#گزیده‌_نکات_تفسیری #صفحه_28 ❇️ارزش #رمضان و #ادب مهمانی 💠شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًي لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَي وَالْفُرْقَانِ...‌185/بقره" 🌱ماه رمضان، ماهى است كه قرآن در آن نازل شده است. (و قرآن كتابى است كه) هدايتگر مردم همراه با دلائل روشنِ هدايت و وسيله تشخيص حقّ از باطل است... 🔹«رمضان» از ماده «رَمض» به معناى سوزاندن است. البتّه سوزاندنى كه دود و خاكستر به همراه نداشته باشد. وجه تسميه اين ماه از آن روست كه در ماه رمضان، گناهان انسان سوزانده مى شود. 🔹ماه رمضان، ماه نزول قرآن مى باشد و تنها ماهى است كه نامش در قرآن آمده و شب قدر نيز در اين ماه است. از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نقل شده است كه فرمودند: تمام كتاب هاى آسمانى، در ماه رمضان نازل شده اند. ✨رمضان ماه مهمانى خدا 🔹در رمضان، مؤمنان با كارت «يا ايّها الّذين آمنوا كُتب عليكم الصّيام» به ميهمانى خداوند دعوت شده اند، و اين ميهمانى ويژگى هايى دارد: - ميزبان، خداوند است و ميهمانان را شخصاً دعوت كرده است. - وسيله پذيرايى، شب قدر، نزول قرآن، فرود آمدن فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح، و دورى از دوزخ است. - زمان پذيرايى، ماه رمضان است كه به گفته ى روايات، اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است. - چگونگى پذيرايى، شب قدر به گونه اى است كه در آن نياز يك سال ميهمانان تأمين مى شود و زمين با نزول فرشتگان در شب قدر مزيّن مى گردد. - غذاى اين ماه، غذاى روح است كه براى رشد معنوى لازم است، نه غذاى جسم. لطف غذاى اين مهمانى، آيات قرآن است كه تلاوت يك آيه آن در ماه رمضان همچون تلاوت تمام قرآن در ماه هاى ديگر است. 🔹اين ميهمانى هيچ سنخيّتى با ميهمانى هاى دنيوى ندارد. خداوندِ عالِم و غنى و خالق و باقى و عزيز و جليل، ميزبان انسان هاى جاهل و فقير و فانى و مخلوق و ذليل مى شود و مى گويد: من دعايتان را مستجاب مى كنم و براى هر نفسى كه در ماه رمضان مى كشيد، پاداش تسبيحى عطا مى كنم. ✨آداب مهمانى 🔹در کتاب وسائل الشيعه براى اخلاق روزه دار در ضمن روايت مفصلى مى خوانيم: روزه دار، از دروغ، گناه، مجادله، حسادت، غيبت، مخالفت با حقّ، فحش و سرزنش و خشم، طعنه و ظلم و مردم آزارى، غفلت، معاشرت با فاسدان، سخن چينى و حرام خوارى، دورى كند و نسبت به نماز، صبر و صداقت و ياد قيامت توجّه خاصّ داشته باشد. 🔹شرط حضور در اين مهمانى، فقط تحمّل گرسنگى نيست. در حديث آمده است: آن كس كه از اطاعت رهبران آسمانى، سرباز زند ويا در مسائل خانوادگى و شخصى با همسر خود بدرفتار و نامهربان باشد ويا از تأمين خواسته هاى مشروع او خوددارى كند و يا والدين از او ناراضى باشند، روزه او قبول نيست وشرايط اين ضيافت را به جاى نياورده است. 📚تفسیر نور #ماه_رمضان #قرآن ༻🍃‌🌸🍃༺ کانال محمد اسماعیل #خورشیدی 🆔 @khorshid_ir

#گزیده‌_نکات_تفسیری #صفحه_28 ❇️#اجابت حتمی #خداخواهان 💠وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ "بقره/186" 🌱 و اگر بندگانم سراغ مرا از تو گرفتند [=از خود برتر آمده و مرا طلب كردند]، من كه مسلماً نزديكم [یعنی حجاب و دوري از خود آنهاست]. من دعاي دعاكننده را، آنگاه كه مرا [نه براي حاجات مادّي خود] بخواند اجابت مي‌كنم. پس بايد براي [نزديك شدن به] من [تشنه و] طالب اجابت باشند و بايد به من ايمان بياورند، باشد تا رشد يابند.  🔹حرف «اذا» نشان مي‌دهد سراغ خدا گرفتن استثنايي است و اكثريت مردم خدا را براي رفع حاجات و دفع بلايا مي‌خوانند و در واقع او را براي خود مي‌خواهند، نه برعكس! 🔹«قَرِيب» مبالغه «قُرب» است و نهايت نزديكي خدا به بندگان را، كه از رگِ گردن نزديكتر است، نشان مي‌دهد. اين نزديكي تا جايي است كه حتي گفته نشده: به آنها بگو من نزديكم، بلكه بي‌واسطه بيان شده است. 🔹تضمين دعا تنها زماني است كه از خود و حوائج خود برتر آمده و طالبِ خود خدا [اسماء نيكو و جمال و جلالش] باشيم. خواندن خدا البته در هر شرايطي و به هر نيتي شايسته است، اما آنچه تعهّدِ اجابت شده، برداشتن موانع و حجاب‌هاست كه همان «من» و تمنيّات شخصي است. آنچنان كه فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم» [غافر 60 ] و «خدا كسي است كه شخص درمانده را وقتي او را مي‌خواند اجابت مي‌كند» [نمل 62 ]. 🔹مانع ما براي رسيدن به حاجات خدايي، خودمان هستيم كه با دور شدن از خودخواهي‌ها مانع از بين مي‌رود و به خواسته‌هاي خدايي خود مي‌رسيم. به همين دليل دعاهاي به ظاهر غير ممکن پيامبران اجابت شده است. 🔹منظور (وَلْيُؤْمِنُوا) ايمان عادي نيست، بلكه ايمان به حقيقت توحيدي دعاست كه جز خدا چيزي خواندنی نیست. 🔹(يَرْشُدُونَ) برحسب موضوع، معناي رشد تفاوت مي‌کند؛ وقتي موضوع هدايت مطرح باشد، معناي رشد مقابل «غي» [بي‌راهه] مي‌باشد بقره/256 اعراف/146، وقتي سخن از سود و زيان در کار باشد، رشد معنائي متضاد «شرّ» جن/10يا ضرر جن /21پيدا مي‌کند. اين سومين هدف و برنامة زيربنايي رمضان است كه با خداخواهي [نه خواندن خدا براي حاجات مادّي خود] حاصل مي‌شود. به نسبت دور شدن از منيّت‌هاست كه به او نزديك مي‌شويم و رشد مي‌كنيم، وگرنه با خرج كردن خدا براي خود در جا مي‌زنيم. ༻🍃‌🌸🍃༺ کانال محمد اسماعیل #خورشیدی 🆔 @khorshid_ir