eitaa logo
کانون مداحان وخادمیاران رضوی چهارمحال وبختیاری
166 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
4.2هزار ویدیو
184 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠اجر و پاداش در روایات 🌺‍ امام صادق علیه السلام: صله رحم، خلق را نیکو و دست را با سخاوت، و نفس را پاکیزه، وروزی را زیاد کند و اجل را تاخیر اندازد. ☘ امام رضا علیه السلام: صله رحم کن، هر چند به دادن آب به آنها باشد، و بهترین صله رحم آزار نرسانیدن به آنهاست، وصله رحم مرگ را تاخیر اندازد و موجب دوستی خانواده شود. 🌺‍ امام صادق علیه السلام: چیزی که عمر را زیاد کند، جز صله رحم نمی دانم، تا انجا که مردی که عمرش سه سال است، سی سال کند و مردی که عمرش سی و سه سال است و قطع رحم کند،خدا سی سالش را کم کند، و عمرش را سه سال قرار دهد. ☘‍ پیامبر صل الله علیه واله: گاهی مردمی بی دین و بد کردارند ولی صله رحم می‌کنند، پس خداوند اموالشان را زیاد می کند و عمرشان را طولانی می‌کند، تا چه برسد که نیکوکار باشند و صله رحم کنند. 🌺 امام علی علیه السلام: به ارحام خود بپیوندید، هر چند با سلام کردن باشد، زیرا خداوند در قیامت در مورد خود و ارحام سوال و باز خواست می کند. ☘ امام سجاد علیه السلام: قطع کننده رحم، را دوست خود نگیرید زیرا خداوند در سه جای قران کریم او را مشمول لعن خود قرار داده است. 🌺‍ پیامبرصل الله علیه واله: هر کس دوست دارد خدا عمرش را طولانی کند،و روزی اش را توسعه دهد، باید صله رحم کند، زیرا روز قیامت، خویشاوند انسان زبان تند و تیزی دارد، که می گوید: پروردگارا!احسان کن با هر که با من احسان کرد،و ببر، از هرکه از من برید،و مردی با ظاهری نیکو و خوب دیده می شود،ولی چون از خویشاوند خود بریده است به قعر جهنم سرنگون شود. 📚 منبع:اصول کافی ج۲ ص۱۵۰ 🍃🌺🍃🌺🍃🍃🍃
💠 مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْسَأَ فِي أَجَلِهِ وَ يُزَادَ فِي رِزْقِهِ فَلْيَصِلْ رَحِمَهُ کسی که دوست دارد أجلش به تأخیر افتد و رزقش زیاد شود، انجام دهد. 📗 عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ج‏۲، ص۴۴ 🔹عمر طولانی🔹 ای نیّت تو رو به خدای آوردن برخیز! به قصد رونمای آوردن تأخیر اجل باشد و روزی زیاد اجر «صله رحم» به جای آوردن
💠 مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْسَأَ فِي أَجَلِهِ وَ يُزَادَ فِي رِزْقِهِ فَلْيَصِلْ رَحِمَهُ کسی که دوست دارد أجلش به تأخیر افتد و رزقش زیاد شود، انجام دهد. 📗 عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ج‏۲، ص۴۴ 🔹عمر طولانی🔹 ای نیّت تو رو به خدای آوردن برخیز! به قصد رونمای آوردن تأخیر اجل باشد و روزی زیاد اجر «صله رحم» به جای آوردن
(صلی الله علیه و آله) 0. بود. 1. هنگام راه رفتن با آرامی و راه می‌رفت. 2. در راه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید. 3. نگاهش پیوسته به افتاده و بر زمین دوخته بود. 4. هرکه را می‌دید به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. 5. وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید. 6. با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد فرد نزد آن حضرت است. 7. هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. 8. هرگز به روی مردم و خیره نگاه نمی‌کرد. 9. چون اشاره می‌کرد با اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو. 10. سکوتی طولانی داشت و تا نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. 11. هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او فرا می‌داد. 12. چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و می‌نشست. 13. با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت . 14. در مجلسی نمی‌نشست و برنمی خاست مگر با . 15. هنگام ورود به مجلسی در آخر و می‌نشست نه در صدر آن. 16. در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. 17. هرگز در حضور مردم نمی‌زد. 18. اکثر نشستن آن حضرت رو به بود. 19. اگر در محضر او چیزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود می‌گرفت. 20. اگر از کسی خطایی صادر می‌گشت آن را . 21. کسی را بر لغزش و خطای در سخن . 22. هرگز با کسی و منازعه نمی‌کرد. 23. هرگز سخن کسی را نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید. 24. پاسخ به سوالی را چند مرتبه می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. 25. چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود «بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟» 26. با فقرا نشست و برخاست می‌کرد و با آنان می‌شد. 27. دعوت بندگان و غلامان را . 28. هدیه را می‌کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود. 29. بیش از همه به جا می‌آورد. 30. به خویشاوندان خود می‌کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد. 31. کار نیک را تحسین و می‌فرمود و کار بد را می‌نمود و از آن نهی می‌کرد. 32. آنچه موجب صلاح و مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غایبان برسانند. 33. هرکه عذر می‌آورد عذر او را می‌کرد. 34. کسی را نمی‌شمرد. 35. هرگز کسی را نداد و یا به لقب های بد نخواند. 36. هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نکرد. 37. هرگز عیب مردم را نمی‌کرد. 38. از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه بود. 39. هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسیار آنان نمی‌گفت. 40. بر جسارت دیگران می‌فرمود و بدی را به نیکی جزا می‌داد. 41. از بیماران می‌کرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود. 42. سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره آنان می‌شد. 43. اصحاب را به نام هایشان صدا می‌زد. 44. با اصحابش در کارها بسیار می‌کرد و بر آن تاکید می‌فرمود. 45. در جمع یارانش می‌نشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است. 46. میان یارانش و الفت برقرار می‌کرد. 47. وفادارترین مردم به و پیمان بود. 48. هرگاه چیزی به فقیر می‌بخشید به می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. 49. اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می‌آمد نمازش را می‌کرد. 50. اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می‌کرد نمازش را می‌کرد. 🌷🇮🇷🌷