▪️نبرد اصلی ، نبرد برای آزادی فلسطین است. ▪️و اسرائیل بداند ، در جنگ آینده به «عصر حجر» بازخواهد گشت و تمام تاسیسات ، وزارتخانه‌ها در تیررس موشک‌های دقیق مقاومت است. ▪️مسجد الاقصی ، خط قرمز است و تعرض به قدس ، موجب جنگ منطقه‌ای خواهد شد. ▪️هر جنگی در آینده ، به منزله «پایان اسرائیل» خواهد بود. ▪️و بشارت می‌دهم نسل فعلی ، وارد قدس خواهد شد و آن موقع ، دیگر چیزی به نام اسرائیل هم وجود ندارد. ▪️و من نیز ازجمله افرادی هستم که وارد قدس خواهم شد. ▪️جمله‌ای نیز خطاب به بن‌سلمان طاغوت عربستان : هنگامیکه مهدی قیام کند ، هیچ امیر مستبدی باقی نخواهد ماند ؛ نه تو می توانی، نه اجدادت و نه فرزندانت چیزی از این تقدیر الهی را تغییر دهد. ▪️رهبر مقاومت : سخنانم را ثبت و یادداشت کنید و برای آینده نگه دارید : همه این دولت‌ها و حکومت‌ها ، سقوط خواهند کرد اما انقلاب ایران ، کماکان پابرجا است. ▪️ایران ، عمود خیمه «عاشورای قبل از ظهور» است. ▪️حاکم و رهبر واقعی ایران، حجة بن الحسن العسکری است. ▪️و میلیون‌ها نفر آماده جان‌فشانی برای ایشان ▪️به مولایمان صاحب‌الزمان می‌گویم : در این عصر ، شما هزاران هزار هزار نفر در اختیار دارید که حاضرند به دستور شما و به خاطر شما داخل تنور بروند. ▪️امام ما و مولای ما، اگر تو را به ظهور و قیام دعوت می‌کنیم ، قول خواهیم داد تا آخرین قطره خون ، در رکاب تو با دشمن، بجنگیم. همچون بیعت اصحاب حسین در شب عاشورا. همچون بیعت یاران پیامبر در جنگ بدر ▪️برادران و خواهران ، مهدی و مسیح هر دو خواهند آمد ما در آخرالزمان هستیم. 🌸@khanevade_Beheshti

🔻عمامه عاریتی؟! ✍حکایتی شیرین و عبرت‌آموز که حاج شیخ عبدالکریم بر فراز کرسی درس خارج در قم،این خاطره را از دوران جوانی خویش نقل کرده اند: مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری از شاگردان مرحوم میرزای بزرگ شیرازی در سامرا بود. در محضر امیر المومنین (ع) در حرم به آقا امیر المؤمنین می‌گوید: آقا ما داریم بر می‌گردیم به ایران و می‌دانم برگردم، سیل مقلّدین و مراجعین در مسائل شرعیه به سمت ما می‌‌‌آید. آقا، یک الگویی را به ما معرفی کنید که من در آینده‌ی زندگی‌ام این الگو بشود برای ما شاخص، این استقبال دنیا، مرجعیت، عزّت، ثروت و آقایی، ما را غافل نکند. حاج شیخ عبدالکریم حائری سه ماه نجف می ماند و صبح و شام وقتی حرم مشرّف می‌شد از امیر المؤمنین (ع) همین خواسته را تقاضا می‌کرد. سه ماه هم ایشان کربلا می‌ماند. جمعاً می‎شود شش ماه. دیگر ایشان داشته باز ناامید می‌شد که شاید آقا امام حسین (ع) هم مصلحت نمی‌دانند که معرفی کنند، آن شب با دل شکسته از حرم می‌‍‌رود در همان منزلی که در کربلا اسکان داشتند. شب خواب سید الشهداء (ع) را می‌بیند که می‌فرمایند: شیخ عبدالکریم! از ما یک انسان جامعِ کاملِ وارسته می‌خواهی به عنوان الگو؟" می‌گوید: بله آقا. می‌فرمایند: فردا صبح وارد حرمِ ما که می‌خواهی بشوی طلوع فجر، کنار قبرِ حبیب بن مظاهر اسدی، یک جوان 18 ساله‌ای نشسته، عمامه‌ای کرباسی به سر دارد و یک عبای کرباسی و لباس کرباسی هم پوشیده. شما که وارد می‌شوی، این جوان بلند می‌شود وارد حرم می‌شود یک سلامی پایین پا به من می‌کند، یک سلام به علی اکبر، یک سلام به جمیع شهداء، از حرم خارج می‌شود. بعد از طلوع فجر این جوان را دریاب که یکی از انسان‌های بزرگ است. حاج شیخ می‌فرماید: بیدار شدم. طلوع فجر، وقتی وارد حرم شدم، دیدم کنار قبر حبیب بن مظاهر، همان گوهری که امام حسین (ع) حواله کرده بود، نشسته بود. وارد شدم، این قیام کرد و آمد در حرم و یک سلام به حضرت سید الشهداء(ع)، یک سلام به علی اکبر و یک سلام به جمیع شهداء، از حرم خارج شد آمد به ایوان و از آنجا به صحن رفت. دنبالش دویدم. در صحن، صدایش زدم و گفتم: آقا بایست من با تو کار دارم. برگشت یک نگاهی به من کرد و گفت: آقا! عمامه‌ من عاریتی است و رفت از صحن رفت بیرون، رفت در کوچه‌ پس‌کوچه‌های کربلا، دنبالش دویدم: آقا! عرضی دارم، مطلبی دارم، بایست. دوباره درحال حرکت برگشت و گفت: آقا! عبای من هم عاریتی است و رفت. آقای حاج شیخ عبدالکریم می‌گوید: دیدم دارد از دستم می‌رود؛ محصول شش ماه زحمت درِ خانه‌‌ دو امام، با این دو کلمه دارد می‌گذارد و می‌رود. دویدم و خودم را به او رساندم و دستش را گرفتم و گفتم: بایست. عبای من عاریتی است؛ عمامه‌ من عاریتی است یعنی چه؟ شش ماه التماس کرده‌ام تا شما را معرفی کرده‌اند، کار داریم با شما. یک نگاهی به حاج شیخ می‌کند و می‌گوید: چه کسی من را به شما معرفی کرد؟ آقا شیخ عبدالکریم می‌گوید: صاحب این بقعه و بارگاه، سیدالشهداء(ع). می‌گوید: دنبال من بیا. در کوچه‌ پس‌کوچه‌های کربلا می‌روند تا به خارج از کربلا می‌رسند. یک تلّی بود که روی آن تل، یک اتاقکی بود. می‌رسد به درِ آن اتاق و می‌گوید: اینجا خانه‌ من است، فردا طلوع فجر وعده‌ دیدار من و شما همین جا. می‌رود داخل و در را می‌بندد. مرحوم حاج شیخ فرموده بود: من در عجب بودم؛ خدایا، این چه مطلبی می‌خواهد به من بگوید که موکول کرد به فردا. چرا امروز نگفت؟! آن درسی که بناست به من بدهد و زندگی آینده‌ من را تضمین کند در معنویت؛ بشود درس؛ بشود پیام ایشان می‌فرماید: لحظه‌شماری می‌کردم. آن روز گذشت تا فردا و طلوع فجر، رفتم بیرونِ کربلا روی همان تل. پشتِ همان اتاقک. آمدم در بزنم، صدای ناله‌ پیرزنی از درون آن اتاق بلند بود و صدا می‌زد: وَلَدی! وَلَدی. پسرم، پسرم. در زدم دیدم پیرزنی با چشمان اشک آلود در را گشود. گفتم: خانم دیروز یک جوانی زمان طلوع فجر وارد این خانه شد و گفت اینجا خانه‌ من است و با من وقت ملاقات گذاشته. این آقا کجاست؟ گفت: این پسرِ من بود، الآن پیشِ پای شما از دنیا رفت. وارد شدم. دیدم پاهای این جوان به قبله دراز، هنوز بدن گرم. گفتم: وا أسفا! دیر رسیدم. حاج شیخ در درس خارج فرموده بود: آن درسی که آن جوانِ بزرگ و کامل از طرف امام حسین (ع)به من آموخت، درسِ عملی بود. روز قبل به من گفت: آقا عمامه‌ من عاریتی است! عبای من عاریتی است! فردا جلوی چشمانِ من، عبا و عمامه را گذاشت و رفت. می‌خواست به من بگوید: شیخ عبدالکریم حائری! ▫️ مرجعیت،عاریتی است ▫️ ریاست،عاریتی است ▫️ خانه‌هایتان،عاریتی است ▫️پول‌های‌تان،عاریتی است ▫️وجودتان،عاریتی است ▫️سلامتی‌تان،عاریتی است. ▫️هر چه می‌بینید،عاریه است و امانت است. دل به این عاریه‌ها نبندید ‌ ‌🌸@khanevade_Beheshti

🎙آیت الله العظمی جوادی آملی: «بیان نورانی امام حسن مجتبی سلام الله علیه:اگر می‌خواهید سعادتمند شوید، این دو کار را انجام بدهید...» 🌸@khanevade_Beheshti

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهید صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیائِکَ. #امامِ_جان_امام_رضا ✨ #شب_بخیر

از دست تو آب و دانه میخواست دلم در بـام بهشـت لانــه میخـواست دلــم این شعـــر بهـــانـه است اصـــلا آقـــا از دور سلام عاشقانه میخواست دلـم #صلی_الله_علیک_یا_ابا_عبدالله صبحتون_حسینی💚🌤 #صبح_بخیر

دعای روز هفدهم‌ ماه‌ مبارک‌ رمضان🤲🏻✨ التماس دعا🌸

#تندخوانی (تحدیر) جزء هفدهم قرآن کریم 🌙 #رمضان

دوسیاه وافطار 🔸امام باقر علیه السلام: سَمِعتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام يَقولُ : «كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يُفطِرُ عَلَى الأَسوَدَينِ ـ قُلتُ : رَحِمَكَ اللّهُ! ومَا الأَسوَدانِ؟ قالَ : التَّمرُ وَالماءُ ، وَالزَّبيبُ وَالماءُ ـ ويَتَسَحَّرُ بِهِما». 🔹شنيدم كه امام باقر عليه السلام مى فرمود: «پيامبر خدا با دو چيز سياه ، افطار مى كرد». گفتم : خدا رحمتت كند! دو سياه كدام اند؟ فرمود : «خرما و آب ، و كشمش و آب ، و نيز با اين دو ، سحرى مى خورد». 📚تهذيب الأحكام : ج ٤ ص ١٩٨ ح ٥٦٩ 🌸@khanevade_Beheshti