📝 #دلنوشته های شما: (سری چهاردهم) 🔵 سال‌ها قبل از آشنایی با حضرت استاد طلبه بودم ولی از وقتی با ایشان و آثارشان آشنا شدم تازه متوجه شدم که راه چیست و هدف کجاست تو این سال‌ها خیلی از دوستانم را با مکتب استاد آشنا کردم و مستمر برای هدیه به دوستان آثار استاد را به فراخور حالشان تقدیم می‌کنم استاد زنده‌اند و هر روز جاودانه‌تر... چون مکتبشان جاودان است ✍🏻 ”علیرضا خوشی خوانساری“ 🔴 من تا ۲۰ سالگیم هیچ شناختی ازشون نداشتم. فقط از کوچیکیم تا ۲۰ سالگی عکس استاد را می‌دیدم که پدرم به کتابخونش زده بود. با وجود این که هیچ شناختی نداشتم، اما عکسشون خیلی خیلی به دلم می نشست. تا ۲۰ سالگیم توفیق نداشتم ببینم کیه. بالاخره از پدرم پرسیدم گفتم ایشون کیه؟ پدرم گفت: این کیه؟ ای بابا... ایشون استاد صفاییه. مغز متفکر... گفتم: آثارش چیه؟ گفت: یکیش مشکلات حکومت دینیه... همونو رفتم تهیه کردم و خوندم و باهاش آشنا شدم و این شد نحوه‌ی آشنایی من. و از پدرم تشکر می‌کنم که اون عکس استاد را در کتابخانه‌اش گذاشته بود تا من باهاش آشنا بشم. از قم، متولد ۱۳۷۳ ✍🏻 ”مسعود“ 🟡 قصه من و عین‌صاد از آیه‌های‌سبز شروع شد... ورق به ورقش حکم نوشیدن می‌داشت و مستم می‌کرد چقدر پیامبرگونه از آسمان، آیه حکایت می‌کرد و زردی‌ام را سبز می‌کرد با خواندن تطهیر با جاری قرآنش فهمیدم که تا به حال، هرچه قرآن خوانده‌ام چیزی جز گردش زبان و گذران زمان نبود! از چشمه زلال مطهری و مصباح و صدر و بهشتی نوشیده بودم. خروش مواج شریعتی را شنیده بودم اما صفایی خود خود دریا بود. دریایی که نه حاصل بارش باران بلکه جوشیده در دل کویر بود و تشنگان همواره دویده در پی سراب را آب حیات و نجات نوشاند دریایی که در آن غرق میشدم و هرگز خیال بازگشت به ساحل را نداشتم سالها بعد صوت داودی‌اش هم به گوشم رسید گرچه برای منی که در وادی حیران، سرگردان بودم حکم نهیب را داشت. و اوف بر این چشمان که توفیق دیدارش را نیافت! گاهی از خدا گلایه می‌کنم که چرا انقدر زود، این آیه سبزت را از بندگان پریشانت گرفتی؟ گرچه باید شکور باشیم که هنوز صدایش در گوشمان می‌پیچد و دلمان را می‌برد به همان جا که خودش ساکن است؛ ملکوت اعلی... باشد که این دنیا در روزگار رجعت، دوباره از حضور صفایی مصفی شود ما نیز گرچه در دنیا از جاری معرفتش شفا یافتیم مشتاق شفاعتش در آخرت هم هستیم ✍🏻 ”امیرحسین کریمی“ #⃣ #متن ╭✤ @Einsad ✤╮