نامش عبدالمطلب‌اَکبری بود. زمان جنگ توی محل ما مکانیکی می‌کرد و چون کر و لال بود، خیلیا مسخره‌ش می‌کردن. یه روز رفتیم سر قبر پسرعموی شهیدش ” شه‍یدغلامرضا اکبری“ عبدالمطلب کنار قبر پسر عموش با انگشت یه چارچوب قبر کشید و توش #نوشت ”شهید عبدالمطلب اکبری“! ما هم خندیدیم ومسخره‌ش کردیم! هیچی نگفت فقط یه نگاهی به سنگ #قبر کرد و با دست، نوشته‌‌ش رو #پاک کرد و سرش رو انداخت پایین و آروم از کنارمون رفت… فردای اون روز عازم #جبهه شد و دیگه ندیدیمش. ۱۰ روز بعد #شهید شد و پیکرش رو آوردند جالب اینجا بود که دقیقا جایی دفن شد که برای ما با دست قبر خودش رو کشیده بود و #مسخره‌ش کردیم! ← #وصیت‌نامه‌ش خیلی سوزناک بود؛ نوشته بود: ” بسم الله الرحمن الرحیم “ یک عمر هر چی گفتم به من #می‌خندیدن! یک عمر هر چی می‌خواستم به مردم محبت کنم، فکر کردن من آدم نیستم و مسخره‌‌م کردن! یک عمر کسی رو نداشتم باهاش حرف بزنم، خیلی تنها بودم. اما مردم! ما رفتیم. بدونید هر روز با آقام #امام‌زمان (عج) حرف می‌زدم. آقا خودش گفت: تو شهید میشی... #شهید_عبدالمطلب_اکبری https://eitaa.com/khademanshohada خادمان🌹شهدا🌹