصاری " @twiita

#انسان_شناسی ۳۱۴ #استاد_شجاعی | #آیت‌الله_ضیاءآبادی وقتی توی یه مشکلی/ غمی/ مصیبتی گیر می‌کنم، یا وقتی یه اتفاق خیلی عالی برام میفته و هیجان زده میشم، انگار کلّاً خدا رو گم می‌کنم! ذهن و قلبم یکسره معطوف اون اتفاق میشه و نمی تونم رابطه‌ام با خدا رو مدیریت کنم! چرا من اینجوری‌اَم؟ منبع : کارگاه انسان شناسی پیشرفته رسانه رسمی استاد محمد شجاعی @ostad_shojae | montazer.ir