#آخرین_نامه
☘وانت حمل هدایای مردمی جلوی مقر ترمز زد. بچه‌ها رفتند و بار وانت رو به چادر تدارکات منتقل کردند تا سر فرصت مواد غذایی و البسه‌ای که مردم فرستاده بودند بین رزمنده‌ها تقسیم شه.
در محوطه مشغول کار بودم که مصطفی صدام زد. رفتم داخل چادر. اون داشت هدایا رو دسته بندی می‌کرد. منو که دید به بسته نخود و کشمشی اشاره کرد که دستش بود. بعد هم نامه‌ای رو داد دستم.
-اینو بخون!
و روش رو از من برگردوند تا اشک‌هاش رو نبینم.
نامه‌ای از دختر ده ساله‌ای بود ساکن یکی از روستاهای شمال.
نوشته بود:《...همه‌ی دارایی‌ام همینه. ببخشید کمه.》
آخر نامه هم آدرسش رو داده بود و اصرار در اصرار که حتما جواب نامه رو بدیم.
مصطفی اکرمی _ فرمانده گردان _ جواب نامه‌ی دخترک رو داد.
چند روز بعد بازهم نامه رسید. از اون بود. همون دخترک روستایی. در اون، از مصطفی که جواب نامش رو داده تشکر کرده بود و نوشته بود قبلا هم چند نامه برای رزمنده‌ها نوشته، ولی بی‌جواب مونده.
این نامه‌نگاری ادامه یافت.
مصطفی در آخرین نامش از دخترک خواست برای عملیات بزرگی که در پیشه، دعا کنه.
عملیات با پیروزی به پایان رسید و شهدای زیادی از ما گرفت.
چندی بعد جواب نامه‌ی مصطفی اومد. اون رو دادن دست من. دخترک نوشته بود:《...من رزمندگان رو خیلی دعا کردم. مخصوصا شما رو آقا مصطفی! ان‌شاءالله پیروز شین...》.
در جواب نامش نوشتم:《... من معاون مصطفام... دیگه برای اون نامه ننویس.》
بعد هم پوستری رو که به مناسبت شهادت مصطفی چاپ شده بود، گذاشتم توی پاکت.
🔸از کتاب شهرگان شهر (جلد اول)
🔹نوشته سیمین وهاب‌زاده مرتضوی
♦️ راوی: فرمانده شهید هادی کشفکشان به نقل از شهید
