⊰❁‌﷽❁⊱ #ولایت #ولایت_پنجاه‌‌‌‌و‌پنجم #حکومت_اسلامی #روح‌الله‌الموسوی‌الخمینی #روابط‌با‌مراجع ┄❁〇⃟💠❁⊱• امام، اصل رعايت عزت و حرمت مراجع را در نظر داشت. باور داشت كه حرمت امامزاده را بايستى متوليان آن به عهده گيرند. آن كسان كه در رتبه زعامت دينى مردمند، اگر رعايت زعيمان را نكنند، خود زبان سفلگان را به طعن و نقد خواهند گشود. به آنان ميدان عرض اندام خواهند داد. تا آن گويند و كنند كه خواهند و توانند. امام، بارها وبارها در برابر رژيم‌ها كوشيد كه موضع واحده نهاد مرجعيت را نشان دهد. ارج مراجع را در پيش آنان نمايان كند. با اين رفتار، امام مى‌دانست كه از قدر خويش نمى‌كاهد، بلكه با افزايش ابهت و حرمت نهاد مرجعيت، دستگاه دينى شيعى را قدرتمند مى‌سازد. 📚: حکومت اسلامی در اندیشه زلال امام خمینی_ جمعی از نویسندگان #وَأُوْلِي‌الأَمْرِمِنكُمْ ┄┅•|•⊰❁〇⃟💠❁⊱•|┅┄ ➣ @khadem_astan

⊰❁‌﷽❁⊱ #ولایت #ولایت_پنجاه‌و‌ششم #حکومت_اسلامی #روح‌الله‌الموسوی‌الخمینی #روابط‌با‌مراجع ┄❁〇⃟💠❁⊱• در زندگى امام، ادب برخورد در برابر مراجع را مشاهده مى‌كنيم. با آن كه پاره‌اى از مراجع در همدلى و همراهى با حضرتش، دريغ ورزيدند، اما اين گونه برخوردها از موضع كريمانه و محترمانه امام نكاست. با مواضع سياسى آنان، با سعه صدر برخورد كرد. به مناسبت‌هاى معمولى، از ارسال پيام تسليت و يا برخى از آداب ديگر، رونتافت. در زبان و قلم، جمله‌اى كه از شأن آنان بكاهد و يا چنان ذهنيتى را بيافريند، ادا نكرد. اين‌همه در شرايطى بود كه‌تندروانى جز به حذف و تضعيف، زبان نمى‌گشادند، ولى بيان و منش امام، پيراسته از اين اعمال بود. گرچه قضاوت در شيوه رفتار آن مراجع، سخنى بايسته و شايسته را مى‌طلبد، اما اين مايه دقت و شيوه عمل از حضرت امام، يادگار و درس‌آموز باقى ماند و مى‌ماند. در زندگانى سياسى حضرت امام، تنها يك مرتبه برخورد صريحى با يكى از مدعيان مرجعيت صورت گرفت. گرچه در آن مورد نيز امام، در سخنرانى‌هاى عمومى، مطلبى نگفت. اما همان موضع غير علنى نيز، پس از يك دوره طولانى صبر و حوصله و متانت انجام يافت. 📚: حکومت اسلامی در اندیشه زلال امام خمینی_ جمعی از نویسندگان #وَأُوْلِي‌الأَمْرِمِنكُمْ ┄┅•|•⊰❁〇⃟💠❁⊱•|┅┄ ➣ @khadem_astan

⊰❁‌﷽❁⊱ #ولایت #ولایت_پنجاه‌و‌هفتم #حکومت_اسلامی #روح‌الله‌الموسوی‌الخمینی #روابط‌با‌مراجع ┄❁〇⃟💠❁⊱• در زندگانى سياسى حضرت امام، تنها يك مرتبه برخورد صريحى با يكى از مدعيان مرجعيت صورت گرفت. گرچه در آن مورد نيز امام، در سخنرانى‌هاى عمومى، مطلبى نگفت. اما همان موضع غير علنى نيز، پس از يك دوره طولانى صبر و حوصله و متانت انجام يافت. از شروع مبارزه تا پيروزى انقلاب، امام بارها و بارها از تفرقه‌افكنى و ايجاد شكاف آن شخص در نهاد مرجعيت شيعى، گلايه‌مند بود. تأسيس دار التبليغ، پاسخ تلگراف شاه و مواضع ديگر وى، موضع يكپارچه مرجعيت شيعى را در برابر رژيم پهلوى مى‌شكست، اما امام در تمامى اين وقايع، به حرمت منصب مرجعيت (و نه شخص) سكوت داشت و سكوت. با اوج‌گيرى نهضت، صف‌سازى‌ها افزون شد، پس از پيروزى انقلاب آشوب‌هاى آذربايجان، قم و ... رخ داد. در مسائل گوناگون چون رأى به جمهورى اسلامى، مجلس شورا يا خبرگان و ... به موضع‌گيرى پرداخت. امام، در تمامى اين احوال، خويشتندار بود. از گلايه‌اى مخفيانه و نه‌چندان عام، پا را فراتر ننهاد. حتى در حفظ تكريم و حرمت وى، تا آن‌جا كه ممكن بود، كوشيد. اما اصرار وى در كژروى، ادامه يافت تا آن كه با كشف نقش وى در كودتاى نافرجام، چاره‌اى جز تضييق حوزه ارتباطات وى نبود .... 📚: حکومت اسلامی در اندیشه زلال امام خمینی_ جمعی از نویسندگان #وَأُوْلِي‌الأَمْرِمِنكُمْ ┄┅•|•⊰❁〇⃟💠❁⊱•|┅┄ ➣ @khadem_astan