خانمی که بغل دستم نشسته بود. از جایش بلند شد، دست کمر ایستاد و گفت:« نمیشه این کتابو بدی به ما؟» با عجله گفتم:« میشه از حسینیه هنر ....» حرفم را خوردم و گفتم:« باشه بفرمایید هدیه به شما. فقط هر وقت پاش نشستین منم دعا کنید.» هدیه ای که زورکی گرفته بودم، زورکی ازم هدیه گرفتند. از پنجره ماشین خیره به آدم ها و خیابان های شهر نگاه می کردم. با خودم فکر می کردم. چه قدر یاد بعضی چیزها می تواند آدم را زنده کند. به خودش بیاورد. به قول آقا یاد آن آدم ها و آن روزها #جهاد است. پ.ن: #شهید_آوردند، آلبوم خانوادگی سبزواری ها از مراسم تشییع شهدا به همت حسینیه هنر سبزوار به چاپ رسیده است. چندی پیش این کتاب مورد تقدیر رهبر معظم انقلاب قرار گرفت. @ketabkhanemadarane