4_5774073759803638261.mp3
6.66M
🎧بشنوید
🔹سخنرانی دکتر #محمد_زنجانی در هیات مجازی رهروان فاطمه(س)
🌸انسان دارای دو جنبه ظاهری(ماهیت) و باطنی(وجود) است.
🌸انسان از گل(آب و خاک) آفریده شده.
🌸آب یا مقام ماء، مایه رحمت، حیات و وجود است.(وجود منبسط=انسان کامل)
🌸خاک یا تراب، مقام تربت است که آن را به ظاهر یا ماهیت نسبت می دهیم.
🌸شفا باید از خاک باشد، چرا که در حقیقت انسان(وجود) مریضی یا مشکلی نیست.
🌸تربت حسین ابن علی(ع) که بالاترین مقام خاک را به علت تقرب و معیت با امام کسب کرده، شفای جسم انسان از طریق آن است.
🌸خاک و جسم انسان نیز اگر تقرب و معیت امام قرار گیرد، مایه شفا خواهد بود.
🌸یک خاک نیز مایه شفای باطن انسان و مقام نفس مطمئنه، ذکر و نماز است که بالاترین قسمت نماز یعنی سجود بر آن واقع می شود یعنی همان تربت امام حسین (ع).
🌸شیعه از خاک تربت حسین ابن علی (ع) است.
🌸اولیا الله با تربت سیدالشهدا (ع) به عینیت رسیده اند، پس مایه شفا بوده، نگاه به آنها عبادت و بوسیدن دستشان مناسب است.
#امام_حسین(ع)
#صوتی
#حسنیه_مجازی
#معرفتی
@kermanshah_andishe
📝یادداشتی مناسبت۲۰ فروردین سالگرد شهادت #سید_مرتضی_آوینی
🔸در مورد شناخت #آوینی چند گروه به خطا رفتند:
☑️ اول، مروجان چهره رسمی او که هاله ای مقدس مآبانه و آسمانی برایش ساختند بدون آنکه حقیقت قلم و اندیشه اش را بشناسند.
☑️ دوم، برخی انقلابیون اهل مطالعه که کتابهای آوینی را خواندند ولی او را هایدگری غرب زده تلقی کردند.
☑️سوم، انقلابیونی اهل مطالعه که در راه برخی اشتراکات خود با آوینی از اندیشه های او تمجید و بهره برداری کردند ولی بعدا معلوم شد برخی آثار مهم او را چون به دردشان نخورده نخوانده اند!
☑️چهارم، برخی نزدیکانش که به همان لایه شخصیتی که با آن مواجه شده بودند بسنده کردند. به نظرم این گروه در راه کلیشه شکنی و برخورد با چهره رسمی که گروه اول ساختند، نتوانستند در حال تعادل باقی بمانند.
🔸یک نمونه تلاش برای کلیشه شکنی از آوینی، مستند «انحصار ورثه» است که مانند مستند «مرتضی و ما» به دنبال این نظریه است که نباید میراث آوینی تقلیل پیدا کند و شهید آوینی فقط یک انقلابی منتقد غرب نبوده است بلکه او در امور دیگر مانند سینما و فلسفه و... هم فعال بود و با انسانهای غیرانقلابی هم حشر و نشر داشت. در این مستند چیزی که بیش تر بر آن تأکید می شود این است که آوینی مدام در حال تحول بود و تغییرات شخصیتی او تنها به دوران انقلاب و آشنایی با امام خمینی (ره) منحصر نمی شود. با تماشای این مستند این حس به خواننده منتقل می شود که اگر آوینی می ماند بیشتر تغییر می کرد و شاید شبیه به وضع فعلی خانواده و نزدیکانش می شد؛ کسانی که دیدن آنها ما را به یاد تصور رایج از سید مرتضی آوینی نمی اندازد.
🔸اما آنچه که من از آوینی می شناسم انسانی است که تا آخر عمر بر اساس نگرش توحیدی و عرفانی در راه مواجهه انتقادی با غرب کوشید. تحول اول او در انقلاب یک توبه بود اما تغییراتش تدریجی بودند نه دفعی. پس تغییرات بعدی در راه تکمیل توبه اول بود نه توبه ای دیگر در مسیری تازه. آوینی در طول زمان پخته تر شد. علت تنوع اطرافیان او این بود که با هر کس به اندازه ظرفیتش روبرو می شد و از او کمک می گرفت. اما این نباید او را یک شخصیت متکثر نشان دهد بلکه او در عین کثرت وحدت شخصیتی داشت که در عرفان انقلابی متمرکز می شد.
🔸نمونه دومتلاش برای کلیشه شکنی کتاب سینما و افق های آینده نوشته حسین معززی نیا (داماد شهید آوینی) است. این کتاب برخی سوء برداشتها از تفکر آوینی درباره سینما را رفع می کند. یکی از بهترینزندگینامه ها که سیر تحول فکری او را نشان می دهد پیوست این کتاب آمده است وعلاوه بر این شأن نزول بسیاری یادداشتها وموضع گیری های آوینی روشن می شود. معززی نیا برای تحلیل بسیاری نقدهای آوینی شرایط آن زمان را تحلیل می کند.
🔸او به تغییر تکاملی دیدگاه های آوینی معتقد است طوری که در اواخر عمر با سینما مهربان تر شده بود. او بر این نکته تأکید می کند که نزد آوینی تکنیک مهم تر از مضمون بود.
🔸اما معززی نیا با غیردینی ونه ضددینی دانستن غرب، تیغ شمشیر آوینی را کند می کند. همچنین با هدف مقابله با سطحی نگری سینمایی، خواسته یاناخواسته انگیزه دغدغه تبلیغ دین در سینما را کمرنگ می کند.
🔸هر چند معززی نیا افکار آوینی را خوب خوانده اما او وارث تکنیک آوینی است نه افکار او و با خواندن نوشته های سینمایی او روح معنوی و عرفانی آوینی قابل تشخیص نیست.
⬅️اکنون ما باید فکر کنم که چه چیزی از آوینی به ارث برده ایم؟
#یادداشت
#رضا_کریمی
#فرهنگی
@kermansha_andishe
📝سرمقاله 66نشریه #فرهنگستان_علوم با عنوان« ایران و مسائل و مشکلاتش» سخن تازه ای نداشت و مدتهاست استاد احساس می کند حرفهایش تکراری شده است وبرای همین بارها تصمیم به خداحافظی گرفته است. اما این سرمقاله وقتی با اندکی تأخیر توسط برخی رسانه ها بازنشر شد، مورد توجه قرار گرفت و بازتاب زیادی داشت.
🔸جمله اصلی این یادداشت که به مذاق خوانندگان بسیار خوش آمد این بود که«ایران پر از مشکل است اما مسئله ندارد». او می گوید مشکل اخلاقی ما مسئله نداشتن است. «مسئله نداشتن یعنی از خود غافل بودن و به وظیفه نیندیشیدن و شانه از زیر بار مسئولیت خالی کردن و تقصیر پدید آمدن مشکل ها و رفع نشدنشان را به گردن چرخ و فلک و این پیش آمد و آن حرف و صفت انداختن است».
🔸این جمله حال کسانی که از وضع موجود ناراضی هستند ولی نمی خواهند یک معترض عوام باشند را تقویت کرد. ولی اگر به همین مقدار در تفسیر اندیشه داوری بسنده کنیم جفاست. لب سخن این است که کاش به جای سیاسی دیدن امور، اندکی به شرایط امکان و تحقق امور می اندیشیدیم. او مانند همیشه می گوید: مشکل بزرگ و اصلی، مشکل چشم انداز تاریخی و روابط و مناسبات و نظم است. کارشناسان معمولاً امور را تخصصی می بینند و می پندارند که با تصمیم های موضعی می توان مشکل های کلی و ساختاری را رفع کرد.
🔸نکته مهم این است که در این یادداشت او از یک سخن خوب که به میان آمده است می گوید و آن سخن تمدن نوین اسلامی است. داوری برخلاف برخی غرب گرایان مقابل نظریه تمدن اسلامی موضع نمی گیرد و آن را محال نمی داند بلکه برای آن راه حل اجمالی ارائه می کند:«برای ساختن این تمدن قاعدتاً باید دین و مدرنیته را با هم جمع کرد و با اندیشیدن به طرح آینده لااقل به یاد تجدد آورد که دارد با افق های باز خداحافظی می کند ولی توجه داشته باشیم که بنای نظام الهی و قدسی جز با رسوخ در توحید و آزادی از تعلقات دنیای جدید و کسب ملکات فاضله و مکارم اخلاق، در عین آشنایی نزدیک با جهان جدید و آزادی از آن (که نمی دانیم چگونه ممکن است) متصوّر نمی شود».
🔸دکتر داوری گرچه همچنان معتقد است برای رفتن در راه تجدد باید از عقل جدید راهنمایی خواست اما دوباره دیدگاه خود درباره انتظار را مطرح می کند: «زندگی کردن میان دو جهان مشکل بزرگ ما و معمای تاریخ معاصر است ولی متأسفانه ما هم کمتر صبر داریم و نمی دانیم و نمی خواهیم بدانیم که راه تاریخ را باید با درد تفکر و جسارت در عمل گشود و پیمود». این صبر و درد تفکر و جسارت در عمل همان صدایی است که این روزها برخی از طرفداران روشنفکری نمی خواهند از داوری شنیده شود. هر چند خود داوری هم بیش از این نمی داند و نمی تواند این صدا را بلند کند.
#یادداشت
#رضا_کریمی
#معرفتی
@kermanshah_andishe
🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸
⬅️محمد قوچانی برای مظلومیت!!! #سیدجوادطباطبایی اشک ریخته و فغان کرده که حتی یک دفترچه #بیمه در این کشور ندارد و برای مداوا به خارج از کشور رفته است!!! #طباطبایی هم مانند #سروش #روشنفکر تندزبانی است که علاوه بر اینکه به همه می تازد و هیچ متفکر و غیرمتفکری از گزند زبان و قلمش در امان نیست، تمام منتقدانش را مورد نوازش قرار می دهد و همه از نظر او دچار نقص فهم هستند!!!
اما نکته مهمتر این است که این آقا چگونه امکان هزینه در کلینیک های #ینگه_دنیا به قول خودش (در صفحه اینستاگرامش نوشته در حال مداوا در ینگه دنیا) را دارد اما نمی تواند در #بیمارستان های ایران مداوا شود؟!!
🔸راستی باید برای جواد طباطبایی اشک ریخت که می تواند بدون بیمه #خدمات_درمانی برود آن سر دنیا هزینه های گزاف درمانی آمریکا را بدهد یا برای هزاران #کودک و جوان و بزرگسالی که با سیاست های #توسعه ای مدیران مورد حمایت جناب #قوچانی و حزب متبوعش در طول 30 سال گذشته امکان مداوا نداشته و ندارند؟!!
#یادداشت
دکتر #علیرضا_شایق
#فرهنگی
@kermanshah_andishe
🔴 شماره ۳۴ نشریه #اتفاق_کرمانشاه منتشر شد.
✅این شماره را با مصاحبه ها و یادداشت های متفاوت بخوانید.
@kermanshah_andishe
1_60791363.pdf
6.24M
✅ در شماره ۳۴ #اتفاق_کرمانشاه بخوانید:
🔶 رائفی پور در گفت و گو با اتفاق کرمانشاه: استراتژی آمریکا نابودی هویت ایران است
🔷 ازنوح کشتیبان تا تخریب تدبیر ها
🔶 حجت الاسلام حبیبی در گفت و گو با اتفاق کرمانشاه: روحانیت پای کار محرومیت زدایی در کرمانشاه
🔷 ترامپ در تقابل با خط قرمز ایرانی ها
🔶 درباره سیل بیشتر بیاندیشیم
🔷 گزارش تصویری عملکرد گروه های جهادی کرمانشاه در سیل
🔶 تولید داخلی دغدغه ای در مقیاس جهانی
🔷 کرمانشاه، تهاجم فرهنگی و دیگر هیچ
🔶 تشریح اقدامات گروه جهادی خشت های مهربانی در سیل لرستان
@kermanshah_andishe
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🔸در تفسیر سوره قدر اثر مرحوم #علی_صفایی_حائری یک تغییرمعنا در کلمه تقدیر رخ داده و تقدیر به معنای نقشه و طرح و برنامه ریزی انسانی به کار رفته است(ص9). در حالی که در بیان قرآن تقدیر معنای الهی دارد نه بشری. تقدیر به معنای برنامه ای است که خدا برای ما دارد نه ما برای خود. البته منظور صفایی حائری از این برنامه ریزی مستقل از خدا نیست بلکه به این معنی است که ما از امکانات و سرمایه های شب قدر بهره برداری می کنیم. صفایی می گوید: اشتباه ما این است که در شب قدر کاری نکرده ایم و برنامه ای نریخته ایم (ص10). این کار و برنامه در کجای سوره قدر است؟ در نگرش توحیدی تقدیر مقابل تدبیر قرار دارد. گفته اند «العبد يدبر و اللّه يقدر». این جمله اشاره به تقابل تقدیر و تدبیر در کلام مولا دارد که فرمود: «يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ حَتَّى تَكُونَ الْآفَةُ فِي التَّدْبِير» (نهج البلاغه، حکمت459) و« تَذِلُّ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّى يَكُونَ الْحَتْفُ فِي التَّدْبِير» (حکمت16). البته تقدیر برای نفی هر گونه تدبیر نیست که فرمود: َ «لَا عَقْلَ كَالتَّدْبِير» (حکمت113). بلکه باید تدبیر با تقدیر هماهنگ باشد. ولی نباید برای بیان این هماهنگی تقدیر را به معنای تدبیر معرفی کرد. کاری که عین صاد در تفسیرش انجام داده است! شب قدر شب تقدیر است نه شب تدبیر. در شب باید قرآن خواند و ذکر گفت و به سوی خدا انقطاع پیدا کرد تا برای کار و تلاش روز آمادگی پیدا کرد: «إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلاً ، إِنَّ لَكَ فِي النَّهارِ سَبْحاً طَويلاً » (مزمل6و7). اما جابجایی تقدیر وتدبیر در کلام عین صاد سبب شده است که جایگاه شب و روز به هم بریزد.
🔸ممکن است برخی این نقد را اشکال تراشی لغوی تلقی کنند و بگویند این معنا مفیدتر است چون به تدبیر جایگاهی توحیدی می بخشد. اما واقعیت این است که اولاً ذهن سیال مفسر در اینجا مفاهیم و تقسیم بندی های زیادی پس از این گام لرزان تولید کرده است که همگی می توانند مصداق این حدیث باشند که «من فسّر القرآن برأیه فأصاب فقد أخطأ»: کسی که تفسیر به رأی کند و درست بگوید بازهم خطا کرده است! ثانیاً خدا در سوره قدر از تدبیر بنده سخن نگفته است چون بنده اول باید بندگی اش را درک کند و تا به انقطاع الی الله نرسد برنامه ریزی او نوعی انانیت در خود دارد.
***
⬅️پانوشت:
🔸ممکن است گفته شود پس تدبیر ما چگونه باید باشد؟ پاسخ به این پرسش داده شده است:
☑️ اولاً نباید عجول بود و تمام پاسخ را لازم نیست در سوره قدر جست و جو کنیم بلکه سوره یوسف بسیار سخن از نقشه و برنامه ریزی دارد (رجوع کنید به مقاله نظریه کشاورزی فرهنگی از اینجانب)
☑️ثانیاً برای تبیین نظریه «تدبیر در تقدیر» باید گفت امثال #دکتر_داوری_اردکانی که خودآگاهی بهتری نسبت به خودبنیادی مدرن دارند و در نقد و تحلیل آینده نگری سخن گفته اند، گام محکم تری را آغاز کرده اند؛ سخنرانی دکتر داوری در روز جهانی آینده به نوعی علیه علم آینده نگری بود. چون معتقد بود آینده عدم است پس آینده نگری را نمی توان علم دانست و آموزش داده نمی شود. پس از نظر او آینده چطور دیده و ساخته می شود؟ او می گوید علم آینده عین عمل است و عزم و همت آینده با یک طرح اجمالی را مقدم بر برنامه ریزی و گردآوری اطلاعات می داند. برنامه هم بیان و اظهار عزم و تصمیمی است که یک کشور برای فردای خود اتخاذ می کند.
🔸اگر بخواهیم این تحلیل را با تحلیل عین صاد مقایسه کنیم باید بگوییم درک این طرح اجمالی (نه تفصیلی) در شب قدر رخ می دهد.
#یادداشت
#رضا_کریمی
#معرفتی
اندیشه در کرمانشاه
✅ در شماره ۳۴ #اتفاق_کرمانشاه بخوانید: 🔶 رائفی پور در گفت و گو با اتفاق کرمانشاه: استراتژی آمریکا ن
📝صفحه اندیشه نشریه #اتفاق_کرمانشاه
🔸درباره سیل بیشتر بیاندیشیم
🔸معرفی کتاب شطرنج با ماشین قیامت
🔸نقد کتاب نخل و نارنج
@kermanshah_andishe