eitaa logo
مجموعه اشعار خادم زینب س
396 دنبال‌کننده
195 عکس
414 ویدیو
96 فایل
ارائه ی سبکهای پیشنهادی ارائه ی نظرات پیشنهادات و انتقادات👇 @khademozeinab
مشاهده در ایتا
دانلود
ارسال فایل اجرا به ایدی زیر @khademozeinab حال منو کی میدونه غیر از خدا یه عمره که میسوزم اما بیصدا پیش چشام هر شب میسوزه خیمه ها پیش چشام هر شب میسوزه خیمه ها تو دلم ، غوغای قتلگاه تو چشام  اشوب خیمه ها رو تنم ، مونده نشونه ی همه ی ، اون تازیونه ها میباره ، از موهام خاک اون بیابون میخونم ، لالا علی با چشمِ گریون تا حالا ، من میخونم دعای بارون بند دوم داغی که من دیدم اخه هیشکی ندید با نعل نو رو جسمش با کینه دوید خونِ سرش از روی نیزه میچکید خونِ سرش از روی نیزه میچکید رو زمین ، هر وصله ی تنش رو تنِ ، خولی بود پیرُهنش جلوی ، چشمای خواهراش با عصا و سنگ میزدنش تِشنَش بود ، وقتی که سرشو میبریدن خستش بود ، جسمشو رو صحرا میکشیدن میبُردن ، هرچی داشت تا بش میرسیدن بند سوم روی دلم مونده اتیش اون تنور ناله نزن دم اخر قلب صبور تنِ منو یه کمی ارومتر بشور تنِ منو یه کمی ارومتر بشور پُره از ، زخمای قدیم بدنم ، کل زندگیم تنِ من ، زخمه جوری که میسوزه ، حتی با نسیم غسلم کن ، اروم اروم تنم مریضه جوری که ، پوست سوخته ی تنم نریزه این زخما ، خیلی برای من عزیزه (علیه السلام)
(علیه السلام) ارسال فایل اجرا به ایدی زیر @khademozeinab اروم نمیگیره چشای بی قرارم به کی بگم چه داغی توی سینه دارم؟ غیرت حیدر تو رگام میجوشه اما دارن زنا رو میزنن  سپر ندارم میزنن گوشوار دخترارو میبرن میبینم که زنا بی معجرن اما جایی ندارن برن وای دلم جلو چشمام میسوزه حرم دنیا میچرخه دور سرم میسوزه چادر خواهرم هی میگردن ، دورِ زنها بچه ها پخشن تو صحرا پیش چشمام وحشیونه عمه میخورد تازیونه واویلا حسین واویلا حسین واویلا بند دوم میگم عَلَیکُنَّ بِلفرارُ اما دلم داره میشه پاره پاره پاره عمه سپر میشه برای همه اما سیلی و سنگش میزنن سپر نداره خاکیه چادرش پاره پاره شده توی صحرا اواره شده بعد بابا بیچاره شده خیمه سوخت پرده ای نیست زنا تو چِشَن پیش من چادرا رو میکِشَن نگرانِ بچه هام گم بشَن تو دعاهام ، میگم اینو حتی دشمن ، هم نبینه که زنا بی ، پرده باشن اونچه من دیدم نبینه واویلا حسین واویلا حسین واویلا بند سوم میسوزم و میبارم و میمیرم اروم عبای سوختمو رو سر میگیرم اروم شرمنده از نگاه عمه هامم ای وای میسوزم و میبارم و میمیرم اروم دیدم اون سری که روی نی شد بُلند دور نیزه بگو و بخند دلمو اشکای عمه کَند رو تنش چیزی جز نیزه پیدا نبود دست و انگشتر و پا نبود واسه بوسیدنش جا نبود جسم بابا ، روی خاکا قطعه قطعه ، اربن اربا عمه میخورد تازیونه وقتی میگفت ، واحسینا واویلا حسین واویلا حسین واویلا علیه السلام
اروم نمیگیره چشای بی قرارم به کی بگم چه داغی توی سینه دارم؟ غیرت حیدر تو رگام میجوشه اما دارن زنا رو میزنن  سپر ندارم میزنن گوشوار دخترارو میبرن میبینم که زنا بی معجرن اما جایی ندارن برن وای دلم جلو چشمام میسوزه حرم دنیا میچرخه دور سرم میسوزه چادر خواهرم هی میگردن ، دورِ زنها بچه ها پخشن تو صحرا پیش چشمام وحشیونه عمه میخورد تازیونه واویلا حسین واویلا حسین واویلا بند دوم میگم عَلَیکُنَّ بِلفرارُ اما دلم داره میشه پاره پاره پاره عمه سپر میشه برای همه اما سیلی و سنگش میزنن سپر نداره خاکیه چادرش پاره پاره شده توی صحرا اواره شده بعد بابا بیچاره شده خیمه سوخت پرده ای نیست زنا تو چِشَن پیش من چادرا رو میکِشَن نگرانِ بچه هام گم بشَن تو دعاهام ، میگم اینو حتی دشمن ، هم نبینه که زنا بی ، پرده باشن اونچه من دیدم نبینه واویلا حسین واویلا حسین واویلا بند سوم میسوزم و میبارم و میمیرم اروم عبای سوختمو رو سر میگیرم اروم شرمنده از نگاه عمه هامم ای وای میسوزم و میبارم و میمیرم اروم دیدم اون سری که روی نی شد بُلند دور نیزه بگو و بخند دلمو اشکای عمه کَند رو تنش چیزی جز نیزه پیدا نبود دست و انگشتر و پا نبود واسه بوسیدنش جا نبود جسم بابا ، روی خاکا قطعه قطعه ، اربن اربا عمه میخورد تازیونه وقتی میگفت ، واحسینا واویلا حسین واویلا حسین واویلا علیه السلام
حال منو کی میدونه غیر از خدا یه عمره که میسوزم اما بیصدا پیش چشام هر شب میسوزه خیمه ها پیش چشام هر شب میسوزه خیمه ها تو دلم ، غوغای قتلگاه تو چشام  اشوب خیمه ها رو تنم ، مونده نشونه ی همه ی ، اون تازیونه ها میباره ، از موهام خاک اون بیابون میخونم ، لالا علی با چشمِ گریون تا حالا ، من میخونم دعای بارون بند دوم داغی که من دیدم اخه هیشکی ندید با نعل نو رو جسمش با کینه دوید خونِ سرش از روی نیزه میچکید خونِ سرش از روی نیزه میچکید رو زمین ، هر وصله ی تنش رو تنِ ، خولی بود پیرُهنش جلوی ، چشمای خواهراش با عصا و سنگ میزدنش تِشنَش بود ، وقتی که سرشو میبریدن خستش بود ، جسمشو رو صحرا میکشیدن میبُردن ، هرچی داشت تا بش میرسیدن بند سوم روی دلم مونده اتیش اون تنور ناله نزن دم اخر قلب صبور تنِ منو یه کمی ارومتر بشور تنِ منو یه کمی ارومتر بشور پُره از ، زخمای قدیم بدنم ، کل زندگیم تنِ من ، زخمه جوری که میسوزه ، حتی با نسیم غسلم کن ، اروم اروم تنم مریضه جوری که ، پوست سوخته ی تنم نریزه این زخما ، خیلی برای من عزیزه (علیه السلام)