محمدرضا احمدی در این حالت، #رشد_اقتصادی چقدر خواهد بود؟ #مولوی #اقتصاددان ما حد میانه را می‌گیریم. رشد اقتصادی یا بالای #۳ درصد خواهد بود یا کمتر از ۳ درصد. ولی این نکته مطرح است که رشد ۴ درصدی که الان از آن صحبت می‌شود، نباید ما را فریب دهد. این روال همه دولت‌هاست که هر عددی که خوب باشد را اعلام می‌کنند، ولی دقت نمی‌کنیم که این شاخص‌ها چقدر می‌توانند با #دلار تغییر کنند. به نظر من سناریوی محتمل، رشد اقتصادی زیر #۳ درصد برای #۱۴۰۲ است؛ مگر این‌که مذاکرات انجام و تحریم‌ها برداشته شود و در عین حال، فروش نفت تضمین شود. #رشد_اقتصادی که از درون لپ‌لپ بیرون نمی‌آید؛ !!!!! رشد اقتصادی با سرمایه‌گذاری اتفاق می‌افتد. ما برای رشد اقتصادی #۵ درصد در اقتصاد ایران حداقل سالانه #۲۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز داریم شما وقتی به بودجه به لحاظ دلاری نگاه می‌کنید، کمتر از #۵ میلیارد دلار است. ما حداقل #۱۰ میلیارد دلار بنا به گزارش #اتاق_بازرگانی تهران در سال‌های گذشته خروج سرمایه داشتیم. دو نکته در رابطه با رشد اقتصادی وجود دارد. یکی این‌که مدت‌های طولانی است در تله رشدهای پایین گیر افتاده‌ایم و دیگر این‌که اگر #رشد اقتصادی‌ای هم رخ می‌دهد، پر شدن ظرفیت‌های خالی است. یعنی #حجم اقتصاد بزرگ نمی‌شود؛ به واسطه #رشدهای منفی که اقتصاد ایران تجربه کرده، الان این رشد اقتصادی‌ای که اتفاق افتاده، پر شدن ظرفیت‌هایی است که وجود داشته، نه این‌که ظرفیت جدیدی به وجود آمده باشد. من یک مقدار با کلمه تله رشد اقتصادی مشکل دارم. مشکل ما در ایران این است که اصلا اقتصاد اولویت نیست. تله رشد اقتصادی چیست؟ انگار ما می‌خواهیم رشد داشته باشیم، ولی نمی‌شود. خیر، اقتصاد در این مملکت اولویت نیست. وقتی اقتصاد اول باشد، یعنی تمام سوگیری‌های سیاسی، بین‌المللی و هر اتفاقی که می‌افتد، باید مبتنی بر رشد اقتصادی باشد. یعنی ببینیم هر حرفی که می‌زنیم یا هر فعالیتی که می‌کنیم، به جذب و ماندگاری سرمایه کمک می‌کند یا خیر. به نظر من در #۱۰ سال گذشته اقتصاد در ایران به هیچ‌وجه اولویت نبوده است. اولویت بودن اقتصاد می‌شود عربستان‌سعودی، امارات، بنگلادش، سریلانکا و هند. بعضی‌ها می‌گفتند که اقتصاد ایران به سمت #هندی شدن می‌رود؛ باید بگویم خیر، اقتصاد ایران به سمت #پاکستانی شدن می‌رود. وقتی اقتصاد در ایران اولویت نیست، چیزی تحت عنوان تله رشد اقتصادی (به این معنا که تلاش می‌کنیم و به رشد نمی‌رسیم) نداریم. این یک مغالطه بزرگ در اقتصاد ایران است. به نظر من براساس تمام اخباری که گفته می‌شود و پروپاگاندایی که وجود دارد، اقتصاد در ایران اولویت شماره یک نیست. دلایلی برای این دیدگاه وجود دارد. اگر اقتصاد در ایران اولویت باشد، به لحاظ رتبه آزادی اقتصادی به رتبه #۱۶۰ نزول نمی‌کنید؛ یعنی #۸ کشور به آخر مانده است. در رتبه آزادی اقتصادی مواردی بررسی می‌شود که نمی‌شود به راحتی از آن گذشت؛ مثل اندازه دولت. در اقتصاد ایران خیلی‌ها می‌گویند اندازه اقتصاد دولت بزرگ است، ولی این نیست. این هم یک مغالطه است. #اقتصاد بزرگ یعنی این‌که #آموزش و پرورش، #بهداشت و #ورزش رایگان باشد.؟؟؟ این در حالی است که ورزش در ایران گران‌ترین کار است. همچنین به لحاظ آزادی تجارت بین‌الملل، رتبه ایران #۱۶۴ است و بعد از ما فقط سوریه قرار دارد. عامل بعدی، قوانین و مقررات است که شما شاهد بودید که حداقل در دولت قبل به اوج رسید. یک زمانی بود که شما شب می‌خوابیدید، صبح وزارت صمت یک بخشنامه صادر می‌کرد. وقتی اقتصاد اولویت باشد، شما سعی می‌کنید رتبه آزادی اقتصادی را از #۱۶۰ به #۱۰۰ برسانید؛ جایی که کشورهایی چون #ترکیه قرار دارند. ما انتظار نداریم #فنلاند، #سوئد یا #دانمارک بشویم، ولی می‌توانیم حداقل جزو #۱۰۰ کشور اول باشیم. پس تله رشد اقتصادی زمانی مطرح است که ما می‌خواهیم کاری را انجام دهیم، ولی نمی‌شود. نکته این‌جاست که ما اصلا در مسیر رشد اقتصادی حرکت نمی‌کنیم. همه این اتفاقات سیاسی‌ای هم که الان می‌افتد، به نظر من حل کامل و تمام و کمال بحران‌های منطقه‌ای با عربستان و آمریکا نیست. تجربه ثابت کرده که همه این‌ها یک نفس عمیق است. * فقط یک فرصت تنفس است. بله، یک فرصت تنفس است و با فرصت تنفس نمی‌توانید رشد اقتصادی متداوم داشته باشید. شما به روند رشد اقتصادی ایران در قبل و بعد از انقلاب دقت کنید. قبل از انقلاب ما بین سال‌های #۱۳۴۰ تا #۱۳۵۵ رشد متوسط اقتصادی #۱۱.۵ درصد داشتیم. حتی یک دوره‌ای بعد از انقلاب رشد اقتصادی #۵ درصد متوازن داشتیم؛ بین سال‌های #۱۳۷۴ تا #۱۳۸۸ که رشد اقتصادی ۵ درصد را داشتیم.