#پاسخ _استاد _ایت الله_ احمد _عابدی(حفظه الله) به پرسش حقیر در باره سند مناجات #شعبانیه 🆔 @kellasetegadi

📚طب سنتی قانونچه ۱۳ #پاسخ به یک #پرسش 📘 فصل سوم اعضاء 📜هی اجسام متولدة من اول مزاج الاخلاط کما ان الاخلاط اجسام متولدة من اول مزاج الارکان، و هی تنقسم الى رئیسة و غیر رئیسة. و التی لیست برئیسة تنقسم الى خادمة الرئیسة، و الى غیر خادمة الرئیسة. و التی لیست بخادمة الرئیسة تنقسم الى مرؤسة و غیر مرؤسة. اما الاعضاء الرئیسة فهی التی تکون مباد لقوى محتاجا الیها فی بقاء الشخص او النوع اما بحسب بقاء الشخص فثلاثة: القلب، و هو مبدا القوة الحیوانیة. و الدماغ، و هو مبدا قوة الحس و الحرکة. و الکبد، و هو مبدا قوة التغذیة. و اما بحسب بقاء النوع، فهذه الثلاثة مع الرابع، و هو الانثیان. 🗓1400/2/29 🆔 @kellasetegadi

باسلام راجع به محاربه واحکام مربوط با ان مقداری توضیح بفرمایید؟! #پاسخ باسمه تعالی قال الله تعالى « إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ اللهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ محاربه انچنان که فقهای عظام (قدس الله اسرارهم) فرموده اند چنانچه شیخ در خلاف می فرماید : المحارب الذي ذكره الله تعالى في آية المحاربة  هم قطّاع الطريق الذين يشهرون السلاح، و يخيفون السبيل. و به قال ابن عباس و جماعة الفقهاء. وظاهرا این تعریف متخذ از ادله است و فقهای دیگر تعرفی مشابه دارند . چنانچه فقیه بزرگ ابن ادریس حلی در سرائرمی فرماید : (ولا خلاف بين الفقهاء ان المراد بهذه الآية قطاع الطريق ، وعندنا كل من شهر السلاح لإخافة النّاس في برّ كان ، أو في بحر ، في العمران والأمصار ، أو في البراري والصحاري ، وعلى كل حال) گرچه برخی از اساتید و متاخرین در تعریف محارب نقطه نظراتی داشته که طبعا متفق علیه نیست ‌. واما در باره حکم مسئله که متخذ از ایه است وظاهر ایه علی سبیل تخییر است لکن طبعا ممکن است برداشت مجتهدمتفاوت باشد چنانچه از ظاهر کلمات شیخ درخلاف،مبسوط و برخی از اساتید ما مستفاد است .وشاید انسب هم باشد، لکن ظاهرا ان تبرعی است والبته روایات هم متفق نیستند و اهمیت مسئله دماء احتیاط را احوط می نمایاند . لذا دز تحریر می خوانیم : الأقوی فی الحدّ تخییر الحاکم بین القتل و الصلب و القطع ‌‎ ‌‏مخالفاً و النفی و لایبعد أن یکون الأولی له أن یلاحظ الجنایة و یختار ما ‌‏یناسبها، فلو قتل اختار القتل أو الصلب، ولو أخذ المال اختار القطع، ولو شهر ‌‎ ‌‏السیف وأخاف فقط اختار النفی. و قد اضطربت کلمات الفقهاء و الروایات و الأولی ما ذکرنا( تخییر بدون تناسب اصل فتواست) . اما با این حال بسیاری از فقها مثل ابن ادریس حلی(ره) میفرماید : فإذا ثبت ذلك(محاربه ) فالإمام مخيّر فيه بين أربعة أشياء ، كما قال تعالى ، بين ان يقطع يده ورجله من خلاف ، أو يقتل ، أو يصلّب ، أو ينفي ، هذا بنفس شهرة السّلاح واخافة النّاس. همان طور که مستفاد است این حکم به نفس اشاعه سلاح و ایجاد رعب است وحاکم مخیر بین امور می باشد . تنبیه : ایجاد رعب هم شانی است نه ناظر به مقصود ! #نکته_پایانی: بحث از جزئیات ومصادیق خارج از طور فقاهت است وحاکم مبسوط الید ان را تطبیق خواهد نمود والسلام علیکم حسن خواه