•حکایتی خواندنی از اهمیّت برائت و تبرّی جستن از دشمنان آل الله• - - حاج آقا حسینی موحد قمی می‌فرمودند: پدر مرحوم‌ ما در هر سال نهم ماه‌ ربیع در منزل‌مان جشـن عیدالزهرا مـی‌گرفتـنـد و این مجلس، سابقه‌ای ۸۰ ساله داشت و فقط هم از منبری‌های قم را دعوت به عمل‌ می‌آمد، مثل آقایان یثربی، آل‌ طٰه و..، حتّی دایی‌ های ما اجازه شرکت در مراسـم را نداشتـنـد. افـرادی مثـل آقایان بروجـردی و سـیّـد موسـی صدر هـم در آن جلسه جشن و سرور شرکت کرده بودند. همسایه‌ای داشتیم به نام -آقای گلاب- که پدرم می‌گفت: سابقه همسایگی ما و اجدادمان بیش از سیصد سال است! در سالی [۶۰ یا ۶۱] اوائل ماه ربیع پسر این همسایهٔ شهید شد و نهم ماه‌ربیع روز مراسم هفتم او می‌شد. پدرم گفت: من خجالت می‌کشم که روز نهم منزل‌ما جشن باشد و منزل‌همسایه مراسم عزا، امسال عیدالزهرا نمی‌گیریم. دو سه روز مانده به مراسم نهم ماه‌ربیع مادر شهید می‌آید به منزل ما و به مادرم می‌گـوید: چرا شما مشغـول فراهـم کردن مـقدّمـات جشـن امسـال نیستید؟ مـادرم می‌گوید: حاج‌آقا امسال مجلس نمی‌گیرند مادرِ شهـید مـی‌گوید: دیشـب حضـرت زهـرا -علیـها‌ السّلام- را در خـواب دیدم که بازوی کبودشان‌را به من نشان دادند و فرمودند: ببین عمر با مـن چـه کرده است! آن وقـت حسینی موحد امسـال نمـی‌خـواهد جشـن بگیـرد! برو و به آنان بگو مجلس را بگیرند! مادرم مـی‌گوید: آخِـر شما عـزادار هستـیـد‌ مادر بزرگوار شهید چنین می‌گوید که شما کـه نمـی‌خواهیـد جشـن شخصـی بگیریـد! که با عزای ما منافات داشته باشد، جشن برائت و تبرّی است، که همه‌ی‌ ما در آن شریک هستیم. مادرم که قضیه‌را برای‌پدرم نقل‌کرد، پدرم خیلی گریه‌کرد و فوراً رفته‌بود پیش آقای گلپایگانی و قضیه‌را برای‌ایشان نقل کرده بود و جناب‌آقای‌‌گلپایگانی‌هم خیلی گریه کردند و پول خوبی دادند و فرمودند: این پـول را صـرف در مـجلـس کن و فرمودنـد: من به مصـرف این پـول در مجلـس شـمـا راغـب‌ تر هستـم تا مصرف آن در مجلـس روضه و سال‌های سال بانی مالیِ مجلـس ما آقای گـلپـایـگانـی بودند، این مراسـم تا زمان حـال هر سـاله در ظهر روز نهم ربیع برگزار می‌شود و ادامه دارد. 💬ناقل حکایت شیخ احمدیاسر وافی از اساتید سطح عالی حوزه علمیهٔ قم @ketabkhaneh_fazael @osulvafi

-

- - في كتاب مبكي العيون عن العلّامة الحّلي عن المفيد عن الصّادق -عليه السّلام- قـال إذا همّ رجل بزيارة الحسين -عليه السّلام- نظرت إليه فاطمة بنت محمّد المصطفي - عليهما السّـلام- من العـرش و فـي حولـها سبعون ألف ملك و سبعون ألف من الحور العين و سبعون ألف صدّيق و سبعون ألف شهيـد و سبعـون ألف غلام و سبعـة آلاف نبـي، كـلّهـم أعـوان فـاطـمـة بنـت محـمّـد -عليـهمـا السّـلام- و بکـت فاطـمة -علـيـهـا السّلام- بكـاء شديـداً و بكـت هٰـولاء كلّهـم لبكاء فاطمة -عليها السّلام- حتّي لايبقي أحد في الملأ الأعلي الّا بكي لبكاء فاطمة -عليها‌السّلام- فإذا‌سمع‌رسول‌الله‌أصواتهم بالبكاء، قام و دخـل علـي فاطمة -عليـها السّلام- و قال لـم تبكـي يا قـرّة عينـي؟ قالت يا أبا انظر الي زائر ولدي الحسين -عليه‌‌السّلام- كيف يتأذّي، قال يا فاطمة لاتبكي ولكن اسئلي الله لهم من كلّ خير فسألت فاطمة عن الله عزّوجل لهم مـن كلّ خير فاستجاب الله دعائها فـي حـقّ زائر قبر الحسين فإذا خطي خطوة أعطاه الله بكلّ خطوة أربعة و عشرون ألف حجّة و أربعة و عشرون ألـف عمـرة مـن حـجـج رسول الله و عمراته، فإذا وصل باب الحرم و استأذن و أراد أن يدخل الرّوضة الشّريفة فإذا ملك من الملائكة الموكلين بباب الحرم، إستقبله و قال يا فلان بن فلان رسول الله يقرؤك السّلام و إذا دخل الحرم و بقي فيه مقـدار ان من الانات جعلـه الله شافعاً يوم القيامة في حق ثلاث مأة ألف من المذنبين الـمـسـتـوجـبـيـن للنّـار! زمـانی‌کـه زوّار سیّدالشهداء، عـازم به زیـارت آن‌ مظلوم شـد، صدّیقهٔ‌ طاهره از عرش به‌ سوی او نظر می‌فرماید، در حالتی‌ که در دور او هفتاد هزار صدّیـق و هفتاد هزار شهید و هفتاد هزار حوریّه و هفتاد هزار غلمان و هفتاد هزار ملک و هفت هزار پیغمبـر از جملـه اعـوان آن مخدّره حاضرند. پس صدّیقهٔ طاهره بـه حال زائـر جگر گوشه‌اش گریه می‌کند، به‌واسطهٔ گریهٔ آن مخدّره، تمام ایشان گریـه می‌کننـد، پس در تمام طبقات بهشت أحدی باقی نمی‌ماند، مگر به جهت گریه آن مخدّره به گریه مشغول می‌شوند، پس حضرت رسول گریه سکنهٔ بهشـت را می‌شنـود، پریشان حال داخل قصر صدّیقهٔ طاهره امّ‌ الائمة می‌شود، رسول‌خدا می‌فرماید ای فاطمه‌جان، ای نور چشم من و میوهٔ قلب من، سبب گریـه تو چیسـت؟ عرض می‌کند: ای‌پدر بزرگوار نظر بفرما به‌سوی زائر قبر غریبم حسیـن -علیه السّلام- به چـه اندازه زحمـت می‌کشنـد و به اذیّـت تمام عازم زیارت مظلوم حسین می‌شوند، حضرت‌ رسول‌ خدا -صلّي الله علیه و آله- می‌فرماید: ای نور دیده، گریه مکن! ولی سؤال از خداوند عالم نمائید، از هر خیری. پس صدّیقـهٔ طاهـره از خداونـد عالـم مسئلـت می‌نمـایـد در حـق زوّار قـبـر آن مظلوم، پس خداونـد عالـم دعـای آن مخدّره را به درجه اجابت مقرون می‌فرماید. پس بعد از دعـای صدّیقهٔ طاهره هر قدمـی که زوّار آن مظلـوم به سوی قبر شریفش بردارد، خداونـد عالم در مقابل هر قدمش ثواب بیست و چهار هزار عمره از حج‌ها و عمره‌های رسول‌خدا بر او مرحمت فرماید، پس‌ زمانـی‌که زائر به‌ در حـرم سیدالشهداء برسـد و اذن دخـول بخـواند و داخـل حـرم سیدالشهداء ارواحنـا له الفـداء بشـود، مـلکی از مـلائکـهٔ نصـرت، کـه چهار هزار ملکِ‌موکّل هستند، به‌درب حرم شریف إستقبال آن زائـر می‌کنند و می‌گـوینـد: ای فلانـی پسـر فلانـی، رسـول‌ خـدا‌ خاتـم‌ الأنبیاء -صلي‌ الله‌ علیـه‌ و آلـه- بـه تـو سـلام می‌رسـانـد. و زمانی‌که زائر سیدالشهداء داخل‌حرم شریف می‌شود و لمحهٔ در حرم شریف مکث و توقّف نماید، خداوند عالم او را در روز قيامت در حق سیصـد هزار نفـر از گناه‌ کاران شفاعت می‌کند. 📚 نورالأنوار، ابوالحسن مرندی، ص۱٥ @ketabkhaneh_fazael

- خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست طاقـت بـار فـراق ایـن هـمـه ایّـامـم نیست

-

•طواف پیامبران به دور خاتم الأنبیاء• - ‌- مـولانـا‌ علی أمیـرالمؤمنیـن مـی‌فرمایند: پروردگار متعال از نور محمّد -صلّـي الله‌ علیه و آله- بیست دریا را آفرید، در هر دریا علومی است که جز پروردگار عالم، کسـی آن عـلـوم را نمـی‌دانـد! پروردگار متعال -عزّوجلّ- می‌فرمایند: ای عزیزم و ای سید پیامبران و ای اولین مخلوق من و آخرین پیامبر من، تو روز محشـر شـفیـع هستـی، سپـس نـور بـه سجده افتاد و بلند شد و قطراتی از آن نور به تعداد صد و بیست و چهار هزار قطره چکیـد، پـس پروردگـار از هر قطره از آن نور پیامبری را آفرید، و وقتی که نورها تکامل یافتنـد به دور نـور محمـد -صلی الله علیه و آله- طـواف می‌کردند مانند طواف‌کردن حاجیان به دور کعبه! 📚بحارالأنوار، مجلسی، ج۱٥، ص۲۹ @ketabkhaneh_fazael

-

• عاقبت افشاء اسرار اهل‌بیت • - - أَبُو عَلِيٍّ أَحْمَدُ بْنُ عَلِيٍّ السَّلُولِيُ‌ الْمَعْرُوفُ بِشَقْرَانَ، قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِاللَّهِ الْقُمِّيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ، عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَعَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ، عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ‌عُمَرَ‌الْجُعْفِيِّ‌قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى‌أَبِي‌عَبْدِ‌اللَّهِ يَوْمَ صُلِبَ فِيهِ الْمُعَلَّى، فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ لَا تَرَى هَذَا الْخَطْبَ الْجَلِيلَ الَّذِي نَزَلَ بِالشِّيعَةِ فِي هَذَا الْيَوْمِ! قَالَ وَ مَا هُوَ قُلْتُ مُعَلَّى‌ بْنُ خُنَيْسٍ، قَالَ: رَحِمَ اللَّهُ مُعَلٍّى قَدْ كُنْتُ أَتَوَقَّعُ ذَلِكَ لِأَنَّهُ أَذَاعَ سِرَّنَا، وَ لَيْسَ النَّاصِبُ لَنَا حَرْباً بِأَعْظَمَ مَؤُنَةً عَلَيْنَا مِنَ الْمُذِيعِ عَلَيْنَا سِرَّنَا، فَمَنْ أَذَاعَ سِرَّنَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهِ لَمْ يُفَارِقِ الدُّنْيَا حَتَّى يَعَضَّهُ السِّلَاحُ أَوْ يَمُوتَ بِخَبَلٍ. مفضل بن عمر می‌گوید: نزد امام صادق -علیه السلام- رفتم در آن‌روزی که معلّی بن خنیس به دار آویخته شـده بود و به حضرت عرض‌کردم: ای فرزند‌ رسول‌خدا، نمی‌بینی چه حادثه مهمی به شیعه وارد شـده کـه معلّی به دار زده شـد؟! حضـرت فرمود: خدا او را رحمت‌کند، انتظار چنین حادثه‌ای را داشتم! زیرا او راز ما را فاش کرد، افشاء راز ما از جنگ کردن با ما کـم هزینه‌تر نیست، هر کس راز ما را به غیـر اهلش بسپارد، از این دنیا نمی‌رود جز بـا کشته شدن با اسلحه یا با رنج، تباهـی و قطع‌شدن اعضاء! #کتمان_اسرار 📚رجال الكشي، ابوعمر کشّی، ج۱، ص٣٨٠ @ketabkhaneh_fazael

- - اذاعهٔ اخبار بالاتر و مضر تر از قتل حضرت سیدالشهداء شمرده‌اند، زیرا که می‌فرماید فرج آل مـحـمّـد -علیـهـم الـسّـلام- در سـال هفتادم بود، چون مردم جدّم حسین -علیه السّلام- را به قتل رسانیدند یکصد و چهلم به تأخير افتاد و چون احـادیث و اخبـار ما را اذاعه و اشاعه نمودنـد آن قـدر به تأخيـر افتـاد کـه مدّت او را مـاهـم نمـی‌دانـیـم! 📚کتاب خطی سرّ الاسرار فی مصائب      الابرار (محمد هاشم مرندی) ص٦٧ @ketabkhaneh_fazael

- - از حضرت سجّاد -علیه السّلام- مروی‌ست: چـه بسیـار جوهـر علم دارم، اگـر آن‌ هـا را آشـکار کنم، مـی‌گویـنـد که از بت پرستانی و مـسـلـمـانـان خـون مـرا مباح مـی‌دانـنـد! 📚کتاب خطی سرّ الاسرار فی مصائب      الابرار (محمد هاشم مرندی) ص٦٦ @ketabkhaneh_fazael