امام جمعه همدان در شورای فرهنگ عمومی استان همدان: 🔸 اتفاقات اخیر این موضوع را نشان داد که نسل جدید دارای ظرفیت‌های عظیمی است که باید به نحو احسن از آن استفاده کرد 🔸لازم است تا ظرفیت‌های موجود، مدیریت شود و به سمت نقاط معنوی و مثبت آنها را حرکت داد 🔸 غفلت از این ظرفیت عظیم، سبب خواهد شد که دشمن از آن سوء استفاده کند 🔸نیازمند تعبیه فضایی با نگاه تربیتی و فرهنگی برای سرگرمی و تخلیه هیجانات نسل جدید هستیم 🔸بنای ما کمک به آموزش و پرورش است 🔸در حوادث اخیر چندین میلیارد به بیت‌المال خسارت وارد شد، در حالی که اگر یک درصد از آن در اردوگاه‌ها و اماکن ورزشی و مسایل تربیتی هزینه شده بود، هیچگاه شاهد این آسیب‌ها نبودیم 🔸انسان غصه می‌خورد که گاهی چندین میلیارد برای فلان ساختمان مصوب می‌شود که هیچ آورده‌ای برای نسل جوان ندارد 🔸 امروز زمان آن است که آموزش و پرورش، سازمان جوانان و نهادهای فعال در حوزه نسل جدید را یاری کنیم 🔸 تمام امکانات موجود متعلق به مردم و قشر نوجوان است 🔸شورای فرهنگ عمومی فضای درد و دل کردن نیست، بلکه اینجا فضای حل کردن مشکلات است 🔸متاسفانه شاهد احتکار ظرفیت‌های فرهنگی توسط برخی از نهادها هستیم 🔸این انتظار وجود دارد تا همه دستگاه‌ها در این حوزه، همکاری کنند 🔸امیدواریم کار به جایی نرسد که در خطبه و یا رسانه‌ها مجموعه‌هایی که ظرفیت‌های فرهنگی را احتکار کرده‌اند را به مردم معرفی کنیم •┈┈••✾••┈┈• 🆔 @shabani_ir 🌐 habibshabani.ir

🔻در مذمّت بی‌طرفیِ نظام آموزشی 🖋 مهدی جمشیدی ۱. مطالعۀ تاریخ جنبش دانشجویی نشان می‌دهد که ما با مسألۀ تازه‌ای روبرو نشده‌ایم؛ از اواسط دهۀ هفتاد به این سو، جنبش دانشجوی دچار «دوگانگی هویّتی» و «دوپارگی معنایی» شده است و در هر واقعه‌ای، این شکاف موجود و واقعی، خود را نشان می‌دهد. پاسخ جنبش دانشجویی به مسأله‌ها، «یکسان» نیست، بلکه یک بخش با تکیه بر «سنّت اسلامی و انقلابی» با مسأله‌ها مواجه می‌شود و راه‌حل‌های اینجایی مطرح می‌کند و بخش دیگر، به دلیل تعلّقاتش به «هویّت تجدّدی» و وابستگی‌اش به ایدئولوژی‌های آن، راه‌حل‌های بیرون از تاریخ و فرهنگ ما ارائه می‌دهد. در نسبت با این واقعیّت اجتماعی نیز، همان «دوگانگی دیرینه و ریشه‌دار»، سربرآورد و جلوه‌ای دیگر از خود را به نمایش گذاشت. البته در این میان، بدنۀ دانشجویان را نباید بی‌طرف و بی‌موضع قلمداد کرد، چون آنها ریشه در خاک «تاریخِ خودی» دارند و فقط کم‌کنش یا بی‌کنش هستند، اما در درون‌شان، خود را جزو هویّت اسلامی و انقلابی می‌شمارند. آن پاره از جنبش دانشجویی که در فتنۀ اخیر، به کنشگرِ بازی دشمن تبدیل شد، در مقاطع پیشین نیز چنین نقشی را ایفا کرد و این جریان، امتداد همان عقبه است. باید بیفزایم که در میان اینان، دانشجویانی نیز بوده‌اند که به دلیل «فقر شناختی» و «اسارت در بازی‌های روایتی»، گرفتار شدند و «توهم» را «حقیقت» پنداشتند. تجربۀ بازی سیاسی در اینان، بسیار ناچیز است و اینان نمی‌دانند که در عالم سیاست، نباید «ساده‌سازی» کرد و گفته‌ها و ادعاها را حق انگاشت و تکرار کرد. در عین حال، نباید به «آینده» ارجاع داد و هزینۀ «تجربه‌اندوزیِ نسل جدید» را به جامعه تحمیل کرد، بلکه باید آنها را به «تاریخ» ارجاع داد. این تاریخ و مطالعۀ تاریخ است که جنبش دانشجویی را غنی و قویم می‌سازد. ۲. دانشجویان، برآمده از «مدرسه»‌اند و نظام آموزشی در مدارس، از هرگونه «کنش سیاسی» و «فهم رسانه‌ای»، تهی است. دانش‌آموز در نظام آموزشی، به «انبار محفوظات» فروکاهیده شده و رشد یک‌سویه و تک‌بعدی یافته است. در تمام مدّت دوران تحصیل در مدرسه، دانش‌آموز نمی‌تواند هیچ‌گونه ارتباط ساختاریافتۀ آموزشی با انقلاب و ارزش‌های اساسی آن پیدا کند، بلکه همواره باید معلوماتی را به حافظۀ مظلوم خویش بسپارد که اغلب با نیازها و واقعیّت‌های زندگی او، فاصلۀ فراوان دارند. نظام آموزشی، بر «معرفت سیاسی» و «شناخت رسانه‌ای» دانش‌آموز نمی‌افزاید، بلکه او را در این زمینه به حال خویش، «رها» می‌کند. نظام آموزشی، خود را نسبت به این بخش، مسئول نمی‌انگارد. از این جهت باید گفت که نظام آموزشی نسبت به ارزش‌های انقلابی، بی‌طرف و بی‌موضع است، یا دست‌کم، به‌صورت جدّی و ساختاری به آن وارد نشده است و نمی‌کوشد «هویّت انقلابی» را در دانش‌آموزان، ایجاد و تثبیت کند. «دانشگاه»، جلوۀ بیرونی این وضع در «مدرسه» است. به بیان دیگر، آنچه که در دانشگاه مشاهده می‌کنید، چیزی نیست جز حاصل «کم‌کاری‌ها» و «بی‌عملی‌ها»ی نظام آموزشی در مدرسه. اگر منصفانه بنگریم، باید معترض «ساختار آموزشی» باشیم، نه «دانش‌آموز» یا «دانشجو». اینان، پروردۀ همین نظام آموزشی هستند؛ نظام آموزشی‌ای که متهم به «ایدئولوژیک‌بودن» است اما در عمل، مخاطب خود را با ارزش‌های انقلابی، آشنا نمی‌سازد. ازاین‌رو، باید علاج واقعی و زیربنایی را «بازسازی انقلابیِ نظام آموزشی» دانست و «معلول‌ها» را مقصر قلمداد نکرد. ۳. کاری که اکنون باید به آن همّت گمارد، ایجاد فضای گشوده و منطقی برای «گفتگو» است. باید شنید و گفت و استدلال کرد. باید صبورانه و همدلانه، حرف‌ها و دردها و دغدغه‌ها و گلایه‌ها را شنید و به آنها پاسخ داد. آری، کسانی هستند که غرض‌ورز و بیگانه‌گزین‌اند و «اغتشاش» و «هوچی‌گری» و «تنش» را بر «گفتگو» ترجیح می‌دهند. حساب اینان از سخن من جداست. با اینان باید با زبان «قانون» سخن گفت. اما آنان که به‌واقع «پرسش» و «ابهام» و «اشکال» دارند و می‌خواهد «صدای‌شان» شنیده شوند را نباید در کنار اینان نشاند و همه را با یک چوب راند. دانشگاه، از ظرفیّت بسیاری گسترده و درخشانی برای «مناظره» و «گفتگو» و «مواجهه» و «تضارب آراء» برخوردار است. باید این ظرفیّت‌ها را فعّال کرد و از دانشگاه، «باشگاه هم‌اندیشی» و «معرکۀ آزاداندیشی» ساخت. نباید آرمان «کرسی‌های آزاداندیشی» را معلّق نهاد. آن همه اصرار و تأکید رهبر انقلاب در این باره نباید به فراموشی سپرده شود. انقلاب از «گشودگی» نمی‌هراسد و خواهان «دانشگاه انقباضی» نیست. گفتگو، راه‌حلی برای «همۀ فصل‌ها» است، نه‌ مرهمی برای عبور از بحران. بحران‌ها، زادۀ «فقر گفتگو» هستند و دانشگاه می‌تواند با رویکرد انبساطی و گشودۀ خود، از جامعه نیز تنش بزداید، نه این‌که در امتداد تنش جامعه به حرکت افتد. 📎منتشرشده در ایرنا: https://irna.ir/xjKMg2

🔻امراض ساختاری در مدرسه(۱): نسبت نظام آموزشی با سبک زندگی 🖋 مهدی جمشیدی ۱. نخستین اشکال ساختاری این است که مدرسه به یک «معبر بی‌ارزش» تبدیل شده است. دانش‌آموز، مدرسه را آشیانۀ خود نمی‌داند و به آن دلبسته نیست، بلکه آن را همچون یک «دالان تنگ» و «راهرو بی‌خاصیّت» تصوّر می‌کند که باید به‌ناچار، از آن بگذرد. مدرسه، «بی‌شأن» و «تهی‌مایه» شده است و دیگر موضوعیّتِ مستقل ندارد و مهم نیست. مدرسه از هر جهت، به خدمت دانشگاه درآمده است و هیچ فلسفه و غایتی در درون خود و برای خود ندارد. چنین نهادی، همچون مسافرخانه‌ای است که اصالت ندارد و محل قرار نیست. مدرسه باید همچون خانۀ دوّم باشد که در آن دانش‌آموز، احساس «استقرار» و «ثبات» کند و آن را از خویش بداند، نه این‌که از آن «گریزان» و به آن «بی‌وفا» و «بی‌تعلّق» باشد. دانشگاه و کنکور، همۀ ذهن دانش‌آموز را تصرّف کرده و مدرسه را از هویّتِ خویش‌بنیاد، تهی کرده است و ازاین‌رو، مدرسه در چشم دانش‌آموز، جلوه و شوکت و حرمتی ندارد. ۲. آفت دیگر، «زوال پرورش» در نظام آموزشی است. وقتی مدرسه به «خادم دانشگاه» فروکاهیده شد، و دانشگاه نیز به بستر کارسازِ معطوف به «ثروت» و «منزلت» تبدیل شد، «تربیت» و «اخلاق» و «هویّت» ، جملگی بی‌معنا و موهوم می‌شوند و نظام آموزشی، همچون کارخانۀ تولیدِ «کارگزارانِ نظریۀ توسعه»، عمل خواهد کرد. در جهان سنّت، نهاد علم و تعلیم به‌مثابه دریچه‌ای برای کشف «حقیقت» تلقّی می‌شد که باید به لحاظ جوهری، با «تزکیه» و «تربیت» نیز متّصل می‌شد، امّا در رویکرد تجدّدی، «پرورش» به حاشیه رفته و شاید منهدم شده است. مدرسه، «سکولار» و «بی‌طرف» و «بی‌تفاوت» شده و دیگر به «هدایت اخلاقی» و «سعادت معنوی» و «کمال ایمانی» نمی‌اندیشد. مدرسه‌، تنهاوتنها، محملی است برای آموزش‌دادن مجموعه‌ای از معلومات، که البتّه اغلب، مفید و کاربردی نیز نیستند و هیچ گرهی را نمی‌گشایند. پس نه‌فقط «پرورش» در کنار «آموزش» ننشسته و هم‌عرض و هم‌رتبۀ آن نیست، بلکه حتّی آموزش نیز، بی‌خاصیّت و غیرنافع شده است و دانش‌آموز میان این حجم انبوه از معلومات و زندگیِ واقعیِ خویش، ارتباط و پیوندی را احساس نمی‌کند. ۳. از طرف دیگر، مدرسه از «ساختارهای فرهنگی و هویّتیِ بومی» بریده و خویش‌بسنده شده است؛ چنان‌که با «مسجد» و «حوزه» و «هیأت» و «بسیج»، بیگانه است. مدرسه، مناسبات بیرونی ندارد و نمی‌کوشد از طریق «مددهای فرهنگیِ برون‌ساختاری»، ضعف‌های خود را جبران کند و خود را به معیارهای فرهنگیِ انقلاب، نزیک سازد. حتّی اگر مدرسه در وضعیّت مطلوب نیز باشد، باز محتاج هماهنگی و همگرایی با ساختارهای فرهنگیِ دینی است و باید نسبت «هم‌افزایانه» و «تکمیلی» با آنها برقرار نماید، امّا با وجود این‌که دچار «افول کارکردی» و «سکولاریسم» شده است، باز هم به بیرون از خود نظر نمی‌کند و کمک و مساعدت نمی‌طلبد. این بریدگی و انقطاع، دوسویه است؛ چنان‌که نه مدرسه به مسجد اعتنا دارد و نه مسجد به مدرسه. دو نهاد مستقل و بیگانه، در یک محله هستند و هر یک برای خویش، وظیفه و مخاطب و غایتی در نظر گرفته است. ائمۀ جماعات در مساجد، کمترین اهتمامی به مدرسه‌های محلۀ خویش ندارند و در این باره، احساس مسئولیّت نمی‌کنند. آنها تلاش نمی‌کنند که به تجمع دانش‌آموزان در مدرسه، به چشم یک «ظرفیّت عینی و بارورشده» بنگرند و مدرسه را به مسجد پیوند بزنند. مدرسه و مسجد می‌توانند به‌گونه‌ای صورت‌بندی بشوند که در مسیر «کارکردهای متقابل» قرار بگیرند و هم‌افزایی کنند. ۴. بسیاری از معلّمان، بی‌جهت و خنثی هستند و موضع اسلامی و انقلابی ندارند، یا برای خود در زمینۀ هدایت ارزشی دانش‌آموزان، رسالتی نمی‌شناسند. آنان بر این گمان هستند که تنها باید دروس رسمی را آموزش بدهند و دربارۀ دین و انقلاب، سکوت کنند، درحالی‌که معلّم مسلمان و انقلابی، می‌تواند در حاشیۀ همین آموزش‌های غیرایدئولوژیک، به‌گونه‌ای رفتار کند و سخن بگوید که حس هویّت اسلامی و انقلابی را در دانش‌آموز، برانگیخته و تثبیت نماید. معلّمانِ بی‌طرف، خودآگاهیِ تاریخی ندارند و به معلّمی، همچون یک حرفه می‌نگرند، نه یک مسئولیّت انسانی و هویّتی. روشن است که چون همۀ سرفصل‌های آموزشی در اختیار این عدّه است و تنها یکی دو درس به‌طور مستقیم، معطوف به دغدغه‌های اسلامی و انقلابی است، نباید انتظار داشت که مدرسه به هویّت، کمکی نماید و گرهی را بگشاید. مسألۀ معلّمانِ بی‌طرف، معلوماتِ سکولار و انباشت حافظه از گزاره‌های خنثی و است نه سبک زندگیِ اسلامی و انقلابی. در این انگاره، تعلیم چیزی فراتر از علم سکولار نیست؛ علمی که حتّی در بیرون از خود و در حاشیۀ خویش نیز جهت و دلالت ارزشی ندارد. @sedgh_mahdijamshidi

🔻گزینه‌‌ی "روایت" در برابر جنبش دانشجویی: چریک‌های روایی، برخیزید! https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi‌

#سیلی_کاهش_جمعیت ❗️ مهم با نشرفوری و حداکثری❗️ ⭕️ آنچه تا به حال در مورد کاهش جمعیت ایران نشنیده ایم😓 ✅ سخنرانی طوفانی حجت الاسلام محمدمسلم وافی در مورد اتفاقات مهم جمعیتی 🔶 داستان دو سیلی بزرگ .... 🔴به پویش مردمی #بیداری_ملت بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

🎥 کنایه کارشناس مناظره شیوه به محمدعلی نجفی: زنش را با ۵ گلوله در خانه کشت، یک نفر هم نگفت خشونت علیه زنان رخ داده است 🔴به پویش مردمی #بیداری_ملت بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

📌سیر مطالعات تاریخ اسلام، سیره اهل بیت علیهم السلام و تاریخ معاصر ایران ◀️سیره رسول خدا: رسول جعفریان ◀️حیات فکری و سیاسی امامان شیعه: رسول جعفریان ◀️جهان در آستانه بعثت: محمدرضا جباری ◀️تصویر عصر جاهلی در قرآن: انسیه خزعلی ◀️تاریخ و سیره حضرت زهرا سلام الله علیها: محمد جواد یاوری سرتختی ◀️تاریخ اسالم: دوره خلفاء- از سقیفه تا کربلا: مهدی پیشوایی ◀️منابع تاریخ اسلام: رسول جعفریان ◀️تاریخ تحلیلی اسلام: جواد سلیمانی ◀️عدالت در گرداب: جواد سلیمانی ◀️ریزش خواص: جواد سلیمانی ◀️نظام آموزشی شیعیان امامیه: محمد جواد یاوری سرتختی ◀️بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا: محمدرضا هدایت پناه ◀️مناسبات انصار و مهاجرین: حسین حسینیان مقدم ◀️سازمان وکالت: محمدرضا جباری ◀️مقتل جامع سیدالشهدا: موسسه امام خمینی زیر نظر استاد مهدی پیشوایی ◀️سیره فرهنگی، سیاسی، نظامی و اقتصادی اهل بیت علیهم السلام: علی اکبر ذاکری ◀️جمال کعبه: حسین دانش کیا ◀️تاریخ تشیع: محمد جواد یاوری سرتختی ◀️منتخــب الاثــر فــی الامــام الثانــی عشــر: لطــف الله صافــی گلپایگانی ◀️تاریخ تحلیلی نشانه های ظهور: مصطفی صادقی ◀️تاریخ معاصر ایران: جلال الدین مدنی ◀️تاریخ معاصر ایران: موسی نجفی و موسی حقانی ◀️تاریخ تشیع در ایران از آغاز تا طلوع دولت صفوی: رسول جعفریان ◀️آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی: رضا برنجکار ◀️تاریخ فرهنگ و تمدن اسالمی: محمد رضا کاشفی ◀️چالش سیاست دینی و نظم سلطانی: نجف لک زایی ◀️منطق فهم حدیث: سیدکاظم طباطبایی تهیه و تنظیم: حجت الاسلام دکتر محمدجواد #یاوری سرتختی 👇👇 🌻 @ahlebait110

⚠️🎥از پروژه ققنوس تا جنگ مذهبی! 📍پشت پرده صحبت های مولوی عبدالحمید و فتنه چند بعدی که ضلع سوم آن به سمت جنگ مذهبی حرکت کرده است!!! #عموفیدل 🔷🔶 @amoofidel 🔶🔷

🔰 #توئیت | حقوق مادام العمر برای نخست وزیر ۶هفته‌ای !! ♨️ توئیت #حجت‌_الاسلام_راجی مدیر اندیشکده راهبردی سعداء درخصوص دستمزد نخست وزیر انگلیس پس از استعفا!! 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @soada_ir

🎥روایت رحیم‌پور ازغدی از حزب‌اللهی‌های متعصب بی‌سواد که ضدانقلاب شدند عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی: 🔹حزب اللهی متعصب بی‌سواد خطرناک است. 🔹بعضی از ضدانقلاب ها که مبانی را می‌کوبند اینها زمانی 20-30 سال پیش حزب اللهی متعصب بی‌سواد بودند. 🔹اینها را در دهه 60 و 70 از نزدیک می شناختم، به کسی رحم نمی‌کردند. اگر کسی یک انتقاد کوچک به جمهوری اسلامی داشت اینها در تبلیغات تا او را بی ناموس نمی‌کردند ول کن نبودند ولی الان ضد انقلاب شدند. 🔹دانشجوی بسیجی به هیچ وجه نباید یک دانشجوی متعصب که همه چیز را سیاه و سفید می بیند و مطالعه و تحلیل ندارد، باشد. @Fetan2

🎥 ویژگی نظام سرمایه داری 🔹بیش از ۹۰ درصد درآمد آبراه پاناما به جیب آمریکایی ها می رود @Fetan2

🎥آذربایجان همه ایران است! 🔹اسرائیل چشمانت را باز کن اینجا ایران است 🔹تلویزیون ترکی ایران تمرینات نظامی در کنار رود ارس را با شرح زیر پخش می کند: «ای اسرائیل! چشمانت را باز کن، این ارتش ایران است. ما از ارس عبور می کنیم». @Fetan2