🏴کیف الناس🏴
مسلمانان‌ماله کش!!
#ازدواج_پیامبر
متن شبهه در پایین صفحه الصاق شده است: ابتدا مطالعه بفرمایید.
✅چه کسی گفته است پیامبر (ص) صرفا برای #نجات زنان بیوه با آنان ازدواج می کرد؟!
ازدواج های پیامبر (ص) علل مختلفی داشته از قبیل خویشاوندی با قبایل و علل سیاسی و اجتماعی.
البته #برخی از ازدواجهای ایشان هم با زنان بیوه و بی سرپرست همچون ام سلمه بوده است.
اینکه #آیه شریفه فرموده که کسی حق ندارد بعد از حیات پیامبر (ص) ازدواج کند دقیقا اشاره به #عایشه است که طلحه اعلام کرده بود که پس از وفات پیامبر(ص) با او #ازدواج خواهد کرد و به این شکل با این سخنان بی ربط سعی در آزار پیامبر (ص) داشت.
دستور الهی بر این بود که هریک از زنان پیامبر (ص) اگر مایل به طلاق گرفتن باشد ، پیامبر(ص) او را #طلاق خواهد داد و آزاد است با هرکس که می خواهد ازدواج کند اما اگر اصرار دارند تا زمان وفات ایشان در عقد ایشان باقی بمانند بعدا نمی توانند با سایر مسلمانان #ازدواج کنند و ازدواجشان با دیگران همانند ازدواج مادر با فرزند خواهد بود.
@keyfonas
در قرآن تعبیر "سیدة نساء العالمین" برای حضرت مریم (س) ذکر شده است، آیا به کارگیری آن توسط #شیعیان برای حضرت زهرا (س) #اشکال ندارد؟
✅تعبیر "سیدة نساء العالمین" مستقیماً در #قرآن نیامده است. این تعبیر برگرفته از آیه 43 سوره آل عمران است. #خداوند خطاب به حضرت مریم (ع) می فرماید: "و اصطفاک علی نساء العالمین"؛ خداوند تو را از بین زنان عالم برگزید.
مراد از این #آیه این است که خداوند حضرت مریم (ع) را از بین #زنان عصرشان برگزید، اما بنابر آنچه از پیشوایان #دین رسیده است، حضرت زهرا (ع) سرور همه #زنان جهان در تمام دورانهاست.
مفضل می گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: که مرا از #سخن پیغمبر خدا (ص) در باره حضرت فاطمه «قطعا او بزرگ #زنان جهانیان است» آگاه فرما، آیا او بزرگ ترین بانوان زمان خویش است؟ فرمود: این مقام براى حضرت #مریم است که بزرگ زنان زمانه خویش بود، اما حضرت فاطمه (ع) سرور و پیشواى بانوان سراسر جهان هستى از آغاز تا #پایان است.
📚معانی الأخبار، ص 107
@keyfonas
شیعیان میگویند در آیات قرآن #ولایت علی(ع) #اثبات شده، اما چرا آیات با #صیغه جمع آمده در حالی که علی(ع) یک نفر است؟
✅نکته اول
از جمله آیاتی که #دلالت بر امامت و خلافت حضرت امام علی(ع) بعد از پیامبر گرامی اسلام(ص) میکند، آیه ولایت است. خداوند در این آیه شریفه میفرماید: «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُون»
✅نکته دوم
یکی از شبهه‌هایی که بر این #آیه وارد شده این است که چرا «ألَّذینَ آمَنوا» به صورت #جمع آمده در حالی‌که حضرت علی(ع) یک نفر بیشتر نیست؟
یکی از پاسخ‌ها این است که برخی از قرائن و شواهد نشان می‌دهد که علت جمع آمدن این عبارت، برای این است که این حکم، #شامل دیگر امامان نیز بشود؛ یعنی این حکم به صورت کلی ذکر شده است. دلیل این سخن آن است که در آیه مذکور، به دلیل وجود کلمه «إنّما» در اول آیه، که برای حصر حکم نسبت به #موضوع آمده، «ولایت» از آن جهت که ولایت است، منحصر به خدا، پیامبرش و «ألُّذینَ آمَنوا»؛ یعنی همه امامان(ع) شده است. هرچند بخش پایانی آیه به جهت اینکه در #رکوع انگشتر به فقیر داد، در شأن امام علی(ع) می‌باشد.
اما همان #ولایتی که برای حضرت علی(ع) وجود دارد، در امامان بعد از او نیز وجود دارد. شاهد قرآنی این مدعا، آیه «اولی الامر» است. خداوند در این آیه میفرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُم»؛
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پیروی کنید. همچنین از پیامبر و صاحبان امر، اطاعت کنید.
این آیه که #اطاعت از خدا و پیامبرش را مطرح کرده، در کنار پیامبر افرادی را به عنوان «اولی الأمر» نام برده که همانند پیامبر(ص) باید از آنان #اطاعت شود
✅نکته سوم
ین آیه #نشان می‌دهد کسانی که بعد از پیامبر بر مردم #ولایت دارند، بیش از یک نفراند. از این‌رو؛ #وقتی از امام باقر(ع) پرسیده شد که آیا آیه ولایت درباره حضرت علی(ع) #نازل شده، فرمود: «علیٌّ مِنَ المُؤمِنینَ»؛ یعنی حضرت علی(ع) یکی از آن افرادی است که به عنوان «ألَّذینَ آمَنوا» ذکر شده‌اند.
📚سوره مبارکه نساء، 59
📚 الصوارم المهرقة فی نقد الصواعق المحرقة، ص 173
@keyfonas
مسلمانان ادعا میکنند،
محمد مهربان بود و با گذشت!! قرآن او را مهربان نسبت به مخلوقات معرفی میکند.
اما چگونه میشود یک انسان مهربان و با گذشت بدن #انسانی را قطعه قطعه کند!؟
و چشم او را از حدقه در بیاورد !؟
بدن او را با #سیخ داغ بسوزاند!؟
این انسان بیمار نیست !!!؟
#پاسخ
اولا این پیام #احساسی و مغالطه ست و از سوی دیگر از لحاظ تاریخی کاملا #کذب است و شاهد تاریخی برای بیرون آوردن چشم و یا داغ کردن با سیخ توسط #پیامبر وجود ندارد.
اما همه جای دنیا برای کسی که مرتکب جرم میشود و به جامعه آسیب میزنه مجازات سنگین وضع میکنن
مثلا در آمریکا #اعدام با آمپول هوا،در همه ى جوامع این مساله وجود دارد.
اما نکته این است که مجازات،مخصوص مجرم است نه انسان بی گناه. این حرف #احساسی است
ثانیا در اسلام مثله کردن حرام است و کسی اجازه ندارد #چشم انسانی را از حدقه خارج کند یا بدن او را تکه تکه کند
پیامبر هم نه تنها چنین کاری نکردن بلکه در یکی از جنگها از #مثله کردن فرد #مقابل منع کردن
ثالثا بدن را با سیخ داغ بسوزانند هم کذب است
✅در قرآن دو #آیه مهم داریم:
یک آیه میفرماید: رحمه للعالمین
پیامبر نسبت به هم #مهربان بود تا جایی که آنقدر غصه کفار را میخوردن که خدا فرمود: للعلک باخع نفسک
یعنی داری بخاطر دیگران خودت را اذیت میکنی
آیه دیگر هم اینکه خدا به #پیامبر میفرماید علت اینکه مردم به تو روی آوردند اخلاق #خوش تو بوده است.
@keyfonas
#شبهات_قرآنی
اگر مسخره کردن کار ناپسندی است
چرا خداوند در قرآن در سوره توبه آیه 79 منافقان را #مسخره میکند؟
✅آیه مورد اشاره:
آنهایى که از مؤمنان اطاعت کار، در صدقاتشان عیب‌جویى میکنند، و کسانى را که(براى انفاق در راه خدا) جز به مقدار(ناچیز) توانایى خود دست‌رسى ندارند، مسخره می‌نمایند، خدا آنها را #مسخره میکند و براى آنها عذاب دردناکى است.
✅مسخره‌کردن خدا بدان معنا می‌تواند باشد که خدا پاسخ #تمسخر مسخره‌کنندگان را خواهد داد و یا آنکه موقعیتى برای چنین مسخره‌کنندگانی پیش خواهد آورد که آنان مورد تمسخر دیگران قرار گیرند.
در همین راستا به بررسی یکی از #آیات ناظر به #تمسخر خدا می‌پردازیم.
از آن‌جا که منافقان به خدا و ارزش‌هاى الهى ایمان واقعی نداشتند، نمی‌توانستند از ایمان مؤمنان واقعی و فداکاری‌هاشان در راه خدا، تصور #درستی داشته باشند؛ لذا تلاش و فداکاری آنان را به تمسخر می‌گرفتند.
به بیان دیگر؛ خدا آنان را #مسخره خواهد کرد، به این #معنا است که خدا کیفر مسخره کردن آنان را خواهد داد و در قیامت موقعیتى پیش خواهد آورد که این منافقان مورد #مسخره مسلمانان باشند و مؤمنان آنان را #مسخره کنند و بر آنان بخندند
✅شأن نزول
نقل میکنند؛ هنگامی که #آیه صدقه نازل شد،«عبد الرحمن بن عوف» یک کیسه درهم نزد رسول خدا(ص) آورد، و درهم‌ها به اندازه‌اى بود که #مشت را پر می‌کرد. «عقبة بن زید حارثى» یک صاع(سه کیلو) خرما آورد و گفت: اى رسول خدا من به اندازه دو صاع خرما کار کردم، یک صاع آن‌را براى زن و بچه‌ام گذاشتم و یک صاع دیگر را به پروردگار خود وام دادم. و «زید بن اسلم» نیز چیز مختصرى آورد. در این‌جا بود که «معتب بن قشیر» و «عبد اللَّه بن نبتل»(دو تن از منافقان) گفتند: عبد الرحمن مردى ریاکار است که تظاهر را #دوست دارد و خوش دارد نامش بر سر زبان‌ها بیفتد! خداوند از یک صاع خرما بی‌نیاز است!
خلاصه اینکه آنها از کسانى که به مقدار زیادترى #صدقه می‌دادند به نام ریاکارى عیب‌جویى می‌کردند، و از آنها که کمتر داشتند به همان عنوان کمى و ناچیزى، زبان به عیب‌جویى آنها باز می‌کردند.
✅همچنین در شأن نزول آیه ذکر شده است که امام على(ع) یک روز کار کرد و مزدش را خدمت رسول خدا(ص) آورد، و منافقان این کار او را به #تمسخر گرفتند.
📚المیزان، ج 9، ص 35
📚تفسیر نمونه، ج 8، ص 60
@keyfonas💠
#شبهات_وهابیت
#فاطمیه
شیعیان این همه بر روی #امامت تاکید دارند، پس چرا در #قرآن به نام علی(ع) هیچ اشاره ای نشده است؟
اگر حضرت علی (ع) جانشین پیامبر (ص) است، چرا نامی از ایشان در قرآن نیامده است؟
این سوال زیاد پرسیده می شود اما باید گفت #فرض این سوال از اساس صحیح نبوده و نمی توان گفت که نام ایشان در قرآن نیامده است بلکه طبق راویت حفص از عاصم که قرآن مکتوب مطابق آن نگاشته شده، اندیشمندان #شیعه و اهل تسنن یک آیه را روایت کردند که نام حضرت (ع) در آن عنوان شده است و سوای آن، روایات، روایات متعددی از بزرگانی مانند شیخ صدوق، ابن شهر آشوب و عده کثیر دیگری موجود است که در مقام نظر #حکم به این موضوع می کنند.
کدام #آیه است که نام حضرت علی (ع) در آن ذکر شده است؟👇👇
آیه 50 سوره مبارکه مریم:" وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا؛ و به آنان از رحمت خود [چیزها] بخشیدیم و بر ایشان نامی نیک و آوازه ای بلند بر جای گذاشتیم."
اما ماجرا در این #آیه به این ترتیب است که حضرت ابراهیم (ع) از خداوند لسان صدقی را می خواهد که در آیه 84 سوره شعرا به آن اشاره شده است" وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ" و استجابت آن در آیه 50 سوره مریم ذکر می شود. استجابت این دعا نه تنها برای ابراهیم(ع) بلکه برای اسحاق(ع) و یعقوب(ع) و البته به نظر می رسد #تمام پیامبران صورت گرفت. اما روایت در این زمینه بسیار است و در منابع شیعه، چهارده روایت، در منابع اهل تسنن یک روایت و در #منابع زیدیه یک یا دو روایت پیرموان این موضوع به چشم می خورد.
✅جهت مطالعه بیشتر این لینک را باز کنید:
https://goo.gl/5n8AM4
@keyfonas
#پاسخ_شبهات
اگر مسخره کردن کار ناپسندی است، چرا خداوند در قرآن در سوره توبه آیه 79 منافقان را #مسخره میکند؟
✅آیه مورد اشاره:
آنهایى که از مؤمنان اطاعت کار، در صدقاتشان عیب‌جویى میکنند، و کسانى را که(براى انفاق در راه خدا) جز به مقدار(ناچیز) توانایى خود دست‌رسى ندارند، مسخره می‌نمایند، خدا آنها را #مسخره میکند و براى آنها عذاب دردناکى است.
✅مسخره‌کردن خدا بدان معنا می‌تواند باشد که خدا پاسخ #تمسخر مسخره‌کنندگان را خواهد داد و یا آنکه موقعیتى برای چنین مسخره‌کنندگانی پیش خواهد آورد که آنان مورد تمسخر دیگران قرار گیرند.
در همین راستا به بررسی یکی از #آیات ناظر به #تمسخر خدا می‌پردازیم.
از آن‌جا که منافقان به خدا و ارزش‌هاى الهى ایمان واقعی نداشتند، نمی‌توانستند از ایمان مؤمنان واقعی و فداکاری‌هاشان در راه خدا، تصور #درستی داشته باشند؛ لذا تلاش و فداکاری آنان را به تمسخر می‌گرفتند.
به بیان دیگر؛ خدا آنان را #مسخره خواهد کرد، به این #معنا است که خدا کیفر مسخره کردن آنان را خواهد داد و در قیامت موقعیتى پیش خواهد آورد که این منافقان مورد #مسخره مسلمانان باشند و مؤمنان آنان را #مسخره کنند و بر آنان بخندند
✅شأن نزول
نقل میکنند؛ هنگامی که #آیه صدقه نازل شد،«عبد الرحمن بن عوف» یک کیسه درهم نزد رسول خدا(ص) آورد، و درهم‌ها به اندازه‌اى بود که #مشت را پر می‌کرد. «عقبة بن زید حارثى» یک صاع(سه کیلو) خرما آورد و گفت: اى رسول خدا من به اندازه دو صاع خرما کار کردم، یک صاع آن‌را براى زن و بچه‌ام گذاشتم و یک صاع دیگر را به پروردگار خود وام دادم. و «زید بن اسلم» نیز چیز مختصرى آورد. در این‌جا بود که «معتب بن قشیر» و «عبد اللَّه بن نبتل»(دو تن از منافقان) گفتند: عبد الرحمن مردى ریاکار است که تظاهر را #دوست دارد و خوش دارد نامش بر سر زبان‌ها بیفتد! خداوند از یک صاع خرما بی‌نیاز است!
خلاصه اینکه آنها از کسانى که به مقدار زیادترى #صدقه می‌دادند به نام ریاکارى عیب‌جویى می‌کردند، و از آنها که کمتر داشتند به همان عنوان کمى و ناچیزى، زبان به عیب‌جویى آنها باز می‌کردند.
✅همچنین در شأن نزول آیه ذکر شده است که امام على(ع) یک روز کار کرد و مزدش را خدمت رسول خدا(ص) آورد، و منافقان این کار او را به #تمسخر گرفتند.
📚المیزان، ج 9، ص 35
📚تفسیر نمونه، ج 8، ص 60
@keyfonas