بسم رب الشهدا و الصالحین إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ فقدان حضور قدسی مردان الهی همچون شهید آیت الله ابراهیم رئیسی که مأموریت اتصال عالم فرش به عالم عرش را در میان آوردند؛ بازگشت به همان عالمی است که مأمور اشاره به آن عالَم بودند و با فقدانشان توجه ها را نیز متوجه عرش نمودند و این است راز #اشک های ما که حکایت طلب جان های شماست به سوی عالم عرش. و این است #راز تفصیل حضور عرشی شما. آن شهادت که آنها را نصیب شد و این حضور که شما را پیش آمد؛ مبارک باد که قصه حضور تاریخیِ معنوی و قدسی امروز و فردای ما است که سیاست، عینِ دیانت خواهد بود. طاهرزاده #حضور_ایمانی #شهادت_و_سیاست @esharat

سید ابراهیم راه غربت را پیمود تا به موقعیت ابراهیم رسید. جایی که جز محرمان سِر را به آن راهی نیست. راه غربت را یکه و تنها چون برادرش قاسم، تنها با چشم دوختن به افق وسیع و روشنِ هستی بخش پیمود تا ستاره ای شود در دنیای سرد و خزان زده. ابراهیم راه اخوت و برادری را می پیمود و خوب می دانست که کینه توزی و طلب کاری با عزم انسان ها برای رسیدن به موقعیت ابراهیم چه می کند. او چون رود جاری بود به سمت اقیانوس هستی و اینچنین بود که گرفتار هیچ مانع و سنگی نمی شد و با لطافت هر چه تمام می گذشت. ابراهیم وجود خود را خالص کرده بود و چشمان خود را زلال. در مسیر چشم و گوشی پیدا کرده بود برای دیدن آنچه که چشم های نابینا و گوش های سنگین نمی شنود. پس ای دل، اگر او لنکت داشت در بیان عظمت راهی که طی کرد، اکنون نطقش باز شده است، بشنو... #حضور_ایمانی #شهادت_و_سیاست @esharat @soha_sima

‌ ‌آیا حکایت باز رییسی از او به گوش نمی رسد؟ اینجا جایگاه توجه انسان به خودش است توجه انسان به خداست توجه انسان به دیگران است. ...در دنیا نبرد زیاد است جنگ زیاد است. آدم زیاد کشته شده است و می‌شود... اما کدام نبرد، نبردِ مقدس است... 🔸روایتگری شهید آیت آلله رئیسی در موقعیت نهر علقمه محل عملیات کربلای۴ #حضور_ایمانی #شهادت_و_سیاست @esharat

حضور در مرحلـه دوم انتخـــابـــات و با نظر به میدانی که آقای دکتـر جلیــلی مد نظــر دارند و بــا توجـــه بـــه موقعیـت مقـــــابل ایشــــان ،انتخاب ایشان نظر به راهی است برای عبور از #نیست_انگاری و پوچــی تاریخ مدرن و حضور در شور و شعف #ایمان در بستر تاریخی که با انقلاب اسلامی آغاز شده. #استاد_طاهرزاده تیرماه 1403 #حضور_ایمانی #آخرین_انسان @esharat

#انسان_و_باز_انسان ✏️ با سلام تا چه حد #هم_عالم_شدن با #انسان_ها خوب است؟ چطور می‌توان با دیگران هم عالم شد؟ کتاب‌هایی سراغ دارین که در رابطه با هم عالم شدن با انسان ها باشند؟ استاد طاهرزاده: عرایضی در کتاب «عالم انسان دینی» پیش آمد که خوب است به آن کتاب رجوع شود. به هر صورت انسان‌ها در وسعت بیکرانه حضور خود در نزد خود به #جایی می‌توانند برسند که #جهان_خود را محل حضور همه انسان‌ها حس کنند. قرآن می‌فرماید: «وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ» به سوی مغفرت الهی و به سوی بهشتی سرعت بگیرید که عرض آن از همه آسمان‌ها و زمین گشوده‌تر است و آن را برای اهل تقوا قرار داده‌اند. و در همین رابطه در روایت داریم انسان مؤمن همه اهل بهشت را در بهشت خود جای می‌دهد و هیچ مشکلی و هیچ تنگی پیش نمی‌آید. و این قصه امروزین ما نیز هست که چگونه شخصیتی همچون حضرت امام خامنه‌ای«حفظه‌الله‌تعالی» همه انسان‌ها را که به دنبال انسانیت‌اند، در جان منوّر و با صفای خود جای می‌دهند و گویا به تک تک آن‌ها می‌اندیشند و عجیب آن‌که هر آن‌کس بهره‌ای از انسانیت دارد، خود را در عالم این مرد الهی احساس می‌کند و هم عالم‌بودن در این زمانه آن است که « ذیل اسلام عزیز و انقلاب اسلامی بزرگ، با مدّ نظرقراردادنِ شخصیت رهبر انقلاب، خود را در جهان همدیگر حاضر کنیم.» خدا می‌داند برای درک معنای زندگی و برای عبور از #تنهایی‌_های آزاردهندۀ این دوران و برای عبور از نیست‌انگاری و نیهیلیسم در این زمان هیچ راه دیگری نیست. #آخرین_انسان #حضور_ایمانی @esharat @khanehtolab

بسیج ، #ایمان و #انسان بسیج یک مکتب است ، یک #تفکّر است. اگر من بخواهم آن منطق و پایه‌ای را که بسیج بر روی آن قرار گرفته در دو کلمه توضیح بدهم و عرض بکنم، باید بگویم آن دو کلمه عبارت است از «#ایمان» و «#اعتماد_به_نفْس»؛ یا می توانید تعبیر کنید: «خداباوری» و «خودباوری»؛ این دو پایه‌ی بسیج است. بسیج بر روی خداباوری و خودباوری بنا شده. هر چه هم این درخت، امروز و فردا و آینده ثمره بدهد، ناشی از همین دو چیز است: خودباوری و خداباوری. بسیج خصوصیّات زیادی دارد که همه از این دو پایه‌ی اصلی نشأت میگیرد. بسیج، شهامت دارد، ابتکار دارد، سرعت عمل در کارها دارد، دید وسیع دارد، دشمن‌شناسی دارد، در برابر تحرّکات گوناگون حساسیّت دارد ــ اینها مال بسیج است ــ امّا همه‌ی اینها و سایر خصوصیّات ممتاز بسیج، ناشی از همان دو خصوصیّت است که اگر فکر کنیم، بشکافیم، بحث کنیم، کاملاً روشن میشود. من البتّه یک کلمه‌ی مختصری حالا عرض میکنم. #حضور_ایمانی #آخرین_انسان @esharat

بسیج ، #ایمان و #انسان گفت و گو با محوریت بیانات رهبر انقلاب در دیدار با بسیجیان با حضور#استاد_طاهرزاده چهارشنبه 7 آذرماه 1403 ساعت 14 حوزه علمیه جامعه المهدی خانه طلاب #حضور_ایمانی #آخرین_انسان @esharat @khanehtolab

سالروز عملیات #کربلای_۴ ۳ تا ۵ دی ماه ۱۳۶۵ آقای نجات بخش؛ به نظر بنده در جمع بین «دین» و «مدرنیته» می توان به دفاع مقدس و انقلاب اسلامی فکر کرد. ما یک مقطعی داریم تا انتهای فتح خرمشهر که به نظر بنده با مسامحه، می توان آن را جمع بین دین و مدرنیته دانست. ولی یک فهمی مثل شهید صیاد شیرازی را در نظر بگیرید، عقلی که شهید صیاد شیرازی دارد، عقل خاصی است. من می گویم حتی با شهید خرازی ها هم متفاوت است، یک چیزی در شهید صیاد هست که خیلی عجیب است. آدمی است که تمام تخصص های جهان را در موضوع نظامی طی کرده و بعد از آن طرف هم از بسیجی ها بسیجی تر است. اگر بخواهیم حساب کنیم یک جاهایی حرف هایی می زند که شاید آن بسیجی هایی که در میدان کارزار هستند تا این حدّ به آن موضوع که هرکس باید در جنگ و جبهه به آن نظر کند، به آن عمق نگاه نمی کنند، حوادثی که ایشان در آن حاضر بودند مثل فتح المبین، شاید مؤثرترین شخصیتی که آن را رقم می زند، تصمیماتی است که شهید صیاد سرِ بزنگاه می گیرد. احساس می کنم شاید خیلی از بسیجی ها را اگر می گفتی من تو را این طور به میدان می فرستم، می گفت برو کمی فکر کن و بعداً مرا به چنین صحنه های خطرناکی که ظاهراً پیروزی در آن نیست بفرست. تا فتح خرمشهر که خیلی هم عجیب است و با فتح هم روبه رو شدیم، فتح به معنای حتی گرفتن زمین. ولی این که می گویم «جمع دین و مدرنیته» این در یک نسبتی در فتح خرمشهر اتفاق افتاده است. بعد از فتح خرمشهر بسیاری از عملیات ها به کربلا نام گذاری می شود، و تا رسیدیم به مقطعی که حاج قاسم یا شهید حججی، نه به عنوان شخص آن ها، بلکه به عنوان جمع هرچه بیشتر بین دین و مدرنیته، پیش آمد و خبر از اتفاقاتی می دهد که ما اوایل انقلاب داشتیم. در #کربلای_۴ حاج حسین خرازی می داند از نظر نظامی شب عملیات نباید جلو برود، این جا است که به یک معنا گم و گور می شویم! متوجه نمی شویم این رفتن حاج حسین خرازی و فرمان صادرکردن در آن شب، با این که تا حدودی می دانند عملیات فاش شده، چیزی که هست به هر حال این ها یک چیزی می دانستند که دارد اتفاق دیگری غیر از پیروزی می افتد، خیلی ها هم شهادت شان را در آن جا می دانستند. این جا یک حالتی است که شما می دانید انگار چه می شود، چیز دیگری در شرکت کردن در کربلای ۴ داری می بینی، مثل آن است که یک عملیات طراحی شده برای شکست خوردن! یکی از دوستان رزمنده تعبیری آن جا داشت، آن وقتی که آقای محسن رضایی درباره ی کربلای ۴ گفته بودند بروید بگویید که یک باره کربلای امام حسین(ع) هم لو رفته بود! این جا هم همین بود. مگر خود اباعبدالله(ع) خبر ندادند فردا همه شهید می شوند، پس چرا عملیات کردند. این حس در کربلای ۴ هم بود که ما داریم کار خاصی می کنیم، کاری که ماورای این پیروزی ها و شکست ها می باشد. به نظر بنده فهم این موضوع در این جا بسیار دشوار است. فهم این که می بینی این طرف شکست است و کاری هم نمی شود کرد. منتها من می گویم همه ی اینها را در یک دستگاه کلّی تر می توان نگاه کرد و آن این که یک اتفاقی افتاده است و آن اتفاق را هم نباید کنار بگذاریم. از آن جهت که خرازیِ کربلای ۴ با خرازیِ فتح خرمشهر متفاوت است، به معنای آن که شرایط و فضا متفاوت می باشد. همتی که آنجا بود اینجا نیست. یک چیزی غایب شده و انگار رفته است. آقای دکتر داوری هم می گوید امیدهایی داشتیم ولی دیدیم انگار نمی شود، آیا حال که آن امیدها محقق نشده به معنای پایان قضیه است یا در کربلای ۴ می شود شهید شد ولی یک چیزی را نگه داشت؟ آن چیزی که بسیار سخت است در این زمانه در رابطه با آن حرف بزنیم که چه چیزی را داریم نگه می داریم و این سؤال جدّی من است که چه چیزی را دارید نگه می دارید؟ در تاریخِ بعد از انقلاب، شواهد زیادی داریم که کربلای ۴ چه چیزی را حفظ کرد؟ البته باید در این رابطه بحث شود ولی نه آن روز به خوبی می شد درباره آن چیز که حفظ شد صحبت کرد و نه امروز. این که می گویید ما نسبت به آقای داوری در جای دیگری هستیم، من می گویم آنجا جایی است که در عین شکست می خواهیم جلو برویم تا آن چه امثال صیاد شیرازی می فهمیدند، به ظهور آید. قسمتی از کتاب انقلاب اسلامی و طلوع جهانی میان دو جهان / ص ۹۹ #حضور_ایمانی #۱۷۵_شهید_غواص @esharat