زندگی همین است.
شب گریه میکنیم و صبح میخندیم
و هیچکس هم این را به روی دیگری نمیآورد!
گاها غبطه میخورم به آدما ، به روابطی که دارن ، به تعداد آدمهایی که نگرانشون هستن
و یهو پرت میشم به زندگی خودم ، انگار کسی منتظر من نیست و این بده ، غمناکه ، ناراحتکنندهست
حتی انسانهای برونگرایی مثل منو هم تبدیل به آدم آروم و ساکت میکنه..
خوشحال باش!
برو، بدو، پرواز کن، آرزو کن، بزرگ شو،
درد بکش یا خوش گذرانی کن؛
ولی زندگی کن، کمی زندگی کن.