🟢خالصٰگرایی امام خمینی(ره) در سپردن مناصب حکومتی [از غربزدهها
و لیبرالها]
🖊احمدحسین شریفی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔸یکی از مهمترین پیامهای مکتوب #امام_خمینی(ره) که در چند ماه پایانی عمر مبارکشان صادر شد، پیام مشهور به «منشور روحانیت» است. این پیام که در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۷ خطاب به طلاب، روحانیون، جامعه مدرسین و ائمه جمعه و جماعات نوشته شد، حاوی راهبردهای و نکات بسیار مهمی ناظر به انقلاب و جمهوری اسلامی و حوزههای علمیه است.
🔹مطالعه این پیام را به همگان توصیه میکنم.
🔻در بخشی از این پیام چنین میخوانیم:
«من امروز بعد از ده سال از پيروزى انقلاب اسلامى همچون گذشته اعتراف مىكنم كه بعض تصميمات اول انقلاب در سپردن پستها و امور مهمه كشور به گروهى كه عقيده خالص و واقعى به اسلام ناب محمدى نداشتهاند، اشتباهى بوده است كه تلخى آثار آن به راحتى از ميان نمىرود، گر چه در آن موقع هم من شخصاً مايل به روى كار آمدن آنان نبودم ولى با صلاحديد و تأييد دوستان قبول نمودم و الآن هم سخت معتقدم كه آنان به چيزى كمتر از انحراف انقلاب از تمامى اصولش و هر حركت به سوى امريكاى جهانخوار قناعت نمىكنند، در حالى كه در كارهاى ديگر نيز جز حرف و ادعا هنرى ندارند. ... و ما هنوز هم چوب اعتمادهاى فراوان خود را به گروهها و ليبرالها مىخوريم، ... صريحاً اعلام مىكنم: تا من هستم نخواهم گذاشت حكومت به دست ليبرالها بيفتد» (صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۸۵-۲۸۶)
#سیاست
#انتخابات
@Ahmadhoseinsharifi
🌹
🟢معضله آقازادههای دوتابعیتی!
🖊احمدحسین شریفی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یکی از معضلات فرهنگی و سیاسی و مدیریتی در کشور ما این است که فرزندان برخی از مسؤولان کشور، کسانی که در سالیان متمادی در پستهای مختلف اجرایی، تقنینی یا قضایی کشور مسؤولیت داشتهاند، تابعیت کشورهای خارجی دارند؛ آن هم عموماً کشورهای اروپایی و آمریکایی (آن هم از نوع آمریکای شمالی و مرکزی و نه آمریکای جنوبی!)
طبق یکی از قوانین درست، مدبرانه و حکیمانه کشور، به کارگیری کسانی که خود یا بستگان درجه اول آنان تابعیت مضاعف داشته باشند، در پستهای مدیریتی ممنوع است. متن این قانون بدین شرح است:
"انتخاب یا انتصاب اشخاص به سمت مقامات موضوع ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۸/۷/۱۳۸۶ و همترازان آنها و کلیه سمتهای مدیریتی از سطح رییس اداره به بالا یا همترازان آنها در کلیه دستگاههایی که به نحوی از انحاء از بودجه عمومی کل کشور استفاده میکنند و دستگاههای موضوع ماده (۲۹) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه که خود یا یکی از خویشاوندان درجه اول آنها شامل پدر، مادر، همسر و فرزندان آنان دارای یکی از شرایط ذیل باشند، ممنوع است:
۱- تابعیت مضاعف
۲- مجوز اقامت دائمی یا بلندمدت بیش از یک سال از کشورهای خارجی
۳- مالکیت عرصه یا اعیانی در کشورهای خارجی
۴- دارندگان حساب سپرده در بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری خارجی و دارندگان سهام در مؤسسات یا شرکتهای خارجی معادل حداقل یکصدهزار یورو
۵- عضویت در شرکتها و مؤسسات خارجی
۶- دارندگان صرافی در کشورهای خارجی
تبصره ۱- دارندگان مجوز اقامت تحصیلی، درمان یا مأموریتهای اداری از شمول این قانون مستثنی هستند.»
اما صرف نظر از این مسأله، پدیده تابعیت مضاعف آقازادهها حقیقتاً یک پدیده عجیب است! جای تحلیلهای عمیق فرهنگی، تربیتی و سیاسی دارد که چطور فرزندان کسانی که خود نقشی جدی در مدیریت کشور داشتهاند و به لطف جمهوری اسلامی از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار شدهاند و مدتها از مسؤولان بالای نظام بودهاند، حاضر نیستند با افتخار خود را شهروند جمهوری اسلامی بدانند؟! و به جای آن میروند و زیر پرچم کشورهای دیگری قرار میگیرند و نسبت به تعهد تا پای جان در تحقق منافع آنان سوگند یاد میکنند!
درواقع اینان تابعیت دوگانه ندارند بلکه تابعیت ایرانی خود را کنار زدهاند و متعهد به حفظ منافع کشوری دیگر شدهاند: آن هم غالباً کشورهایی که دشمنی دیرینهای با ایران و ایرانیان داشته و دارند!
کافی است بخشی از سوگند پذیرش تابعیت آمریکا را به عنوان نمونه، بخوانید:
«بدینوسیله سوگند میخورم تمامی وفاداری خود به هر پادشاه یا دولتمرد و دولت و حکومت و مملکتی که تاکنون شهروند آن بودهام را طرد کرده و در برابر کلیه دشمنان داخلی و خارجی به دفاع و حمایت از قانون اساسی و قوانین ایالات متحده آمریکا پرداخته و به آن ایمان و وفاداری واقعی بورزم و هنگامی که قانوناً لازم باشد برای دفاع از ایالات متحده تفنگ به دست خواهم گرفت … من این تعهد را آزادانه و بدون هیچ گونه تحفظ یا نیت طفره روی میپذیرم. خداوندا به من کمک کن.»
#غربزدگی
#سیاست
🟣قانونشکنی حاکمان!
🖊احمدحسین شریفی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔸اجرای قوانین مصوب و جلوگیری، ولو قهری، از قانونشکنی، در همه نظامهای سیاسی، از مهمترین کارویژههای حاکمان و مدیران است.
♦️اما یکی از عجایب حکمرانی در جمهوری اسلامی ایران به ویژه در سالهای اخیر این است که خود قانونگذاران و مسؤولان، بزرگترین ناقدان و مخالفان مجریان قانون و نظم هستند! و کراراً شاهد بوده و هستیم که در مناسبتهای مختلف نه تنها علیه قانون وضعشده توسط خودشان موضعگیری کرده و میکنند که از اجرای قوانین مصوب توسط برخی دیگر از بخشها نیز گلایه میکنند! و با کمال شگفتی دفاع آنان از قانونشکنان و هنجارشکنان، مورد تشویق و تمجید هم قرار میگیرد!
✔️واقعاً چرا؟
✔️تا کجا میتوان این مسیر را ادامه داد؟
✔️نقش قوه قضائیه در این خصوص چیست؟
✔️آیا سایر نهادهای نظارتی حاکمیت در این خصوص وظیفهای دارند؟
✔️برای حاکمیت قانون در کشور چه باید کرد؟
✔️چطور میتوان قانون و اجرای قانون را به گفتمان همه مسؤولان و مردم تبدیل کرد؟
#قانون
#سیاست