eitaa logo
334 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
487 ویدیو
17 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
مژده ای دل که شب میلاد کاظم آمده فاطمه بر دیدن موسی بن جعفرآمده کاظمین امشب چراغان ازوجود کاظم است خانه ی صادق چراغان از حضور کاظم است @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷
بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن ✍تعریفش را از برادرم کہ همرزم او بود زیاد شنیده بودم، یک‌بار یکے از نوارهایش را گوش دادم ؛ حالت عجیبے داشت، از آنچه فکر می‌کردم زیباتر بود؛ نوایی ملکوتے داشت.شب بود بہ همراه چند نفر از دوستان دور هم نشستہ بودیم، دعاے توسل شهیـد تورجے زاده در حال پخش بود، هر کس در حال خودش بود.... ✍صدای در آمد ،بلند شدم و در را باز ڪردم، در نهایت تعجب دیدم استاد گرامے ما حضرت آیت الله جوادی آملی پشت در است؛ با خوشحالے گفتم بفرمایید، البته قبلا هم به حجره ها و طلبہ هایشان سر مےزدند .ایشان هم درنهایت ادب قبول ڪردند و وارد شدند. ✍سریع ضبط را خاموش ڪردیم، استاد در گوشه‌اے از اتاق نشستند، بعد گفتند: اگر مشکلےنیست ضبط را روشن ڪنید. صدای سوزناڪ و نوای ملڪوتے او در حال پخش بود.استاد پرسیدند: اسم ایشان چیست؟گفتم : محمد رضا تورجی زاده.استاد پس از کمے مکث فرمودند :ایشان (در عشق خدا) سوختہ است.گفتم : ایشان شهــید شده فرمانده گردان یا زهرا (س)هم بوده.استاد ادامه داد:ایشان قبل از شهادت سوختہ بوده ... ✍راوی : 🌷 @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷
(ع) ماه مدینه شمع جمع هستى بر ما دهد درس یکتا پرستى هفتم وصى خاتم النبیین سلاله طاها و آل یاسین تولد هفتمین ستاره آسمان ولایت مبارک باد. @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷
4_6046438505289089716.mp3
5.65M
دلنشین با امام زمان❣ خوشا مکبر قدم قامت الصلاة ... 🌙 @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از KHAMENEI.IR
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌟 ويژه ولادت امام كاظم 📹 نماهنگ| روايت آیت‌الله خامنه‌ای از زندگی امام كاظم عليه السلام ❓وجود شمشير، لباس و قرآن در اتاق خصوصی امام کاظم نشانه چيست؟ 📥 سایر کیفیت‌ها👇 http://farsi.khamenei.ir/vid
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 نگاهم را بہ تابلوهاے نقاشے روے دیوار دوختہ ام و با بند ڪیفم بازے میڪنم! از جلسہ ے قبل ڪہ با سمانہ صحبت ڪردم احساس سبڪے میڪنم،امروز جلسہ ے دومیست ڪہ بہ دیدنش مے آیم! چند دقیقہ بعد عابدے مے گوید:خانم نیازے بفرمایید! نگاهم را از تابلوها مے گیرم و بلند مے شوم،مقابل در مے ایستم و چند تقہ بہ در میزنم! صداے مهربان سمانہ مے پیچد:بفرمایید! در را باز میڪنم،سمانہ پشت میزش نشستہ و چاے مے نوشد. آرام مے گویم:سلام! خستہ نباشید! سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ صورتم مے دوزد:سلام خوش اومدے آیہ جان! اسمتو درست گفتم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ! با دست بہ مبل مقابل میزش اشارہ میڪند و مے گوید:چرا وایسادے؟! لبخند ڪم رنگے میزنم و روے مبل مے نشینم! بعد از احوال پرسے ڪوتاهے مے گوید:یادمہ هفتہ ے قبل تا اونجا پیش رفتیم ڪہ گفتے برعڪس خواستہ ے پدرت تحصیلات دبیرستانت رو ڪامل ڪردے و بہ خانوادہ ت گفتے میخواے برے دانشگاہ و پدرت مخالفت ڪرد! گلویم را صاف میڪنم:بعلہ! برگہ و خودڪارے مقابلش میگذارد:این ها مربوط بہ چند وقت پیشہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و جواب میدهم:دقیق بخوام بگم حدود یڪ سال و هشت ماہ پیش! از وقتے وارد چهارم دبیرستان شدم از اوایل آبان ماہ! _خب! _بابا مخالف دانشگاہ رفتنم بود و من اصرار داشتم و روے حرف خودم بودم،همون موقع بود ڪہ گفت پسرِ یڪے از دوستاش میخواد بیاد خواستگاریم! با بہ یادآورے خاطرات هادے دستانم لرز مے گیرند و قلبم تپش! _خانوادہ ے دوستش براے شام دعوتمون ڪردن چون میدونستم یہ دعوت معمولے نیست حاضر نشدم برم مهمونے،اون شب خونہ تنها بودم ڪہ احساس ڪردم یڪے یواشڪے وارد خونہ شدہ،اولش فڪر ڪردم دزدہ ولے نبود! مشتاق نگاهم میڪند:پس ڪے بود؟! _تا چند وقت پیش نمیدونستم! وقتے متوجہ من شد دست و پامو بست و بدون اینڪہ چیزے از خونہ بردارہ سریع رفت! اولش فڪر ڪردم یہ دزد تازہ ڪار بودہ و ترسیدہ اما اون پسر چند روز بعد سر و ڪلش جلوے مدرسہ م پیدا شد! میدونست ڪجا درس میخونم،اسم و فامیلم چیہ،چند سالمہ و چہ رشتہ اے میخونم! پدرم رو هم میشناخت! حتے میدونست قرارہ اون روز پدرم بیاد دنبالم و آدم حساسیہ،همین ڪہ دید پدرمون دارہ بهمون نزدیڪ میشہ سریع رفت! پدرم فڪر ڪرد با اون پسر ارتباط دارم و هرچے توضیح دادم قبول نڪرد و یڪم درگیرے بین مون پیش اومد! تا چند روز هم اجازہ نداد برم مدرسہ! اصرار پدرم براے ازدواجم بیشتر شدہ بود،اون پسرم گاهے مزاحمم میشد و میگفت یہ حرفایے رو باید بهم بگہ! _چے میخواست بهت بگہ؟! سرم را تڪان میدهم:از ترس اینڪہ باز نقشہ ڪشیدہ باشہ و بخواد منو جلوے پدرم خراب ڪنہ حاضر نبودم باهاش صحبت ڪنم فقط متوجہ شدم با پدرم اختلاف دارہ! از وقتے وارد زندگے مون شد پدرم ترسید و نگران بود! دیگہ پاشو تو یہ ڪفش ڪردہ بود ڪہ باید با هادے ازدواج ڪنے! لبخند میزند:هادے؟! بغض گلویم را مے فشارد:پسرِ دوستِ پدرم! _آهان! خب! _هادے اومد خواستگاریم ازش خوشم نیومد انگار اخلاق و اعتقاداتش با من نمیساخت از طرفے متوجہ شدم اونم هیچ تمایلے بہ این ازدواج ندارہ و مجبورش ڪردن! یہ مدتے ڪہ گذشت مزاحمتاے شهاب بیشتر شد! چشمان سمانہ برقِ آشنایے میزند:شهاب؟! _همون پسرے ڪہ گفتم! اخم ڪم رنگے میان ابروهایش مے نشیند:خب! _اذیت ها و مزاحمت هاش بیشتر شدہ بود و یہ روز تنها اومد خونہ مون براے خواستگارے از من! انگار میخواست پدرمو با من بترسونہ! پدرم ڪلے باهاش دعوا ڪرد و از خونہ انداختتش بیرون! اون روز برام شرط گذاشت ڪہ یا قید درس خوندنو خانوادہ مو بزنم و برم یزد پیش مادربزرگم زندگے ڪنم یا با هادے ازدواج ڪنم! بغضم شدیدتر میشود:نمیخواستم! نہ زندگے پیش مادربزرگمو نہ هادے رو! مادربزرگم آدمے بود شبیہ پدرم! فهمیدہ بودم هادے هم دلش یہ جاے دیگہ ست و منو نمیخواد،از طرفے هیچ علاقہ و تمایلے براے ازدواج نداشتم اونم با مردے ڪہ پدرم روش اصرار داشت! آخرش تسلیم شدم! هادے اومد خواستگارے و گفت براے اونم این ازدواج اجبارہ و باید بہ شرایط تن بدیم! قرار شد بہ خانوادہ هامون بگیم بہ این شرط باهم ازدواج میڪنیم ڪہ یہ عقد موقت بخونیم و آشنا بشیم و تا نخوایم رسمیش ڪنیم بہ ڪسے خبر ندیم و فقط خودمون و خانوادہ هامون تو جریان ماجرا باشن! با دقت نگاهم میڪند:نامزد ڪردید؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:آرہ! اولش سعے میڪردیم از هم دور باشیم و ڪارے بہ ڪار هم نداشتیم تا مدت صیغہ تموم بشہ و بگیم باهم تفاهیم نداریم!
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 بعد از یہ مدت فهمیدم هادے بہ هیچ دخترے علاقہ ندارہ و من اشتباہ برداشت ڪردم! لبخند میزند:پس چرا نمیخواست ازدواج ڪنہ؟! دیگر نمیتوانم بغضم را ڪنترل ڪنم،قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:مدافع حرم بود! نمیخواست تا وقتے سوریہ ست ڪسے رو درگیر خودش و شرایطش ڪنہ! لبخندش عمیق تر میشود:بهش علاقہ مند شدے؟! بے اختیار مے خندم:آرہ! چون فهمیدم هیچ شباهتے بہ پدرم ندارہ اصلا هادے شبیہ هیچڪس نبود! روز بہ روز بیشتر بهش علاقہ مند میشدم و ڪم ڪم متوجہ شدم اونم بهم علاقہ دارہ! بہ چشمانم زل میزند:چرا بہ هادے علاقہ مند شدے؟! یعنے چے باعث شد فڪر ڪنے هادے میتونہ همون مردے باشہ ڪہ دوستش داشتہ باشے و بخواے زندگے تو ڪنارش بسازے؟ ڪمے مڪث میڪنم و چند لحظہ بعد مے گویم:ایمانش،اخلاقاے خاصش و اینڪہ نشون داد میتونہ تڪیہ گاہ محڪم و خوبے باشہ! _بهت گفت ڪہ دوستت دارہ؟! سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم هم زمان قطرات اشڪ بارش مے گیرند:نہ! نزدیڪ اعزام شدنش بہ سوریہ خواست ڪہ خوب فڪر ڪنم میتونم با یہ مدافع حرم زندگے ڪنم یا نہ؟! اولش مے ترسیدم،از شرایطش و نبودنش مے ترسیدم! میخواستم بگم نہ و بعد از تموم شدن مدت صیغہ فراموشش ڪنم اما نتونستم! نتونستم از هادے دل بڪنم! لبخند ڪم رنگے میزند و دستانش را تڪان میدهد:ازش نخواستے بین تو و مدافع حرم بودن یڪے رو انتخاب ڪنہ؟! سرم تڪان میدهم:نہ! _چرا؟! _اگہ هادے مدافع حرم نبود و تازہ تصمیم گرفتہ بود برہ شاید پشیمونش میڪردم و میگفتم همینجا جهاد فرهنگے ڪنہ اما هادے مدافع حرم بود انتخابشو ڪردہ بود رفتہ بود تو دلِ جنگ و همہ چے رو دیدہ بود! نمے شد حالا ڪہ انقدر بہ خدا نزدیڪ شدہ برش گردوند! نہ هادے حاضر میشد برگردہ نہ من میتونستم پا روے اعتقادات و عشقم بہ اهل بیت بذارم! هادے رو میخواستم با هر شرایطے! _خب! _هادے اعزام شد سوریہ،نمیتونم بگم اون روزا چطور بهم گذشت! هر لحظہ دلهرہ و نگرانے و ترس ڪہ الان خوبہ؟! چیزیش نشدہ؟! نڪنہ اینے ڪہ زنگ زدہ میخواد خبر شهادت هادے رو بدہ؟! نڪنہ اونے ڪہ پشت در منتظرہ و دارہ زنگ میزنہ از نیروهاے نظامیہ و اومدہ بگہ هادے پر ڪشید! دلخوشیم فقط هر چند روز یہ بار زنگ زدناش بود و چند دقیقہ شنیدن صداش! اینڪہ حالش خوبہ! هنوز برام نفس میڪشہ! وقتے اعزام شد دفعہ ے اولے ڪہ بهم زنگ زد رسما خواستگارے ڪرد! بہ اینجا ڪہ مے رسم همراہ با اشڪ مے خندم و ادامہ میدهم:منم جواب مثبتو بهش دادم بهش گفتم منتظرم برگردہ و زندگے مونو باهم بسازیم! همہ چے خوب بود،فقط چند روز موندہ بود ڪہ برگردہ... مڪث میڪنم و لبانم را گاز مے گیرم،سمانہ عادے مے پرسد:چہ اتفاقے افتاد؟! نگاهم را بہ دستان لرزانم مے دوزم:خبر شهادت هادے رو برام آوردن! لرزش دستانم همراہ اشڪ هایم شدت مے گیرند،سمانہ سریع جعبہ ے دستمال ڪاغذے رو بہ سمتم مے گیرد و لب میزند:نمیتونم بگم متاسفم! لبخند تلخے میزنم و سرم را بلند میڪنم:متوجهم! همہ اولش درگیرن بهت تبریڪ بگن یا تسلیت! یڪ دستمال ڪاغذے برمیدارم و تشڪر میڪنم،سمانہ مے پرسد:چند وقت از شهادتش میگذرہ؟! دستمال ڪاغذے را روے گونہ هایم مے ڪشم:یڪ سال و دوماہ! نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و مے گوید:از شهادت هادے بہ بعد احساس ڪردے دیگہ هیچ امید و هدفے ندارے درستہ؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،انگشتانش را درهم قفل میڪند و ادامہ میدهد:بعد از هادے احساس میڪنے بعد از این همہ ناراحتے و سختے شڪستے! در واقع رفتن هادے بدترین ضربہ اے بودہ ڪہ بہ روح و قلبت خوردہ! با بغض مے گویم:دقیقا! نفس عمیقے میڪشد:پس موضوع اصلے اے ڪہ تو رو منزوے ڪردہ در قید حیات نبودن هادیہ! چند دقیقہ بہ پایان وقتمون موندہ آیہ جان! نمیخوام تو این دو روزے ڪہ بہ ڪنڪورت موندہ دوبارہ فڪر و قلبت درگیر اتفاقات گذشتہ بشہ و تمرڪزتو براے جلسہ ے ڪنڪور از دست بدے! توصیہ م اینہ ڪہ همین الان بہ روزبہ زنگ بزن و براے این دو روز مرخصے بگیر و ریلڪس ڪن! تمرڪزتو فقط و فقط براے ڪنڪور بذار! میخوام با روحیہ ے عالے و تمرڪز زیاد بهترین نتیجہ رو بگیرے و هفتہ ے بعد ڪہ بہ دیدنم میاے بگے ڪہ احساس میڪنے قرارہ یہ نتیجہ ے خوب بگیرے! برات یہ سرے برنامہ ے ورزشے و غذایے مینویسم ڪہ استرستو ڪمتر ڪنن و بہ تقویت حافظہ و تمرڪزت ڪمڪ ڪنن! فقط یادت باشہ این دو سہ روز فقط حق دارے بہ خودت فڪر ڪنے و موفقیتت تو ڪنڪور! نہ هیچڪس و هیچ چیز دیگہ اے چہ خوب چہ بد! فقط بہ آیہ و هدف و تلاشش فڪر میڪنے همین! با تحڪم اضافہ میڪند:باشہ؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:باشہ! لبخند گرمے بہ رویم مے پاشد:عالیہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 همانطور ڪہ بہ سمت آسانسور مے روم موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم و سوار آسانسور میشوم. وارد لیست مخاطبینم میشوم و نام "mr sajedi" را جستجو میڪنم. هم زمان با توقف آسانسور شمارہ اش روے صفحہ نقش مے بندد،از ساختمان خارج میشوم و با روزبہ تماس مے گیرم! بعد از چند بوق جواب میدهد:بعلہ؟! سرفہ اے میڪنم و مے گویم:سلام! متعجب مے گوید:سلام! خانم نیازے شمایید؟! همانطور ڪہ بہ سمت خیابان راہ مے افتم مے گویم:بعلہ! تماس گرفتم ببینم میشہ دو روز مرخصے بگیرم؟! دو روز دیگہ ڪنڪور دارم! بعد از ڪمے مڪث مے گوید:از فردا؟! _بعلہ! _باشہ! موفق باشید! لبخند میزنم:ممنونم! ڪارے با من ندارید؟! جدے مے گوید:نہ! خدانگهدار! _خدانگهدار! تماس را قطع میڪنم و یڪ ماشین دربست مے گیرم،میخواهم امسال نتیجہ اے ڪہ همیشہ آرزویم بود را بگیرم! تمام تلاشم را ڪردہ ام براے حقوقِ دانشگاہ تهران! 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 در آینہ ے آسانسور خودم را نگاہ و روسرے نیلے رنگم را مرتب میڪنم! بعد از مدت ها این بهترین روز شنبہ ایست ڪہ شروعش ڪردہ ام! ڪنڪور را بهتر از آنچہ ڪہ فڪر مے ڪردم دادم و بہ رتبہ اے خوب امیدوارم! آسانسور متوقف میشود،خندان بہ سمت دفتر راہ مے افتم،حامد را میبینم ڪہ مشغول طے ڪشیدن سرامیڪ هاست‌. پر انرژے مے گویم:سلام حامد خان! خستہ نباشید! سرش را بلند میڪند و جوابم را میدهد،میخواهم بہ سمت میزم بروم ڪہ مے گوید:دو سہ روز نبودید خانم نیازے! ڪسالت داشتید؟! لبخند پر رنگ و با جانے میزنم:ڪنڪور داشتم! روے صندلے ام مے نشینم و با خندہ ادامہ میدهم:نمیدونم ڪسالت حساب میشہ یا نہ؟! ڪیفم را روے میز میگذارم،ڪامپیوتر را روشن میڪنم و مشغول بررسے دفتر ڪارهاے روزانہ ام مے شوم. چند دقیقہ بعد صداے قدم هاے روزبہ مے پیچد،میتوانم بگویم بعد از این دہ ماہ صداے قدم برداشتن هایش برایم قابل تشخیص شدہ! سرم را بلند میڪنم،همانطور ڪہ در تبلتش چیزهایے یادداشت میڪند بہ سمت اتاقش قدم برمیدارد. از روے صندلے بلند میشوم و محڪم مے گویم:سلام! صبح بہ خیر! سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ سمت من مے ڪشاند:سلام! ممنونم صبح شمام بہ خیر! چشمانش را ریز میڪند و ابروهایش را بالا میدهد:مثل اینڪہ ڪنڪور خوب بودہ! لبخند میزنم:بعلہ! سرش را تڪان میدهد:ولے بہ هر حال بابت اون دو روز مرخصے از حقوقتون ڪسر میشہ! محڪم میگویم:ایرادے ندارہ! لبخند ڪم رنگے میزند و وارد اتاقش میشود،دوبارہ روے صندلے ام مے نشینم و با ذوق و انرژے مشغول ڪارم میشوم. صداے زنگ تلفن بلند میشود سریع جواب میدهم:بعلہ؟! صداے روزبہ مے پیچد:لطفا بہ آقا حامد بگید برام یہ صبحانہ ے مختصر بیارہ! _چشم! میخواهم گوشے تلفن را بگذارم ڪہ مے گوید:خودتونم پروندہ هاے مربوط بہ پروژہ ے ققنوس رو برام بیارید! لب میزنم:باشہ! گوشے تلفن را میگذارم و رو بہ حامد مے گویم:آقا حامد! مهندس گفتن براشون یہ صبحانہ ے مختصر ببرید! حامد باشہ اے مے گوید و سریع بہ سمت آبدارخانہ مے رود،از روے صندلے بلند میشوم و در قفسہ اے ڪہ نزدیڪ میز است دنبال پروندہ ے مورد نظر روزبہ مے گردم. دو سہ دقیقہ بعد پیدایش میڪنم و راهے اتاق روزبہ میشوم،چند تقہ بہ در میزنم ڪہ اجازہ ے ورود میدهد:بفرمایید! وارد اتاق میشوم و بہ سمت روزبہ مے روم،پشت میزش نشستہ و هندزفرے در گوش هایش گذاشتہ. دستے بہ صورتش مے ڪشد و مے گوید:پروندہ رو پیدا ڪردید؟! پوشہ را روے میز میگذارم و میگویم:بفرمایید! صاف مے نشیند و پوشہ را برمیدارد،همانطور ڪہ نگاهش بہ نوشتہ هاے داخل پوشہ است مے گوید:الان مهندس صمدے شرڪتہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:فڪر نڪنم! خودتون گفتہ بودید از این هفتہ برن سر پروژہ ے نگین! سرش را تڪان میدهد:درستہ! ڪسے در میزند،روزبہ بدون اینڪہ نگاهش را از پروندہ بگیرد مے گوید:بفرمایید! در باز میشود و حامد سینے بہ دست وارد اتاق میشود،سینے را روے میز میگذارد و سریع مے رود‌. محتویات داخل سینے یڪ لیوان چاے و چند تڪہ نان سنگڪ و تڪہ اے پنیر و ڪرہ و چند دانہ گردوست! روزبہ نگاهے بہ سینے مے اندازد و پروندہ را مے بندد،همانطور ڪہ تڪہ اے نان سنگڪ برمیدارد مے گوید:با مهندس صمدے تماس بگیرید و بگید تو اولین فرصت بیاد شرڪت! سرم را تڪان میدهم:چشم! ڪمے پنیر روے نان مے ڪشد و مے گوید:جلسہ ها چطور پیش میرہ؟! گنگ نگاهش میڪنم،لقمہ را داخل دهانش مے گذارد:جلسہ هایے ڪہ پیش مادرم میرید! آهانے میگویم و ادامہ میدهم:خوبہ! چیزے گفتن؟! مے خندد:نہ! مطمئن باشید فوق العادہ رازدار و امین هستن،چیزے بہ من نگفتن و نمیگن! نفس آسودہ اے میڪشم و مے گویم:با اجازہ! سریع مے گوید:راستے! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃
‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 بہ سمتش بر مے گردم،بہ صورتم خیرہ میشود:خانم عزتے،منشے اصلے شرڪت! باهام تماس گرفتہ بودن،شمارہ شونو میدم باهاشون تماس بگیرید بگید تا آخر هفتہ بیان شرڪت باهاشون صحبت ڪنم! سرم را تڪان میدهم:چشم! میخوان برگردن؟ مشغول گرفتن لقمہ اے دیگر میشود:شاید! لبخند میزنم:اگہ میخوان برگردن من مشڪلے ندارم دو سہ ماہ زودتر از موعد قرارداد،فسخ ڪنم و برم! سرش را بلند میڪند و بہ چشمانم زل میزند:قرارداد ما تا اول مهرہ! فسخ زودتر از موعود نداریم! شانہ اے بالا مے اندازم:باشہ! فقط چون گفتید ممڪنہ خانم عزتے برگردن گفتم شاید بہ پولش احتیاج دارن و دو سہ ما بخاطرہ من معطل نشن! نگاهش را از چشمانم مے گیرد:اینڪہ وجود ڪے توے اینجا لازم هست رو من تعیین میڪنم! میتونید بہ ڪارتون برسید! ابروهایم را بالا میدهم و چپ چپ نگاهش میڪنم،قبل از اینڪہ سربلند ڪند از اتاق خارج میشوم و پشت میزم مے نشینم‌. بے تفاوت مشغول ڪارهایم میشوم،نمیتواند شادیِ ڪوچڪِ امروزم را با بد عنقے هایش خراب ڪند... در یادداشت هاے موبایلم مے نویسم: "سہ شنبہ باید برے مطب دڪتر ساجدے! هر روز شرڪت ساجدے،یہ روزم مطب ساجدے! اینجا ساجدے اونجا ساجدے همہ جا ساجدے! گیر افتادے بین ساجدیا" پایین یادداشت آیڪون خندہ میزنم و خودم هم ریز میخندم! حالِ دلم ڪمے خوب شدہ... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• ❣دنیاے ما اندازہ ے هم نیست... مَن خیلے وقتا ساڪتم،سَردَم وقتے ڪہ میرم تو خودم شاید... پاییزِ سال بعد برگردم...❣ @khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 نباتے برمیدارم و داخل فنجان چاے حل میڪنم،نگاهے بہ اطراف مے اندازم و چند جرعہ از چایم را مے نوشم! امروز سومین جلسہ ے دیدار من و دڪتر سمانہ ساجدیست،چند دقیقہ پیش ڪہ وارد اتاقش شدم موبایلش زنگ خورد و گفت باید جواب بدهد و از اتاق بیرون رفت! از روے صندلے بلند میشوم و چادرم را در مے آورم،همانطور ڪہ مرتب چادرم را تا میڪنم دوبارہ مے نشینم. سمانہ گفت باید فضاے اینجا را براے خودم راحت بدانم و با او احساس صمیمت ڪنم! چند لحظہ بعد در باز میشود،سرم را برمیگردانم سمانہ همانطور ڪہ وارد اتاق میشود مے گوید:واقعا عذر میخوام! دہ دقیقہ از وقتمونو گرفتم در عوضش امروز بیست دقیقہ بیشتر باهم صحبت میڪنیم! بہ احترامش از روے مبل بلند میشوم و مے گویم:خواهش میڪنم! همون دہ دقیقہ ڪافیہ! انگشت اشارہ اش را تڪان میدهد:نہ اصلا! باید موبایلمو میذاشتم روے سایلنت اما خب راجع بہ یڪے از بیمارام بود! پشت میزش مے نشیند و مے گوید:من در خدمتم! لبخندے میزنم و مے گویم:فڪر ڪنم ڪنڪورو خوب دادم! یعنے نسبت بہ سال قبل خیلے راضے ام نمیدونم شایدم دارم اشتباہ فڪر میڪنم! لبخند گرمے میزند:این خیلے خوبہ! حالا میگم دیگہ بہ نتیجہ ے ڪنڪورت فڪر نڪن تا نتیجہ ها بیاد! توے حال زندگے ڪن،نہ گذشتہ نہ آیندہ! براے ادامہ ے حرفاے جلسہ ے قبل آمادہ اے؟ سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ! _خب از نبودن هادے بگو! از احساساتے ڪہ داشتے! لبخندم را مے خورم:چیزے از یڪے دوماہ اول یادم نمیاد! خونسرد مے پرسد:چرا؟! _میگن شوڪہ بودم! چیز خاصے یادم نمیاد فقط یادمہ اصلا حالم خوب نبود! تا وقتے جنازہ ے هادے رو ببینم باور نمے ڪردم شهید شدہ باشہ! گاهے آدم دلش میخواد بہ خودش هے دروغ بگہ و باورش ڪنہ اما من واقعا باور داشتم هادے شهید نشدہ و حس میڪردن دیگران دارن بهم دروغ میگن یا اشتباہ میڪنن! هیچوقت بہ نبودنِ هادے فڪر نڪردہ بودم! _وقتے دیدیش باورت شد؟! سرم را تڪان میدهم:آرہ! _وقتے دیدیش چے ڪار ڪردے؟! بغض گلویم را مے فشارد:از تمام اون یڪے دو ماهے ڪہ چیز زیادے یادم نمیاد این صحنہ رو خوب یادمہ! لحظہ بہ لحظہ شو! اولش گیج و منگ بودم هنوزم باورم نمیشد!‌ دیدم یہ شے برجستہ ے سفید پوش تو تابوت دراز شدہ! صورتشو ڪہ باز ڪردن دیدم هادیہ! صورتش هنوز جلوے چشمامہ! صورتش ڪبود شدہ بود و زخمے بود،لباش خشڪِ خشڪ بود! آروم دراز ڪشیدہ بود انگار خوابیدہ باشہ! اونجا یہ لحظہ همہ ے اعتماد و اطمینانم بہ زندہ بودنش از بین رفت! دیگہ ڪنترل بدنم دست خودم نبود پاهام سست شد و افتادم زمین! هرطور بود خودمو بہ تابوتش رسوندم،دیگہ دلم میخواست بہ خودم دروغ بگم! ڪہ حالش خوبہ و دارہ نمایش بازے میڪنہ! الان چشماشو باز میڪنہ! مڪث میڪنم،سمانہ مے گوید:خب! بغضم مے ترڪد با صداے لرزان مے گویم:بہ صورتش دست زدم سردِ سرد بود! سرمو ڪہ روے قلبش گذاشتم ضربان نداشت! دیگہ نتونستم بہ خودم دروغ بگم! ضربان قلب نداشتنش ڪہ خواب و خیال و نقش بازے ڪردن نبود! گریہ ڪردم،زار زدم،گفتم نباید انقدر زود میرفت! اشڪ هایم آروے روے گونہ هایم سُر مے خورند،سمانہ جعبہ ے دستمال ڪاغذے را بہ سمتم مے گیرد:از اونجا بود ڪہ حالتاے روحیت تغییر ڪرد؟! دستمال ڪاغذے اے برمیدارم و مے گویم:شاید! بعد از دو ماہ از شهادتش بہ خودم اومدم و دیدم اون آیہ ے سابق نیستم! دیگہ نمیتونم اون آدم سابق باشم! _چرا؟! _انگار نبودنش قلب و روح منو با خودش برد! شاید قلب و روح منم با هادے خاڪ شد! _یہ سرے از علاقہ ها و روحیاتت رو براے زندگے از دست دادے درستہ؟ مثل همین قضیہ ے ڪنڪور! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم! _الان دقیقا چہ احساسے دارے؟ چے دیگہ نمیتونہ مثل سابق بشہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:انگار دیگہ هیچ چیز و هیچ ڪس و هیچ ڪارے رو دوست ندارم! فقط براے بقا زندگے میڪنم! _احساساتت بہ هادے چے؟! لبخند خجولے میزنم:هنوز دوستش دارم و برام عزیزہ اما بیشتر محبتش رو تو قلبم نگہ داشتم تا بخوام... حرفم را ادامہ نمیدهم،سمانہ مے پرسد:تا بخواے چے؟! سرم را پایین مے اندازم:تا بخوام غم نبودن و عشقشو نگہ دارم! _سر مزارش میرے؟ _گاهے! یعنے خودش دوست ندارہ تا وقتے ڪامل ازش دل بریدم بهش سر بزنم! _خودش؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم و چیزے نمے گویم! _ولے من میخوام خیلے عادے هر پنجشنبہ بهش سر بزنے!‌ نمیخوام از هادے دورے ڪنے میخوام با نبودنش ڪنار بیاے! بدون حرف نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:جز ڪار توے شرڪت فعالیت دیگہ اے ندارے؟ ڪلاس خاصے نمیرے یا هنرے رو تو خونہ دنبال نمیڪنے؟ سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 _خب میخوام یہ برنامہ ے ورزشے هم بهت بدم! البتہ براش بہ همراهی خانوادہ ت هم احتیاج داریم! هر روز نیم ساعت صبح،نیم ساعت شب پیادہ روے یا دویدن رو تو فضاے آزاد داشتہ باشے و هفتہ اے یڪ بار ڪوهنوردے! تو این مواقع هرچے غم و غصہ و انرژے منفے دارے با تحرڪاتت بریزے بیرون! فڪر ڪن با دوییدن هرچے انرژے منفے و ناراحتے دارے قرارہ تخلیہ بشہ! پس تا میتونے قدرت و تمرڪزتو روش پیادہ ڪن! شب ها تا خستہ نشدے تو رختخواب نمیرے،فڪر و خیال توے رختخواب و تنهایے ممنوع! شب ها قبل از خواب حتما شیرِ گرم بخور،یہ پنبہ ے ڪوچیڪ رو هم بہ گلاب آغشتہ ڪن و روے بینے و شقیقہ هات بمال تا با آرامش بخوابے! گاهے دوش آب سرد بگیر،اعصابتو آروم میڪنہ! بہ هیچ عنوان هیچ داروے آرامبخش یا خواب آورے مصرف نمیڪنے! یہ دفتر خوشگل بیست برگ هم میگیرے،این دفتر رو فقط دونفر میخونن! من و تو! توے هر برگہ ش چند خط از حس و حال اون روزت و ڪارایے ڪہ ڪردے مینویسے تا روز چهلم! هر دو هفتہ دفتر رو برام میارے تا بخونم،لطفا از فردا این ڪار رو شروع ڪن! تا هفتہ ے بعد هم خوب فڪر ڪن و تصمیم بگیر چہ ڪارے رو خیلے دوست دارے و میتونہ بہ برگردوندن روحیہ ت ڪمڪ ڪنہ! نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و ادامہ میدهد:فعلا همینا ڪافیہ! مشڪلے ڪہ نیست؟ لبخند میزنم:نہ مشڪلے نیست! مهربان نگاهم میڪند:پس برات یادداشتشون میڪنم تا یادت نرہ! چند دقیقہ بعد از اتاق سمانہ خارج میشوم و بہ برگہ اے ڪہ بہ دستم داد نگاہ میڪنم،میتوان زندگے را دوبارہ شروع ڪرد بدون فرار ڪردن از چیزے! سرم را بلند میڪنم تا از خانم عابدے خداحافظے ڪنم ڪہ نگاهم بہ فرزاد ساجدے مے افتد! در چند قدمے ام ایستادہ و متعجب نگاهم میڪند،چند لحظہ گیج و شوڪہ نگاهش میڪنم! میخواهد دهان باز ڪند ڪہ سریع رو بہ عابدے ڪلمہ ے "خداحافظ" را مے گویم و با عجلہ از ڪنار فرزاد عبور میڪنم و بہ سمت آسانسور مے دوم! سوار آسانسور میشوم و بہ شانسم لعنت مے فرستم! چہ ڪسے هم من را اینجا دید! 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 آرام خودڪار را روے میز مے ڪوبم و لبم را مے گزم،چند لحظہ بعد روزبہ را مے بینم ڪہ وارد دفتر مے شود! ڪمے خواب آلود و خستہ بہ نظر مے رسد،دستے بہ پیراهن مشڪے رنگش مے ڪشد و بہ سمت اتاقش مے آید. سریع از روے صندلے بلند میشوم و گلویم را صاف میڪنم،نزدیڪ میزم ڪہ مے رسد مے گویم:سلام آقاے ساجدے! صبح بہ خیر! سرے تڪان میدهد و مے گوید:سلام! ممنونم خانم صبح شما هم بہ خیر! میخواهد وارد اتاقش بشود ڪہ سریع مے گویم:عذر میخوام یہ لحظہ! بہ سمتم بر مے گردد و جدے نگاهم میڪند:بفرمایید؟! ڪمے من من میڪنم و با تردید مے گویم:دیروز ڪہ مطب مادرتون بودم... مڪث میڪنم،حونسرد مے گوید:خب! نگاهم را بہ ڪفش هاے مشڪیِ تازہ واڪس خوردہ اش مے دوزم:برادرتون رو دیدم! من نمیخوام ڪسے بفهمہ میرم پیش روانشناس مخصوصا تو شرڪت! متوجهید ڪہ؟! صداے بمش محڪم مے پیچد:مطمئن باشید فرزاد بہ ڪسے نمیگہ شما رو ڪجا دیدہ! نگاهم را بالا میڪشم و مردد بہ چشمانش مے دوزم:شمام ڪہ بہ ایشون نمے گید من چند وقتہ میرم پیش مادرتون؟! چند لحظہ بدون حرف بہ چشمانم زل میزند ڪہ تاب نمے آورم و نگاهم را بہ سمت دیگرے مے ڪشانم! _مطمئن باشید نہ من نہ مادرم چیزے نمیگیم! سرم را تڪان میدهم:ممنونم! بدون حرف دیگرے وارد اتاقش میشود،نفس راحتے میڪشم و پشت میزم مے نشینم! چند دقیقہ بیشتر نمے گذرد ڪہ صداے آشنایے مے پیچد:سلام! مهندس ساجدے هستن؟! متعجب سر بلند میڪنم،شهاب را میبینم ڪہ جدے نزدیڪ میزم ایستادہ! چشمانِ سبزش پر از ڪینہ و ناراحت بہ نظر مے رسند! دست بہ سینہ بہ من چشم دوختہ! از روے صندلے بلند میشوم و رو بہ رویش مے ایستم! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے عصبے فرزاد مے پیچد:تو اینجا چے ڪار میڪنے؟! شهاب بدون توجہ رو بہ من تڪرار میڪند:گفتم مهندس ساجدے هستن؟! فرزاد با قدم هاے بلند خودش را بہ شهاب مے رساند و مے گوید:گفتہ بودم دیگہ حق ندارے اینجا بیاے! شهاب پوزخندے میزند و همانطور ڪہ بہ سمت فرزاد سر بر مے گرداند مے گوید:صاحب یا مدیر شرڪت تویے؟! فرزاد آستین هاے پیراهنش را بالا میدهد:بدون سر و صدا برو بیرون! شهاب با لبخند نگاهش میڪند،از آن لبخندهاے عجیب و حرص درآور! _من با تو ڪارے ندارم اونے هم ڪہ میتونہ منو از اینجا بیرون ڪنہ تو نیستے! فرزاد بلند میخندد:لابد فڪر ڪردے روزبہ تو رو میذارہ رو سرش و حلوا حلوا میڪنہ؟! شهاب مے خندد:نہ حلوا دوست ندارم! فرزاد جدے مے گوید:با زبون خوش از ما دور باش! شهاب ابروهایش را بالا میدهد:از شما؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 سپس نگاهش را بہ من مے دوزد و بلند مے گوید:فڪر میڪردم مُردنِ غریب الوقوع نامزدت فقط افسردہ و تارڪِ دنیات ڪردہ نگو ڪَرتم ڪردہ هرچند سریع از لاڪت اومدے بیرون و زندگے رو شروع ڪردے خانم نیازے! شنیدے ازت چے پرسیدم؟! روزبہ هست؟! خون در رگ هایم یخ مے زند! چند بار دهانم را باز و بستہ میڪنم تا چیزے بگویم ڪہ میبینم حامد و دو نفر از ڪارمندان شرڪت متعجب نگاهمان مے ڪنند! این طور هادے را خواندن قلبم را از هم مے پاشد! شهادت با مرگ فرق دارد! فرزاد با حرص مے گوید:خفہ شو شهاب! شهاب مے خندد و نگاهش میڪند:چیہ؟! چرا بہ تو بر میخورہ؟! فامیلِ عروسے یا دوماد؟! فرزاد دندان هایش روے هم مے سابد و مے گوید:خجالت بڪش! همین ڪہ جملہ اش بہ پایان مے رسد صداے باز شدن درِ اتاق روزبہ مے آید،صداے قدم هاے محڪم روزبہ همراہ صدایش بلند مے شود:باز اینجا چہ خبرہ؟! فرزاد نفس عمیقے میڪشد و مے گوید:گفتم نباید باهاش نرم برخورد ڪنے! روزبہ دست بہ سینہ ڪنارم مے ایستد و نگاہ جدے اش را بہ شهاب مے دوزد و مے پرسد:شهاب چے شدہ؟! شهاب خونسرد مے گوید:میخواستم بیام دیدنت ڪارت داشتم از منشیت پرسیدم هستے یا نہ ڪہ فرزاد از راہ رسید و داد و بیداد راہ انداخت! انگار خون پدرشو بهش بدهڪارم! لفظ "منشیت" را غلیظ مے گوید! نمیدانم چرا حرفش انقدر دلگیرم ڪرد؟! در ذهنم مے پیچد:"اصلا تو باید بعد از هادے زندگے ڪنے؟!" شاید حق با اوست زود بہ زندگے برگشتم! زود با نبودنِ هادے ڪنار آمدم! روزبہ با اخم بہ فرزاد و شهاب نگاہ میڪند،رو بہ حامد و دو نفرے ڪہ ڪنارش ایستادہ اند با تحڪم مے گوید:میتونید برید سرِ ڪارتون! حامد و آن دونفر سریع بہ طرفے مے روند! روزبہ با تحڪم رو بہ فرزاد مے گوید:یہ بار گفتم هر مشڪلے با شهاب دارے سرِ رفاقتونہ تو شرڪت بحث نڪنید! نظم اینجا بہ ڪل بہ هم ریختہ! فرزاد بدون توجہ مے گوید:قرار بود دیگہ اینجا نیاد! توقع داشتم جدے تر برخورد ڪنے! روزبہ نگاہ تندے بہ فرزاد مے اندازد و مے گوید:بیاید اتاقم! میخواهد بہ سمتِ اتاقش برود ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد،متعجب نگاهم میڪند و مے پرسد:خانم نیازے حالتون خوبہ؟! رنگتون پریدہ و تو چشماتون اشڪ جمع شدہ! بہ خودم مے آیم،لبانم مے لرزند میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ شهاب پیش دستے میڪند! خونسرد و با لحن تمسخرآمیزے میگوید:حتما از حرف من ناراحت شدہ ڪہ بہ جاے شهید از لفظ مردہ براے نامزدش استفادہ ڪردم! چشمانِ روزبہ تا آخرین حد ممڪن باز میشود لب میزند:نامزد؟! سریع ڪیفم را از روے میز برمیدارم و بہ سمت شهاب مے روم،با حرص انگشت اشارہ ام را بہ سمتش مے گیرم و میگویم:گفتہ بودم حرفِ هادے رو تو دهنت ننداز! حرمت دارہ! روزبہ متعجب و اخم آلود نگاهم میڪند،اشڪ هایم براے سرازیر شدن تقلا میڪند اما اجازہ نمیدهم! جلوے همچین ڪسے اشڪ نخواهم ریخت! فرزاد نگاہ تندے بہ شهاب مے اندازد و مے گوید:اگہ بفهمہ حرمت یعنے چے؟! بفهمہ مراعات ڪردن یعنے چے؟! با عجلہ بہ سمت درِ دفتر راہ مے افتم،صداے عصبے روزبہ بلند میشود:خانم نیازے! بدون توجہ بہ راهم ادامہ میدهم،صداے آرامِ فرزاد را مے شنوم:بذار برہ! برات توضیح میدم! چند ثانیہ بعد صداے قدم هاے ڪسے را پشت سرم احساس میڪنم،نگاهے بہ آسانسور مے اندازم و دڪمہ را میفشارم! چند لحظہ میگذرد اما آسانسور در طبقہ ے هفتم ماندہ!نفس صدا دارے مے ڪشم و از جلوے آسانسور عبور میڪنم و بہ سمت پلہ ها مے روم! میخواهم پایم را روے اولین پلہ بگذارم ڪہ روزبہ سریع مقابلم مے ایستد. آرام مے گویم:لطفا برید ڪنار! با اخم مے گوید:راجع بہ رفت و آمد و مرخصے بدون اجازہ قبلا تذڪر دادہ بودم! جدے تڪرار میڪنم:لطفا برید ڪنار! بدون توجہ بہ حرفم،بہ چشمانم زل میزند و مے پرسد:شهاب چے میگفت؟! اصلا بحث شهاب و فرزاد بہ شما چہ ربطے دارہ ڪہ بہ هم ریختید؟! با اخم نگاهش میڪنم و جوابے نمیدهم،دوبارہ دلسوزے اش را نمیخواهم! محتاط و با شڪ مے پرسد:شما نامزد داشتید؟! اخمم غلیظ تر میشود عصبے مے گویم:بہ شما چہ؟! چشمانش را ریز میڪند و با صدایے دو رگہ مے گوید:حواستون باشہ دارید با ڪے صحبت میڪنید! انگشت اشارہ ام را بہ سمتش دراز میڪنم و محڪم مے گویم:شمام حواستون باشہ زندگے شخصے بقیہ بہ ڪسے مربوط نمیشہ و حق سوال و جواب ڪردن در مورد زندگے شخصیم رو ندارید! میخواهم از ڪنارش عبور ڪنم ڪہ سریع خودش را ڪنار مے ڪشد و جدے مے گوید:حقوق یہ روز ڪامل ازتون ڪسر میشہ! همانطور ڪہ با عجلہ از پلہ ها پایین مے روم بہ سمتش سر برمے گردم و مے گویم:شاید دیگہ نیام! خدانگهدار! میخواهد چیزے بگوید ڪہ صبر نمے ڪنم و از پلہ ها پایین مے روم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃