eitaa logo
کانون مداحان وخادمیاران رضوی چهارمحال وبختیاری
166 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
4.2هزار ویدیو
184 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
رمضان آمده ماه رحمت ماه بخشایش و ماه عزت رمضان ماه بهار قرآن ماه همبستگی با یزدان ماه عفوگنه و بنده شدن باز از لطف خدا زنده شدن ماه عترت مه قرآن باشد ماه بخشایش و غفران باشد ماه برگشت مه عفو گناه ماه توبه مه الطاف الاه ماه یک رنگ شدن ماه ثواب گنه از لطف خدا گردد آب ماهِ دل بستن بر ذات خدا بازگشت از گنه و جرم و خطا ماه برگشت به سوی یزدان ماه دوری ز گناه و شیطان ماه پیروزی بر نفس بود دیگر ابلیس لعین حبس بود ماه مهمانی زیبای خدا سینه ازلطف شود جای خدا ماه بنشستن بر سفره ی دوست سفره دارِ مهِ مهمانی اوست ماه یکدل شدن و هم عهدی ماه همناله شدن با مهدی ماه ذکر و مهِ یارب یارب ماه همناله شدن با زینب ماه اشکِ زینب و سوزِ حسن که شود حیدر کرار کفن ماه گریه به علی نور دوعین که بریزد ز غمش؛ اشک حسین ماه رحمت، مه عشقِ به خدا نظر لطف کند حق به (رضا ) .
رمضان آمده و حال و هوایی دارم به لب از یاد خدا شور و نوایی دارم دعوتم کرد دوباره به سوی خانه ی خود تازه فهمیده ام اینک چه خدایی دارم مه مهمانی و ، درهای کرامت باز است بر در خانه ی تو قصد گدایی دارم خالق من بنگر سوز من و اشکم را دست خالی و فقط جرم وخطایی دارم کوله بارم گنه و دست تهی، روی سیه گشته معلوم که من نفس رهایی دارم شب اول که شدم از کرمت مهمانت یک نظر کردی و من حال دعایی دارم تا که قرآن تو خواندم ،به علی فهمیدم بهر درمان دل خود چه دوایی دارم نور رحمت که ز تو بر همه عالم تابید در دل از نور تو من ، نور و ضیایی دارم با ابوحمزه، دعای سحر و نور و مجیر اندر این ماه عجب حال و هوایی دارم سجده ی شکر به جا آورم ای خالق من در دل از عشق علی ،مِهر و ولایی دارم روزه بودم که به هنگام عطش فهمیدم در دل از عشق حسین، کرب و بلایی دارم تو ببخشا ز کرم عبد خطاکارت را چون حسین ابن علی قبله نمایی دارم چون در این ماهِ خدا ،هر گنهم بخشیدی زین سبب نزد تو من قدر و بهایی دارم زاینهمه لطف و کرم از تو شدم شرمنده کی ز تو خالق من قصد جدایی دارم من (رضایم) به رضای تو خداوند کریم شاکرم چون تو خدا، راهنمایی دارم
سلام ای ماه غفران و عبادت که بر لطف خدا دادی شهادت سلام ای ماه پرفیض خدایی که بخشی، از گنه ما را رهایی سلام ای ماه رحمت ماه قرآن خدابخشد به یمن تو گناهان سلام ای ماه پر نور خجسته که ذکر حق به لبها نقش بسته سلام ای ماه مهمانی داور شود پرخون در این مه روی حیدر همه عالم شود گلشن در این ماه همه دلها شود روشن در این ماه در این مه بازگردد درب رحمت دهد با یک نگه بر شیعه عزت خزان ما در این مه چون بهار است خدا بر بندگانش بی قرار است در رحمت به روی خلق باز است خدامحرم در این راز و نیاز است مه مهمانی هر روزه دار است خود خالق در این مه، سفره دار است خدابخشد در این مه هر گناهی نماند از کرامت روسیاهی نموده دعوت از ما حضرت دوست کنار سفره اش بودن چه نیکوست به گوش روزه داران این پیام است مه بخشش مه غفران صیام است رضای حق‌طلب ، ای طالب دوست که در عالم هر آنچه هست از اوست
رمضان آمده و حال و هوایی دارم به لب از یاد خدا شور و نوایی دارم دعوتم کرد دوباره به سوی خانه ی خود تازه فهمیده ام اینک چه خدایی دارم مه مهمانی و ، درهای کرامت باز است بر در خانه ی تو قصد گدایی دارم خالق من بنگر سوز من و اشکم را دست خالی و فقط جرم وخطایی دارم کوله بارم گنه و دست تهی، روی سیه گشته معلوم که من نفس رهایی دارم شب اول که شدم از کرمت مهمانت یک نظر کردی و من حال دعایی دارم تا که قرآن تو خواندم ،به علی فهمیدم بهر درمان دل خود چه دوایی دارم نور رحمت که ز تو بر همه عالم تابید در دل از نور تو من ، نور و ضیایی دارم با ابوحمزه، دعای سحر و نور و مجیر اندر این ماه عجب حال و هوایی دارم سجده ی شکر به جا آورم ای خالق من در دل از عشق علی ،مِهر و ولایی دارم روزه بودم که به هنگام عطش فهمیدم در دل از عشق حسین، کرب و بلایی دارم تو ببخشا ز کرم عبد خطاکارت را چون حسین ابن علی قبله نمایی دارم چون در این ماهِ خدا ،هر گنهم بخشیدی زین سبب نزد تو من قدر و بهایی دارم زاینهمه لطف و کرم از تو شدم شرمنده کی ز تو خالق من قصد جدایی دارم من (رضایم) به رضای تو خداوند کریم شاکرم چون تو خدا، راهنمایی دارم
رمضان آمده ماه رحمت ماه بخشایش و ماه عزت رمضان ماه بهار قرآن ماه همبستگی با یزدان ماه عفوگنه و بنده شدن باز از لطف خدا زنده شدن ماه عترت مه قرآن باشد ماه بخشایش و غفران باشد ماه برگشت مه عفو گناه ماه توبه مه الطاف الاه ماه یک رنگ شدن ماه ثواب گنه از لطف خدا گردد آب ماهِ دل بستن بر ذات خدا بازگشت از گنه و جرم و خطا ماه برگشت به سوی یزدان ماه دوری ز گناه و شیطان ماه پیروزی بر نفس بود دیگر ابلیس لعین حبس بود ماه مهمانی زیبای خدا سینه ازلطف شود جای خدا ماه بنشستن بر سفره ی دوست سفره دارِ مهِ مهمانی اوست ماه یکدل شدن و هم عهدی ماه همناله شدن با مهدی ماه ذکر و مهِ یارب یارب ماه همناله شدن با زینب ماه اشکِ زینب و سوزِ حسن که شود حیدر کرار کفن ماه گریه به علی نور دوعین که بریزد ز غمش؛ اشک حسین ماه رحمت، مه عشقِ به خدا نظر لطف کند حق به (رضا )