نگاهی به فیلم یادگار جنوب 🔰 ناخودآگاهی و فرم‌های فریب 👤 #محمد‌رضا_محقق 🔸«یادگار جنوب» اثر حسین دوماری و پدرام پورامینی نگارنده را به یاد «جاندار» انداخت. ساخته پیشین و اولیه این دو فیلمساز. یک یادآوری که نکات مهمی را درباره آسیب شناسی نوعی از فیلمسازی در سینمایی ایران بخصوص در دو دهه اخیر به همراه داشت که بر مبنای گسترش یک ایده مرکزی شکل می‌گیرد. 🔸فیلم به لحاظ فرم دقیقا در مواردی که اصول درام و زمینه های زیبایی شناسانه اجرا، یعنی کارگردانی و به خصوص بازی ها را رعایت کرده، به نسبت به سمت توفیق رفته و هرجا، پای این دو ضرورت سرنوشت ساز لنگیده، فیلم هم از رمق افتاده و به قهقرا رفته. 🔻چه نسبت و دلیل موجهی هست بین آن گریم عجیب و فربه و خیره کننده و البته بلاوجه صابر ابر در نقش فرعی اش و مثلا بازی به شدت حساب شده و درخشان سحر دولتشاهی؟ 🔸یادگار جنوب در یک کلام نتوانسته از پس بار معنایی حجیم و سختی که برگزیده برآید. و این نکته ای نیست که بتوان با گریم موهش، غلظت ادوات و پرت کردن حواس مخاطب،جبرانش کرد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Foj @Kayhan_online