🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_یازدهم قرآن ڪریم
#بخش_اول
🌺۱) مطالبي در مورد جنگ تبوك:
الف- تاريخ اسلام نشان مي دهد كہ مسلمانان در هيچ جنگي بہ اندازہ جنگ تبوك در فشار و زحمت نبودہ اند زيرا در گرماي تابستان بود, خشكسالي مردم را بہ ستوہ آوردہ بود, فصل برداشت محصول بود, مركب مسلمانان بہ اندازہ اي كم بود كہ گاهي دہ نفر مجبور بودند بہ نوبت از يك مركب استفادہ كنند ,فاصلہ بين مدينہ و تبوك بسيار طولاني بود, دشمن يعني امپراطوري روم دشمني نيرومند بود, بعضي بدون كفش بودند و مجبور بودند با پاي برهنہ از ريگ هاي سوزان بيابان بگذرند ,از نظر غذا و آب در مضيقہ بودند بطوريكہ گاهي يك دانہ خرما را چند نفر بہ نوبت در دهان گرفتہ مي مكيدند تا موقعي كہ فقط هستہ خرما باقي مي ماند و يك جرعہ آب را چند نفر مي نوشيدند و بدين ترتيب وسوسہ منافقين سخت تاثير داشت.
ب- غزوۀ تبوك بقدري سخت بود كہ خداوند در آيہ۱۱۷ سورہ توبہ از آن بہ عنوان " ساعة العُسرة " ياد مي كند, يعني زمان سختي و شدت.
ج- لشكر چهل هزار نفري دشمن با آمادگي و اسلحہ كافي آمدہ بود و پيامبر نيز با نيروي سي هزار نفري خود , درس عبرتي بہ روم و همسايگان داد.
د- تنها غزوہ اي بود كہ امام علي (ع) در آن شركت نداشت زيرا احتمال داشت مشركان و منافقاني كہ از شركت در اين ميدان سر باز زدہ بودند , از غيبت طولاني پيامبر (ص) استفادہ كنند و بہ زنان و كودكان مدينہ حملہ كنند و آنها را بہ قتل برسانند. از اينرو حضرت علي(ع) از طرف پيامبر مأمور شدند كہ در مدينہ بمانند.
ه- اين لشكر كشي درسهاي خوبي بہ دشمنان اسلام داد. سپاہ اسلام با عظمت و هيبت خاصي عازم تبوك شد , اما هنگاميكہ بہ آنجا رسيد اثري از سپاهيان روم كہ از ترس فرار كردہ بودند نبود.
🌺۲) آيہ۱۱۸ سورہ توبہ دربارہ قطع رابطہ با سہ تن از متخلفان تبوك است كہ بہ خاطر سستي و تنبلي از شركت در جنگ خودداري كردہ بودند. زمانيكہ پيامبر از تبوك بازگشت , آن سہ نفر براي عذرخواهي نزد پيامبر آمدند. حضرت با آنها سخني نگفت. مدينہ با آنهمہ وسعت بر آنها تنگ آمد و بہ كوهي پناہ بردند و تصميم گرفتند تا هر كدام بہ تنهايي در آنجا بہ سر برند و طلب توبہ نمايند. سرانجام پس از پنجاہ روز تضرع بہ پيشگاہ خداوند, توبہ آنان پذيرفتہ شد.
🌺۳) آيہ۱۰۷ سورہ توبہ داستان مسجد ضرار را بيان مي كند. گروهي از منافقان براي تحقق بخشيدن بہ اهداف شومشان در برابر مسجد قبا كہ نخستين مسجدي بود كہ در مدينہ ساختہ شد, اقدام بہ ساختن مسجدي كردند كہ بعدها بہ مسجد ضرار معروف شد و هنگاميكہ پيامبر از مدينہ برگشت از او خواستند كہ در اين مسجد نماز گذارد, كہ پيك الهي پردہ از روي اسرار خطرناك آنها برداشت.
زيرا آنها مي خواستند با اين عمل بہ مسلمانان ضرر و زيان برسانند وهدفشان تقويت كفر بود و قصد ايجاد تفرقہ بين مسلمانان داشتند و مي خواستند آن مكان كانوني براي دشمنان خدا و رسول خدا باشد. پيامبر نيز دستور داد مسجد مزبور را آتش بزنند و بقاياي آن را ويران كنند و محل ريختن زبالہ هاي شهر سازند.
🌺۴) مطالب ديگر سورہ مباركہ توبه:
الف- درمورد زكات: خداوند در آيات۱۰۳ تا ۱۰۵ سورہ توبہ بہ پيامبر مي فرمايد كہ از اموال مردم زكات بگيرد زيرا زكات عامل پاكي و طهارت است و براي آنها دعا كند و بدانند كہ خداوند صدقات را مي گيرد.
در همين رابطه:
• در روايات آمدہ كہ همۀ اعمال آدمي را فرشتگان تحويل مي گيرند الا صدقہ كہ مستقيما بہ دست خدا مي رسد.
• در احاديث آمدہ كہ وقتي پيشوايان معصوم بہ نيازمند صدقہ مي دادند آن را از او مي گرفتند , مي بوسيدند و مي بوئيدند و سپس بہ او باز مي گردانيدند, چرا كہ با دست خدا روبرو بودند.
• پيامبر(ص) مي فرمايد صدقہ پيش از آنكہ در دست نيازمند قرار گيرد بہ دست خدا مي رسد.
• امام سجاد(ع) مي فرمايد صدقہ در دست بندہ نمي افتد مگر اينكہ در دست خدا قرار مي گيرد.
ب- تجارتي سودمند: خداوند در آيہ۱۱۱ سورہ توبہ مي فرمايد خدا خريدار جان و مال مؤمنان است و در مقابل , بهشت را از آن ايشان مي نمايد. در اين تجارت پنج ركن اصلي هر تجارتي وجود دارد: اول خريدار كہ خداست, دوم فروشندہ كہ مؤمنين هستند, سوم متاع كہ جان و دل مؤمن است, چهارم قيمت معاملہ كہ بهشت است و پنجم سند معاملہ كہ تورات, انجيل و قرآن هستند.
ج- در آيہ۱۱۳ سورہ توبہ آمدہ است هيچكس حق ندارد براي مشركي طلب مغفرت كند, هرچند كہ از نزديكان وي باشد.
د- در آخر سورہ توبہ , آيہ۱۲۸ خداوند چهار صفت از صفات پيامبر(ص) را بيان مي كند:دو صفت اول اينكہ پيامبر از بہ هلاكت افتادن مردم سخت ناراحت است و بہ هدايت مردم بہ شدت علاقمند, و دو صفت دوم اينكہ نسبت بہ مؤمنان با رأفت و مهربان است.
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_یازدهم قرآن ڪریم
#بخش_دوم
💠سورہ يونس
🌺۵)سورہ مباركہ يونس بيان ميكند كہ سنت الهي, جاري شدہ كہ بين رسولان و امتهاي تكذيب كنندہ ايشان, حكم قطعي انجام شود و آنگاہ امت پيامبر بيم ميدهد كہ نظير آنچہ بر پيشينيان گذشتہ, بر آنان نيز خواهد گذشت.
خداوند در اين سورہ بہ كسانيكہ وحي را منكر شدہ اند مي فرمايد: "قرآن يك كتاب آسماني است" و تكذيب كنندگان آيات الهي را تهديد مينمايد. همچنين علامہ طباطبايي دربارہ سورہ يونس ميفرمايد:" سزاوار است آن را سورہ تهديد و داوري و فيصلہ قطعي بين پيغمبر و امت بناميم".
شاهد اين سخن, آيہ آخر سورہ يونس ميباشد كہ خداوند ميفرمايد:" بر آزار مشركين صبرنما تا آنگاہ كہ خدا حكم كند و خدا بهترين حكم كنندگان است".(واصبر حتي يحكم اللہ و هو خير الحاكمين)
🌺۶) مشركين و قرآن مجيد:
الف-خداوند در آيہ دوم سورہ يونس ميفرمايد آيا مردم تعجب كردہ اند كہ خدا بہ يك مرد عادي حقايقي نازل كردہ است و تعجب آنان مورد مذمّت قرار گرفتہ است.
ب-از آنجا كہ آيات قرآن با عقايد بت پرستان سازگار نبود با آن مخالفت ميكردند. در آيہ۱۵ سورہ توبہ آمدہ است: "و چون خواندہ شود بر مشركان مكہ آيہ هاي قرآن ما, در حاليكہ روشن است اين آيات, آنان كہ ديدار ما را اميد ندارند گويند قرآني غير از اين بياور و يا آن را تبديل كن". يعني بجاي آيہ عذاب آيہ رحمت بنہ و مطالبي را كہ نمي پسنديم حذف كن.
ج- پيامبر در جواب مشركين ميفرمود من فقط از چيزي كہ بہ من وحي شدہ است پيروي ميكنم و حق هيچگونہ تصرفي ندارم, بدانيد اين كلمات از سوي خداست زيرا تاكنون در طي سالهايي كہ بين شما بودم اين خبرها را براي شما ذكر نميكردم.
د- مشركان قرآن را آيہ و معجزہ نميدانستند و همانطور كہ در آيہ۲۰ سورہ يونس آمدہ, براي سبك كردن قرآن ميگفتند: "چرا از طرف پروردگارش معجزہ اي بر محمد نازل نشد".
ه- خداوند در آيہ۳۷سورہ يونس ميفرمايد: "قرآن را نشايد كہ ساختہ و پرداختہ غير خدا باشد و ليكن تصديق كنندہ و بيان كنندہ كتب آسماني پيش از خود است".
🌺۷) مطالبي راجع بہ قرآن:
الف- قرآن معجزہ آسماني است و بارها مردم را بہ مبارزہ دعوت كردہ است.در آيہ۳۸سورہ يونس كہ بہ آيہ تحدّي معروف است آمدہ كه: "اگر اين قرآن كلام خدا نيست سورہ اي مانند آن بياوريد و در اين كار هر كس را كہ ميتوانيد بہ ياري بگيريد".
ب- در آيہ۵۷سورہ يونس اوصاف قرآن بہ اين شرح آمدہ است؛
اول اينكہ قرآن پند و موعظہ ايست از جانب پروردگار,
دوم اينكہ شفاي دردهای است,
سوم اينكہ كتاب هدايت است
وچهارم اينكہ رحمتي براي مؤمنان است. يعني در ابتدا با موعظہ مردم را از خواب غفلت بيدار ميكند و از كارهاي ناروا باز ميدارد
ودر مرحلہ دوم باطن مردم را از صفات ناپسند پاك ميكند
ودر مرحلہ سوم مردم را بہ سوي خوبيها هدايت ميكند
ودر مرحلہ چهارم بشارت دهندہ رحمت, خيرات و بركات براي كساني است كہ بہ آن گرويدہ اند.
ج- خداوند در آيہ۵۸سورہ يونس ميفرمايد"اي پيامبر بہ بندگانم بگو تنها بہ فضل خدا و رحمت وي (كتاب آسماني) شادمان باشيد, كہ البتہ آن از مالهايي كہ جمع ميكنيد براي شما بهتر است"
د- حضرت علي(ع) در خطبہ۱۷۶ نهج البلاغہ ميفرمايد از قرآن براي بيماريهاي خود شفا بطلبيد و بہ آن براي حل مشكلاتتان استعانت بجوييد, چون قرآن شفاي بزرگترين دردهاست كہ آن درد كفر و نفاق و گمراهي است.
🌺۸) وعدہ هاي خداوند در آيہ هاي سورہ يونس:
درآيہ۴اين سورہ, جمعي بہ عذاب دردناك و مايع جوشان جهنم وعدہ دادہ شدہ اند و در آيہ۲۷ساكنين هميشگي جهنم با چهرہ هايي كہ از تاريكي, مانند شب ظلماني پوشيدہ شدہ است ترسيم شدہ اند و در آيہ۵۳تأكيد ميكند كہ وعدہ مجازات راست است و در آيات۹ و۱۰ جمعي ديگر بہ باغهاي پرنعمت بهشت و محيط اُنس آنجا و سلام ساكنان بهشت وعدہ دادہ شدہ اند.
🌺۹)خداوند در آيات۷۵ تا۹۳ داستان حضرت موسي(ع) و دعوت وي بہ سوي خدا, معجزۀ اژدهاي او , غرق نمودن فرعونيان و نگہ داشتن بدن فرعون را براي پيامبر نقل ميكند, زيرا پيامبر نيز در دعوت خود با تكذيب قريشيان مواجہ شد و مانند حضرت موسي مهاجرت نمود و قوم پيامبر نيز برخوردهايي شبيہ قوم موسي با وي داشتند.
🌺۱۰)تشبيہ زيباي بي اعتباري اين دنيا بہ چهار فصل سال در آيہ۲۴سورہ يونس نشانہ ايست براي گروهي كہ اهل انديشيدن هستند.
🌺۱۱)از مطالب ديگر سورہ يونس آيات توحيدي۵و۶ اين سورہ دربارہ قدرت خداوند در خلقت ماہ و خورشيد و روز و شب است و در آيہ۱۲ وضعيت انسان ضعيف در هنگام گرفتاري و سپس رفتار وي وقتي كہ از گرفتاري نجات مييابد بيان شدہ است.
در آيہ۶۲روحيہ اولياء خدا بيان ميشود كہ نہ خوفي دارند و نہ اندوهناك ميشوند.
در آيہ۶۵خداوند پيامبر را دلداري ميدهد كہ از گفتار كافران اندوهگين نشود زيرا غلبہ و عزت با خداوند است و در آيہ۹۸ بہ قوم يونس اشارہ ميشود كہ تنها قومي هستند كہ ازعذاب نجات يافتند.
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
یڪ جرعہ معرفت
@yekjoremarefat
AUD-20220407-WA0012.mp3
4.07M
🔵#جزء_یازدهم
🔸 تندخوانی قرآن کریم
🔸 قاری : معتزآقائی
🔸زمان :۳۴ دقیقه