#تلاوت_کلام_وحی_هر_روز_یک_صفحه #صفحه_366_قرآن_کریم ___🌸 https://eitaa.com/kookchaharom1

♥🌼♥🌼♥👈♥🌼 #بسم_الله_الرحمن_الرحیم #جامعه_کبیره #قسمت_37 مَوالِيَّ لا اُحْصى ثَنائَكُمْ ، وَ لا أبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ كُنْهَكُمْ وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَكُمْ ، وَ أنْتُمْ نُورُ الأْخْيارِ وَ هُداةُ الأْبْرارِ وَ حُجَجُ الجَبّارِ ، بِكُمْ فَتَحَ اللّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ [ اللّهُ ] وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ ، وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ أنْ تَقَعَ عَلَى الأْرْضِ إلّا بِإذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرُّ ، وَ عِنْدَكُمْ ما نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلائِكَتُهُ ، وَ إلى جَدِّكُم بُعِثَ الرُّوحُ الأْمينُ ، آتاكُمُ اللّهُ ما لَمْ يُؤتِ أحَدَا مِنَ الْعالَمينَ ، طَأطَأ كُلُّ شَريفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شى ءٍ لَكُمْ ، وَ أشْرَقَتِ الأْرْضُ بِنُورِكُمْ وَ فازَ الْفائِزُونَ بِوِلايَتِكُمْ ، بِكُمْ يُسْلَكُ إلَى الرِّضْوانِ وَ عَلى مَنْ جَحَدَ وِلايَتَكُمْ غَضَبُ الرّحمان. اين بخش از «زيارت جامعه» ، به نقش تكوينى انسان كامل در نظام هستى ، اشاره دارد . گويا زائر اهل بيت عليهم السلام ، درجات معرفت آنان را از آغاز اين زيارت نامه نورانى ، به تدريج ، پيموده است و اكنون ، در قسمت هاى پايانى آن ، خطاب به آنان ، نهايتِ معرفت خود را نسبت به كمالات و مقامات معنوى آنان ـ كه عقيده به ولايت مطلقه تكوينى خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله است ـ ، ابراز مى دارد و پيش از آن مى گويد : اى سَروران من ! من نمى توانم مقامات و كمالات شما را مشخّص كنم و بشمُرم . من نمى توانم به حقيقتِ ستايش شما برسم و آن گونه كه هستيد ، شما را توصيف نمايم ؛ چرا كه هر چه بگويم ، شما بالاتر و والاتر از آن هستيد . من چگونه مى توانم شما را آن گونه كه هستيد ، توصيف كنم ، در حالى كه شما نور همه خوبان ، راه نماى همه نيكان و حجّت خداوند جبّارى هستيد كه تواناىِ مطلق است و هر كارى را كه بخواهد ، مى تواند انجام دهد ؟ ! آرى ! شناخت حقيقت امام و معرفت كامل به حجّت خدا ـ كه خليفه و نماينده علم ، قدرت ، كمال و جمال مطلق اوست ـ ، براى جز خداوند متعال و انسان كاملى مانند امام يا بالاتر از امام ـ كه پيامبر خاتم است ـ ، امكان پذير نيست ، چنان كه از امام رضا عليه السلام روايت شده كه فرمود : فَمَن ذَا الَّذي يَبلُغُ مَعرِفَةَ الإمامِ ، أو يُمكِنُهُ اختيارُهُ ؟ هَيهاتَ ، هَيهاتَ ! ضَلَّتِ العُقُولُ ، وَ تَاهَتِ الحُلُومُ وَ حَارَتِ الألْبابُ وَ خَسِئَتِ العُيُونُ وَ تَصاغَرَتِ العُظَماءُ وَ تَحَيَّرَتِ الحُكَماءُ وَ تَقاصَرَتِ الحُلَماءُ وَ حَصِرَتِ الخُطَباءُ وَ جَهِلَتِ الألبّاء وَ كَلَتِ الشُّعَراءُ وَ عَجَزَتِ الاُدَباءُ وَ عَيِيَتِ البُلَغاءُ عَن وَصفِ شَأنٍ مِن شَأنِهِ أو فَضِيلَةٍ مِن فَضائِلِهِ وَ أقَرَّت بِالعَجزِ وَ التَّقصِيرِ ، وَ كَيفَ يُوصَفُ بِكُلِّهِ أو يُنعَتُ بِكُنهِهِ أو يُفهَمُ شَى ءٌ مِن أمرِهِ ، أو يُوجَدُ مَن يَقُومُ مَقامَهُ وَ يُغنِي غِناهُ ؟ لا كَيفَ وَ أنّى وَ هُوَ بِحِيثُ النَّجمِ مِن يَدِ المُتَناوِلينَ وَ وَصفِ الواصِفِينَ ؟ فَأينَ الاِختِيارُ مِن هذا ؟ وَ أينَ العُقُولُ عَن هذا ؟ وَ أينَ يُوجَدُ مِثلُ هذا ؟ پس چه كسى مى تواند امام را بشناسد يا توانِ گزينش او را دارد ؟ هرگز ، هرگز ! در توصيف شأنى از شئون يا فضيلتى از فضائل او ، خِردها ، بى راه و هوش ها (عقل ها) ، مدهوش و ذهن ها ، سرگردان و چشم ها ، وا مانده اند و بزرگان ، احساس حقارت مى كنند و فرزانگان ، حيران اند و فهيمان ، احساس كوتاهى مى كنند و سخنوران ، درمانده اند و خردمندان ، نمى دانند و شاعران ، زبان در كام كشيده اند و اديبان ، ناتوان اند و فصيحان ، به لكنت افتاده اند . ايشان ، به سبب ناتوانى و كوتاهى خود ، از عجز خود در توصيف يك صفت امام ، اعتراف دارند ، پس چگونه همه صفاتش ، توضيح داده شود و ژرفاى او توصيف گردد و يا از كار او سر در آورند و يا كسى ، جاى او را بگيرد و [ما را] از او بى نياز كند ؟ نه ! چگونه چنين شود ؟ ! او مانند ستاره است . دورتر از دسترسِ ما و توصيفِ توصيف كنندگان . پس كجاست جايگاهِ انتخاب نسبت به آن ؟ و خِردها در كجاى اين امرند ؟ و كجا مانندى براى اين (امام) ، يافت مى شود ؟ زائر اهل بيت عليهم السلام ، پس از اعتراف به اين كه نمى تواند مقامات و كمالات آنان را شمارش نمايد ، به نقش آنان در نظام تشريع و تكوين ، اشاره مى كند .

#جامعه_کبیره #قسمت_38 نقش اهل بيت عليهم السلام در آغاز و انجام هستى در جمله «بِكُمْ فَتَح اللّهُ و بِكُم يَخْتِم ؛ [ خدا ] به وسيله شما ، آغاز مى كند و به وسيله شما ، پايان مى دهد» ، توضيح داده نشده است كه خداوند ، چه چيزى را به وسيله اهل بيت عليهم السلام ، آغاز مى كند و پايان مى دهد . از اين رو ، احتمالات مختلفى در معناى اين عبارت ، داده شده است . علّامه مجلسى ، در تبيين جمله «بِكُم فَتَحَ اللّه » ، مى گويد : أي في الوجود أو الخلافة أو جميع الخيرات .  يعنى در هستى يا خلافت يا همه نيكى ها . به سخن ديگر ، خداوند ، آفرينش را با آفرينش نور خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله آغاز كرده است ، چنان كه در روايتى از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمده : أوَّلُ ما خَلَقَ اللّهُ نُوري ، ابتَدَعَهُ مِن نُورِهِ و اشتَقَّهُ مِن جَلالِ عَظَمَتِهِ . نخستين چيزى كه خدا آفريد ، نور من بود . از نور خويش ، نوآورى كرد و آن را از بزرگى عظمتش برگرفت . 🍂ر حديث ديگرى از پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله ـ كه امام رضا عليه السلام از اجداد بزرگوارش نقل كرده ـ ، نخستين آفرينش ، خلقت ارواح اهل بيت عليهم السلام بوده است : أوَّلُ ما خَلَقَ اللّهُ عز و جل أرواحُنا . نخستين چيزى كه خداوند عز و جل آفريد ، ارواح ما بود . در حديثى ديگر از پيامبر صلى الله عليه و آله ، تصريح شده است كه همه كائنات ، پس از نور پيامبر صلى الله عليه و آله و امام على عليه السلام آفريده شده اند. چگونگى اين خلقت ، اگر چه براى ما مبهم است و فهميدن آن آسان نيست ، امّا حكايت از پيشتاز بودن آفرينش آن بزرگواران دارد كه خود ، فضيلتِ بى بديلى است كه كسى در آن ، شريك نيست. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرموده است : أوَّلُ ما خَلَقَ اللّهُ نُوري ، فَفَتَقَ مِنهُ نُورَ عَلِيّ ، ثُمَّ خَلَقَ العَرشَ وَ اللَوحَ وَ الشَّمسَ وَ ضَوءَ النَّهارِ وَ نُورَ الأبصارِ و العَقلَ و المَعرِفَةَ .  نخستين آفريده خدا ، نور من بود و نور على ، از آن برآمد . سپس ، عرش و لوح و خورشيد و روشنىِ روز و نور ديده ها و عقل و معرفت را آفريد . همه احاديثى نيز كه دلالت بر خلافت بلا فصل امام على عليه السلام دارند ، حاكى از آن است كه خلافت پيامبر صلى الله عليه و آله با اهل بيت عليهم السلام آغاز شده است . همچنين ، همه خوبى ها با خلقت نور نخستينِ محمّد صلى الله عليه و آله بوده و پس از ايشان ، نيكى ها آفريده شده است و خير و خوبى ، معنا پيدا كرده است . جابر بن عبد اللّه انصارى ، صحابى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و راوى راستْ گفتار اهل بيت عليهم السلام ، از پيامبر صلى الله عليه و آله در باره نخستين آفرينش خداوند ، سؤال كرد . پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمود : نُورُ نَبِيَّكَ ـ يا جابِرُ ـ خَلَقَهُ اللّهُ ثُمَّ خَلَقَ مِنهُ كُلَّ خَيرٍ .اى جابر ! خداوند ، نور پيامبرت را آفريد و سپس از آن نور ، همه نيكى ها را خلق كرد . علّامه مجلسى ، در توضيح جمله «بِكُم يَختِم ؛ به شما پايان مى دهد» ، آورده است : أي دَوْلَتُكُم آخِرُ الدُّوَل وَ الدَّولَةُ في الآخِرَة أَيضا لَكُم . يعنى : دولت شما ، آخرين دولت است و دولت در آخرت نيز از آنِ شماست . پدر بزرگوار علّامه ، مجلسىِ اوّل نيز در توضيح دو جمله ياد شده ، گفته است : [يعنى] اوّلين نورى كه خداوند ، ايجاد كرد ، نور شما (اهل بيت عليهم السلام ) بود ؛ و همچنين ، انبيا و اوصيا و خوبان ، به شما ختم مى شوند

به نام آن خــداوندی که نــور است رحیم است و کریم است و غفور است خدای صبـح و این شـور و طـراوت که از لطفش دل ما ، در سُرور است 💓بسم الله الرحمن الرحیم💓

🌸 بر چهره پر ز نور مهدی #صلوات 🌸 بر جان و دل صبور مهدی #صلوات 🌸 تا امر فرج شود مهیا بفرست 🌸 بهر فرج و ظهور مهدی #صلوات 🌸🍃 اَللّهُمَ 🌸🍃 صَلَّ 🌸🍃 عَلی 🌸🍃 مُحَمَّدٍ 🌸🍃 وَآلِ 🌸🍃 مُحَمَّد 🌸🍃 و َعَجِّل 🌸🍃 فَرَجَهُم 🌸🍃 وَ اَهلِک 🌸🍃 عَدُوَّهُم... 🌸🍃 اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل 🌸🍃 لِوَلیِّــــکَ الفَـرج 🌸 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ 🌸وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ ‌‌‎‌‌‎‎‌‎‎

#تلاوت_کلام_وحی_هر_روز_یک_صفحه #صفحه_367_قرآن_کریم ___🌸 https://eitaa.com/kookchaharom1

🌺🌿🌺🌿🌺🌿 #بسم_الله_الرحمن_الرحیم #جامعه_کبیره #قسمت_39 🌺نقش اهل بيت عليهم السلام در نظام تشريع به نظر مى رسد هر چند آنچه علّامه مجلسى و پدر بزرگوار ايشان آورده اند ، در جاى خود ، درست است ؛ ليكن در تبيين مقصود از جمله «بِكُم فَتَح اللّهُ وَ بِكُم يَخْتِم» ، نارساست ، زيرا با مراجعه به ساير سخنانى كه از اهل بيت عليهم السلام روايت شده است ، مى توانيم معناى روشن ترى از آن ، در يابيم . براى نمونه ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روايت شده كه فرمود : يا عَلىُّ ! إنَّ بِنا خَتَمَ اللّهُ الدِّينَ كَما بِنَا فَتَحَهُ . اى على ! خداوند ، دين را با ما به پايان بُرده ، چنان كه آن را با ما ، آغاز كرده است . 🍂امير مؤمنان على عليه السلام نيز در روايتى مى فرمايد : بِنا فَتَحَ اللّهُ الإسلامَ وَ بِنَا يَختِمُهُ .  خداوند ، اسلام را با ما آغاز كرد و با ما ، به پايان مى بَرَد . 🌹در حديثى ديگر ، امام رضا عليه السلام نيز همين مفهوم را در باره «دين » ، بيان مى فرمايد : بِنا فَتَحَ اللّهُ الدِّينَ وَ بِنا يَختِمُهُ .  خداوند ، دين را با ما آغاز كرد و به ما ، پايان مى بخشد . از گِردآورى احاديث در اين نظريه ، در مى يابيم كه جمله «بكم فتح اللّه وبكم يختم» مفهومى شناخته شده در ميراث حديثى شيعه است و اختصاصى به «زيارت جامعه كبيره» ندارد و از سويى اين جمله بيانگر نقش قانونگذارى امامِ معصوم است كه به آن «ولايت تشريعى» گويند و شريعت اسلام از آغاز تا فرجام نيازمند رهبرانى الهى بوده است تا با مراجعه به منابع علم خويش ، قانونِ بى خطاى الهى را در جامعه بگستراند .

#جامعه_کبیره #قسمت_40 🌷نقش اهل بيت عليهم السلام در نظام تكوين ولايت تكوينى ، يعنى قدرتى كه خداوند به انسانِ كامل ، واگذار كرده است تا او با اذن پروردگار ، در نظام آفرينش ، تصرّف كند. عبارت هاى پيشِ رو ، بيانگر ولايتِ تكوينى خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله است . الف ـ بارش باران جمله «بِكُم يُنَزِّلُ الْغَيث» ، به نقش حضور انسانِ كامل در جامعه بشرى اشاره دارد ؛ يعنى : به سبب حضور شما خاندانِ پاك پيامبر صلى الله عليه و آله است كه باران ، فرو فرستاده مى شود ، و يا اين كه : به درخواست و دعاى شماست كه آسمان ، رحمت خويش را بر زمين ، نازل مى كند و واسطه فيضِ باران ، وجود مقدّس معصوم عليه السلام است . ب ـ پا بر جايىِ آسمان معناى جمله «وَ بِكُم يُمْسِكُ السَّماء أنْ تَقَعَ عَلَى الأْرْض إلّا بِإذْنِهِ» ، اين است كه حركت كُرات در مدارِ مشخّص شده و برخورد نكردن آنها به يكديگر ، به سبب حضور امام معصوم عليه السلام در جامعه است و ثبات آسمان و كهكشان هايش ، به علّت وجود مقدّس معصوم است و اگر زمين ، لحظه اى از حجّت خدا خالى شود، هر آينه ، آسمان و زمين ، فرو خواهند ريخت. امام رضا عليه السلام فرموده است : بِنا يُمسِكَ اللّهُ السَّماواتِ وَ الأرضَ أن تَزولا . به واسطه ما ، خداوند ، آسمان ها و زمين را از اين كه از جاى خود بلغزند و به در روند ، نگه مى دارد . ج ـ زُدودن غم و غصّه در جمله «وَ بِكُم يُنَفِّسُ الْهَمّ» ، «نَفَّس» ، به معناى گشايش و گشودگى است و «همّ» ، به هر گونه ناراحتى و اندوه مى گويند ؛ خواه كسى ، چيزى را از دست داده و غمگين شود و نگرانِ آينده باشد و اندوهگين شود ، و يا آن كه هم اينك ، بر اثر حادثه اى ، محزون باشد ، در تمامِ موارد ، از واژه «همّ» استفاده مى شود. به وسيله اهل بيت عليهم السلام ، ريشه غم و غصّه ، خشكانيده مى شود و هر چه انسان ، بيشتر به آن بزرگواران نزديك شود ، شادى و خوشى ، جاى گزين اندوه و غصّه خواهد شد. امام صادق عليه السلام در زيارت جدّ بزرگوارش امام حسين عليه السلام فرموده است : بِكُم يَكشِفُ اللّهُ الكَربَ وَ بِكُم يُنَزِّلُ اللّهُ الغَيثَ .به وسيله شما ، خداوند ، گرفتارى را مى گُشايد و به سبب شما ، خداوند ، باران را فرو مى فرستد . مشكلات عمومى جهان اسلام نيز به واسطه حضور اهل بيت عليهم السلام ، برطرف مى شود و تمام گرفتارهاى اجتماعى مردم ، با ظهور آخرين معصوم عليه السلام ، سامان مى يابد و از همين رو ، دعا براى ظهورش را «دعاى فَرَج» ، يعنى دعاى گشايش ، نام نهاده اند. د ـ گشايش گرفتارى جمله «وَ يَكْشِفُ الضُّر» ، يعنى به وسيله خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله ، گرفتارىِ اهل زمين ، برطرف مى شود و هر آنچه سبب زيان و مشكلاتِ جامعه بشر باشد ، ريشه كن مى شود. تمامِ موارد پيش گفته ، تنها به اراده خداوند ، بستگى دارد و اگر اذن خدا باشد ، امام مى تواند همه غم ها را بزُدايد و گرفتارى ها را برطرف كند و سبب نزول رحمت حق شود. اعتقاد به كارگشايى امامان عليهم السلام و رهايى از فشار مصيبت ها و عذاب ها ، ريشه در تفكّر قرآنى دارد. به ديگر سخن ، نظير اين باور در قرآنْ مشهود است ، چنان كه خداوند به پيامبرش فرمود : تا هنگامى كه تو در ميانِ مردم هستى ،ايشان را عذاب نخواهم كرد : « وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ . و خدا بر آن نيست كه آنان را عذاب كند ، در حالى كه تو در ميان ايشانى» . در ادامه اين بخش از «زيارت جامعه» ، زائر بامعرفت ، در تبيين نقش اهل بيت عليهم السلام در نظام تشريع و تكوين ، مى گويد : «وَ عِندكُم ما نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ ... ؛ آنچه فرستادگان خدا و فرشتگان الهى ، فرود آوردند ، نزد شما خاندان است و روح الأمين (جبرئيل) ، بر جدّ شما نازل شد . خداوند ، آنچه را به هيچ كس نداده ؛ به شما داده است ...» . با اين اشاره ، به جلوه هاى ديگرى از ولايت تكوينى اهل بيت عليهم السلام ، مى پردازيم : ه ـ فروتنى همه چيز ، در برابر اهل بيت عليهم السلام اهل بيت عليهم السلام ، به نقطه اى از كمالات نفسانى رسيده اند كه نه تنها همه كسانى كه حقيقتا بزرگوارند ، در برابر آنها خاضع اند ؛ بلكه همه متكبرّان ، جبّاران و زورمدارانى كه تظاهر به بزرگى مى كنند ، بخواهند يا نخواهند ، در برابر قدرت معنوى و ولايت تكوينى آنها ، فروتنى دارند و بالاتر از اين ، همه موجودات جهان ، به فرمان آفريدگار هستى ، تسليم و رام آنها هستند .