اين متن به شدت توصيه مي شود

🎥صلوات خاصه امام رضا علیه‌السلام #التــماس_دعـــا💔💐 @marefatemahdavi

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰 رسول خدا (ص) بطور طبيعي از دنيا رفتند يا به شهادت رسیدند؟ ✍️پاسخ: ✅ یکی از آسیب های مسایل تاریخی آن است که برخی از رخدادها ابهام دارد و از شفافیت لازم برخورد دار نیست ؛ از این رو قضاوت دربارة آن ها مشکل است. تاریخ زندگی پیامبر(ص) نیز از این قاعده مستثنا نیست و بخشی از آن فاقد شفافیت می باشد؛ از این رو دانشمندان سنی و شیعی در خصوص تاریخ ولادت ایشان اختلاف نظر دارند که دوازدهم ربیع الاول است و یا هفدهم آن. یکی از مسایل دیگر که ابهام دارد، آن است که آیا حضرت به مرگ طبیعی از دنیا رفت و یا شهید شد ؟ در برخی از متون آمده است: «گروهی، زنِ یکی از اشراف یهود را به نام زینب فریب دادند که پیامبر را از طریق غذا مسموم سازد. نقشة وی از این قرار بود که آن زن، کسی را خدمت یکی از یاران پیامبر فرستاد و از او پرسید که پیامبر اسلام کدام عضو از گوسفند را بیشتر دوست می دارد. او در پاسخ گفت: ذراع گوسفند مطبوع‌ترین عضو برای پیامبر است. زینب، گوسفندی را بریان کرد و آن را مسموم ساخت، و بیش از همه در ذراع آن سم داخل نمود و به عنوان هدیه خدمت پیامبر فرستاد. پیامبر نخستین لقمه ای را که به دهان گذارد، احساس کرد مسموم است. فوراً آن را از دهان در آورد، ولی کسی که با ایشان غذا می خورد، یعنی «بشر بن براء معرور» که از روی غفلت چند لقمه خورده بود؛ پس از مدتی بر اثر سم در گذشت. پیامبر دستور داد زینب را احضار کردند و به او گفت: چرا چنین جفایی را بر من روا داشتی؟! وی در پاسخ گفت: تو اوضاع قبیلة ما را هم بر هم زدی، من با خود فکر کردم که اگر فرمانروا باشی، با خوردن این سم از بین خواهی رفت، و اگر پیامبر خدا باشی، قطعاً از آن اطلاع یافته و از خوردن آن خودداری خواهی نمود. ابن اسحاق گزارش می دهد: «رسول خدا در معرض وفات خود به «امّ بشر» دختر «براء بن معرور» که برای عیادت وی آمده بود گفت: از همان خوراکی که با برادرت در «خیبر» خورده، اکنون رگ دلم قطع می شود. بدین جهت مسلمانان رسول خدا را علاوه بر افتخارات نبوّت دارای مقام شهادت هم می دانستند. با توجه به مطالب مذکور باید گفت: 1) از برخی روایات و متون دینی استفاده می شود که پیامبر(ص) در جنگ خیبر مسموم شده و این مسمومیت در بیماری پیامبر مؤثر بوده است. برخی گفته اند: معروف این است که پیامبر در کسالت وفات خود می فرمود: این بیماری از آثار غذای مسمومی است که آن زن یهودی خورانده است . شاید به خاطر همین روایات و متون تاریخی بوده که پیامبر(ص) را نیز دارای مقام شهادت می دانستند، همان گونه که ابن هشام تصریح نموده است. در برخی روایات نیز اشاره شده که مسمومیت پیامبر در رحلت او تأثیر گذار بوده است، از این رو حضرت در هنگام رحلت با اشاره به مسمومیت خویش در خیبر می فرمود: «نیست پیامبر و وصی مگر این که شهید شود». 2) در خصوص این که به پیامبر(ص) شهید گفته نمی شود، شاید بدان جهت باشد که مسایل تاریخی ابهام دارد و یا سند برخی از روایات اشکال دارد. طبیعی است چیزهایی را می توان به ساحت مقدّس پیامبر نسبت داد که شبهه و ابهام نداشته باشد. از سوی دیگر دقیقاً مشخص نیست که مسمومیت، چقدر در رحلت پیامبر تأثیر گذار بوده؛ زیرا مسمومیت در سال هفتم هجری بوده، ولی رحلت پیامبر در سال 11 هجری اتفاق افتاده و این فاصله زمانی حکایت از آن دارد که مسمومیت عامل اصلی رحلت پیامبر نبوده است. اگر مسمومیت علت اصلی رحلت پیامبر(ص) بود، باید پیامبر بعد از مسمومیت از دنیا می رفت، همان گونه که «بشر بن براء» که از گوشت همان گوسفند خورده بود، فوت کرد. 3) در خصوص صحت و عدم صحت اقوال دربارة رحلت و یا شهادت پیامبر(ص) نمی توان قضاوت نمود،‌ زیرا داوری دربارة مسایل تاریخی مبهم، مشکل است. از متون تاریخی استفاده می شود که پیامبر توسط زن یهودیه مسموم شده است. حال پیامبر(ص) در اثر مسمومیت از دنیا رفت یا نه، مشخص نیست. 🔵ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان بله 👇👇👇 https://ble.im/pasokhgoo_ir_bot 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #تاریخی

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا به امام حسن مجتبی (ع) کریم اهل بیت می گویند؟ ✍️پاسخ: ✅امام حسن(ع) نسبت به دردمندان و تیره‌بختان جامعه بسیار دلسوز بودند و با خرابه‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم‌درآمد همراه و همنشین می‌شدند و دردِ دلِ آن‌ها را با جان و دل می‌شنیدند و به آن ترتیب اثر می‌دادند، و در این حرکت انسان ‌دوستانه جز خداوند را مدّنظر نداشتند. هیچ فقیر و مسکینی از در خانه حضرت ناامید برنگشت و حتّی خود ایشان به سراغ فقرا می‌رفتند و آن‌ها را به منزل دعوت می‌کردند و به آن‌ها غذا و لباس می‌دادند.(۱) امام حسن(ع) تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می‌بخشید. مورخان و دانشمندان در شرح حال زندگانی پر افتخار ایشان، بخشش‌های بی‌سابقه و انفاق‌های بسیار بزرگ و بی‌نظیری ثبت کرده‌اند. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم تقسیم کردند و نصف آن را در راه خدا به فقرا بخشیدند.(۲) از ابن شهر آشوب روایت شده که روزی امام حسن(ع) بر جمعی از گدایان گذشت که پاره‌ای چند از نان خشک‌ها را بر روی زمین گذاشته‌اند و می‌خورند، چون نظر ایشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت کردند و حضرت از اسب پیاده شدند و فرمودند: «خدا متکبّران را دوست نمی‌دارد» و با ایشان نشستند و از طعام ایشان تناول کردند و سپس از همه گدایان خواستند که برای صرف غذا به خانه حضرت بروند و حضرت با غذاهای خوب از ایشان پذیرایی کرده و به همه آن‌ها لباس‌های مناسب هدیه دادند.(۳) تاریخ از بخشندگی‌های امام حسن(ع) داستان‌های فراوان به یاد دارد، مثلاً روزی عربی به نزد ایشان آمد و درخواست کمک کرد و امام دستور دادند که آنچه موجود است به او بدهند و قریب ده هزار درهم موجود را به آن اعرابی بخشیدند.(۴) روایات تاریخی مربوط به بخشش‌های آن حضرت فراوان است که ذکر تفصیلی آن‌ها مناسب این نوشته نیست، وقتی از خود امام پرسیدند، چرا هرگز سائلی را ناامید بر نمی‌گردانید؟ فرمودند: «من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم، خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم».(۵) به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن(ع) در مسیر خیر، احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت، آن حضرت را کریم اهل بیت لقب داده اند و با توجه به کرامت‌ها و بخشش‌های کم‌نظیر و گاهی بی‌نظیر آن امام بزرگوار لقب «کریم» برازنده آن حضرت است. *پی‌نوشت‌ها: ۱. زمانی، احمد، حقایق پنهان، نشر دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اوّل، سال ۱۳۷۵، ص ۲۶۸. ۲. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۴، قم، ج۱، ص ۴۱۷ ـ پیشوایی، مهدی، سیره ی پیشوایان، نشر مؤسسة تحقیقاتی امام صادق، چاپ دوّم، ۱۳۷۴، ص ۹۰. ۳. مجلسی، محمد باقر، جلاء العیون، نشر انتشارات علمیه اسلامیه، ص ۲۴۱. ۴. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، پیشین، ص ۴۱۸. ۵. قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن ـ علیه السّلام ـ ، ترجمه ی فخر الدین حجازی، تهران: نشر بعثت، چاپ اوّل، ۱۳۷۶، ص۱۳۵. 🔵ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان بله 👇👇👇 https://ble.im/pasokhgoo_ir_bot 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #تاریخی

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا بدن مطهر پیامبر اسلام (ص) بعد از سه روز دفن شد؟ ✍️پاسخ: 🔰دفن بدن مطهر پیامبر اکرم(ص) سه روز بعد از وفات ایشان آنهم شبانه،توسط علی(ع) ازحوادث تلخی است که درکتب روایی وتاریخی حتی ازمنابع اهل سنت ذکرشده است(۱) 👈امیرالمومنین علی(ع) با این اقدام واقعیتی را در تاریخ به یادگار نهاد و آن افشای نیم‎رخی از چهره کسانی بود که بانقاب تزویر، خود را اول مسلمان، یار غار و صحابی طراز اول و برجسته پیامبر معرفی کردند، اما در این شرائط جنازه مطهر پیامبر(ص) را سه روز رها می کنند و بر خلاف دستور پیامبر(ص)، به دنبال تثبیت خلافت شومی می روند که سالها برای آن برنامه ریخته اند. 👈درتکمله این بند لازم می دانم سخنی از ابن ابی الحدید یکی از نویسندگان اهل بزرگ اهل سنت در این خصوص ذکر نمایم:«...باید گفت امام(ع)بدین خاطر بدن پیامبر(ص) را تا سه روز دفن ننمود تا به مردم بفهماند که دنیا آن چنان آنها را به خود مشغول نموده بود که تا سه روز حتی سراغ بدن پیامبر(ص)را نگرفتند. چرا که علی(ع)پس از جریان سقیفه برای رسوا کردن هیات حاکمه از هر راهی که می توانست کوتاهی نکرد..(۲) 📚پی نوشتها: ۱. طبقات الکبری ابن سعد،ج/۲ ص۷۸ ؛مسند احمد،ج۶ /ص۲۷۴،۲۴۲؛سنن بیهقی،ج۳ /ص۴۰۹ ؛السیرة النبویةابن کثیر،ج۴ /ص۵۳۸.؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید،ج۱۳/صص۳۷،۳۸. ۲. شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید،ج ۱۳/ص۳۸. 🔵ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان بله 👇👇👇 https://ble.im/pasokhgoo_ir_bot 🌎مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #تاریخی

‍ ‍ 🔁 #باز_نشر به مناسبت پایان صفر و قول مشهور مبنی بر #نحسی این ماه ➕چندنكته از انحرافات برای اين ايام: ۱)نحس دانستن ماه صفر كه در مطلب زير مفصل بحث شده ۲)تبريك برای حلول ماه ربيع ۳)بشارت به ماه ربيع ۴)زدن در مساجد و روشن كردن شمع ۵)ادامه عزاداری در دهه اول ماه ربيع به دليل حمله به بيت حضرت زهرا(س)،در مقاله‌ای كه در ادامه می‌آید اين مطلب بحث شده ۶)گرفتن عيدالزهرا(س) در نهم ربيع ۷)گرفتن عيد امامت در هشت ربيع ، البته اين مسئله اشكالی ندارد اما در دين وارد نشده ☑️ @andishehdini

⭕️پایان صفر و تکرار خرافاتی همچون «دق‌الباب مساجد»/برخی اعمال خرافی در پایان ماه صفر چیست؟ ✅کوبیدن درب مساجد هیچ پیشینه تاریخی و سندی ندارد و باید از آن به‌شدت پرهیز کرد و با توجه به این‌که «کوبیدن درب مساجد»، در دین وارد نشده، اگر به‌عنوان عمل دینی انجام شود، علاوه بر اینکه ثوابی ندارد، گناه کبیره محسوب می‌شود، چراکه بدعت در دین نهی شده است. 🖊#استاد_جواد_حیدری 📝جزئیات بیشتر در لینک زیر: #خبر_گزاری_فارس_نیوز ↪️ http://fna.ir/dd3jqx 🆔 @javadheidari110

آخر ماه صفر دل را پریشان می‌کند اشک ریزان مرغ دل قصد خراسان می‌کند آخر ماه صفر سوگ علی موسی‌الرضاست این مصیبت دیده‌ی هر شیعه گریان می‌کند مشهد او می‌شود میعادگاه عاشقان کفتر بام رضا(ع) سر در گریبان می‌کند آخر ماه صفر زهرا(س)به جنت بیقرار گریه‌ها از بهر سلطان خراسان می‌کند آخر ماه صفر قم غرق ماتم می‌شود خواهرش معصومه قصد کوی جانان می‌کند آخر ماه صفر مامون به زهر کینه‌اش دشمنی با آل حق، خدمت به شیطان می‌کند قلب مولامان رضا با زهر پرخون می‌شود او خودش در حجره‌ی دربسته پنهان می‌کند آخر ماه صفر هشتم امام شیعیان ناله‌ها از دل بر آرد ذکر قرآن می‌کند پشت در آید اباصلت و قرار از کف دهد دیده دریا بهر آن دریای ایمان می‌کند از مدینه یک پسر آید به دیدار پدر گوییا یوسف دوباره قصد کنعان می‌کند می رود مولا رضا گریان در آغوش جواد درد خود با بوی نور دیده درمان می‌کند صحنه دیدار بابا با پسر بس دیدنی‌ست کربلا یادآور خلق مسلمان می‌کند خوش به حال آنکه مشهد رفته پایان صفر اشک ریزان نوکری از بهر سلطان می‌کند 🏴سالروز شهادت امام رضا (ع) تسلیت باد. کانال هیئت#فاطمیون: @fatemiunzanjan

👹🔮اعمال خرافی در پایان ماه صفر🔮👹 ⁉️سوال 583: در شب اول ماه ربيع‌الاول از حدود نيمه‌شب تا اذان صبح افرادى با در دست داشتن شمع🕯 پشت درب مساجد مراجعه و با كوبيدن به درب مساجد🚪 و خواندن اذكارى توسل جسته و حاجات خود را طلب مى‌نمايند، البته اين عمل را تا هفت مسجد ادامه مى‌دهند و خصوصاً اين حال توسل در هنگام اذان صبح به اوج خود مى‌رسد و معتقد هستند بدين وسيله اتمام ماه صفر و آمدن ماه ربيع‌الاول را خبر مى‌دهند. نظر حضرتعالى در اين باره چيست؟ ✨پاسخ حضرت آیت الله خامنه ای مدظله العالی: ✅عمل مذكور مستند روايى ندارد و شيوه‌اى قابل تأييد نيست. اگر چه اصل اذكار و ادعيه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسنديده‌اى است، لكن اشكال در شيوه عمل به نحو ياد شده است، آقايان علماى اعلام (دامت افاضاتهم) و مؤمنين (ايدهم الله تعالى) با پند و اندرز و موعظه و نصيحت از رواج چنين رفتارهايى كه چه بسا ممكن است منتهى به وَهْن مذهب گردد، جلوگيرى نمايند. #احکام_مناسبت #خرافات •┈┈••✾❀✿🖤✿❀✾••┈┈• 🕊مرکز تخصصی احکام بانوان 🕊eitaa.com/ahkame_banovan

🔖منبر کوتاه 🔖 #استاد_مومنی با چهار شرط زیارت با معرفت انجام بدیم 🔺 🎧 از امام(ع) شناخت درست داشته باشیم... ◀️ چگونه امام رضا(ع) را با معرفت زیارت کنیم؟

🔴پاسخی به شبهات پایان صفر  ❓آیا مژده‌ی پایان صفر به حضرت رسول اکرم(ص) و دق‌الباب مساجد؛ دلیل روائی دارد؟ ♦️یکی از خرافات و شایعاتی که در پایان ماه صفر در برخی نقاط کشورمان رونق گرفته، «مژده‌ی پایان صفر به حضرت رسول اکرم(ص)» و«دق‌الباب کردن 7 مسجد» و «روشن کردن شمع پشت در 7 مسجد» بعد از نماز مغرب آخرین شب صفر و قبل از اولین اذان صبح ماه ربیع‌الاول است.که عده ای ناآگاه این عبارت روائی «فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّة» را مستمسک عمل خرافی خود گرفته اند درحالی که اگر این روایت صحیح هم باشد لکن معنا و دلالت آن مطلب دیگری را افاده میکند. ♦️هدف از روایت، تضمین یا بشارت بر بهشت در مقابل خبر خروج از ماه نیست، بلکه این گفت‌وگو نشانه‌ای برای معرفی شخصیت صحابی ارجمند رسول‌خدا(ص)، ابوذر غفاری است. 🔴روایت وارده چنین است:  ♦️«از ابن عباس نقل شده که گفت روزی پیامبر (ص) به همراه تعدادی از اصحاب‌شان در مسجد قبا نشسته بودند،رسول خدا (ص) فرمود: اولین کسی که الان بر شما وارد می‌شود، مردی از اهالی بهشت است،[مردم عوام گمان کردند که این ورود به مسجد سبب بهشتی شدن است، لذا] برخی از اصحاب تا این سخن را شنیدند، برخاسته و از مسجد خارج شدند، تا دوباره وارد شده و اولین کسی باشند که بهشت بر او واجب می‌شود،پیامبر (ص) متوجه شده، و به بقیه اصحاب که نزد ایشان بودند، فرمودند: اکنون جماعتی در حال سبقت گرفتن از یکدیگر، بر شما وارد می‌شوند، (ولی از میان آنها) کسی که پایان یافتن ماه آذار (نام یکی از ماه‌های رومی معادل ماه خرداد و در آن زمان معادل ماه صفر) را بر من بشارت بدهد، اهل بهشت است، آن جماعت برگشتند و وارد شدند و ابوذر رضی الله عنه نیز همراه‌شان بود، پیامبر به آنها فرمود: ما در کدام‌یک از ماه‌های رومی هستیم؟ابوذر گفت: یا رسول الله! ماه آذار به پایان رسیده است. پیامبر فرمود: ای اباذر! من این مسأله را می‌دانستم ولی دوست داشتم قوم من بدانند که تو مردی از اهالی بهشتی، و چطور این‌گونه نباشد، در حالی که تو بعد از من به دلیل محبتت به اهل بیتم، از حرم من طرد (تبعید) می‌شوی، تنها زندگی می‌کنی و تنها می‌میری، و قومی که امر کفن و دفن تو را انجام می‌دهند، به واسطه‌ی تو خوشبخت می‌شوند، آنها دوستان من در بهشتی هستند که به پرهیزگاران وعده داده شده است.»   📚علل الشرایع شیخ صدوق (ج 1 / ص 175) 🔴چنانچه ملاحظه کردید، این روایت در مقام بیان جایگاه و منزلت این صحابی خستگی‌ناپذیر است و خبردادن از پایان یک ماه فقط نشانه‌ای است تا دیگران بفهمند او اهل بهشت است، نه به سبب یک بشارت ساده، بلکه به خاطر ایستادگی بر مودت اهل‌ بیت پیامبر(ص) و موضوع اصلاً ماه صفر نبوده، بلکه ماه رومی آذار بوده است. ♦️همچنین در «مفاتیح‌الجنان» شیخ عباس قمی آداب خاصی برای پایان ماه صفر ذکر نشده و تنها به ذکر اعمال شب اول ماه بسنده شده است. . ♦️اکنون که با رشد شبکه های اجتماعی هم این باور در فضای مجازی به شدت افزایش پیدا کرده است بر اهل ولاء فرض است که بدعت آشکار را به سمع و نظر همگان برسانند 🔴دق الباب مساجد: ♦️این خرافه، از خرافه‌ی مژده پایان صفر بی سندتر و بی منطق‌تر است و به همین دلیل شاهدیم که بیشتر بازیچه و دستآویز کسانی شده است که حتی برای حضور در مقابل مساجد، تقیّدی نداشته و شئون مسجد را نیز رعایت نمی‌کنند. حتی دیده شده که دختر و پسر نامحرم، در کنار هم و با بدحجابی کامل، نصف شب مقابل مساجد می‌ایستند که مثلاً دق الباب کرده و مژده دهند و در عین حال که در همان حالت نیز غرق در گناه هستند، وارد بهشت شوند! ♦️این رفتارها که بیشتر تقلید از فرهنگ و رسوم کلیسایی می‌باشد، نه تنها در اسلام و بالتبع عقلانیت جایی ندارد و خرافه است، بلکه موجب وهن (اهانت) اسلام نیز می‌شود و به همین دلیل شاهد ترویج آن از سوی کسانی هستیم که گرایش و تقید خاصی هم به اسلام ندارند. لذا مردم مسلمان، مسئولین مساجد و هم چنین دوایر ذیربط باید به شدت این گونه خرافات را تکذیب کرده و اجازه انجام و رواجش را ندهند. چنان چه مقام معظم رهبری در پاسخ استفتایی در مورد دق الباب مساجد، ضمن نهی، امر به جلوگیری از آنان نمودند: 🔲«عمل فوق‌الاشاره مستند روایی ندارد و شیوه قابل تأیید نیست، اگر چه اصل اذکار و ادعیه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسندیده است، لیکن اشکال در شیوه عمل به نحو یاد شده است. آقایان علماء اعلام - دامت افاضاتهم - و مؤمنین - ایدهم الله تعالی - با پند و اندرز و موعظه و نصیحت از رواج چنین رفتارهایی که چه بسا ممکن است منتهی به وهن مذهب شود، جلوگیری کنند»

⭕️ تو دهنی کاربران توئیتر به امیرعباس فخر آور، ضدانقلاب خارج‌نشین! 🎴 #اخبار_2030 http://eitaa.com/joinchat/2853175299Cb2c5125cdc

امام على بن موسى‏الرضا (عليه السلام) در نامه‏اى فرمودند: «اين پيام را به شيعيان ما برسانيد كه زيارت من در پيشگاه الهى با هزار حج برابر است». بزنطى گويد كه تعجب كردم و به امام جواد (عليه السلام) گفتم: واقعاً با هزار حج برابرى مى‏كند؟ فرمودند: «آرى، به خدا سوگند با هزار هزار حج برابرى مى‏كند، لكن براى كسى كه عارف به حق امام (عليه السلام) باشد». «1» __________________________________________________ (1). بحارالانوار، ج 9، ص 33.

«عارفاً بحقه» كه در روايات زيارت معصومين (عليهم السلام) آمده يعنى چه؟ نخست بايد دانست، زيارت پاكان و بزرگواران، آدمى را به مرزهاى پاكى و بزرگوارى نزديك مى‏كند و زيارت معصومان، انسان را در مسير عصمت و دورى از خطاها قرار مى‏دهد. از اين‏رو «حقيقت زيارت» روى آوردن به سوى معصومان و بزرگان است، به گونه‏اى كه حضور اولياى الهى درك گردد و با آنان انس گرفته شود و آنان را وسيله‏اى براى راه‏يابى سريع‏تر و نزديك‏تر به مقامات معنوى و دستيابى به پاكى‏ها و برآورده شدن خواسته‏ها و نيازها از سوى خداوند قرار دهند. البته اين همه در پرتو «زيارت با معرفت» حاصل مى‏شود. قدم اول در زيارت با معرفت آن است كه بدانيم پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) و امامان (عليهم السلام)، نزد خدا زنده‏اند. ما را مى‏بينند و كلام ما را مى‏شنوند و جواب سلام ما را مى‏دهند چنانچه در اذن دخول حرم اهل بيت (عليهم السلام) مى‏خوانيم: «اللهم انى اعتقد حرمة صاحب هذا المشهدالشريف فى غيبته كما اعتقدها فى حضرته، و اعلم ان رسولك و خلفائك عليهم السلام احياء عندك يرزقون، يرون مقامى و يسمعون كلامى و يردون سلامى ...»؛ «خدايا من به راستى معتقد به حرمت و احترام صاحب اين قبر پس از فوت و غيبت‏ دفتر: 61 (آداب و احكام زيارت)، ص: 43 او هستم چنانچه معتقد به احترام او در زمان حياتش بودم عظمت و بزرگى او فراتر از حيات و ممات مادى است. و مى‏دانم رسول تو و خلفاء تو نزد تو زنده هستند و روزى مى‏برند مقام مرا مى‏بينند و كلام مرا مى‏شنوند و سلام مرا جواب مى‏دهند ...». براى زيارت با معرفت، درباره مقامات و فضائل آن بزرگواران، مطالعه و دقت داشته باشيم؛ مانند اين كه در مورد پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم)، خداوند فرموده است: إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ «1»؛ «تو صاحب اخلاق با عظمتى». وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ «2»؛ «و براى جهانيان رحمت است». پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) الگو و نمونه‏اى نيكو براى سلوك راه خدا و آخرت‏طلبى است. لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً «3». بر مردم ولايت الهى دارد النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ «4». داراى مقام شفاعت است و حضور و استغفار نزد او و استغفار او براى گنهكار موجب بخشش و رحمت الهى است‏ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً «5». پيامبر و اهل البيت او، از مقام عصمت الهى و طهارت برخوردارند: __________________________________________________ (1). قلم (68)، آيه 4. (2). انبياء (21)، آيه 107. (3). احزاب (33)، آيه 21. (4). همان، آيه 6. (5). نسا ء (4)، آيه 64. دفتر: 61 (آداب و احكام زيارت)، ص: 44 إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً))) «1». اطاعت آنان به دستور الهى بر همگان واجب است چنانچه اطاعت خدا واجب است. أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ «2». محبت و مودت اهل البيت به عنوان اجر و مزد رسالت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) واجب است. قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ «3». و البته اين مودت و محبت براى هدايت و سعادت خود ماست‏ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ «4». با ولايت اهل البيت دين ما كامل مى‏شود و نعمت بر ما تمام مى‏گردد و اسلام ما دين مورد رضايت مى‏گردد. الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً «5». و اين‏ها قطره‏اى است از درياى فضايل و خوبى‏هاى خاندان عصمت و طهارت كه به صورت نمونه فقط از آيات قرآن آورده شد. آرى جايگاه بلند محمد و آل محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) جايگاهى است كه براى شناخت آن بايد دعا و طلب كرد. «اللهم عرفنى نفسك فانك ان لم تعرفنى نفسك لم اعرف رسولك. اللهم عرفنى رسولك فانك ان لم تعرفنى رسولك لم اعرف حجتك. اللهم عرفنى حجتك فانك ان لم تعرفنى حجتك ضللت عن دينى» «6»؛ «خدايا خودت را به من بشناسان اگر تو را نشناسم رسولت را نخواهم شناخت. خدايا رسول‏ __________________________________________________ (1). احزاب (33)، آيه 33. (2). نساء (4)، آيه 59. (3). شورى (42)، آيه 23. (4). سبأ (34)، آيه 47. (5). مائده (5)، آيه 3. (6). مفاتيح الجنان، ملحقات. دفتر: 61 (آداب و احكام زيارت)، ص: 45

و پيامبرت را به من بشناسان اگر او را نشناسم حجت و امام را نمى‏شناسم. خدايا حجت و امام خودت را به من بشناسان اگر او را نشناسم از دينم گمراه مى‏شوم». اين دعاى زمان غيبت امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) است. سيد بن طاوس بر اين دعا تأكيد فراوان دارد و آن را از فضل خدا مى‏داند. در مجموع معرفت به اينكه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) و امامان (عليهم السلام) فرستادگان و تأييد شدگان از سوى خداوند مى‏باشند و سعادت و موفقيت ما در پرتو پيروى از دستورات و الگوگيرى از آنان است و نجات ما در آخرت وابسته به شفاعت آنان نزد خداوند مى‏باشد. حالت انس و توسل خاصى در هنگام زيارت فراهم مى‏كند كه از آن مى‏توان به «زيارت با معرفت» ياد كرد.

📸واکنش رهبر انقلاب به یک عمل خُرافی در پایان ماه صفر @Farsna