۲۵_من و تو (۲) *⃣ در همه حال بدترین وضع همان وضع موجود است ولی از آنجائی که هیچ وضع دیگری ممکن نیست پس وضع موجود بهترین وضعیّت است و طبق اخبار دینی با مرگ نیز وضعیّت هر کسی به اشدّ خود می رسد نه اینکه دگرگون شود بنابراین دل بستن به مرگ نیز خود فریبی است پس تنها کاری که باقی می ماند اینست که بهترین وضعیّت را از بطن بدترین وضعیّت ببینیم و استخراج کنیم. *⃣ فرق مؤمن و اهل معرفت نسبت به کافر و جاهل در این است که اوّلی خون خود را می خورد و دوّمی خون دیگران را . اوّلی مست می شود و دوّمی خمار . *⃣ بهشت حقیقی انسان همان تنهایی است یعنی آن وضعیّتی که دیگر هیچ کس و چیزی در تو نباشد و این همان مطلقی است که همۀ انسانها آگاه و ناخودآگاه آنرا جستجو می کنند و لااقل در این جهان هرگز بدستش نمی آورند. *⃣ فریبنده ترین نتیجه گیرها از روانشناسی بدست می آید تا آنجا که آدمی را یک شبه به غایت جنون و جنایت می رساند. روانشناسی شاهراه دوزخ است. 📗 کتاب: اینست انسان 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی https://eitaa.com/khanjanyaudiobooks

📗 کتاب جانشین خدا 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

۲۵_ من و تو (۳) *⃣ هر انسانی به میزانی که می تواند صبور باشد و هیچ کاری نکند معرفت می یابد. *⃣ هنگامی که واقعیّتی کاملاً آشکار می شود آدمی حماقت و جنون خود را باور می کند زیرا ذهن انسان فقط نشان دهندۀ غیر واقعه است. *⃣ هر کس محصول شرایطی است که در آن بار آمده و زیست می کند . همه یکی هستند . فقط کسی که خود را نه برتر و نه پست تر از دیگران می بیند راحت تر است. *⃣ هر کسی بمیزانی که ناچار است ، صبور و مهربان است و برای برتر جلوه دادن خود نسبت به باچاره ترها متوسّل به تعابیر مذهبی و اخلاقی و فلسفی وعرفانی می شود. اینست که همواره قدرت مادّی و مذهب ضدّ یکدیگرند. آدمی یا قدرتمند است یا متدیّن . مذهبی که از تفسیر ضعف بر می آید بسیار پلیدتر از مکاتب مادّی و ضدّ اخلاقی است. در اینجا کاملاً حق با نیچه است. *⃣ هرگز «من» نمی تواند خود را خوب بداند مگر در وجود دیگران . این دیگران ممکن است خدایان باشند . *⃣ هر کس بمیزانی که شر و خیانت در دیگری می بیند اگر به خود نگاه کند مشابه همان را در خودش نیز می یابد . کسانی که می گویند «همه خوبند» منظورشان اینست که : از جمله خود من. ولی می داند که دروغ می گوید . 📗 کتاب اینست انسان 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

۲۵_ من و تو (۴) *⃣ انسان هرگز دلیل نیکوکاریها و استعدادهای خوب خود را نمی داند فقط دلیل تبهکاریهای خود را همواره می فهمد. گوئی نیکوکاری حاصل جهل انسان است یعنی از انسان نیست . لذا همواره نیکوکاران حرفه ای معروف به دیوانه هستند. و خود فرد نیکوکار بر این جنون خود بیشتر از سائرین واقف است و به روی خودش نمی آورد. *⃣ ناتوانی منشأ باور است : باور به محالترین چیزها . انسان بمیزان ناتوانی اش خدا را باور می کند و تا تواناتر شد باورش مختل می شود. *⃣ کسی که بدترین خیانت ها را نسبت بخودش می بیند و نمی تواند کاری کند دچار باورهای متافیزیکی می شود : یعنی اینکه انشاء الله که اینطور نیست و اصلاً اینطور نیست وگرنه .... پس من خطا می بینم و.... و یا اینکه اینها مشاهدات متافیزیکی است و ..... و یا اینکه انسان باید ایثارگر باشد وعفو کند . و اینگونه است که انسان خدا باور می شود . خدا بعنوان مظهر خفّت و خواری و ناتوانی و بدبختی و دریوزه گی و خودفریبی و چاپلوسی و فساد و جنون و جنایت. اگر خدا ضدّ توانائی انسان است و ناتوانترین افراد را دوست می دارد پس بایستی مظهر حسادت و عقدۀ حقارت و سلطه گری و ستم مطلق باشد زیرا همۀ قدرتمندان چنین هستند و او از همه قدرتمند تر است. 📗 کتاب : اینست انسان 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی https://eitaa.com/khanjanyaudiobooks

۲۵_من و تو(۵) *⃣ هر کس در هر آنچه که هست مطلقاً مجبور است. *⃣ نخستین مرتبه ای که یک ادّعای دروغین به واقعیّت پیوست فرد دروغگو دچار احساس برتری نسبت به دیگران می شود و این احساس تا آنجا ممکن است برود که فرد ادّعای خدائی یا پیامبری نماید. مذهبیّت و معنویّت اینگونه پدید می آید. *⃣ تا زمانیکه آدمی خود را خوب یا بد می داند فریبکار است و رنجور. *⃣ دو قولوها: عذاب و نماز نمایشی ، نفرت و چاپلوسی ، عیش و شقاوت ، پول و جنون ، ترحّم و ریا ، خیانت و خرافه ، بصیرت و خموشی ، ترس و تبهکاری ، صدق و از خود گذشتگی ، عقل و سلامت ، حسادت و زنا ، افتراء و ابتلاء ، زن باره گی و دزدی ، خودشناسی وعدالت ، مکر و لوده گی ، دوستی و بی نیازی ، دوزخ و بدخوابی ، پلیدی و بی اعتمادی ، زجر و رقاصی ، حماقت و فریب کاری ، حق پرستی و آرامش ، پوچی و آرایش ، بیچاره گی و مردم داری ، علم دروغین و زورگویی ، سنگ دلی و ثروت اندوزی ، عداوت و کادو بازی ، وسواس و پلیدی ، خیرات به شکم سیران و حرام خواری ، فال و فحشاء ، عربده کشی و گناه ، دروغگوئی و اضطراب ، انتقام و پشیمانی ، نبوغ و فقر ، حقیقت و احساس پوچی ، بدبینی و بیوفائی ، ریاست و ریا ، احتیاج و کینه ، مصلحت و جنایت ، حق ستیزی و تظاهر به دین ، تکنولوژی و بی اراده گی ، تفسیر و خودستائی ، روان شناسی و فساد ، بی هویّتی و انقلابیگری ، فسق و خودفریبی، واقعیت و انکار، شکست و اعتراف ، فاجعه و صدق ، مرگ و باور ، احساس حقارت و خود فروشی ، بی عاطفگی و فرزند پرستی ، فریب و همخوابگی ، جسارت و یأس ، بی ایمانی و تعصّب ، خشم و حقه بازی ، دیکتاتوری و بیکسی ، شناخت و بیزاری ، رسوائی و کینه ، مهارت و حماقت ، اعتیاد و تزویر ، قدرت و دریده گی ، افتخار و انحطاط ، عشق و اتکاء به نفس ، کبر و کم روئی ، زهد نمائی و زیاده خواهی ، آرامش و ایمان ، هنر فروشی و فحشاء ، ترشروئی و ریاکاری ، بدن نمائی و رخوت ، حجاب نمائی و شرارت ، دکوراسیون و ناپاکی ، حکومت ستیزی و حق ناشناسی ، خودشیفتگی و بیقراری ، بیماری و بیعاری ، شیطنت و کابوس ، مرده پرستی و بی دینی ، غرور و خودآزاری ، اسطوره پرستی و ابتذال ، تردید و صبر، یقین و قهر، پرکاری و خود گریزی ، حق پرستی ذهنی و حق کشی ، تقلید و سلطه ، آزادیخواهی و دیکتاتوری ، تبلیغ و توطئه ، عادت و بیهوشی . هر یک از این دو علّت دیگری می باشد. 📗کتاب : اینست انسان 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

📗 کتاب جانشین خدا 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

۲۵_ من و تو (۶) *⃣ عادل کسی است که با فریب می ستیزد و آنرا رسوا می کند نه با فریبکاران . آنکه با فریبکاران می ستیزد مجبور به فریبکاری نوینی است. *⃣ برخی را جنون به عقل می آورد و برخی را هم عقل بسوی جنون می راند. *⃣ انسانی که در عذاب افتاده است نمی تواند هیچکس را قلباً دوست بدارد . اصلاً منشأ هر عذابی همانا مرده گی و فسیل شده گی دل است ، یعنی ناتوانی در دوست داشتن . برای همین است که چنین انسانی بیش از سائرین تظاهر به محبّت می کند تا خود را پنهان دارد تا کسی عداوتش را نبیند تا بتواند دیگران را هم به دام عذاب خودش بیندازد تا درآنجا تنها نباشد و باشند کسانی که وی را تأئید نمایند. چنین کسی همواره از تور عاطفه استفاده می کند و نزدیکترین کسانش را به دام می اندازد : کسانی را که به وی عاطفه دارند. *⃣ گناه چیزی جز آرزوها و نیّات پلید آگاهانه نیست و آنچه هم که همچون حالات و کردار و اعمال زجرآور از انسان سر می زند عذاب آن می باشد . *⃣ عشق یعنی مجذوبیّت ناخودآگاه نسبت به ضدّ خود. پس عشق بستر عدل است. ضدیّت همان علیّت است. 📗 کتاب: اینست انسان 📆 تاریخ تألیف: ۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

📗 کتاب جانشین خدا 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

* ای فرزند آدم و حوا! سلامت و رحمت مرا چه کرده ای؟ عزّت و کرامت مرا چه کرده ای ؟ صفا و وفای مرا چه کرده ای؟ روح مرا چه کرده ای؟ نور مرا چه کرده ای؟ ای بیمار بخیل. ای گدای رانده شده. ای خیانتکار دروغگو. ای تاریک مرده جان. ای احمق ! پس چرا سخن نمی گوئی تا بشنوم و به گوشت برسانم تا بشنوی که چه کرده ای. نکند بی گناهی؟ نکند نمی دانی که چه کرده ای؟ چنین نیست. دروغ گوئی و میدانی. 📗 کتاب جانشین خدا 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی

۲۵_من و تو (۷) *⃣ راحتی نسیان است و ناراحتی هم به خود آمدن است. همانطور که بهشت عرصۀ خودفراموشی است و دوزخ هم عرصۀ بخودآئی . *⃣ نیکوکاری از بی خودی است و شرارت از خودیّت . *⃣ جنون و افسانه آخرین مخدّری است که از ذات انسانی که به غایت رنج رسیده است سر بر می آورد: رنج حاصل از واقعیت . مثل خواب در مقابل بیداری . *⃣ هر جدیّتی محصول طلب انسان در نابودی خویشتن است در درجات گوناگون .  جز در دیدار بلاواسطۀ آنچه که خدا نامیده می شود نیهیلیزم را علاجی قطعی نیست: یعنی دیدار آن چیزی که مطلقاً وجود ندارد و وجودش مطلقاً محال است و بدین گونه است که نیستی نابود می شود *⃣ آنکه کسی یا چیزی را منکر است بیشتر از آن خود را منکر است. *⃣ آنکه چیزی را می پرستد بیشتر از آن خود را می پرستد. *⃣ فقط رنج است که فهم را تحریک می کند یعنی عطش بهشت. *⃣ هیچ سخنی معنائی رسا ندارد مگر به میزانی که مطلق باشد. 📗 کتاب اینست انسان 📆 تاریخ تألیف: ۱۳۷۸ ه ش ✍ استاد علی اکبر خانجانی https://eitaa.com/khanjanyaudiobooks