#شهادت میخواهی، اما نمی شود... #شهادت یک #اتفاق_نیست... #شهادت حاصل یک #دوره ی_«انتظار» است. #انتظاری که «#خونِ_دل_خوردن» ها دارد و به «#بی_درد» ها و «#عافیت_طلب» ها نمی دهند. #منتظر_شدن پلی است برای رسیدن به #شهادت... اگر دغدغه ی «#ترک_گناه»، دغدغه ی «#بازگشت_به_فطرت_خود»، دغدغه ی «#مردم» داشته باشی، تو را برای #شهادت انتخاب می کنند... #قلبت را نگاه می کنند؛ #دنیایی باشد یعنی #زنگار دارد، از قلبت می گذرند تا زنگار از دل زدوده شود... #منتظر که باشی یعنی «#سرباز» مسیر امام زمانت هستی و نه «#سربار». خوب که #مبارزه کنی تو را «#انتخاب» می کنند. آنوقت #شهادت حتی در میان همین شهر شلوغ تو را به #آغوش می کشد... (من طلبني وجدني و من وجدني عرفني و من عرفني احبني و من احبني عشقني و من عشقني عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعليّ ديته و من عليّ ديته فأنا ديته.) آن كس كه مرا #طلب كند، مرا مي_يابد و آن كس كه مرا #يافت، مرا مي_شناسد و آن كس كه مرا شناخت، مرا #دوست مي دارد و آن كس كه مرا دوست داشت، به من #عشق مي ورزد و آن كس كه به من عشق ورزيد، من نيز به او عشق مي ورزم و آن كس كه من به او عشق ورزيدم، او را مي كشم و آن كس را كه من #بكشم، خونبهاي او بر من #واجب است و آن كس كه خونبهايش بر من واجب شد، پس #خود #من #خونبهاي او مي باشم. @khademinalborz