#نوآوری_ها 🔹بذر ریحان کامیون حمل #نان، #سهمیه_روزانه را آورد. معمولا نزدیکترین افراد به کامیون، برای تخلیه نان می‌رفتند بالای ماشین. مرحوم #مش_مهدی، پیرمرد زحمت کش اردوگاه بود. هر دیگی در آشپز خانه سوراخ می شد یا اجاقی خراب می شد مش مهدی، آن را درست می کرد. آن روز مش مهدی رفته بود بالای کامیون و گونیهای نان را می داد پائین. وسط کار به گوشه ای خیره شد، خم شد و چیزی از کف کامیون برداشت. دست آخر دیدیم انگشت شست و سبابه اش را روی هم فشار میدهد و باز نمیکنه! پرسیدیم، مش مهدی کف ماشین چی پیدا کردی؟ گفت سال دیگه می فهمی..😂😂 جلوی #آشپزخانه، یه دانه کاشته بود و دور آن را با چوبهای کوچک #حفاظ درست کرده بود و هر روز از آن مواظبت می کرد.. چند وقت بعد یک ساقه #ریحان بومی وسط حفاظ رشد کرد . کم کم به گل نشست و مش مهدی، #بذر_ریحان را جمع کرد. درست سال بعد همه آسایشگاهها جلوی باغچه خودشون، با بذر اهدایی مش مهدی ریحان کاشتند و اینگونه بود که اولین بار، پای ریحان به سفره بچه ها باز شد. راوی #حمید_گوهری 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan

##نوآوری_ها 🔹فر شیرینی پزی در محیط #اسارت به ناچار جسم اسرا در #حصر دشمن بود لکن ایشان همیشه سعی در آزاد نگه داشتن و به پرواز درآوردن #روح خود بودند. در بین ما دوستانی همواره در صدد متنوع و #مفرح نمودن فضا برای دیگران بودند. تنوع دوزندگی و لباس، #شیرینی و غذا، برگزاری #مسابقات و ....، از جمله این فعالیت‌ها بود. #مش_مهدی اولین #فر_شیرینی_پزی را تهیه و پس از آن هر آسایشگاه برای خود یک یا چند فر شیرینی پزی تهیه نمود. او با استفاده از #حلب‌های_روغن یک محفظه با در بازشو و سوراخی به روی بدنه، (برای قرار گرفتن روی مشعل) تهیه نموده بود. بچه‌ها جعبه #حلبی یا همان فر را روی #پریموس قرار می‌دادند و #مایه_شیرینی را که از قبل روی سینی‌های فر چیده بودند، داخل جعبه می‌گذاشتند. مایه معمولاً ترکیب #آرد (خمیر نان خشک شده) با #شکر و #روغن بود. اگر #تخم_مرغ یا مقداری #ماست هم در دسترس بود، با افزودن به مایه، محصول مقداری تردتر می‌شد. پس از مدتی #شیرینی خوشمزه داخل فر برای #پذیرایی در برنامه‌ها و #مراسم آماده بود... راوی #حسین_نواب 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan

#نوآوری_ها 🔹مهر و تسبیح با توجه به فقدان هرگونه ملزومات اولیه زندگی در اوایل اسارت، یکی از کمبودها مهر و #تسبیح برای #نماز بود. در ابتدا از ریگ مناسب (که از باغچه تهیه میشد) و در ادامه مهر و تسبیح گلی تهیه شد.. بچه‌ها با سرند کردن خاک #باغچه به وسیله تکه‌ای از توری‌های محافظ حشرات پنجره و تهیه گل رس، مهرهای گلی و دانه‌های تسبیح تولید می‌کردند. سپس بسته به ذوق سازنده، پس از تولید دانه های تسبیح، نقش‌هایی با سوزن روی آنها می کشیدند. بعد با استفاده از #سوزن، سوراخی در وسط جهت رد کردن نخ تسبیح ایجاد و چند روزی برای خشک شدن رها می‌شد. در ادامه برای مقاوم سازی و پختن گل، دانه‌ها از یک سیم فلزی (رشته‌ای از توری محافظ حشرات) رد شده و در فضای #بخاری_علاالدین (نوعی #هیتر که در #فصل_زمستان به آسایشگاهها تحویل میشد)، آویزان میشد. سپس دانه های پخته شده رنگارنگ، از طریق نخ (حاشیه دوزی #پتو)، به هم متصل و تسبیح گلی تهیه میشد. با پیشرفت ایام، تکنیک تهیه تسبیح نیز پیشرفت کرد. 😂😳 بدینصورت که بعد از اولین توزیع #خرما بعنوان دسر (#کشور_عراق در آن زمان اولین تولید کننده و صادر کننده خرما در #جهان بودکه در فصل برداشت به مقدار و دفعاتی محدود برای ما می آوردند.) هسته های آن توسط بچه‌ها جمع آوری و بسته به ذوق هنری با ساِییدن #هسته ها روی سیمان کف راهروها به اشکال و سایز مختلف درآورده و از آن #تسبیح‌های_هسته_خرمایی در شکل‌های متفاوت تولید می‌کردند. این نوع تسبیح غیر از دست گردانی و ذکر، هنوز در پیش بعضی از دوستان ،بعنوان #یادگاری از #اسارت مانده است. راوی #حسین_نواب 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan

#نوآوری_ها 🔹رفع نیازها زندگی در #اسارت همچون زندگی در دنیای آزاد، همواره دستخوش تحولات، نوآوری‌ها و پیشرفت‌هایی بود. طبق ضرب المثل انگلیسی "احتیاج مادر اختراع است". هر چند امکانات اولیه‌ای چون #لباس یک دست ساده، #پتو، #مواد_غذایی یکنواخت و ...، از طرف عراقی‌ها برای ما تامین شده بود ولی این خود بچه‌ها بودند که از هر مواد و ابزار موجود، مواد و ابزار و امکانات جدیدی برای تسهیل زندگی خلق می‌کردند. در خاطرات قبلی بخشی از نوآوری‌ها ذکر گردیده است ولی در اینجا به صورت خلاصه به تعدادی از آنها اشاره می‌گردد.... 👈 #خیاطی : برای تغییر سایز و بعضاً تغییر فرم لباس‌های سهمیه ای هر شش ماه یک بار، خیاطی از ضروریات و اشتغالات بعضی ها بود. #نخ و #سوزن و #قیچی کوچک تاشو، نیز از طریق بوفه اردوگاه (#حانوت) تهیه می‌شد. 👈 #گلدوزی: به منظور پر کردن اوقات فراغت و تهیه یادگارهای هنری با استفاده از تکه پارچه‌های اضافی، گلدوزیهایی در ابعاد و طرحهای متفاوت و بیشتر بعنوان #جانماز طراحی، دوخته و تهیه می‌شد. برای این منظور، سوزن و نخ‌های رنگی از طریق #بوفه اردوگاه (حانوت) تامین می‌شد. 👈 #شیرینی_پزی: با تهیه #آرد از خمیر وسط سهمیه #نان روزانه و خشک کردن و الک کردن آن (با استفاده از توری محافظ حشرات پنجره) و نیز افزودن مقداری #شکر و #روغن که از طریق بوفه اردوگاه تهیه میشد، همچنین بکارگیری #فر_شیرینی_پزی و #پریموس، بچه ها بسته به ذوق #آشپزی و تجربه قبلی، انواع #حلوا #شیرینی، #زولبیا و بامیه جهت #پذیرایی در برنامه‌ها و مناسبت‌ها تهیه می‌کردند. 👈 #آشپزی: ماده اولیه آشپزی، #گوشت گاو پخته شده موجود در خورشت ناهار بود. معمولاً بچه‌ها با کنار گذاشتن گوشت و افزودن آرد (#خمیر_نان) و نیز در صورت موجود بودن افزودن بادمجان، فلفل دلمه، سبزیجات و گوجه (که همه محصولات و زحمت #باغبان‌ها از #باغچه محوطه اردوگاه بود)، خوراکی‌ها و غذاهای متنوعی برای وعده #شام تهیه می‌کردند. 👈 #کود ( تقویت کننده زمین باغچه): با توجه به کشت و برداشت چهار فصل از زمین محدود محوطه اردوگاه، تقویت و غنی سازی خاک آن همواره لازم بود. بدین منظور از روش‌های زیر استفاده می‌گردید.

 * جاری سازی پساب شبانه آسایشگاه‌ها در باغچه توسط شیلنگ.

😳😂 *دفن خمیر نان غیر قابل استفاده در زمین و پس از تخمیر و فاسد شدن ، زیر و رو کردن و آمیختن آن با خاک باغچه ( با توجه به بوی زننده در زمان تخمیر و گیر دادن عراقیها، به صورت مخفیانه و ممنوعه اقدام می‌شد) . *** آبیاری باغچه‌ها با استفاده از آب خون و چربی حاصل از شستشوی گوشت سهمیه روزانه آشپزخانه . این پساب به نوبت بین آسایشگاه‌ها توزیع و با سطل‌های حلبی از #آشپزخانه به باغچه آسایشگاه حمل و در زمین جاری می‌شد. ادامه دارد ....... راوی #حسین_نواب 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan

#نوآوری_ها 🔹رفع نیازها ....... ادامه از قبل 👈 #دفترچه یادداشت: با توجه به ممنوعیت هرگونه #نوشت_افزار در قریب به اتفاق دوران اسارت ، بچه‌ها از کاغذهای نازک توتون پیچی (کاغذ لف برای تهیه سیگار از #توتون)، جهت یادداشت و جزوه برداری سخنرانی‌ها و مطالب مهم (از جمله صحبت‌های حاج آقا #ابوترابی)، دعاها، نوحه‌ها و ... استفاده می‌کردند . این کاغذها برای مخفی سازی و جاسازی در اوقات #تفتیش نیز کم حجم و بسیار مناسب‌تر از کاغذهای معمولی بود. 👈 #کفش و پاپوش: یکی از معضلات از ابتدای #اسارت، تامین کفش و به تبع آن نوآوری‌های متفاوتی در رفع این نیاز بود. هنگام اسیر شدن هر یک از #رزمندگان، چکمه نظامی و کفش آنها، بخاطر پیشگیری از چابکی و #فرار از انها سلب می‌شد. به همین خاطر بود که در ابتدای اسارت تا هفته‌ها و در برخی موارد چند ماه عمدتا اسرا با پای برهنه و بدون کفش بودند. اولین قدم برای رفع این نیاز، درحواست و تامین #دمپایی از طرف عراقی‌ها بود که تا حدودی مشکل را برطرف کرد لکن برای بهبود شرایط، خود بچه‌ها دست به کار می‌شدند. تولید #گیوه یکی از موارد بود که قبلاً خاطره‌ای در این مورد گذشت. از دیگر موارد رفع نیاز پاپوش، تولید و تهیه کفش‌های اسپرت و #ورزشی توسط بچه‌ها بود که با تکه‌های #پارچه (بعنوان رویه)، تکه پاره‌های #توپ_بسکتبال (بعنوان کفی) و با استفاده از نخ های پلاستیکی (از توری‌های بسته‌بندی #سیب_زمینی و #پیاز آشپزخانه)، پاپوش‌های دست دوز بسیار زیبا تهیه و استفاده می‌کردند. این پاپوشها بعضا با ساق بلند برای محافظت از مچ پا در #ورزش‌های_رزمی و بعضا با ساق کوتاه تهیه و استفاده می‌شد. در سال‌های بعد عراقی‌ها سالانه یک مرتبه کفش پیاده روی در بین بچه‌ها توزیع کردند. 👈 #ترشیجات و #مرباجات: یکی دیگر از نوآوری‌های بچه‌ها در آن شرایط با امکانات محدود در راستای تنوع بخشی و رفع نیاز، تولید شوری‌جات (#گوجه شور، #خیارشور) ، #سرکه و #ترشی (با استفاده از سهمیه انگور) و مرباجات بود. متداول‌ترین #مربا، مخلوط جوشیده #شکر و پودر فلفل تند بود که برای جبران طبع سرد غذاها و مبارزه با امراض #درد_استخوان و سردی، تهیه و استفاده می‌شد. راوی #حسین_نواب 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan