‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_چهل_و_یکم #بخش_پنجم همتا گرم گونہ هایم را میبوسد و میگوید:ان شاء اللہ از چند وقت دیگہ خونہ ے خودت تلپ میشیم! یڪتا هم تایید میڪند:آرہ! رو مخ هادے میریم! سپس میخندد. فرزانہ رو بہ هادے میگوید:هادے! هادے بہ سمت ما برمیگردد:جانم! با چشم و ابرو بہ من اشارہ میڪند:اصلِ ڪارے! هادے سرش را پایین مے اندازد و میگوید:با من ڪارے ندارین؟ همتا اضافہ میڪند:آیہ جان! هادے چپ چپ نگاهش میڪند و آرام میگوید:میریم خونہ دیگہ! همتا حق بہ جانب میگوید:خب چے ڪار ڪنم؟! فقط پانتومیم نقش بازے میڪنے! بد میڪنم شدم دوبلورت؟! با همہ خداحافظے میڪنم و بہ سمت اتاقم برمیگردم،پردہ را ڪمے ڪنار میزنم،مادر و پدرم براے بدرقہ ے خانوادہ عسگرے تا ڪوچہ همراهے شان میڪنند‌. تنها هادے گوشہ ے حیاط مشغول پوشیدن ڪفش هایش شدہ. بغضم دیگر طاقت نمے آورد،مے شڪند و تڪیہ هایش از چشمانم سرازیر! پردہ را مے اندازم و هق هق میڪنم! بلند میگویم:واے آیہ! تو چہ غلطے ڪردے؟! با دست صورتم را مے پوشانم و زار میزنم! میخواهم روے زمین بنشینم ڪہ چند تقہ بہ شیشہ ے پنجرہ میخورد و پشت بندش صداے هادی:خانم نیازے! سریع صورتم را پاڪ میڪنم و پردہ را ڪنار میزنم،لب میزنم:ڪارے دارید؟ بہ شیشہ اشارہ میڪند و میگوید:میشہ پنجرہ رو باز ڪنید؟ مُردد پنجرہ را باز میڪنم،شبِ چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد. برقِ چشمانش ماہ است و رنگِ چشمانش آسمانِ شب! چطور بہ این آسمان،دل نمے بستم؟! لب میزند:پشیمون شدید؟! بدون تردید میگویم:آرہ! لبخند ڪم رنگے لبانش را از هم باز میڪند:قول میدم نذارم این مدت سخت بگذرہ! نگاهم را از چشمانش میگیرم،جملہ ے بعدے اش پشیمان ترم میڪند:نازنین گفت بابت ڪمڪاتون ڪلے تشڪر ڪنم! لب میزنم:ڪار مهمے انجام نمیدم! گرماے نگاهش ذوبم میڪند:چرا! بزرگترین ڪمڪ بہ هردومون! و ماهِ من نگفتے این هر دو یعنے ڪہ؟! تو یا معشوقہ ات یا من و تو؟! خوش بہ حالِ او ڪہ با تو نامش عجین میشود، معشوقہ ے ماہ! ڪم ڪم از پشت شیشہ محو میشود،آرام و استوار قدم برمیدارد. با حرص پنجرہ را میبندم. تنها بہ اندازہ ے چهار ماہ فرصت داشتم،تو را براے خودم ڪنم....! ڪہ آن معشوقہ من باشم! معشوقہ ے تو! معشوقہ ے ماہ.... وَ اولین سورہ آن شب برایم نازل شد! هادے! تِلڪَ آیات جنون! زین پس این قرآن را با احتیاط ورق بزن، سورہ ها را یڪے پس از دیگرے ببین، وَ بخوان آیہ هایے با طعمِ جنون.... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• ❤وَ عشق آمد و با شوق انتخابم ڪرد❤ #علیرضا_بدیع پ.ن:ببینید پریچهرِ جان براے این قسمت چہ شعرے گفتہ اصلا انگار با من تلہ پاتے داره👇🏻 با همین جملہ ڪفر میگفتم: «مال او نیستم!...نخواهم بود!» آنچہ یڪ لحظہ بعد در من زد، ڪیفر سخت این گناهم بود... با دو صف جنگجوے مشڪے پوش، معجزہ در سپاہ تو آمد... دلِ من با خودش چہ فڪرے ڪرد؟ ڪہ بہ جنگ نگاہ تو آمد؟! دل من! بیشتر نگاهش ڪن! چشم او نقطہ ے شهادت توست... آیہ آیہ فرود مے آیم، تو رسولے...جنون رسالت توست! چہ ڪسے حدسِ عشق را میزد؟ بعد یڪ عمر ،خویشتن دارے ... خوش بہ اقبال من ڪہ دام بلا، خودِ توفیق بود!...اجبارے! #پریچهر_یزدانے 👈🏻شعر اختصاصے گفتہ شدہ پس ڪپے فقط با ذڪر اسم شاعر و منبع مجازه👉🏻 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_HAYEH ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_چهل_و_دوم #سوره_ی_اول #بخش_اول در رختخواب غلتے میزنم و بہ زور چشمانم را باز میڪنم؛نگاهے بہ ساعتِ دیوارے مے اندازم،هفت صبح را نشان میدهد. تا جایے ڪہ بہ یاد دارم تا نزدیڪ اذان صبح خوابم‌ نبرد! خمیازہ اے میڪشم و روے تخت مے نشینم،یاسین آرام و بدون دغدغہ خوابیدہ. لب میزنم:خوش بہ حالت! همانطور ڪہ از روے تخت بلند میشوم بہ انگشترے ڪہ ڪنارِ آینہ جا خوش ڪردہ نگاہ میڪنم. سپس نگاهم بہ خودم مے افتد،زیر چشم هایم پف دارد و رنگ و رویم پریدہ! چقدر دلم میخواست فڪر ڪنم همہ چیز خواب بود! سرے تڪان میدهم و پوزخند میزنم:خودت ڪردے ڪہ لعنت بر خودت باد! از اتاق خارج میشوم و بہ سمت سرویس بهداشتے میروم. مادرم خمیازہ ڪشان از اتاق مشترڪش با پدرم بیرون مے آید،همانطور ڪہ بہ سمت آشپزخانہ میرود میگوید:الان برات صبحونہ آمادہ میڪنم. وارد دستشویے میشوم:نمیخورم! با عجلہ شیر آب را باز میڪنم و چند مشت آب روے صورتم مے پاشم. تڪ تڪ لحظات دیشب مقابل چشمانم رژہ میروند! نفس عمیقے میڪشم و آرام میگویم:چهارماهو چطورے سَر ڪنم؟! و با خودم حساب میڪنم ڪہ این چهارماہ چقدر طول میڪشد! تا اوایل خرداد! _آیہ! بیا صبحونہ! با اڪراہ بہ سمت آشپزخانہ میروم،مادرم لیوان شیر را روے میز میگذارد و میگوید:دیشب تونستے بخوابے؟! یڪے از صندلے ها را عقب میڪشم و مے نشینم:تقریبا! نگران نگاهم میڪند،لیوان شیر و ظرف خرما را بہ سمت خودم میڪشم. _از هادے برام بگو! متعجب بہ چشمانش خیرہ میشوم،لب میزنم:چے بگم؟! رو بہ رویم مے نشیند:اخلاقش! عقایدش! توقعاتش! درماندہ نگاهم را از مادرم میگیرم و جرعہ اے از شیرم را مے نوشم. چہ بگویم؟! وقتے هیچ چیزے از این مرد نمیدانم! لبخند تصنعے روے لبانم مے نشانم و با شیطنت میگویم:تو این مدت قرارہ اینا رو بفهمم دیگہ! طور عجیبے نگاهم میڪند:احساس میڪنم یہ چیزے میخواے بگے اما نمیگے! میخندم:مثلا چے؟! نگاہ عاقل اندرسفیهانہ اے نثارم میڪند و سپس شروع میڪند بہ گرفتن لقمہ ے پنیر و گردو:اینو تو باید بگے! یڪ نفس باقے ماندہ ے شیرم را سَر میڪشم و بلند میشوم. براے اینڪہ آرامش ڪنم خم میشوم و محڪم گونہ اش را میبوسم:الڪے نگرانے قوربونت بشم! از همین نگرانے الڪے هایِ مادرونہ! زمزمہ میڪند:بذار مادر بشے اونوقت ازت میپرسم الڪیہ یا راستڪے! میخواهم از آشپزخانہ خارج بشوم ڪہ میگوید:تو ڪہ چیزے نخوردے! _دیرم میشہ! پنج دیقہ دیگہ ام سر و ڪلہ ے مطهرہ پیدا میشہ. لقمہ اے ڪہ گرفتہ بود بہ سمتم میگیرد:حداقل اینو بخور! لقمہ را از دستش میگیرم و تشڪر میڪنم،در حالے ڪہ لقمہ را گاز میزنم دوبارہ وارد اتاقم میشوم،سریع لباس هاے خانگے ام را با اُنیفورمِ مدرسہ تعویض میڪنم. قصد میڪنم براے سر ڪردن چادرم ڪہ صداے زنگ آیفون بلند میشود و چند لحظہ بعد صداے مادرم:آیہ! مطهرہ س! ڪمے صدایم را بلند میڪنم:الان میام! ڪولہ ام را روے دوشم مے اندازم و بہ سمت حیاط میروم. با عجلہ ڪتانے هاے مشڪے ام را پا میڪنم و رو بہ مادرم میگویم:راستے مامانے! امروز ڪلاس فوق العادہ ے ریاضے دارم،یہ ساعت دیرتر میام! در چهارچوب در مے ایستد:باشہ! پول همراهت دارے؟ بندِ ڪتانے ام را گرہ میزنم:آرہ عزیزم! از بوفہ فلافلے چیزے میگیرم میخورم. برایش دست تڪان میدهم و پر انرژے میگویم:خدافظے! لبخند میزند:خدا بہ همرات! همین ڪہ در را باز میڪنم مطهرہ با حرص میگوید:یہ وقت درو باز نڪنے! دستش را میگیرم و چند قدم بدمیدارم:اولا سلام! دوما از دندہ ے چپ بلند شدے؟! _علیڪ سلام! نہ از دندہ ے شمال بلند شدم! لبخند دندان نمایے میزنم:چہ خوب! خندہ اش میگیرد و مثل همیشہ لُپ هایش گُل مے اندازد،ڪمے یخش باز شدہ! با استرس مے پرسد:زبان خوندے؟! قلبم مے ریزد! مبهوت نگاهش میڪنم:مگہ میخواد بپرسہ؟! _آرہ! درس پنجم! آرام با دست روے سرم میڪوبم:خاڪ تو سرم! هیچے نخوندم! سرعتم را بیشتر میڪنم و میگویم:فقط بدو مطهرہ! اون ابراهیمیہ..... باقے حرفم را میخورم! میخواستم معلم زبانمان را در یڪ ڪلمہ توصیف‌ ڪنم! با خندہ میگویم:استغفراللہ! روزمونو با غیبت شروع نڪنیم! مطهرہ هم میخندد:چشم حاج خانم! بہ ڪل دیشب را فراموش میڪنم،راجع بہ هادے تا بہ حال بہ مطهرہ چیزے نگفتہ ام‌‌‌؛دلم میخواست امروز براے ڪسے درد و دل ڪنم ڪہ انگار اصلا وقتش نیست! از خیابان اصلے میگذریم،مطهرہ براے اینڪہ آرامم ڪند میگوید:منم دو دور خوندم ولے چیزے نفهمیدم! _باز همونو خوندے! من اصلا یادم نبود میخواد بپرسہ! اگہ ازم بپرسہ جواب ندم راهے دفترم میڪنہ،بعد از ماجراے اون روزم ڪہ محمدے و احدے عاشق چِش و ابروے من شدن! خوب بهونہ مے افتہ دستشون! مطهرہ نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و میگوید:اگہ تند بریم پنج دیقہ دیگہ مدرسہ ایم! از وقتے برسیم مدرسہ تا ابراهیمے بیاد نیم ساعت وقت داریم یہ چیزایے بخونے! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_چهل_و_دوم #بخش_دوم سپس نگاهش را در اطراف میچرخاند:خلوتہ! بدو! باهم شروع میڪنیم بہ دویدن! نزدیڪ مدرسہ ڪہ مے رسیم مے ایستیم،همانطور ڪہ نفس نفس میزنم میگویم:خدا رو شڪر! ڪف دست راستم را مقابل مطهرہ میگیرم،با ڪف دست چپش محڪم بہ دستم میڪوبد و میگوید:عملیات با موفقیت انجام شد! بند ڪولہ ام را روے دوشم جا بہ جا میڪنم،همراہ مطهرہ وارد حیاط مدرسہ میشویم. گونہ هاے مطهرہ گُل مے اندازد:یادت باشہ سر فرصت باید یہ چیزے بهت بگم! سرے بہ نشانہ ے باشہ تڪان میدهم و ڪتاب زبانم را از داخل ڪولہ بیرون میڪشم. دلم میخواهد همان آیہ ے بے دغدغہ باشم! از یادم میبرم! اینڪہ،از دیشب مَحرم و هم نفس مردے شدم... 🌟 ⭐️ 🌟 ⭐️ 🌟 _ساعت چندہ؟! مطهرہ بے رمق ساعت مچے اش را مقابل صورتم میگیرد،دو و نیم ظهر را نشان میدهد. خستہ و ڪوفتہ از هم خداحافظے میڪنیم،با قدم هاے بلند خودم را جلوے در خانہ میرسانم. ڪلید را در قفل مے چرخانم و وارد حیاط میشوم،نزدیڪ در ورودے ڪہ میرسم بلند میگویم:سلام! مادرم جواب میدهد:سلام! خستہ نباشے! _سلامت باشے! ڪتانے هایم را درمے آورم و وارد خانہ میشوم،نگاهے بہ پذیرایے مے اندازم و میگویم:چہ سوت و ڪورہ! نورا ڪجاست؟! _یاسین ڪہ مدرسہ س،باباتم سرڪار! نورام مثل اینڪہ ساعت ڪلاساش تغییر ڪردہ رفت آموزشگاہ! آهانے میگویم و چادرم را در مے آورم،بہ سمت اتاقم میروم ڪہ اضافہ میڪند:زود لباساتو عوض ڪن بیا ناهار! لباس هاے مدرسہ ام را تعویض میڪنم و سریع دست و صورتم را میشورم. وارد آشپزخانہ میشوم،مادرم همانطور ڪہ یڪ پر ڪاهو داخل دهانش میگذارد میگوید:بدو دیگہ!‌ مُردم از گرسنگے! پشت میز مینشینم و با ولع بہ زرشڪ پلو با مرغ نگاہ میڪنم:واے! داشتم از گرسنگے مے مُردما! سپس شروع میڪنم بہ ڪشیدن غذا و سالاد! قاشقم را پر از برنج میڪنم،در حالے ڪہ بہ سمت دهانم مے برمش میگویم:امروز حسابے خستہ شدم! مادرم جرعہ اے آب مے نوشد:حالا انگار ڪوہ ڪندے! حق بہ جانب میگویم:درس خوندن جزو پنج تا ڪار سخت جهانہ! سپس با چنگال خیار و ڪاهو برمیدارم و میخورم،چند قاشق بیشتر از غذا نخوردہ ام ڪہ مادرم میگوید:صبح فرزانہ زنگ زد! دست از غذا خوردن میڪشم،ڪنجڪاو بہ صورتش زل میزنم:خب! با دقت حرڪاتم را زیر نظر گرفته:گفت اجازہ بدم از امروز هادے بعضے روزا بیاد دنبالت باهم برید ببرون! قرار شد ساعت چهار بیاد دنبالت! قاشق و چنگالم را ڪنار بشقاب میگذارم،با حرص میگویم:نباید از من میپرسیدے ڪہ آمادہ ام یا نہ؟! _وا! مگہ میخواے چے ڪار ڪنے؟! ڪلافہ لیوان آبے براے خودم میریزم و یڪ نفس سَر میڪشم! مادرم اضافہ میڪند:میاد دنبالت،یڪے دو ساعت میرید بیرون حرف میزنید دیگہ! نفسم را بیرون میدهم:خستہ ڪوفتہ از مدرسہ اومدم،ڪلے درس دارم حالا باید آمادہ شم یہ ساعت دیگہ آقا بیاد دنبالم بریم بیرون؟! مشڪوڪ نگاهم میڪند،سریع اضافہ میڪنم:خب آخر هفتہ ها ڪہ ڪارے ندارم بهترہ! _حالا تو بہ بزرگیہ خودت ببخش! دوبارہ مشغول غذا خوردن میشوم:بخشیدم! نصف تهران براے شما و خانوادہ ے عسگرے! 🌟 ⭐️ 🌟 ⭐️ 🌟 مادرم با دقت از سر تا پایم را مے ڪاود! بارانے نیلے رنگ با شلوار ڪتان مشڪے پوشیدہ ام. مے پرسد:با ڪدوم روسرے؟ روسرے نیلے رنگے ڪہ گل هاے ریز سفید رنگ دارد نشانش میدهم. این بار مے پرسد:ڪدوم چادر؟ _مامان! سالن مُدہ؟ یہ ساعتہ وایسادے ببینے چے میپوشم! اخم میڪند و میگوید:بدہ میخوام مرتب بگردے؟! پوفے میڪنم و جواب میدهم:با چادر دانشجویے! با رضایت سر تڪان میدهد:خوبہ! نزدیڪ چهارہ بدو آمدہ شو! با گفتن این حرف از اتاق خارج میشود،در آینہ خودم را نگاہ میڪنم:ببین تو چہ مصیبتے گیر ڪردے؟! صداے زنگ‌ در باعث میشود هول بشوم! با عجلہ روسرے ام را مُدل لبنانے سر میڪنم،ڪیف دستے مشڪے ام را برمیدارم. پشت در مے ایستم،صداے مادرم مے آید:هادے جان! بیا داخل! صداے هادے از داخل حیاط مے پیچید:ممنون! مزاحم نمیشم،اگہ میشہ بہ آیہ خانم بگید بیان! _آخہ اینطورے ڪہ نمیشہ! حالا بیا داخل یہ چایے بخور! زمزمہ میڪنم:واے چقدر ناز میڪنہ! ڪوفت بخورہ! چند تقہ بہ در میخورد،با عجلہ از ڪنار در دور میشوم! گلویم را صاف میڪنم:بفرمایید! مادرم در را باز میڪند و میگوید:هادے اومدہ! هر چقدر اصرار میڪنم نمیاد داخل! چیزے نمے گویم،ادامہ میدهد:چادرتو سر ڪن بیا! لبم را بہ دندان میگیرم،مادرم دوبارہ در را مے بندد و میرود. روے تخت مے نشینم و بہ چادرم زل میزنم. مثل اینڪہ آدم این بازے نبودم! نگاهم بہ سمت قرآنے ڪہ در ڪتابخانہ نشستہ میرود،لب میزنم:دلمو قرص ڪردے مگہ نہ؟! یا علے اے میگویم و چادرم را سر میڪنم،دو دل وارد پذیرایے میشوم. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •●○ @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_چهل_و_دوم #بخش_سوم از پشت پنجرہ هادے را میبینم،آرام و محجوب گوشہ ے حیاط ایستادہ. دست هایش را داخل جیب ڪاپشن سورمہ اے رنگش بردہ. مادرم همانطور ڪہ بہ هادے زل زدہ میگوید:خجالت میڪشہ بیاد تو! هوا سردہ گناہ دارہ برو! با خندہ میگویم:داماد دوستِ ڪے بودے تو؟! از الان پروش نڪن! مادرم همانطور ڪہ بہ هادے زل زدہ میگوید:خجالت میڪشہ بیاد تو! هوا سردہ گناہ دارہ برو! با خندہ میگویم:داماد دوستِ ڪے بودے تو؟! از الان پروش نڪن! نیشگونے از گونہ ام میگیرد و میگوید:برو بچہ جون! حسودے نڪن! با مادرم بہ سمت در مے رویم ،ڪیف دستے ام را میفشارم:سلام! با شنیدن صدایم سرش را بلند میڪند،نگاہ ڪوتاهے بہ صورتم مے اندازد و جواب میدهد:سلام! نیم بوت هاے مشڪے ام را از داخل جاڪفشے بیرون میڪشم. براے اینڪہ جلوے مادرم خیلے خشڪ نباشیم همانطور ڪہ نیم بوت هایم را مے پوشم مے گویم:خیلے معطلتون ڪردم؟! لبخند ڪم رنگے ڪنج لبش مے نشاند:نہ! پنج شیش دیقہ س اینجام! تا یہ ساعت تاخیر خودمو آمادہ ڪردہ بودم! بہ سمتش میروم،رو بہ مادرم میگوید:با اجازہ ے شما! مادرم لبخند بہ لب هر دویمان را نگاہ میڪند:برید بہ سلامت! براے مادرم دست تڪان میدهم و میگویم:فعلا خداحافظ! هادے در را باز میڪند،رو بہ من میگوید:بفرمایید! خجول نگاهم را میان هادے و مادرم میگردانم سپس وارد ڪوچہ میشوم،هادے هم پشت سرم مے آید. ڪنارم قدم برمیدارد:داخل ڪوچہ جا براے پارڪ نبود،ماشینو گذاشتم سرڪوچہ! چیزے نمے گویم،نگاهے بہ لباس هایش مے اندازم؛شلوار جین تیرہ با ڪالج هاے سورمہ اے! همیشہ مرتب و خوشتیپ است اما در عین حال با تیپ معقول و سادہ! نزدیڪ ماشین ڪہ میرسیم سوییچ را بہ سمت ماشین میگیرد،درها با صداے بلندے باز میشوند. در ڪمڪ رانندہ را باز میڪند و میگوید:سوار شید! سپس خودش بہ سمت صندلے رانندہ میرود و مے نشیند. معذب سوار میشوم،همین ڪہ مے نشینم حرڪت میڪند. آب دهانم را فرو میدهم،برایم از هزار نامحرم نامحرم تر است! در حالے ڪہ موبایلش را روے داشبورد میگذارد میگوید:جاے خاصے مد نظرتونہ بریم؟ لب میزنم:یڪے دو خیابون پایین تر یہ پارڪ هست! لبخند عجیبے میزند:تو این سرما بریم پارڪ؟! شانہ هایم را بالا مے اندازم و میگویم:هرجایے ڪہ بہ نظرتون مناسبہ! با یڪ دست فرمان را گرفتہ و با یڪ دست دیگر زیپ ڪاپشنش را تا آخر پایین میڪشد. _این نزدیڪیا یہ ڪافے شاپ خوب هست! بے اختیار بہ نیم رخش خیرہ میشوم،ڪمے تہ ریش گذاشتہ دیشب از بس حالم بد بود توجہ نڪردم! چشمانش خستہ اند. ادامہ میدهد:یڪم خستہ ام! ساعت سہ تازہ از سرڪار برگشتہ بودم ڪہ مامان گفت زنگ‌ زدہ خونہ تون و گفتہ امروز میام دنبالتون! این یعنے حواست باشد! دل خوش ڪردن و منظور گرفتن نداریم! سرفہ اے میڪنم و نگاهم را بہ رو بہ رو میدوزم. دوبارہ ادامہ میدهد:فڪر ڪنم شمارم خستہ ڪوفتہ بہ زور با من فرستادن بیرون! بعد از گفتن این جملہ،دلبرانہ مے خندد! تقصیر همین #خندہ هایش بود! هربار بے هوا مے پریدند وسط و #قلبم را مے لرزاندند! لب میزنم:منم ساعت دو و نیم از مدرسہ برگشتم! نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و میگوید:پس ڪافے شاپ بهترین گزینہ ست! یڪ ربع بعد مقابل خانہ ے قدیمے اے پارڪ میڪند،همانطور ڪہ ڪمربندش را باز میڪند میگوید:رسیدیم! نگاهے بہ خانہ اے ڪہ نماے ڪاهگلے و یڪ در چوبے بزرگ دارد مے اندازم. هادے ڪاپشنش را در مے آورد و مرتب روے صندلے عقب میگذارد. نگاهم بہ پیراهنش مے افتد،پیراهن سفید با چهارخانہ هاے بزرگ سورمہ اے رنگ! در دل خدا را شڪر میڪنم ڪہ مادرم مراقب بود از سر لجبازے تیپ مراسم ختم نزنم! دستگیرہ ے در را میفشارم و پیادہ میشوم،هادے هم ڪیف سامسونت و موبایلش را برمیدارد و دنبالم مے آید. بدون حرف مقابل در چوبے مے ایستیم،هادے در را هل میدهد و اشارہ میڪند وارد بشوم. قدم اول را داخل ساختمان میگذارم،ذوق زدہ از دیدن صحنہ ے مقابلم محو فضا میشوم. حیاط بزرگے ڪہ پر از شمشاد و بید مجنون است،میزهاے چوبے با صندلے هاے لهستانے دور تا دور حیاط چیدہ شدہ،یڪ ساختمان با نماے گلبهے رنگ وسط حیاط خودنمایے میڪند. بہ انگشت اشارہ بہ سمت ساختمان اشارہ میڪند و میگوید:بریم داخل! ڪمے از هادے فاصلہ میگیرم،جلوتر از من وارد ساختمان میشود. پشت سرش در چوبے را باز میڪنم و وارد میشوم. داخل ساختمان تنها چهار پنج میز و صندلے چیدہ شدہ،هادے بہ سمت میزے ڪہ ڪنار پنجرہ قرار دارد میرود. محو شیشہ هاے رنگے پنجرہ میشوم،نگاہ گذرایے بہ صورتم مے اندازد و مے نشیند:جاے دنجیہ! بہ تبعیت از هادے من هم مے نشینم:بلہ! خیلے! موبایل و ڪیفش را روے میز میگذارد و منو را برمیدارد. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •●○ @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_چهل_و_دوم #بخش_چهارم چند لحظہ منو را ورق میزند و سپس بہ سمت من میگیرد،بدون اینڪہ نگاهم ڪند میگوید:انتخاب ڪنید! منو را از دستش میگیرم و روے میز میگذارم،صورتم را بہ سمت پنجرہ برمیگردانم:چیزے نمیخورم! لب میزند:هر طور مایلید! جا میخورم! توقع داشتم دو سہ بار تعارف ڪند! حرصم میگیرد،ڪیف دستے ام را محڪم میفشارم! صدایے میگوید:چے میل دارید؟! سرم را برمیگردانم،پسر جوانے نزدیڪ میزمان ایستادہ. هادے ڪیفش را باز میڪند و میگوید:یہ نسڪافہ و یہ ڪیڪ شڪلاتے! گارسون سرے تڪان میدهد و بہ من چشم میدوزد:و شما؟! محڪم میگویم:من چیزے نمیخوام! نگاهش را میان من و هادے میگرداند و از میز دور میشود. دوبارہ سرم را بہ سمت پنجرہ برمیگردانم و دستم را زیر چانہ ام میزنم. آرام میگویم:ڪے برمیگردیم خونہ؟! ڪمے فڪر میڪند و جواب میدهد:اگہ اجازہ بدید نسڪافہ مو بخورم برمیگردیم! دو سہ دقیقہ بعد گارسون سینے بہ دست نزدیڪمان میشود،فنجان نسڪافہ و پیش دستے ڪیڪ را رو بہ روے هادے میگذارد:بفرمایید. هادے صمیمانہ میگوید:ممنونم! همین ڪہ گارسون از میزمان دور میشود رو بہ من میگوید:نسڪافہ براے رفع خستگے خوبہ ها! بدون اینڪہ نگاهش ڪنم میگویم:نوش جان! سنگینے نگاهش را روے دست راستم حس میڪنم،ڪنجڪاو رد نگاهش را میگیرم. بہ انگشت انگشترے ام چشم دوختہ! نگاهش را از دستم میگیرد و جرعہ اے از نسڪافہ اش را مینوشد. دستم را از روے میز برمیدارم و روے پاهایم میگذارم:انگشترو ڪادوها رو پس میدم! مثل من بہ حیاط چشم مے دوزد:من چیزے گفتم؟! شبِ چشمانش آرام اند و پر فروغ! فنجان را نزدیڪ لبانش میبرد و جرعہ اے مینوشد. در دل میگویم: "تا ڪے بشینم آقا نسڪافہ شو نوش جان ڪنہ؟!" بے حوصلہ موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم و قفلش را باز میڪنم. یادم مے افتد قرار بود با مطهرہ تماس بگیرم. نگاهے بہ هادے مے اندازم و میگویم:اینجا اشڪال ندارہ با تلفن صحبت ڪنم؟ سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد و میگوید:راحت باشید! از حفظ شمارہ ے مطهرہ را میگیرم،بعد از بوق سوم پر انرژے جواب میدهد:السلام علیڪَ یا آیہ! لبخند پر رنگے میزنم:سلام! ڪبڪت خروس میخونہ! _ڪبڪ ما همہ چیز میخونہ! راستے تو ڪجایے دختر؟ زنگ زدم خونہ نبودے! هادے توجهے ندارد،انگار ڪہ من وجود ندارم!نگاهم را بہ میز میدوزم:چرا بہ موبایلم زنگ نزدے؟! با عصبانیت ساختگے میگوید:پول شارژ منو تو میدے یا بابام؟! آرام میخندم:خب ببخشید! پر انرژے میگوید:آیہ! لب میزنم:جانم! ڪمے مڪث میڪند،صدایش رنگ‌ شرم میگیرد:عاشق شدم! متعجب میگویم:چے؟! _نشنیدے؟! گیج میگویم:چرا! ولے... جملہ ام را ادامہ نمیدهم! بہ جایش میپرسم:خواستگارتہ؟! میخندد:نہ! ڪمے فڪر میڪنم:از همسایہ هامونہ؟! با شیطنت میگوید:اووووووم،تقریبا! _تو ڪوچہ ے شماست یا ما؟! قهقهہ میزند و میگوید:اینو بگم لو میرہ! سریع میگویم:نڪنہ مربوط بہ ساختمون رو بہ رویے خونہ ے ماست؟! مستانہ قهقهہ میزند:خوشم میاد همیشہ باهوشے! با ذوق میگویم:مهندس ساجدے؟! _اگہ گفتے ڪدوم؟! ڪمے فڪر میڪنم و میپرسم:مگہ چندتا مهندس ساجدے داریم؟! _دوتا! نگاهم بہ هادے مے افتد ڪہ بہ حیاط خیرہ شدہ و پوزخندے روے لبش جا خوش ڪردہ! خودم را ڪمے جمع و جور میڪنم:حتما اون نچسبہ! فریاد میزند:ڪوفت! نچسب چیہ؟! اونے ڪہ جذابہ! آرام میخندم. تهدیدم میڪند:آیہ! نخندا! وگرنہ فردا تیڪہ پارہ ت میڪنم. وقتے میبند چیزے نمے گویم ادامہ میدهد:نمیدونم چطورے بگم؟! چندبار بخاطرہ بابا رفتم شرڪتشون وقتے مے دیدمش قلبم مے اومد تو دهنم! لپام گُل... حرفش را قطع میڪنم:تو همیشہ لپات گل میندازہ! _این فرق میڪنہ! واے الان ڪہ دارم راجع بهش حرف میزنم فشارم افتادہ! _مطهرہ! بہ خدا خل شدے! ڪمے آرام میگیرد:شاید! هے میڪوبم تو سر خودم میگم آخہ این چیزا از تو بعیدہ! هے سر نماز از خدا میخوام از فڪرش دربیام! زیر چشمے بہ هادے نگاہ میڪنم:طبیعیہ! دو روز دیگہ از سرت مے افتہ. درماندہ میگوید:فڪر نڪنم! همش بہ یہ بهونہ اے خودمو میڪشونم شرڪت بابا اینا! با شیطنت میگویم:پس بگو بہ بهونہ ے بابا میرم نہ بخاطرہ بابا! آرام میخندد. زمزمہ میڪنم:آخہ دخترجون میدونے چند سال از ما بزرگترہ؟! آرام میگوید:دوازدہ سیزدہ سال! _اونوقت میاد سراغ من و تو؟! اصلا اختلاف طبقاتے... باقے حرفم را نمیگویم! نمیخواهم از من برنجد. صدایش مے لرزد:نہ! سراغ من نمیاد! متعجب میپرسم:گریہ میڪنے؟! سعے دارد لرزش صدایش را پنهان ڪند:نہ! نہ! شایدم بہ قول تو الان طبیعیہ دو روز دیگہ از سرم مے افتہ! میپرسم:مگہ چند وقتہ میشناسیش؟! سرفہ اے میڪند و جواب میدهد:شیش هفت ماهے میشہ! همون اول ڪہ دیدمش یہ جورے شدم... اطمینان بخش میگویم:بہ نظرم الان براے ما دخترا معتاد سر ڪوچہ ام جذابہ چہ برسہ ڪسے مثل.... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •●○ @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

‍ ‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_چهل_و_دوم #بخش_پنجم هرچہ فڪر میڪنم نامش را بہ خاطر نمے آورم! میپرسم:راستے اسمش چے بود؟! با خجالت جواب میدهد:روزبہ! نامش را زیر لب تڪرار میڪنم،روزبہ! میخندم:همون آقا روزبہ! دوبارہ مطهرہ ے خجالتے روزهاے اول میشود:فردا وقت دارے بیشتر حرف بزنیم؟! _آرہ! براے تو همیشہ وقت دارم! _باشہ! پس من فعلا برم،مامانم صدام میڪنہ! بہ شوخے میگویم:برو! ولے شرڪت بابا اینا نرو! با حرص میگوید:بے جنبہ نباش دیگہ! _خب خب! برو تا منو نخوردے! فعلا یاعلے! _یاعلے! موبایل را از گوشم جدا میڪنم و نفس بلندے میڪشم. _بریم؟! با تعجب بہ هادے نگاہ میڪنم،جدے بہ صورتم چشم دوختہ. من من ڪنان میگویم:آرہ! حواسم پرت شد... ڪیف و موبایلش را برمیدارد،همانطور ڪہ بلند میشود میگوید:میخواید دانشگاہ روانشناسے بخونید؟ من هم بلند میشوم:نہ! چطور؟! چند اسڪناس از داخل ڪیفش درمے آورد و روے میز صندوق دار میگذارد! بدون اینڪہ نگاهم ڪند میگوید:همینطورے! شانہ اے بالا مے اندازم و چیزے نمیگویم،بدون حرف باهم از ڪافہ خارج میشویم. وقتے نزدیڪ ماشین هادے میرسیم سرد میگویم:من دیگہ برم! خدانگهدار! متعجب بہ صورتم خیرہ میشود:مے رسنمتون! تعارف میڪنم:نہ! ممنون! ڪش و قوسے بہ بدنش میدهد،لحنش از من هم سردتر است:هر طور راحتید! در ماشین را باز میڪند و میگوید:خدانگهدار! گیج بہ حرڪاتش نگاہ میڪنم،چند ثانیہ بعد ماشین هادے از مقابل چشمانم دور میشود! لب میزنم:رفت! تازہ بہ خودم مے آیم،با حرص دندان هایم را روے هم میفشارم:بہ درڪ! ایشالا تصادف ڪنے لِہ بشے! با قدم هاے بلند از داخل ڪوچہ خارج میشوم،میخواهم براے تاڪسے گرفتن دست بلند ڪنم ڪہ یادم مے افتد پولے همراهم ندارم! تمام وجودم آتش میگیرد،پایم را بے ارادہ مثل بچہ ها از سر حرص روے زمین میڪوبم و زمزمہ میڪنم:فڪر ڪردے خیلے تحفہ اے؟! برو این اداها رو واسہ نازے دربیار نہ من! نفس عمیقے میڪشم تا آرام بشوم،پیادہ بہ سمت خانہ راہ مے افتم! با تمام سردے هایش، بهارے ترین اتفاقِ زمستان بود! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 💔بیهودہ مے ڪوشے مرا از خود برنجانے وقتے زن عاشق شود،آزردنش سخت است💔 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

📕 تنظیم موتور روح انسان 💠 هر ماشینی بعد از مدتی که کار کرد، تنظیم دستگاه‌های داخلی‌اش به هم می‌خورد و در نتیجه خوب کار نمی‌کند. لذا هر از چند گاهی نیاز به تنظیم دارد. ماشین‌های سواری را به صورت دوره‌ای باید «تنظیم موتور» کرد، تا بهتر کار کنند. امروزه فرآیند تنظیم موتور را با کمک دستگاه‌های کامپیوتری مخصوصی انجام می‌دهند و هر کسی که ماشین دارد، باید بعد از یک مدتی، ماشینش را ببرد و با این دستگاه‌ها تنظیم کند. 💠 روح انسان خیلی ظریف‌تر، پیچیده‌تر و آسیب‌پذیرتر از موتور ماشین است. جنس موتور ماشین از فولاد است، اما روح انسان لطیف و حساس است. روح انسان‌ها، در جریان زندگی روزمره آسیب می‌بیند، دچار اختلال می‌شود و تنظیمش به هم می‌خورد. نماز، دستگاه تنظیم‌کنندۀ روح آدمی است. انسان، روزی پنج مرتبه باید روح خودش را تنظیم کند. وقتی تنظیم روح انسان به هم می‌خورد، باید زود برود و روح خودش را با نماز تنظیم کند. 💠 اگر دیدی حافظه‌ات دارد ضعیف می‌شود، اگر مشکلاتی مثل افسردگی، عصبی مزاج بودن و بسیاری از این بیماری‌های روحی و روانی پیدا کرده‌ای، اول از همه نمازت را بررسی کن، ببین نمازت چه اشکالی دارد؟ اگر ذهنت درست کار نمی‌کند باید حدس بزنی که شاید از ناحیۀ نمازت باشد، شاید به اصطلاح، نمازِ خونت کم شده است و اگر چند واحد نماز به روح خودت تزریق کنی، به احتمال زیاد تعادل و آرامش پیدا خواهی کرد. 📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان 🔻قسمت ۵ #معرفی_کتاب @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷

#خاطرات_شهدا ✨زنده زنده سوخت.... اما آخ نگفت.... 🍃حسین خرازی نشست ترک موتورم. بین راه، به یک نفربر پی ام پی، برخوردیم که در #آتش می سوخت. 🔥فهمیدیم یک #بسیجی داخل نفربر گرفتار شده و دارد زنده زنده می سوزد! 🍁من و حسین آقا هم برای نجات آن بنده ی خدا با بقیه همراه شدیم. گونی سنگرها را برمی داشتیم. و از همان دو سه متری، می پاشیدیم روی آتش! ⚡جالب این بود که آن عزیزِ گرفتار شده، با این که داشت می سوخت، اصلا ضجه و ناله نمی زد! و همین پدر همه ی ما را درآورده بود! 🗣بلند بلند فریاد می زد: #خدایا! الان پاهام داره می سوزه! می خوام اون ور ثابت قدمم کنی! 💥خدایا! الان سینه ام داره می سوزه! این سوزش به سوزش سینه ی حضرت #زهرا نمی رسه! 🔅خدایا! الان دست هام سوخت! می خوام تو اون دنیا دست هام رو طرف تو دراز کنم! نمی خوام دست هام گناه کار باشه! 🍂خدایا! صورتم داره می سوزه! این سوزش برای امام زمانه! برای ولایته! اولین بار حضرت زهرا این طوری برای ولایت سوخت! ❌آتش که به سرش رسید، گفت: خدایا! ...دیگه طاقت ندارم، دیگه نمی تونم، دارم تموم می کنم. لااله الا الله، 🌷خدایا! خودت #شاهد باش! خودت شهادت بده آخ نگفتم! 🌀آن لحظه که جمجمه اش ترکید، من دوست داشتم خاک گونی ها را روی سرم بریزم! بقیه هم اوضاعشان به هم ریخت. 🌾حال حسین آقا از همه بدتر بود. دو زانویش را بغل کرده بود و های های گریه می کرد. 🌻 و می گفت:خدایا! ما جواب اینا را چه جوری بدیم؟ ما #فرمانده ایناییم؟ اینا کجا و ما کجا؟ اون دنیا خدا ما رو نگه نمی داره بگه جواب اینا رو چی می دی؟ زیر بغلش را گرفتم و بلند کردم و هر طوری بود راه افتادیم., تمام مسیر را، پشت موتور، سرش را گذاشت روی شانه ی من و آن قدر گریه کرد که پیراهن و حتی زیر پوشم خیسِ #اشک شد. #شهیدسردارحاج_حسین_خرازی @khybariha 🌷🌷🌷🌷🌷

⚠️ #روشنگرانــه‼️ ❌آیا فتنه ای دیگر در راه است /شهروندان فریب پیام بی هویت را نخورند 🔹 متاسفانه فضای مجازی پیامی در حال انتشار است که منبع ارسال آن مشخص نیست و مردم را دعوت به تظاهرات کرده است. 🔸 در این پیام در صورتی به بهانه وضع معیشتی و نابسامانی های اخیر مردم را تحریک به تظاهرات مسالمت آمیز می کند که هیچ ارگان یا نهادی مسئولیت آن را برعهده نگرفته است.طبق قانون هر گونه تجمع و تظاهرات و راهپیمایی نیاز به مجوز رسمی دارد که در غیر این صورت غیرقانونی و خلاف قانون است. 🔹 شهروندان باید توجه داشته باشند که دراین نابسامانی های اخیر،کشور نیاز به آرامش داشته و بنا به فرموده رهبر انقلاب همه باید در کنار هم قرار گرفته و در کمال آرامش مشکلات اقتصادی و معیشت مردم را حل کنند. انتشار اینگونه بیانیه ها قطعا از آن سوی مرزهاست و منافقین کور دل،دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی ایران آمریکا،اسرائیل و عربستان سعودی قصد سوء استفاده از این اوضاع را داشته تا کشور را به آشوب بکشانند. 🔸مردم عزیز و قهرمان که همیشه پای این نظام و انقلاب بوده و هستند هوشیار باشند و این گونه پیام هاکه از اتاق های فکر دشمنان طراحی شده است را نادیده گرفته تا اینبار نیز این فتنه را در نطفه خفه نمایند. @khybariha 🌷🍃🍃🍃

⚠️ #روشنگــرانــه‼️ بزرگوارانی که تاکنون فرصت امضاء بیانیه زیر را نداشتید و قصد امضای آن را دارید، بر روی لینک پایان بیانیه کلیک نمایید: نامه جمع کثیری از امت حزب الله به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در اعتراض به عملکرد ریاست مجلس به نام خدا‌‌‌ قَالَ يَمُوسىَ إِنىِّ اصْطَفَيْتُكَ عَلىَ النَّاسِ بِرِسَالَتىِ وَ بِكلَامِى فَخُذْ مَا ءَاتَيْتُكَ وَ كُن من الشَّاكِرِينَ. (اعراف/144). اعضای محترم جامعه مدرسین به ویژه حضرت آیه الله یزدی دام برکاته پس از سلام و اهدای تحیات الهی عرض تشکر و تقدیر از حضرت آیه الله یزدی ریاست معزّز جامعه مدرسین وحضرات آیات محترم اعضاء؛ دام برکاتهم، بابت پرسشگری از ریاست محترم مجلس نسبت به مسائل ملی و قراردادهای مضرّ به کشور. تقدیر از شما بزرگانی که مصداق آیه فوق برای ترویج دین خدا می باشید. همان طور که مستحضرید مجلس شورای اسلامی به عنوان قوه ای از قوای سه گانه کشور وظیفه تقنین و نظارت بر نهاد های مختلف کشور را بر عهده دارد، اما به وظایف خویش پایبندی لازم ندارد و حتی به علت غفلت ارزش مدارن انقلابی، از مطالبه گری نسبت به مجلس، نمایندگان محترم دچار روزمرگی شده اند. بجای عمل به تکلیف الهی خود، حل مشکلات مردم و پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی، به تعامل ناصواب با کانون های قدرت می پردازند. از جمله غفلت فاجعه بار مجلس تصویب لوایحی که به تعبیر رهبری معظم، مراجع عظام و دلسوزان، لوایح غیر مفید بلکه استعماری می باشد. در راس وکلای ملت، جناب آقای لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی قرار دارد. لذا، مطالب پیش گفته، مردم ، طلاب ، بازاریان و دانشجویان و دیگر اصناف قم و کشور را، بر آن داشت تا مواردی را با شما علمای بزرگوار اسلام در میان بگذارند. برابر اخبار رسمی و غیر رسمی از داخل مجلس، جناب لاریجانی مقابل خیرخواهی بزرگان انقلاب در مخالفت با تصویب FATF، مقاومت نموده است. درحالی که پشتوانه اصلی ایشان در انتخابات قم، نهاد مقدس مرجعیت و جامعه محترم مدرسین بوده است. ایشان طی سالهای گذشته، به ویژه از سال فتنه، رفتارش نه تنها انقلابی نبوده، بلکه تلاش داشته و دارد تا خودش را نماد فردی مرضی الاطراف احزاب و گروه های قدرت قرار دهد بلکه در غالب موارد ، مواضع و عملکرد ایشان به سمت جریانات چالشدار با نظام بوده است. چنانچه تا ابتداء دیماه ۱۳۸۸، جزء ساکتین فتنه بوده اند. هیچگاه خودش را بعنوان سرباز انقلاب و نظام هزینه نکرده، بلکه سعی دارد رهبری را هزینه خود کند، آخرینش مقوله FATF میباشد. ایشان، به بزرگترین تسهیل کننده ی سست ترین قرار دادها و عامل چالشی ترین رفتار ها در مجلس تبدیل شده است. مجلس به جای آن که وقت و بودجه کشور را صرف تحمیل کنواسیون های استعماری کند می تواند با قانون گذاری دقیق و جرم انگاشتن خیلی از رفتارهای غیر شفاف اقتصادی، فرصت را برای قوه قضائیه در برخورد با افراد متخلف اقتصادی فراهم کند. چگونه است که در برابر شفافیت ثروت روسای قوا که مسئله ای حیاتی و لازم بوده، چنان وارد شدند که افشای سرمایه سران را نوعی جرم تلقی کردند!! در حالیکه مطالبه قانون اساسی است، اما به بهانه شفافیت، کنوانسیونهای که اسرار نظام را در اختیار دشمن قرار می دهد را، به مرحله تصویب خواهی پیش می برند. احساس می کنیم در اثر غفلت یا کم کاری بدنه فعال اجتماعی در یک دهه اخیر، آرام آرام جناب آقای علی لاریجانی، خود را بالاتر از آن می بیند که بخواهد به حرف امت حزب الله و دلسوزان گوش فرا دهد. البته می دانیم با شیوه نخ نما وشناخته شده، به نام تکریم ظاهری و نگاه تشریفاتی به روحانیت تلاش دارد هم خود را حامی روحانیت و مراجع معرفی کند و هم در عمل این گونه القا کند؛ روحانیت باید به نصیحت و توصیه های کلی بسنده کند. یعنی "سیاست منهای روحانیت" را در قالب تکریم روحانیت!! تعقیب می کند. از این رو از شما عالمان دین، در مقابل رفتارهای ایشان، که هزینه نظام، رهبری و مردم مظلوم را مضاعف کرده است، استدعای عاجزانه داریم تا اقدام مناسب و مقتضی را انجام دهید، از جمله این اقدامات همین ادامه مطالبه گری از ایشان و سایر نمایندگان مجلس شورای اسلامی می باشد تا راه نفوذ دشمن عنود مسدود گردد. خداوند منان، هر روز بر توفیقات شما حضرات علماء اسلام، بیافزاید. وملت شریف ایران را، همیشه،از وجود شما مروجین دین و خیرخواهان مردم مومن بهره مند گرداند. جمع کثیری از امت حزب الله ایران اسلامی ✔️ بزرگوارانی که تاکنون فرصت امضاء را نداشتند و قصد امضای این بیانیه را دارند بر روی لینک زیر کلیک نمایید: 👇👇👇 🌐 http://yon.ir/YuDdN 👆👆👆 ضمنا آخرین نفر نباشید، نامه ی فوق را برای دیگران ارسال فرمائید.🔴🔴

پیشنهاد ادمین تحلیل آینده ی کشور و روش مقابله با آن📢📢📢📢📢📢📢📢📢📢📢📢📣📣📣📣📣📣

☀️ #تلنگر ⚠اگر به جای گفتن دیوار موش دارد و موش گوش دارد، بگوییم 👇 "فرشته ها در حال نوشتن هستند" نسلی از ما متولد خواهد شد که به جای مراقبت مردم، "مراقبت‌خدا" را در نظر دارد! @khybariha 🌷🍃🍃🍃