🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸نکته ای لطیف پیرامون رابطۀ تعظیم شعائر حسینی با ظهور امام زمان (علیهما السلام)🔸
[قرآن دربارۀ لباس حضرت یوسف دو بیان دارد: ابتدا می فرماید: وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ: (پیراهن او را با خونی دروغین، [نزد پدر] آوردند)
[یکبار هم از قول حضرت یوسف میگوید]: «اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ»: (این پیراهن مرا ببرید، و بر صورت پدرم بیندازید، بینا میشود! و همه نزدیکان خود را نزد من بیاورید!)
[همانگونه که] آغاز حزن یعقوب، از #قمیص و پیراهن یوسف شروع شد، حالا هم که میخواهد بشارت بیاید، باز هم یوسف مأموریت پیدا کرده که لباس خودش را بفرستد برای یعقوب و بیاندازند روی صورت او تا چشمش دوباره روشن بشود.
در انقلاب [امام زمان علیه السلام] هم اینگونه است. [آغاز غضب خداوند بر مردم، در رابطه با قضیۀ امام حسین بود:] «فلمّا قتل الحسین اشتدّ غضب اللَّه علی اهل الارض». روزی که این غضب برطرف بشود و فرج بشود هم، باز -باید [مثل داستان یوسف که] از همین قمیص، [فرج حاصل شد]- باید از اینجا برگردد [و فرج حاصل شود]. همانطوری که #حزن ها از آنجا شروع شده، #فرج ها هم باید از آنجا شروع بشود. غصه ها با این آمده، سرور ها هم با همین باید بیاید. تنگی ها با همین آمده، گشایش ها هم باید با همین بیاید.
[به همین جهت] باز شدن راه کربلا [و اقبال گسترده مردم به زیارت امام حسین علیه السلام] شاید مقدمهٔ فرج باشد که مردم چشمشان باز بشود و بتوانند امام زمان (علیه السلام) را ببیند؛ کما اینکه این انقلاب هم، باز از برکات عاشورا انجام شد: «لاینتشر الهدی إلا من حیث انتشر الضلال».
این هم [در روایات] هست که در قیامت، فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها)، #پیراهن امام حسین (علیه السلام) را می آورد و فرج و گشایش و اجازه ی شفاعت، از آنجا شروع می شود. روایتی هم داریم که پیراهن حضرت امام حسین، خدمت حضرت امام زمان (علیه السلام) است.
@haerishirazi
◀️ #جمع_حزن_و_شادی👇👇👇
♦️در محضر علامه مصباح یزدی؛
«#حزن در باب امور اخروی با #شادی منافاتی ندارد. انسان بهگونهاي آفريده شده است که گاه در یک لحظه ميتواند هم #محزون باشد و هم #شاد. از یک حادثه به دو اعتبار ميتوان هم #شاد و هم #غمگین بود.
ما از حادثه عاشورا و شهادت امامحسین علیه السلام ازاینرو که امام علیه السلام با شهادتشان به بالاترین مقام رسیدند، #شادمانيم و امیدواریم شفاعتشان شامل حال ما هم بشود؛ اما این #شادي با #حزن و عزاداري ما به جهت مصائب حضرت و اهلبيت ایشان علیهم السلام منافاتي ندارد. عجیب است که انسان میگرید، ولی از گریه خود #شادمان است. او مسرور است که خدا توفيق عزاداري سيدالشهدا علیه السلام را به او عنایت فرموده است.
بنابراین #حزن براي آخرت با سُرور خداپسند هيچ منافاتي ندارد. کسي که وظيفه دنيوياش را انجام میدهد، حتی اموری که لازمه آنها سرور، #شادي و لذتبردن از دنياست،در همان حال ممکن است در عمق قلبش به دليل محرومماندن از کسب کمالات بیشتر اخروی #محزون باشد.»
📚کتاب"جرعهای از دريای راز"؛ص162
http://mesbahyazdi.ir/node/6603 🆔 @meshkatnoor