📌 از تنظیم اخلاق حکمرانی تا تنظیم بازار ✍️ #علی_اسفندیار در روزنامه سراج نوشت: «مزه قدرت، زیر زبان سیاستمداران دنیا می‌ماند!» این کلی‌گویی شاید به دلیل ابتلای زیاد سیاستمداران و اهالی منصب و مقام به لذت قدرت باشد. آنچه در لابه‌لای تاریخ بیش از صلح و صمیمیت‌ یافت می‌شود، فتنه و جنگ و کشمکش است آن هم زیر بیرق «قدرت»! قدرت را هرچند می‌توان در ساحت‌های گوناگون اجتماعی بررسید؛ اما «قدرت سیاسی» دامنه‌‌‌ی پر کشمکش‌تری دارد. مخاطبان قدرت سیاسی، همه‌ی مردم هستند، همه‌ی آدم‌ها باید زیر چتر قدرت سیاسی دیده شوند و الا بن بست و سکوت مرگ‌آور بر جامعه چیره خواهد شد و صداها زمانی بلند می‌شود که کار از کار گذشته و مزه‌اش به دست حادثه‌ای دیگر تلخ می‌شود. در همین کشور خودمان، این تلخی را امام راحل و مردم انقلابی، به خاندان سلطنتی شاهنشاهی چشانده‌اند. این که در مبانی دینی، والیان و حاکمان به «مردمداری» امر می‌شوند، نشان از حفظ و حراست از ریشه‌های حکومت دینی و مهم‌تر، ایجاد و جلب مشارکت در ساخت جامعه‌ای پرتکاپو و پیشرو است. مشارکت‌طلبی نیز بیش از تصویب قانون و سخنرانی‌های دستوری و غیر دستوری، باید در میدان عمل، گفت‌و‌گو و رصد میدانی تحقق یابد. در این میان ارتباط و تعامل بی‌واسطه با جامعه یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت اسلامی به شمار می‌آید. به گواه تاریخ، حضرت علی(ع) برای ارزیابی بازار اسلامی شخصا در بین مردم حضور می‌یافت و از قیمت‌ کالاها پرسش می‌کرد و برای تاجران و مردم از آیات الهی و ارزش اخلاق و انصاف در جامعه می‌گفتند. امیر مؤمنان علی(ع) «حضور در بین مردم» را شرط رفتاری مدیر تراز جامعه اسلامی می‌دانند و به مالک اشتر می‌فرمایند: زیاد خود را از رعیت پنهان نساز که پنهان شدن والیان از مردم نمونه‌ای است از تنگخویی و کم اطلاعی در کارها. از سوی دیگر غفلت از ظرفیت تعاملی مردم و مدیران به شکاف عاطفی و گسست در همراهی جامعه با حاکمان می‌انجامد. ارتباط چهره به چهره با مردم، در دسترس بودن مدیران، شنیدن صدای اصناف و گروه‌های اجتماعی و لمس آسیب‌های اقتصادی می‌تواند توشه‌ای ارزشمند برای رفع درست و سریع مسائل اجتماعی باشد. این مهم، در سبک مدیریتی و سیره پیشوایان دینی به ویژه پیامبر اکرم(ص) و امیر مؤمنان(ع) به روشنی یافت می‌شود؛ رسول اکرم(ص) در بازدید از یک انبار مواد غذایی، فروشنده را پس از احراز تخلف، نهی کرده و فرمودند: ‌هر که‌ خیانت‌ ورزد از ما نیست‌. همین سیره در رفتار امام علی(ع) نیز مشاهده می‌شود، آنجا که به مالک اشتر توصیه می‌کنند: در مجلسی عمومی بنشین و در آن مجلس برابر خدایی که تو را آفرید فروتن باش و سپاهیان و یارانت که نگهبانان تو هستند از آنان بازدار، تا سخنگوی آن مردم بدون لکنت، با تو گفت‌وگو کند. هرچند فرآورده‌های حضور مدیران نظام دینی در میدان مردمداری نیازمند تبیین بیشتر است؛ اما یکی از آورده‌ها، انتقال مسائل نوپدید جامعه روی میزهای تصیم‌ساز است. نظارت مستقیم مدیران بر احوال و بازار مردم آنقدر منزلت دارد که امیر مؤمنان(ع) در پاسخ به درخواست «اصبَغِ‌ بنِ‌ نُباتِه» مبنی بر واسپاری نظارتِ بازار و حضور در بین مردم، به نمایندگان خود، اصبغ را سخت مذمت می‌کند و نشان می دهند که رصد مستقیم از اوضاع جامعه و حضور در بین مردم از ارکان حکمرانی دینی به شمار می‌آید. بی شک فروتنی در برابر مردم، همراهی و همدلی و شنیدن درد دردمندان در کنار ایجاد اعتماد، اطمینان و محبوبیت برای مدیران؛ نور امید را برای مردم و تلاشِ همگانی را در بخش‌های مختلف حاکمیت به همراه دارد. @HOWZAVIAN #اخلاق_حکمرانی #جهاد_تبیین #روایت_درست #ثامن۲۳ #بیدارباش 🆔 https://eitaa.com/Bidarb_a_s_h 🆔 https://rubika.ir/Bidarb_a_s_h