#کتاب_اسرار_ماه_شعبان #چهارمین_روز ✅حاملان عرش؛ حق گزاران ماه شعبان ابن عباس پیرامون عظمت ماه شعبان از رسول خدا بیانی نقل می کند که حاوی نکات فراوانی است: روزی اصحاب حضرتش نزد ایشان پیرامون فضائل ماه شعبان گفتگو می کردند پیامبر به ایشان فرمودند:" شَهرُُ شَریفُُ وَ هُوَ شَهری وَ حَمَلَةُ العَرشِ تُعَظِّمُهُ و تَعرِفُ حَقّهُ وَ هُوَ شَهرُُ تَزادُ فیهِ اَرزاقُ المومِنینَ کَشَهرِ رَمَضانَ و تُزَیَّنُ فیهِ الجَنانُ و اِنَّما سُمّیَ شَعبانَ لِاَنَّهُ یَتَشَعَّبُ فیه اَرزاقُ المومنین...." شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملان عرش آن را بزرگ شمارند و حقّ آن را می شناسند. شعبان ماهی است که در آن همچون ماه رمضان روزیِ مومنان فزونی یابد و بهشت در آن تزیین شود. و آن را شعبان نامند برای آنکه ارزاق مومنان در آن تقسیم گردد. ✅عرش الهی در روایات، مقام علم پروردگار است که تدبیر عالَم را بر عهده دارد و حاملان عرش، ملائکه ی مقرّبی هستند که به امر الهی عهده دار اجرای اوامر خداوند در تدبیر عالَم اند. احتمال دیگر آنست که حاملان عرش، کلیدداران علم الهی در عالم ملکوتند که بنا بر روایات وارده، مصادیق آنان انبیاء اولوالعزم الهی و خمسه ی طیّبه از ذرّیه ی رسول اکرم هستند. با این توضیحات می توان گفت حاملان عرش الهی از رسول اکرم و ذرّیه ی طاهرینش تا ملائکه ی الهی، در عین علو مقام و مرتبه ی خود و تسبیح و تحمید پروردگار، از خداوند درخواست می نمایند که: اولاً مقام و مرتبه ی شعبانیون و زیبایی و بهجت آنان در میان خلایق به تایید الهی برسد. ثانیاً دعای مقرّبان درگاه پروردگار در بهره مندی کامل شعبانیون از هدایت ایصالی و رحمت خاصّه ی پروردگار به اجابن برسد و ایشان در حصول استعداد بیشتد برای بهره مندی کامل تر از فیوضات خاصّه ی خداوند در ماه شعبان و رمضان و نیل به آمرزش و مغفرت الهی موفق باشند. ✅نکته اینکه رسول خدا دلیل نام گذاری شعبان راقسمت بندی ارزاق مومنین بیان فرمودند این است که هر یک از اهل ایمان، در بهره مندی از سلام و درود الهی و خروج از حجب ظلمانی و نورانی به مراتب عوالم قُرب، استعدادی متناسب با مرتبه و ظرفیت خویش دارد و بهره ی ایشان از برکات این سه ماه یکسان نیست. در همین سیاق است که رسول اکرم در ادامه ی بیان فضائل ماه شعبان فرمودند: " وَ هُوَ شَهرُ العَمَلُ فیهِ مُضاعَفُُ الحَسَنَةُ بِسَبعینَ وَ السَّیِّئَةُ مَحطوطَةُُ وَ الذَّنبُ مَغفورُُ و الحَسَنَةُ مَقبولَةُُ وَ الجَبّارُ جَلَّ جَلالُهُ یُباهی فیهِ بِعِبادِهِ وَ یَنظُرُ اِلی صُوّامِهِ و قُوّامِهِ فَیُباهی بِهِم حَمَلَةَ عَرشِ." آن ماهی است که حسنه در آن هفتاد برابر است و خطا مُلغی گردد و گناه آمرزیده است و حسنه پذیرفته و حضرت جبّار جلَّ جلالُه در آن به بندگانش مباهات و به روزه داران و شب زنده دارانش نگاه کند، پس به آنها در برابر حاملان عرش می بالد. ✅در این ماه زمینه ی عمل صالح کامل تر از ماه رجب است مهمتر آنکه می فرماید گناهانی که در این ماه از سر غفلت و نادانی از مومن صادر شود نه تنها نادیده گرفته میشود بلکه پاک می گردد. مباهات یعنی زیبایی فوق العاده و بهجت انگیز چیزی را در نزد کسی ستودن پس مباهات الهی به عبادت کنندگان ماه شعبان، بیانگر مقام و مرتبه ی فوق العاده کسانی است که حرین ماه شعبان را به احترام رسول اکرم حفظ می نمایند. ✅مباهات الهی به معنای دستگیری کامل ازین گروه در ماه شعبان است. @ketabkhanemadarane

#کتاب_اسرار_ماه_رمضان #چهارمین_روز ✅معنای لغوی مغفرت مغفرت در لغت به سه معناست 🌱۱.به معنای پوشش بر امری است. یعنی پوشش نهادن بر گناهان بندگان. در این مرحله اصل گناه محفوظ است ولی پروردگار با ستّاریت خود بر آن پوشش می نهد. 🌱۲.نادیده گرفتن خطای کسی است. در این مرتبه هرچند آثار گناه کمرنگ تر است اما هنوز اصل گناه باقی است.هرچند خدا بنا بر کرمش آن را نادیده گرفته. 🌱۳.محو کردن گناه است؛ به گونه ای که هیچ اثری از اصل و فرع آن باقی نماند. این آیه ی شریفه به هر سه مرتبه ی مغفرت اشاره دارد." وَ اِن تَعفوا وَ تَصفَحوا وَ تَغفِروا فَاِنَّ اللهَ غَفورُُ رَحیم. " اگر عفو کنید و از خطاهایشان بگذرید و بدی هایشان را ندیده بگیرید، کاری خدایی کرده اید چون خدای تعالی هم غفور و رحیم است. البته مرتبه ی بالاتری از مغفرت الهی نیز وجود دارد که در آن خداوند نه تنها گناهان را محو می کند بلکه به فضل خود آن را به حسنات تبدیل می کند. بنابراین مومن با دوام دعا و استغفار در ایام ماه مبارک به شرط آنکه مراقبه ی جدّی بر ترک گناه داشته باشد در مراتب مغفرت الهی و نورانیت باطن اعمال سیر می نماید.ظهور ملکوتی این عمل، سیر تدریجی در درجات بهشت است. ✅نکته: مغفرت شب های ماه رمضان مربوط به حُرمت این ماه است و ربطی به روزه ندارد. کسی که به دلیل عذر شرعی نمی تواند روزه بگیرد باز هم مشغول مغفرت این شب ها قرار می گیرد. حفظ حرمت ماه رمضان یعنی انسان روزه دار باشد یا نباشد حریم شکم خود را نگه دارد، بر سخن گفتن و نگاه کردن و شنیدن و سایر جوارح خود کنترل داشته باشد و از برکات سحرهای این ماه با بیداری و دعا و نماز و مناجات بهره ببرد. لازمه ی نیل به غفران الهی مرتبه ی اول پرهیز از اصل گناه است در مرتبه ی دوم پرهیز از حیطه ی گناه است. کسی که از شبهات اجتناب کند گرفتار محرّمات نمی شود. در مرتبه ی سوم از خطورات شیطانی نیز بپرهیزد که مقدّمه ی میل به گناه می شود. مولا امیرالمومنین فرمودند: " صیامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فی الآثامِ اَفضَلُ مِن صیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ." چون خطورات قلبی در اختیار انسان نیست می باید مقدّمات اختیاری آن تحصیل شود با اشتغال بیشتر به دعا و تلاوت و مناجات و نماز و اعراض از اهل معصیت. اگر از وسوسه ی نفس و هوا دور شوی/ بی شکی ره ببری در حرم دیدارش ای که از کوچه ی معشوقه ی ما می گذری/ باخبر باش که سر می شکند دیوارش @ketabkhanemadarane