•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_دوم آوا مظلوم مے گوید:سلام! باهات ڪار داشتم منشیت زنگ نزد هماهنگ ڪنہ خواستم خودم بیام داخل اجازہ نداد! نگاهے بہ روزبہ مے اندازم و مے گویم:من با احترام و مودبانہ طبق فرمایش خودتون عمل ڪردم! لبخندے میزند و مے گوید:ممنون! نگاهش بہ مطهرہ مے افتدد،مطهرہ سریع با خجالت سلام میڪند روزبہ جوابش را میدهد و رو بہ آوا مے گوید:خانم محترم! ازتون خواستم دیگہ محل ڪار من نیاید! آوا بغض میڪند:خانمِ محترم؟! انقدر زود غریبہ شدم؟! روزبہ اخم میڪند و انگشت اشارہ اش را بہ سمت آوا مے گیرد:حواست باشہ خانم ملڪے! میدونے من رو هیچے بہ اندازہ ے آبرو و اعتبارم حساس نیستم. اینجا معرڪہ و نمایش راہ ننداز! سپس انگشتش را پایین مے آورد و نگاهے بہ جعبہ ے شیرینے اے ڪہ در دست مطهرہ است مے اندازد و رو بہ من میگوید:خانم نیازے شما همراہ خانم هدایت برید آبدارخونہ یڪم استراحت ڪنید و یہ چایے بخورید! بہ مطهرہ اشارہ میڪنم ڪہ سریع ڪنارم مے ایستد،همراہ هم بہ سمت آبدارخانہ راہ مے افتیم مطهرہ آرام میپرسد:این دخترہ ڪیہ؟! سرفہ اے میڪنم و مے گویم:نامزد سابق مهندس! متعجب نگاهم میڪند،وارد آبدارخانہ میشویم خبرے از حامد نیست! بہ سمت چاے ساز مے روم و دو لیوان از داخل سینے برمیدارم و مشغول چاے ریختن میشوم. مطهرہ نگاهے بہ بیرون مے اندازد و مے پرسد:تازہ بہ هم زدن؟! یعنے روزبہ نامزد داشتہ؟! شانہ ام را بالا مے اندازم:نمے دونم! لیوان چاے ها را روے میز میگذارم و مے گویم:بیا بشین چاے بخور بلڪہ اون شیرینیا رو بشورہ ببرہ! جعبہ ے شیرینے را روے میز میگذارد و دوبارہ ڪنار در مے ایستد،لیوان چاے را بہ لبانم نزدیڪ میڪنم. مطهرہ همانطور ڪہ بیرون را نگاہ میڪند مے پرسد:خیلے میاد و میرہ؟! جرعہ اے چاے مے نوشم:برات مهمہ؟! سریع بہ سمتم سر بر مے گرداند و هول هولڪے مے گوید:نہ! نہ! فقط همینطورے ڪنجڪاو شدم! روے صندلے مے نشینم:بیا این ور ببیندت بد میشہ ها! دوبارہ نگاهش را بہ سالن مے دوزد:حواسم هست! سرے تڪان میدهم و مشغول نوشیدن چایم میشوم،مطهرہ آرام مے گوید:چقدر آروم حرف میزنن! با خندہ مے گویم:تو بہ بزرگے خودت ببخش! مطهرہ بدون توجہ بہ من بہ سالن خیرہ شدہ و گوش هایش را تیز ڪردہ! یادِ خودم مے افتم ڪہ تا سال قبل این عادت بد را نسبت بہ افراد یا موضوعاتے ڪہ برایم مهم بودند داشتم! مطهرہ چند لحظہ بعد سریع از جلوے در ڪنار مے رود و بہ سمت من مے آید،لیوان چاے را برمیدارد و بدون حرف چند جرعہ مے نوشد. لحظاتے بعد صداے تَق تَق هاے ڪفش هاے زنانہ اے بلند میشود و صداے بستہ شدن در! مطهرہ سریع مے گوید:دخترہ گریہ ش گرفتہ بود! هے میگفت پنج سال پیش اشتباہ ڪردم! روزبہ هم جدے بهش زل زد بود و چیزے نمیگفت دخترہ خیلے حرف زد ولے زیاد نفهمیدم چے گفت! حرفاش ڪہ تموم شد روزبہ گفت با اشتباہ تو ڪارے ندارم پنج سال پیش من اشتباہ انتخاب ڪردم،خوب میدونے یہ اشتباهو دو بار تڪرار نمیڪنم پس خودتو خستہ نڪن و سعے نڪن با این ڪارا چیزے تغییر ڪنہ! بے تفاوت مے گویم:خب! _همین دیگہ! ماجرا قدیمیہ! آخرین جرعہ ے چایم را مے نوشم:بہ ما چہ؟! مطهرہ سرفہ اے میڪند:راست میگے بہ ما چہ؟! سپس جعبہ ے شیرینے را برمیدارد و مے گوید:چہ روزے هم اومدم! من برم پیش بچہ ها تو با من ڪارے ندارے؟ از روے صندلے بلند میشوم و ڪنارش مے ایستم:نہ عزیزم! بہ سلامت! مطهرہ خداحافظے میڪند و بہ سمت دیگر شرڪت مے رود،بہ سمت میزم راہ مے افتم،در اتاق روزبہ نیمہ باز است! میخواهم روے صندلے ام بنشینم ڪہ نگاہ روزبہ بہ من مے افتدد و صدایم مے زند:خانم نیازے! عقب گرد میڪنم و ڪمے در را باز،نفس عمیقے میڪشد و مے گوید:بہ آقا حامد بگید یہ آبمیوہ ے خنڪے چیزے برام بیارہ! سریع مے گویم:آقا حامد آبدارخونہ نیستن،آبمیوہ براتون بیارم؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،بہ سمت آبدارخانہ مے روم و از یخچال پاڪت آبمیوہ را بیرون میڪشم. لیوانِ بلند شیشہ اے را از آبمیوہ پر میڪنم و بہ سمت اتاق روزبہ مے روم. همانطور ڪہ لیوان را روے میزش میگذارم مے گویم:بفرمایید! تشڪر میڪند و لیوان را برمیدارد لاجرعہ آبمیوہ را سر مے ڪشد،میخواهم از اتاق خارج بشوم ڪہ میپرسد:خانم هدایت براے چے اومدہ بودن؟ بہ سمتش برمیگردم و میگویم:همینطورے اومدہ بود بہ بچہ هاے شرڪت یہ سرے بزنہ! نگاهِ خستہ اش را بہ چشمانم میدوزد و میگوید:خوبہ! موضوع رفت و آمداے خانم ملڪے همین جا میمونہ درستہ؟! محڪم میگویم:بلہ! میخواهم از اتاق خارج بشوم ڪہ مے گوید:از خانم هدایت هم بخواید موضوع پیش خودشون بمونہ! سرم را بہ نشانہ ے باشہ تڪان میدهم و مے گویم:با من ڪارے ندارید؟ ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_سوم لبخند ڪم رنگے میزند و مے گوید:بہ خانم هدایت اینم بگید ڪہ گوش وایسادن ڪار خوبے نیست! آب دهانم را با شدت قورت میدهم و من من ڪنان مے گویم:با...باور ڪنید... اجازہ نمے دهد حرفم تمام بشود،نفس عمیقے میڪشد:مهم نیست! سرم را تڪان میدهم و مے گویم:میتونم برم؟! بہ چشمانم زل میزند و بدون توجہ بہ سوالم مے گوید:شما چرا اینطورے اید؟! یہ جورے ڪہ انگار اصلا اینجا نیستید! یعنے جسم تون اینجاست اما فڪر و روح و برقِ نگاهتون نہ! اینو توے این چندماہ خوب متوجہ شدم! جدے مے پرسم:ڪم ڪارے ڪردم یا ڪارے رو اشتباہ انجام دادم؟! سریع مے گوید:نہ! نہ! اصلا منظورم این نبود اتفاقا خیلے دقیق و منظمید! منظورم اینہ انگار از آدما فاصلہ گرفتید،تو این چندماہ دیدم اصلا با بچہ هاے شرڪت گرم نمیگیرید،هرڪے میخواد باهاتون صمیمے بشہ توجهے نمیڪنید لبخند نمے زنید،تو نگاهتون هیچ برقے نمے بینم! اوایل فڪر مے ڪردم شاید چون تازہ واردید معذبید یا بخاطرہ اعتقاداتتون تو محیط مختلط سرد و خشڪ برخورد مے ڪنید اما بعد از یہ مدت مطمئن شدم این سردے و بے روحے جزئے از وجودتون شدہ! جدے مے گویم:این چیزایے ڪہ گفتید خللے تو بودنِ من توے شرڪت ایجاد میڪنہ؟! از روے صندلے اش بلند میشود و بہ سمت من قدم برمیدارد،بدون توجہ بہ سوالم مے پرسد:چرا یہ دخترِ جوونِ نوزدہ سالہ باید انقدر بے روحیہ و غمگین باشہ؟! بدون اینڪہ بہ چشمانش نگاہ ڪنم بے اختیار جواب میدهم:بازے دنیا جوون و غیر جوون نمیشناسہ! با هرڪے دلش بخواد بازے میڪنہ! انقدر بازیت میدہ ڪہ تهش بہ این برسے ڪہ دیگہ نمے تونے زندگے ڪنے فقط دارے نفس میڪشے! نفس عمیقے میڪشد:براے شما بہ اینجا رسیدن خیلے زود نیست؟! آب دهانم را فرو میدهم:یادتونہ اون روز ڪہ منو از درمانگاہ رسوندید خونہ چے گفتید؟! گفتید خیلے از آدماے ڪم سن و سال بیشتر از خیلے از آدماے با تجربہ و سن بالا مے فهمن و درڪ میڪنن! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،ادامہ میدهم:خیلیام تو سنِ ڪم اتفاقاتے براشون مے افتہ ڪہ تو یہ لحظہ روحشون مے میرہ! متعجب نگاهم میڪند،چند لحظہ بعد بہ خودش مے آید و مے پرسد:چشمایِ من شما رو یادِ ڪسے میندازہ درستہ؟! متعجب نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:شما فقط یہ بار مستقیم بہ چشماے من نگاہ ڪردید! روز تولدم یادتونہ؟! وقتے بہ چشمام نگاہ ڪردید اشڪ تو چشماتون جمع شد و بغض ڪردید،یہ غم و حس آشنایے خاصے تو چشماتون برق زد! از اون روز از اینڪہ مستقیم بہ چشمام نگاہ ڪنید فرار میڪنید! اخم غلیظے میان ابروهایم جاے میدهم و با صدایے دو رگہ مے گویم:همونطور ڪہ شما دوست ندارید ڪسے راجع بہ مسائل شخصے تون صحبت ڪنہ یا نظر بدہ منم دوستم ندارم! سریع از اتاق خارج مے شوم و در را محڪم مے بندم،نفس عمیقے میڪشم و زیر لب مے گویم:فوضول! بے اختیار بہ سمت ڪیفم مے روم و آینہ ے ڪوچڪم را بیرون مے ڪشم،با وسواس و استرس عجیبے بہ چشمانم خیرہ میشوم! حق با اوست...جز دو تیلہ ے قهوہ اے رنگِ بے جان چیزے نمے بینم... زندگے دیگر در چشمانم جریان ندارد! آینہ را داخل ڪیفم بر مے گردانم و روے صندلے ام مے نشینم،دلم براے آیہ ے سابق تنگ شدہ! چطور باید بہ دیگران بفهمانم ایها الناس! دلم میخواهد همان آدم سابق بشوم اما بعد از او نمے شود! لطفا بفهمید و ڪارے بہ ڪارم نداشتہ باشید! چشمانم را مے بندم و نفس عمیقے میڪشم،چند لحظہ بعد صداے باز و بستہ شدن در باعث میشود چشمانم را باز ڪنم. روزبہ را مے بینم ڪہ لیوان بہ دست ڪنار در ایستادہ،نگاهِ سردش را بہ صورتم مے دوزد:نمیخواستم دخالت ڪنم فقط خواستم بگم... حرفش را ادامہ نمیدهد،دستش را داخل جیب شلوارش مے برد و چند لحظہ بعد ڪارتے بیرون مے ڪشد. همانطور ڪہ بہ سمت میزم قدم برمیدارد ڪارت را بہ سمتم مے گیرد و مے گوید:ڪارت ویزیت مادرمہ! روانشناس هستن! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ سریع مے گوید:فقط احساس ڪردم خوبہ با یہ دوستے ڪہ تخصص دارہ و غریبہ ست درد و دل ڪنید هیچ منظور دیگہ اے ندارم! مادرمو معرفے ڪردم چون ازش مطمئنم خصوصا تو بحث مشڪلات خانما و اینڪہ اگہ احساس میڪنید دوست ندارید خانوادہ تون یا ڪسے دیگہ بدونہ میرید پیش روانشناس میتونم یہ روز در هفتہ اجازہ بدم یڪ ساعت ڪمتر شرڪت بمونید! متوجهید ڪہ؟! گیج نگاهش میڪنم،چند لحظہ بعد بہ خودم مے آیم و جدے مے پرسم:چرا دلتون برام سوختہ؟! من احتیاجے بہ ڪمڪ یا دلسوزے ڪسے ندارم! سرش را تڪان میدهد:این نہ دلسوزیہ نہ ڪمڪ! فقط یہ پیشنهادہ! سپس بدون حرف دیگرے بہ سمت آبدارخانہ راہ مے افتدد،نگاهے بہ ڪارت ویزیت مے اندازم و نوشتہ ے رویش را میخوانم! "دڪتر سمانہ ساجدی" ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_چهارم زیر نامش آدرس و شمارہ ے مطبش یادداشت شدہ،همانطور ڪہ ڪارت را داخل سطل زبالہ مے اندازم مے گویم:بہ پیشنهادتم احتیاجے ندارم! 💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓 نگاهے بہ ساعت مے اندازم و از پشت میز بلند میشوم،پایان ساعت ڪاریست! بند ڪیفم را روے دوشم مے اندازم،میخواهم بہ سمت در قدم بردارم ڪہ همراہ صداے باز شدن در صداے روزبہ مے پیچد:خانم نیازے! بہ سمتش بر مے گردم:بلہ؟! همانطور ڪہ بند ساعت مچے اش را دور مچش ڪیپ مے ڪند مے گوید:من دارم میرم مطب مادرم،اگہ میخواید باهاشون آشنا بشید و وقت بگیرید میتونید همراهم بیاید! نگاهے سرد بہ سر تا پایش مے اندازم:ممنون اما دلیلے نمے بینم ڪہ بخوام با یہ روانشناس صحبت ڪنم! من حالم خوبہ! آرام مے خندد:منم هیچ شڪے تو سلامت جسم و عقل شما ندارم ولے حالِ روحتونو بعید میدونم! اگہ حالش بد نباشہ خوب هم نیست! نمے دانم چرا حرفش را توهین تلقے میڪنم و سریع جبهہ مے گیرم:بہ ڪسے ارتباطے ندارہ! خونسرد مے گوید:چرا سریع جبهہ مے گیرید مگہ من چے گفتم؟! شما ڪہ پرخشاگر نبودید! خوب میداند چطور باید اعصاب و روان آدم را بہ بازے بگیرد،جوشے تر میشوم اما سعے میڪنم آرام باشم! همانطور ڪہ از ڪنارم عبور مے ڪند مے گوید:اگہ حالتون خوبہ چرا انقدر حساس شدید؟! سرش را بہ سمتم بر مے گرداند و ادامہ میدهد:ڪنار شقیقہ هاتونم دارہ تند تند نبض میزنہ! این همہ فشار و حساسیت تو سنِ شما عجیب نیست؟! خونسرد مے گویم:نہ نیست! خدانگهدار! بہ سمت در راہ مے افتم ڪہ صدایش مانعِ خروجم میشود:یہ جلسہ پیش روانشناس رفتن چیزے از شما ڪم میڪنہ؟! اگہ مطمئنید حالتون خوبہ پس از چے میترسید؟! بہ سمتش بر مے گردم:من از چیزے نمے ترسم از دخالت و ڪنجڪاوے خوشم نمیاد! خونسرد مثل ساعتے قبل تڪرار میڪند:این نہ دخالتہ نہ ڪنجڪاوے فقط پیشنهادہ! مطمئن باشید هر چیزے ڪہ بہ مادرم بگید پیش خودش محفوظ مے مونہ! پوزخند میزنم:خب اینطورے ڪہ شما نمے فهمید حالِ من خوبہ یا بد! لبخند ڪم رنگے میزند:میفهمم ڪہ حالتون دارہ خوب میشہ! منظورم حالِ غمگین و گرفتہ ے روحتونہ نہ چیز دیگہ! این را مے گوید و بہ سمت در قدم برمیدارد:سر خیابون تو ماشینم براے دہ دقیقہ منتظر میمونم! این را مے گوید و خارج میشود،متعجب نگاهش میڪنم ڪم ڪم از محدودہ ے دیدم دور میشود! میخواهم بدون توجہ بہ سمت در خروجے راہ بیوفتم ڪہ وسوسہ مے شوم! بہ خودم ڪہ نمے توانم دروغ بگویم هیچ حالم خوب نیست! هیچ انگیزہ و امیدے ندارم! اصلا نمیدانم براے چہ زندہ ام؟! شاید همین افسردگے و بے جانیِ روحم در چهرہ ام هم نشستہ و باعث شدہ همہ در برابرم احتیاط ڪنند! از دلسوزے و ترحم دیگران بیزارم،دلم آیہ ے سابق را میخواهد! سعے ڪردم بہ دیگران نشان بدهم بزرگ شدہ ام و همہ چیز عادیست اما ڪم آوردہ ام! پیشنهادش با نادیدہ گرفتن عجیب بودنش بد نیست! مُردد سوار آسانسور میشوم و با خودم فڪر میڪنم همراہ روزبہ بروم یا نہ؟! آسانسور متوقف میشود،با شڪ و قدم هاے نامطمئن بہ سمت خیابان راہ مے افتم،چند لحظہ بعد ماشین روزبہ را مے بینم. نمے دانم چرا استرس دارم و تنم یخ بستہ؟! سرعت قدم هایم را بیشتر میڪنم و بہ ماشین روزبہ مے رسم. سرم را سمت پنجرہ خم میڪنم ڪہ شیشہ را پایین مے دهد،نفس عمیقے مے ڪشم و مے گویم:میشہ ڪارت ویزیت مادرتونو بدید؟! یڪ دستش را روے فرمان مے گذارد و دست دیگرش را میان موهایش مے لغزاند! _بهتون دادم ڪہ! سرفہ اے میڪنم و چیزے نمے گویم،میخواهم عقب گرد ڪنم ڪہ مے گوید:دارم میرم پیش مادرم میتونم برسونمتون! با خجالت مے گویم:مزاحم نمیشم! بدون حرف درِ ڪمڪ رانندہ را باز میڪند،معذب روے صندلے مے نشینم و موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم. روزبہ بدون حرف حرڪت میڪند،براے مادرم پیام مے فرستم ڪہ ڪارم تمام شدہ و جایے ڪار دارم یڪے دو ساعت دیرتر بہ خانہ بر مے گردم،نگران نشود! موبایل را داخل ڪیفم بر مے گردانم و بہ رو بہ رو خیرہ مے شوم،روزبہ سرعتش را ڪمے بیشتر میڪند و مے گوید:اگہ از مادرم بہ عنوان یہ دوستِ راز دار راضے بودید و احساس ڪردید خانم هدایت هم احتیاج دارن با یہ روانشناس صحبت ڪنن از مادرم بخواید از دوستانش ڪسے رو معرفے ڪنہ و حتما خانم هدایتو مجاب ڪنید برہ پیش شون! لب میزنم:باشہ! روزبہ نیم رخش را بہ سمتم بر مے گرداند و مے گوید:حالت چهرہ تون ڪاملا آرومہ اما... نگاهش را بہ دستانم مے دوزد:دستاتون یڪم لرز دارہ! سریع نگاهم را بہ دستانم مے دوزم،انگشتانم ڪمے لرز دارند! سریع دستانم را مشت میڪنم و زیر چادرم مے برم:مالہ ضعف اعصابہ! عینڪ دودے اش را بہ چشمانش مے زند و نگاهش را بہ رو بہ رو مے دوزد:فڪر نڪنم! مالہ استرس و هیجانات زیادہ خیلے وقتا دیدم دستاتون مے لرزہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_پنجم آب دهانم را با شدت فرو میدهم،انگار بعد از یڪ سال و دوماہ دارم بہ خودم مے آیم! بہ خودے ڪہ بَد از هم پاشیدہ! روزبہ سڪوت را مے شڪند:چیزے ڪہ توجہ منو جلب ڪرد این همہ آروم بودن و تو خودتون بودنتونہ! وگرنہ منظورم این نبود ڪہ شما مشڪل خاص یا حادے دارید ڪہ بخواید با روانشناس صحبت ڪنید! سرد مے گویم:متوجهم! چند دقیقہ بعد مقابل ساختمان شیڪے در خیابان فرشتہ پارڪ میڪند،ساختمان پزشڪانے ڪہ مقابلش مملو از تابلوهاے بزرگ و ڪوچڪے است ڪہ نام پزشڪان مختلفے رویشان نقش بستہ! دستگیرہ ے در را مے فشارم و از ماشین پیادہ میشوم،روزبہ ڪمے ماشین را جا بہ جا میڪند و پیادہ میشود! چادرم را ڪمے روے صورتم مے ڪشم و آرام مے گویم:فڪر نڪنم بدون وقت قبلے اجازہ ے ملاقات بدن! بہ سمت ساختمان راہ مے افتدد:اگہ امروز زیاد مراجعہ ڪنندہ نداشتہ باشن قبول میڪنن! پشت سر روزبہ راہ مے افتم،خجالت مے ڪشم بپرسم پول ویزیت چقدر است! روزبہ وارد آسانسور مے شود و من هم پشت سرش با فاصلہ در آسانسور مے ایستم،روزبہ انگشتش را روے عدد سہ ے مانیتور ڪوچڪ مے فشارد! چند لحظہ بعد آسانسور متوقف مے شود،روزبہ وارد سالن مے شود و مے گوید:همین جاست! در سالن سہ در وجود دارد،ڪنار هر ڪدام تابلوے ڪوچڪے ڪہ معرف پزشڪ مربوط است نصب شدہ! روزبہ بہ سمت چپ راہ مے افتدد،روے تابلو نامے ڪہ در ڪارت خواندہ بودم نقش بستہ. در باز است،روزبه وارد مطب مے شود و رو بہ من مے گوید:نمیاید؟! مردد و با استرس وارد مے شوم،سالن نسبتا ڪوچڪے با نورگیرے عالیست! ڪف زمین را سرامیڪ هاے شیریِ براق زینت دادہ اند و دیوارها را ڪاغذ دیوارے هاے ڪرم و طلایے! مبل هاے راحتے ڪرم و قهوہ اے روشن مرتب در سالن چیدہ شدہ اند و انتهاے سالن ڪنار در اتاق،میز و صندلے منشے قرار دارد! مردے روزنامہ بہ دست روے مبل نشستہ و با دقت مطالب روزنامہ را مے خواند،روزبہ نگاهے بہ مرد مے اندازد و بہ سمت میز منشے مے رود. آرام مے گوید:سلام خانم عابدے خستہ نباشید! عابدے سریع سر بلند مے ڪند و مے ایستد،با خوش رویے مے گوید:سلام جناب ساجدے! حالتون خوبہ؟! خوش آمدید! روزبہ سرش را تڪان میدهد و مے گوید:ممنون! آرام مے پرسد:این آقا تو نوبتہ؟! عابدے سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد:خیر! همراہ بیمارے هستن ڪہ داخلہ تا چند دقیقہ دیگہ ڪار خانم دڪتر تموم میشہ! روزبہ نگاهے بہ ساعتش مے اندازد و مے گوید:لطفا با مامان هماهنگ ڪنید امروز بہ یہ مراجعہ ڪنندہ دیگہ هم وقت بدن! عابدے ڪمے سرش را خم میڪند و من را نگاہ میڪند،رو بہ روزبہ مے گوید:از آشناها هستن؟! _بلہ! عابدے همانطور ڪہ گوشے تلفن را برمیدارد مے پرسد:فامیلے شون؟! روزبہ سریع مے گوید:از آشناهاے من هستن نہ مامان! عابدے لبخند پر رنگے میزند و رو بہ من مے گوید:بفرمایید بشیند عزیزم! نگاهے بہ روزبہ مے اندازم،انگار منتظر تاییدِ یڪ آشنا در غربتم! روزبہ با اطمینان نگاهم میڪند،روے مبلے ڪہ نزدیڪ در اتاق است مے نشینم و ڪیفم را میان دستانم مے فشارم! عابدے با مادر روزبہ هماهنگ میڪند و گوشے تلفن را میگذارد،روزبہ ڪیف سامسونتش را روے مبل ڪنارے من میگذارد و بہ تابلوهاے نقاشے روے دیوار خیرہ میشود. از جایم بلند میشوم و بہ سمت میز عابدے مے روم،آرام مے گویم:سلام! سرش را بلند میڪند و گرم جوابم را میدهد،دخترے بیست و پنج شش سالہ بہ نظر مے رسد،با چهرہ اے معمولے و زینت شدہ با آرایشے ملایم! موهاے مشڪے رنگش از زیر شال سبزآبے اش خودنمایے مے ڪنند،آرام مے پرسم:هزینہ ے ویزیت چقدر میشہ؟! ابروهایش را بالا میدهد و نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد:آقاے ساجدے! ازشون پول ویزیتو بگیرم؟! روزبہ سرش را بہ سمت ما بر مے گرداند و جدے مے گوید:اگہ خودشون تمایل دارن بلہ! ڪارت عابر بانڪم را از ڪیفم بیرون مے ڪشم و پول ویزیت را حساب میڪنم. چنددقیقہ بعد دختر جوانے با چشمانے اشڪ آلود از اتاق خارج مے شود و بہ سمت مردے ڪہ روے مبل نشستہ میرود و باهم از مطب خارج میشوند! روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد و مے گوید:یہ لحظہ من برم پیش مامان و برگردم! سرے تڪان میدهم و سر جایم مے نشینم،عابدے از روے صندلے بلند میشود و بہ سمت آبدارخانہ مے رود! روزبہ وارد اتاق میشود و در را مے بندد،چند لحظہ روے صندلے مے نشینم و بہ در اتاق خیرہ میشوم. احساس میڪنم چیزے میخواهد راجع بہ من بگوید،نڪند بگوید برایت دخترے دیوانہ یا افسردہ اے بیچارہ آوردہ ام؟! مردد از روے صندلے بلند مے شوم و با استرس نزدیڪ در مے ایستم،صداے آرام و دلنشینِ زنانہ اے ضعیف بہ گوشم مے رسد:شنیدم آوا زیاد میاد شرڪت! روزبہ مے گوید:درست شنیدے! _خب! _باید چیز خاصے بگم مامان؟! _یعنے تو خیلے ریلڪس و آرومے و برات مهم نیست؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_ششم _باید غیر از این باشہ؟! مادرش مے خندد:نہ! امتحان نهایے تو بعد از پنج سال همین الانہ ڪہ وجود و دیدن آوا برات مهم باشہ یا نباشہ؟! ڪہ پریشونت ڪنہ یا نڪنہ؟! _مهم نیست! چرا تو و مجید یہ جورے رفتار میڪنید ڪہ انگار هنوز بعد از پنج سال برام مهمہ دخترے ڪہ دوستش داشتم دم عقد زد زیر همہ چیز و رفت؟! من براے چیز دیگہ اے اومدم اینجا! _براے چے اومدے پسرِ غُد و لوسِ مامان؟! روزبہ مے خندد:یڪے از ڪارمنداے شرڪتو آوردم،میخوام باهاش صحبت ڪنے و هر مشڪلے دارہ ڪمڪ ڪنے حل بشہ! _رفتار یا حرڪت غیر طبیعے اے ازش دیدے یا خودش گفتہ مشڪلے دارہ؟! _نہ! نہ! احساس ڪردم لازمہ یہ مدت با یہ روانشناس خوب در ارتباط باشہ! _چرا؟! _خیلے ساڪت و تو خودشہ! بیش از حد غمگین و سردہ! گاهے بے دلیل دستاش لرز میگیرہ،ڪمے حساسہ و حالتاش گاهے خیلے زود بہ زود تغییر میڪنہ! خب احساس ڪردم براے یہ دختر نوزدہ سالہ طبیعے نیست و گفتم تو رو بهش معرفے ڪنم! صداے قدم هاے ڪسے باعث میشود سریع سر جایم برگردم و نگاهم را بہ ڪفش هایم و سرامیڪ ها بدوزم! عابدے سر جایش مے نشیند و مشغول ڪار با ڪامپیوتر مے شود،چند لحظہ بعد روزبہ از اتاق خارج میشود و رو بہ من مے گوید:بفرمایید! سپس بہ سمت مبل ها مے آید و ڪنار ڪیف سامسونتش مے نشیند و مشغول چڪ ڪردن موبایلش مے شود. با استرس و ڪمے ترس از روے مبل بلند میشوم و بہ سمت اتاق مے روم. چند تقہ بہ در میزنم ڪہ صداے سمانہ مے پیچد:بفرمایید! نفس عمیقے مے ڪشم و وارد اتاق مے شوم،ڪف اتاق مثل ڪف سالن است. دیوارها برعڪس سالن با ڪاغذ دیوارے هاے سفید و نقرہ اے زینت دادہ شدہ اند و پردہ ے پنجرہ ے بزرگ وسط اتاق ڪاملا ڪنار ڪشیدہ شدہ و نور آفتاب مستقیم در اتاق پخش شدہ. نزدیڪ پنجرہ در قفسہ اے چند گلدان با رنگ هاے مختلف و شاد چیدہ شدہ اند،میز و صندلے اصلے پشت بہ پنجرہ همراہ با ڪتابخانہ اے ڪوچڪ قرار دارند! نگاهم بہ سمانہ مے افتدد،زنے چهل و خوردہ اے سالہ بہ نظر مے رسد! مانتوے سفید سادہ اے بہ تن دارد همراہ با روسرے اے مخلوط از رنگ هاے سفید و شیرے و فیروزہ اے ڪہ مدل لبنانے بستہ! چهرہ اے سادہ و بدون آرایش دارد،بیشتر از زیبا بودن مے توان گفت چهرہ اے مهربان دارد! لبخند پر رنگے میزند و از روے صندلے بلند مے شود،سریع مے گویم:سلام! خستہ نباشید! لبخندش را پر رنگ تر میڪند:سلام ممنونم سلامت باشے! بہ سمتش قدم برمیدارم و دستم را بہ سمتش دراز میڪنم:نیازے هستم! آیہ نیازے! گرم دستم را مے فشارد:منم سمانہ هستم،خوشوقتم آیہ جان! دستش را رها میڪنم ڪہ مے گوید:بشین! روے مبل نزدیڪ میز مے نشینم،سمانہ هم روے صندلے اش مے نشیند:خب میتونم براے آشنایے چندتا سوال بپرسم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ حتما! برگہ و خودڪارے روے میز میگذارد و مے گوید:اشڪالے ندارہ ڪہ یادداشت ڪنم؟! _نہ خواهش میڪنم! _اسم و فامیلے تو ڪہ گفتے! چند سالتہ؟! _نوزدہ! مشغول یادداشت ڪردن مے شود:تحصیلات؟! _فعلا دیپلم یعنے پشت ڪنڪورے ام! سرش را بلند میڪند:نیمہ دومے؟! _نہ! پارسال از ڪنڪور نتیجہ ے خوبے نگرفتم! _رشتہ ت چیہ؟! _علوم انسانے! _دوست دارے چه رشته ای بخونے؟! ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:پارسال دوست داشتم تو دانشگاہ تهران حقوق بخونم و وڪیل بشم! _و امسال؟! پوزخند میزنم:نمیدونم! ابروهایش را بالا میدهد:پس ماجراهاے اصلے پارسال پیش اومدہ! چشمانم را ریز میڪنم:چطور؟! _چون پارسال هدف بہ این خوبے و بزرگے داشتے و امسال انگار هیج هدفے ندارے! سرفہ اے میڪنم و چیزے نمے گویم،ادامہ میدهد:مجرد یا متاهل؟! سڪوت میڪنم،با تردید مے گویم:مجرد! نگاهے بہ صورتم مے اندازد و در برگہ یادداشت مے ڪند! _خب حالا برام تعریف ڪن! یڪ ساعت و نیم وقتم در اختیار شماست عزیزم! _از چے باید بگم؟! مهربان نگاهم میڪند:از وقتے ڪہ خاطرات یادت میاد! از پنج شیش سالگیت! از چیزایے ڪہ یادتہ! از خانوادہ ت و دوستات! چند لحظہ بہ فڪر فرو مے روم و مے گویم:خیلے ڪم پنج شیش سالگے مو بہ خاطر میارم! از هفت سالگے بہ بعد همہ چیزو خوب یادمہ! _خب برام تعریف ڪن! خاطرات خوب و بدے ڪہ باید بدونم! نگاهم را بہ میز مے دوزم و بند ڪیفم را بہ بازے مے گیرم. _از وقتے یادم میاد تو خفقان و زور و ترس بزرگ شدم! میان حرفم مے پرد:چرا؟! _پدرم یہ آدم متعصب مذهبے و ڪمے سنتیہ! یعنے بودہ و هست! _خب! _ما پنج تا خواهر و برادریم! چهارتا خواهر و یہ برادر! از وقتے یادمہ پدرم مدام سرمون منت میذاشت و بہ قول خودش زیاد بهمون رو نمیداد چون دختر بودیم! پسر میخواست پسرے ڪہ خون و اسم و رسمشو نگہ دارہ! _تو فرزند چندمے؟! _چهارمے و یڪے موندہ بہ آخر! برادرم یازدہ سال بعد از من بہ دنیا اومد! _خب! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_هفتم _بارِ بیشتر منت شنیدن ها و سرڪوفت ها و بے محبتے ها همیشہ روے دوش من بود! چون من دختر آخرے بودم و از دختر دار شدن بابامو خستہ ڪردہ بودم! از وقتے یادمہ همیشہ تو خونہ مون حرف حرف بابا بود! هرجا بابا میگفت میرفتیم هرچے بابا میخواست مے پوشیدیم هرڪارے بابا میگفت انجام میدادیم! اونم با قانوناے سخت و سنگینش ڪہ بہ قول خودش حرف خدا و پیامبرش بود! یادم نمیاد تا بہ این سن پدرم،مادرم یا منو خواهرامو با الفاظ محبت آمیز صدا زدہ باشہ یا بے دلیل بغلمون ڪنہ و ببوستمون و بگہ دوستمون دارہ! _تحصیلات و شغل پدرت چیہ؟! _دیپلمہ ست و ڪارش آزادہ یعنے تو یڪے از پاساژاے پر رفت و آمد مغازہ ے پارچہ فروشے دارہ! _مادرت چے؟! _مادرم هم دیپلمہ ست و خونہ دارہ! _خب میگفتے! _پدرم اخلاق و قانوناے خاص خودشو دارہ،بہ مامانم میگفت هیچوقت تحت هیچ شرایطے نذارہ منو خواهرام تنها بریم بیرون،محیط دانشگاهو براے دخترا خوب نمیدونست و خیلے چیزاے دیگہ! _پدرت تا حالا بهت آزار جسمے هم رسوندہ؟! منظورم ضرب و شتم بدنیہ! آب دهانم را فرو میدهم:آرہ! اگہ باهاش مخالفت میڪردیم ڪمِ ڪم یہ سیلے و ڪلے داد و بیداد حقمون بود! من از شیش سالگے حجاب داشتم! پدرم مجبورم میڪرد روسرے سر ڪنم و لباساے ڪاملا پوشیدہ بپوشم از هشت سالگے هم چادریم ڪرد! یادمہ یہ بار یواشڪے لاڪ زدمو رفتم ڪوچہ فڪر ڪنم هفت سالہ م بود بابام دید،ڪلے دعوام ڪرد و با تشر و ڪشون ڪشون بردتم خونہ! انبر دستے رو آورد و گفت میخواد تڪ تڪ ناخونامو بڪشہ! چون گفتہ بود نباید بیرون از خونہ لاڪ بزنم و من حرفشو گوش نڪردہ بودم! با ڪلے گریہ و غلط ڪردم حاضر شد منو ببخشہ بہ شرط اینڪہ دیگہ تڪرار نڪنم! من نمیتونم بگم پدرمو دوست دارم یا ندارم! بعد از بہ دنیا اومدن یاسین ڪمے رفتارش بهتر شد اما زیاد تغییر نڪرد! یڪم محدودیتا و منت زدن ها و اذیت ڪردن هاش رو ڪم ڪرد! بابا دوست نداشت ما زیاد درس بخونیم و وارد دانشگاہ بشیم،خواهرام زود تسلیم شدنو با اولین خواستگار نسبتا خوبے ڪہ براشون اومد ازدواج ڪردن! اما من حاضر نشدم قبول ڪنم و هر طور شدہ تا چهارم دبیرستان رفتمو اعلام ڪردم میخوام ڪنڪور شرڪت ڪنم و برم دانشگاہ! بابا ڪلے مخالفت ڪرد و گفت محالہ! من تا هیفدہ سالگے رنگ و روے موبایل و ڪامپیوتر شخصے رو ندیدہ بودم چہ برسہ بخوام بگم میخوام برم دانشگاہ! همیشہ سعے ڪردم با بابا مخالفت و لجبازے ڪنم و هرطور شدہ بدون دعوا و جر و بحث بہ حرفاش گوش نڪنم! سمانہ با دقت نگاهم میڪند:پوشش و عقاید الانت فقط بخاطرہ اجبار و قانوناے پدرتہ؟! محڪم مے گویم:نہ! تو دوران راهنمایے با ڪمڪ معلم پرورشے مون و یہ مقدار مطالعہ و تحقیق خودم براے همیشہ انتخابشون ڪردم! لبخند میزند:عالیہ! خب داشتے میگفتے ڪہ برعڪس خواهرات ساز مخالف میزدے و نمیخواستے بہ حرفاے پدرت ڪہ زیاد برات درست و معقول نبود گوش بدے و وارد دانشگاہ بشے! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے زنگ موبایلم باعث میشود بگویم:عذر میخوام! سمانہ سرے تڪان میدهد و مے گوید:راحت باش! موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون مے ڪشم و بہ شمارہ ے تماس گیرندہ نگاہ میڪنم،شمارہ ے مادرم روے صفحہ نقش بستہ! جواب میدهم:جانم مامان! _ڪجایے دخترم؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتادم #بخش_هشتم _بیرون! _خب بیرون ڪجاست؟! آرام مے گویم:جاے خاصے نیستم عزیزم نگران نباش! اومدم یہ جایے یڪم دلم باز بشہ! _لطفا یڪم سریع بیا خونہ بابات زنگ زدہ بود خونہ و سراغتو میگرفت! نذار دوبارہ رو دندہ ے لج بیوفتہ زود برگرد خونہ و از خونہ بهش زنگ بزن! نفسم را با شدت بیرون میدهم:چشم! فعلا ڪارے ندارے؟! _نہ منتظرتم فعلا خداحافظ! _خداحافظ! تماس را قطع میڪنم و رو بہ سمانہ مے گویم:عذر میخوام من باید سریع برم خونہ! نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و مے گوید:باشہ! خانوادہ ت میدونن میخواے بیاے پیش روانشناس؟! _فعلا نہ! از روے صندلے بلند میشوم و دستم را مقابلش دراز میڪنم:از آشنایے باهاتون خیلے خوشحال شدم! لبخند میزند:من بیشتر! هفتہ ے بعد سہ شنبہ منتظرتم! از خانم عابدے براے ساعت سہ بعد از ظهر وقت بگیر! سرم را بہ نشانہ ے باشہ تڪان میدهم و بعد از خداحافظے ڪوتاهے از اتاقش خارج مے شوم،در اتاق را ڪہ مے بندم روزبہ نگاهش را از صفحہ ے موبایلش مے گیرد و متعجب نگاهم میڪند مے پرسد:یڪ ساعت و نیم شد؟! _نہ! باید برگردم خونہ موند براے هفتہ ے بعد! عابدے نگاهم میڪند و مے گوید:براے چہ روز و ساعتے براتون قرار ملاقات بنویسم؟! سپس دفترش را باز میڪند،نزدیڪ میزش مے ایستم و مے گویم:براے هفتہ ے بعد سہ شنبہ ساعت سہ بعد از ظهر! آیہ نیازے! همانطور ڪہ جملاتم را یادداشت میڪند مے گوید:جلسہ ے بعد پول ویزیتو نصف بدید چون ساعت این جلسہ رو ڪامل نڪردید! خستہ نباشیدے مے گویم و بہ سمت روزبہ مے روم،از روے مبل بلند مے شود و مقابلم مے ایستدد! همانطور ڪہ چادرم را مرتب میڪنم مے گویم:ممنونم! فڪر ڪنم واقعا بہ یہ مشاور احتیاج داشتم! جدے نگاهم میڪند:خواهش میڪنم! لبخند ڪم رنگے میزنم و مے گویم:خب من دیگہ برم! سرش را تڪان میدهد،میخواهم بہ سمت در خروجے بروم ڪہ روزبہ صدایم میزند:خانم نیازے! بہ سمتش سر برمیگردانم:بعلہ؟! ڪارتے از روے میز عابدے برمیدارد و مے گوید:ڪارت ویزت مادرم! ڪارت را از دستش مے گیرم و خداحافظے میڪنم،دستانش را داخل جیب هاے شلوارش مے برد و نگاهش را بہ من مے دوزد! با آرامش و ڪمے حسِ سبڪے از مطب خارج میشوم و بہ سمت خانہ راہ مے افتم! شاید بتوانم همان آیہ ے سابق بشوم... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 💔شدہ در حسرت یڪ شانہ ے محڪم باشے شدہ بیچارہ ترین آدم عالم باشے ....💔 #فاطمہ_اتحاد @khybariha 🌷🍃🍃🍃

چہ من در میان شما باشم و نباشم نگذارید این انقلاب بہ دست نااهلان بیافتد 😞 بہ خود بیایید و توبہ کنید باشد کہ رستگار شوید 😇 👤| شهید مدافع حرم، سید سجاد روشنایے #وصیت_شهدا @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷

آیت اللہ مجتهدے تهرانے: هیچ وقت ڪسے را شماتت نڪنید. هرڪس گرفتارے پیدا ڪرد حق ندارید قضاوت ڪنید! ❌نگویید ڪہ:فلانے ڪہ این پیشامد برایش اتفاق افتاد،بخاطرہ این است ڪہ فلان ڪار را ڪردہ است! ما چہ میدانیم؟! ❌ما حق نداریم چیزے بگوییم! در قیامت از ما سوال مے پرسند و مے گویند:چنین چیزے نبودہ و شما اشتباہ ڪردے،ما او را بخاطرہ اینڪہ بندہ ے خوبے بود گرفتار ڪردیم. شما چہ حقے داشتے ڪہ چنین حرفے زدے؟!🤔 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

تحلیل #نماز 🔴🔴🔴🔴🔴حتما ببینید دوستان #پیشنهاد_ویژه #رائفی_پور @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷

🏅قهرمانان دفاع مقدس #نماز به خاک افتادن و به #اوج رسیدن @khybariha 🌷🍃🍃🍃

ما زیر سایه شما سر و سامان گرفتیم! و این طور بی سر و سامان #عشق شما شدیم!😍 #بزرگ_مردان_کوچک_خدایی @khybariha 🌷🍃🍃🍃