#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت هرکجا حرف شما آمد سعادت دیده ایم ما چه رحمت هایی از آقای رحمت دیده ایم بیشتر نام تو روی بچه های ماست چون بیشتر از هرکسی از تو محبت دیده ایم چشم تو اسلام شد ما نیز تسلیمش شدیم در نگاه تو کرامت بی نهایت دیده ایم از یهودی ها عیادت کردی ازماهم بکن با چه شوقی شب به شب خواب عیادت دیده ایم تو امینی پس دل ماهم امانت پیش تو سربه راهش کن که از غفلت خسارت دیده ایم سیرمان کن باهمان یک تکه نان سفره ات از همان رزق کمت هم خیر و برکت دیده ایم سیزده خورشید دیگر جلوه خورشید توست مصطفی را ماهمه در چند نوبت دیده ایم اسم زیبای تورا گفتیم و گفتی یاعلی از شما جز گفتن از حیدر به ندرت دیده ایم دختر مظلومه ات امشب سه جا دارد عزا او مصیبت دیده پس ماهم مصیبت دیده ایم شاعر: #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت #امام_حسن_مجتبی_ع_شهادت اگرچه روز و شب هستیم دائم برسر خوانت ببخش آقا که کم بودیم عمری مرثیه خوانت پراز دردم ولی درد من اصلا جسم خاکی نیست بیا روح مرا درمان بکن قربان درمانت فقط یا رحمة للعالمین یک گوشه چشمی کن کویرم خاک بی خیرم منو امید بارانت مرا همسفره ی یک وعده نان خشک خود گردان که طعنه میزند برهر ضیافت تکه ی نانت برای تا خدا رفتن بدستان تو محتاجم بکش دستی سرم شاید شدم یکروز سلمانت گدایی را ندیدم از درت نومید برگردد به هرکس میرسد بی شک و شبهه لطف و احسانت من اعجاز تو را دیدم میان لحظه هایی که.. عیادت رفتی و درجا یهودی شد مسلمانت چه اُنسی با حسن داری که باهم سفره وا کردید میان عرش غوغا کرده آوای حسن جانت... شاعر: #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت روح بلند مصطفی تا عرشِ اعظم می رسد بالاتر از بالاست...من اینقدر عقلم می رسد! هر زحمتی که می کشد، خیرش به عالم می رسد پس بوسه بر خاک درش، بر نسل آدم می رسد با او ترازوی عمل، آنقدر سنگین می شود... شاءن گدایش برتر از شاءن سلاطین می شود وقت کرم، در کیسه اش درّ و گهر دارد فقط چون از میان خانهء زهرا گذر دارد فقط از قُوسِ اَو اَدنای او، حیدر خبر دارد فقط در غزوه ها بر ذوالفقار او نظر دارد فقط با دست خود نهری کنار نهر کوثر می کشد صد جرعه را وقت عطش، با یاعلی سر می کشد انگشتر دستش، سراغ سنگ خاتم را گرفت در بین هیئت ها خودش هربار، پرچم را گرفت بعد از حُسینُ مِنِّی اش، در روضه ها دم را گرفت با گریه های او گدا، اشک محرم را گرفت لرزه به روی شانهء عرش برین افتاده است بابا بزرگ روضه خوان ها بر زمین افتاده است آنکس که ماهِ هر سحر، شب زنده دارش بوده است بعد نماز آخرش، زهرا کنارش بوده است ام ابیها که نبی هم بیقرارش بوده است... میخ ثقیفه، سال ها در انتظارش بوده است مانده جنازه بر زمین، هیزم میان کوچه هاست آن چادر خاکی شده وقتی که می سوزد عزاست در با لگد که وا شود، صد لاله پرپر می شود یاس سفید باغ حیدر رنگ دیگر می شود زهرا نگفته با کسی که باز، مادر می شود محسن که شش ماهش شود، اوضاع، بدتر می شود ای وای! از این کوچه و این خانه و این سرزمین صد مرد باهم جان دهد، یک زن نیفتد بر زمین! یا مصطفی! شد بعد تو تنهای تنها دخترت هرچند بارانی شده چشمان زهرا دخترت... کاری ندارد هیچکس، این دور و بر با دخترت راحت بغل کرده ترا هر دفعه اینجا دخترت با آن غمی که مانده در قلب حزینت گریه کن امشب برای دختر ویران نشینت گریه کن آن دختری که خسته در آغوشِ خار افتاده بود از دست زجر بی حیا، دستش ز کار افتاده بود از روی ناقه بر زمین، با چشم تار افتاده بود بین طبق می دید سر را که کنار افتاده بود قدری بغل می خواست که آغوش بابا را ندید سر بود...گردن بود...اما باز آقا را ندید شاعر: #رضا_دین_پرور

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت ذکر خیر تو رسیده‌ست به هر انجمنی به همه گفته‌‌ام از خُلق‌ عظیمت علنی "أَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّه" به دلم‌ قاب شده شدم از روز ازل: هم‌ نجفی، هم‌ مدنی من ندیده شده‌ام عاشق تو! یادم کن عجمی هستم و شاگرد اویس قرنی "لافتی" مال علی بود؛ ولی گفت علی: نیست‌ مانند پیمبر به خدا صف شکنی برو به خانه‌ی زهرا که خدا هم آن‌جاست بر روی جمع بینداز کسای یمنی همه دیدند به زهرا چقدر حساسی خم شدی بوسه به آن دست مبارک بزنی می‌رسی آخر معراج‌ دوباره به علی می‌روی پیش خدا با علی‌ات هم‌سخنی مثل هرروز حسین آمده در آغوشت بازهم‌ خیره به آن حنجره و پیرهنی حسن امشب ز غمت‌ بر سر و بر سینه زده تو خودت سینه زن ذکرِ حسن یا حسنی! ✍️ #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت #امام_حسن_مجتبی_ع_شهادت اگرچه روز و شب هستیم دائم برسر خوانت ببخش آقا که کم بودیم عمری مرثیه‌ خوانت پُر از دردم ولی درد من اصلاً جسم خاکی نیست بیا روح مرا درمان بکن قربان درمانت فقط یا رحمة للعالمین یک گوشه چشمی کن کویرم، خاک بی خیرم، منو امید بارانت مرا همسفره‌ی یک وعده نانِ خشک خود گردان که طعنه می‌زند بر هر ضیافت، تکه‌ی نانت برای تا خدا رفتن به‌دستان تو محتاجم بکش دستی سرم، شاید شدم یک‌روز سلمانت گدایی را ندیدم از درت نومید برگردد به هرکس می‌رسد‌ بی شک و شبهه لطف و احسانت من اعجاز تو را دیدم میان لحظه‌هایی که... عیادت رفتی و درجا یهودی شد مسلمانت ** چه اُنسی با حسن داری که باهم سفره وا کردید میان عرش غوغا کرده آوای حسن جانت... ✍️ #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت به مهربانی و دست کریم شهرت داشت برای مردم بی رحم نیز رحمت داشت سه سال هسته‌ی خرما مکید و راضی بود بزرگ بود ولی این‌چنین ریاضت داشت ز دشمنان خودش بارها عیادت کرد شبیه دوست به بیگانه‌ها عطوفت داشت کمک به پیر زمینگیر و کودکان می‌داد اکرچه کون و مکان را همه به خدمت داشت چقدر سنگ زدند و چقدر زخمی شد صبور بود دراین راه و استقامت داشت به ذولفقار علی تکیه داشت وقت خطر نبوتش همه‌جا تکیه بر ولایت داشت هرآنچه درشب معراج دید فاطمه بود زمانِ بوسه به دستش هوای جنت داشت حسین را به‌روی شانه‌های خود می‌بُرد برای بُردن او نیت عبادت داشت * * * همیشه خواند ز کوچه، ز عصر عاشورا میان خانه‌ی خود روضه داشت، هیئت داشت ✍️ #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت نبی به تارک ما تاج افتخار گذاشت برای امت خود فخر و اقتدار گذاشت نخواست اجر رسالت ولی دو گوهر پاک میان ما دو امانت به یادگار گذاشت دو گوهری که عزیزند چون نبوت او یکی کتاب خدا و یکی‌ست عترت او از این دو، مقصد و مقصود او هدایت بود همه هدایت او نیز در ولایت بود مَودتی که ز ما خواست بر ذوی القربی از او به ما کرم و عزت و عنایت بود خطاب کرد که این هر دو اعتبارِ هم‌اند هماره تا ابدالدهر در کنار هم‌اند به حق که این دو همانندِ نور و خورشیدند که از نخست به قلب بشر درخشیدند چهارده سده بگذشته هم‌چنان شب و روز ز هم جدا نشدند و فروغ بخشیدند چنان که نور و چراغ‌اند لازم و ملزوم یکی‌ست مکتب قرآن و چارده معصوم... سوای قرآن، مؤمن فنا بُوَد دینش بدون عترت هرکس خطاست آیینش کسی که گفت کتاب خداست ما را بس کند هماره خدا و کتاب نفرینش به آیه آیۀ قرآن قسم، بُوَد معلوم که دین شیعه کتاب است و چارده معصوم چهارده مه تابنده، چارده اختر چهارده صدف نور، چارده گوهر چهارده یم توفنده، چارده کشتی چهارده ره روشن، چارده رهبر چهارده ولی و چارده مسیحا دم که هم مؤیِد هم بوده، هم مؤیَد هم هزار حیف که امت ره وفا بستند پس از رسول خدا، عهد خویش بشکستند هنوز جسم حبیب خدا نرفته به خاک به دشمنان خدا دسته دسته پیوستند به بیت فاطمۀ او هجوم آوردند به جای گل همه هیزم برای او بردند مدینه دستخوش فتنه‌ای عجیب شده‌ست بهشتِ وحی، محیط غم حبیب شده‌ست کجا روم؟ به که گویم؟ چگونه شرح دهم؟ علی که بود وصی نبی غریب شده‌ست سقیفه گشته به پا و غدیر رفته زِ یاد چه خوب اجر نبی داده شد، زهی بیداد!... چه روی داد که بستید دست مولا را؟ رها ز بند نمودید دیو دنیا را؟ چرا رسول خدا را ز کینه آزردید؟ چرا به بیت ولایت زدید زهرا را؟ طریق دوستی و شیوۀ وفا این بود؟! جواب آن همه احسان مصطفی این بود؟! عدو به آتش اگر جنت الولا را سوخت شراره‌اش حرم‌اللهِ کربلا را سوخت نسوخت چادر دخت حسین را تنها پَرِ ملائکه و قلب انبیا را سوخت بُوَد به قلب زمان‌ها فرود آن آتش بلند تا صفِ حشر است دود آن آتش قسم به فاطمه و باب و شوی و دو پسرش که هرچه آمده اسلام تاکنون به سرش خلافِ خلق، همان اختلافِ اول بود که شد جدا ره امت ز خط راهبرش هماره «میثم» طیِ رهِ کُمیت کند به نظمِ تازه، حمایت ز اهل‌بیت کند ✍️استاد #غلامرضا_سازگار

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت هرکجا حرف شما آمد، سعادت دیده‌ایم ما چه رحمت‌هایی از آقای رحمت دیده‌ایم بیشتر نام تو روی بچه‌های ماست، چون_ بیشتر از هرکسی از تو محبت دیده‌ایم چشم تو اسلام شد، ما نیز تسلیمش شدیم در نگاه تو کرامت بی نهایت دیده‌ایم از یهودی‌ها عیادت کردی از ما هم بکن با چه شوقی شب‌به‌شب خواب عیادت دیده‌ایم... تو امینی پس دل ماهم امانت پیش تو سربه راهش کن که از غفلت خسارت دیده‌ایم سیرمان کن با همان یک تکه نانِ سفره‌ات از همان رزق کمت هم خیر و برکت دیده‌ایم سیزده خورشیدِ دیگر جلوه‌ی خورشید توست مصطفی را ما همه در چند نوبت دیده‌ایم اسم زیبای تورا گفتیم و گفتی: یاعلی از شما جز گفتن از حیدر، به ندرت دیده‌ایم * * * دختر مظلومه‌ات امشب سه جا دارد عزا او مصیبت دیده، پس ماهم مصیبت دیده‌ایم ✍️ #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت به مهربانی و دست کریم شهرت داشت برای مردم بی رحم نیز رحمت داشت سه سال هسته‌ی خرما مکید و راضی بود بزرگ بود ولی این‌چنین ریاضت داشت ز دشمنان خودش بارها عیادت کرد شبیه دوست به بیگانه‌ها عطوفت داشت کمک به پیر زمینگیر و کودکان می‌داد اکرچه کون و مکان را همه به خدمت داشت چقدر سنگ زدند و چقدر زخمی شد صبور بود دراین راه و استقامت داشت به ذوالفقار علی تکیه داشت وقت خطر نبوتش همه‌جا تکیه بر ولایت داشت هرآنچه درشب معراج دید فاطمه بود زمانِ بوسه به دستش هوای جنت داشت حسین را به‌روی شانه‌های خود می‌بُرد برای بُردن او نیت عبادت داشت :: همیشه خواند ز کوچه، ز عصر عاشورا میان خانه‌ی خود روضه داشت، هیئت داشت ✍️ #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت نبی به تارک ما تاج افتخار گذاشت برای امت خود فخر و اقتدار گذاشت نخواست اجر رسالت ولی دو گوهر پاک میان ما دو امانت به یادگار گذاشت دو گوهری که عزیزند چون نبوت او یکی کتاب خدا و یکی‌ست عترت او از این دو، مقصد و مقصود او هدایت بود همه هدایت او نیز در ولایت بود مَودتی که ز ما خواست بر ذوی القربی از او به ما کرم و عزت و عنایت بود خطاب کرد که این هر دو اعتبارِ هم‌اند هماره تا ابدالدهر در کنار هم‌اند به حق که این دو همانندِ نور و خورشیدند که از نخست به قلب بشر درخشیدند چهارده سده بگذشته هم‌چنان شب و روز ز هم جدا نشدند و فروغ بخشیدند چنان که نور و چراغ‌اند لازم و ملزوم یکی‌ست مکتب قرآن و چارده معصوم... سوای قرآن، مؤمن فنا بُوَد دینش بدون عترت هرکس خطاست آیینش کسی که گفت کتاب خداست ما را بس کند هماره خدا و کتاب نفرینش به آیه آیۀ قرآن قسم، بُوَد معلوم که دین شیعه کتاب است و چارده معصوم چهارده مه تابنده، چارده اختر چهارده صدف نور، چارده گوهر چهارده یم توفنده، چارده کشتی چهارده ره روشن، چارده رهبر چهارده ولی و چارده مسیحا دم که هم مؤیِد هم بوده، هم مؤیَد هم هزار حیف که امت ره وفا بستند پس از رسول خدا، عهد خویش بشکستند هنوز جسم حبیب خدا نرفته به خاک به دشمنان خدا دسته دسته پیوستند به بیت فاطمۀ او هجوم آوردند به جای گل همه هیزم برای او بردند مدینه دستخوش فتنه‌ای عجیب شده‌ست بهشتِ وحی، محیط غم حبیب شده‌ست کجا روم؟ به که گویم؟ چگونه شرح دهم؟ علی که بود وصی نبی غریب شده‌ست سقیفه گشته به پا و غدیر رفته زِ یاد چه خوب اجر نبی داده شد، زهی بیداد!... چه روی داد که بستید دست مولا را؟ رها ز بند نمودید دیو دنیا را؟ چرا رسول خدا را ز کینه آزردید؟ چرا به بیت ولایت زدید زهرا را؟ طریق دوستی و شیوۀ وفا این بود؟! جواب آن همه احسان مصطفی این بود؟! عدو به آتش اگر جنت الولا را سوخت شراره‌اش حرم‌اللهِ کربلا را سوخت نسوخت چادر دخت حسین را تنها پَرِ ملائکه و قلب انبیا را سوخت بُوَد به قلب زمان‌ها فرود آن آتش بلند تا صفِ حشر است دود آن آتش قسم به فاطمه و باب و شوی و دو پسرش که هرچه آمده اسلام تاکنون به سرش خلافِ خلق، همان اختلافِ اول بود که شد جدا ره امت ز خط راهبرش هماره «میثم» طیِ رهِ کُمیت کند به نظمِ تازه، حمایت ز اهل‌بیت کند ✍️ #غلامرضا_سازگار

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ؛ لاَ مَعَ غَيْرِكُمْ ترجمه: پس با شما هستم با شما؛ نه با غير شما 📚فرازی از زیارت #جامعه_کبیره با شمایم با شما، ای عشقتان ایمان من! اِسمتان ذکر من است و حرفتان قرآن من دست‌بوسم، کاسه لیسم، خانه‌زادم، نوکرم غیر ازین‌ها نیست در پیش شما عنوان من شیعه‌ای از خاک ایرانم، مزاحم می‌شوم مثل سلمانت صدایم می‌کنی سلمانِ من؟! رحمت للعالمینی، رحم کن بیچاره‌ام جان زهرا دست لطفی هم بکش بر جان من من از آن مرد یهودی کمترم آقای من؟! کاش می‌شد با "علی" باشی شبی مهمان من من بمیرم در اُحد با سنگ دندانت شکست چون اویس ای کاش امشب بشکند دندان من "اشهد اَنَّ علیّا حُجَّتُ الله" از تو بود تو علی دادی به من، او شد سر و سامان من دست‌پخت فاطمه مارا مسلمان کرده است بوی زهرا می‌دهد از برکت تو، نان من :: رفتن تو می‌شود آغاز غم‌های علی بوی آتش می‌دهد این دیده‌ی گریان من... ✍️ #سیدپوریا_هاشمی

#پیامبر_اعظم_ص_مدح_و_شهادت آمدی با تجلی توحید به زمین آوری شرافت را ببری از میان این مردم غفلت و ظلم و جاهلیت را ولی افسوس عده‌ای بودند غرق در ظلمت و تباهی‌ها در حضور زلال تو حتی پِی مال و مقام خواهی‌ها سال‌ها در کنار تو اما دلشان از تب تو عاری بود چیزی از نور تو نفهمیدند کار آن‌ها سیاهکاری بود چه به روز دل تو آورده غفلت ناتمام این مردم در دل تو قرار ماندن نیست خسته‌ای از مرام این مردم آخرین روزها خودت دیدی فتنه‌ای سهمگین رقم می‌خورد و شکوه سپاه پر شورت باز با خدعه‌ها به هم می‌خورد پیش چشمان بی‌شکیبت باز بیرق ظلم را علم کردند ساحتت را به تهمت هذیان چه وقیحانه متهم کردند خوش به حال ستارگانی که با طلوع تو روسپید شدند از تب فتنه در امان ماندند در رکاب شما شهید شدند بعد تو در میان اصحابت چه می‌آید به روز سیرهٔ تو می‌روی و غریب‌تر از پیش بین نامردمان عشیرهٔ تو لحظه‌های وداع تو افسوس دل نداده کسی به زمزمه‌ات یک جهان راز و یک جهان غم داشت خندهٔ گریه‌پوش فاطمه‌ات می‌روی و در این غریبستان بی تو دق می‌کنند سلمان‌ها دست‌های علی و زخم طناب وای از ظاهراً مسلمان‌ها... غربت تو هنوز هم جاری‌ست قصهٔ تلخ خواب این مردم منتظر در غروب بی‌یاری‌ست سال‌ها آفتاب این مردم ✍️ #یوسف_رحیمی