محمدرضا احمدی برای خانوار #چهار نفره معادل #چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان محاسبه شد. بر این اساس، درصد #جمعیت زیر خط فقر مطلق در سال #۱۴۰۰ برابر با #۳۰.۴ درصد بوده است. در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال قبل از آن، از جمعیت فقرا کاسته شده؛ #۷۰۰ هزار نفر. در مجموع، نرخ فقر از سال #۸۵ روند صعودی داشته و از سال #۹۷ به بیش از #۳۰ درصد رسیده است. در این بین، شکاف فقر که نشانگر فاصله فقرا تا خط فقر است و آن را اندازه‌گیری می‌کند؛ در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به بالاترین مقدار یعنی ۲۷ درصد رسید.   #۶ ویژگی وضعیت #فقرا در بخش دوم مروری بر ویژگی‌های فقرا شده است. علت #فقر در دو دسته کلی قرار می‌گیرد؛ وضعیت #اقتصاد کلان که به فقیرتر شدن مردم منجر شده است و علت خرد و در سطح خانوار #فقرا که در این قسمت، ویژگی خانوار باعث #فقر شده و به #گرفتاری خانوار در تله #فقر می‌انجامد. در این گزارش، #وضعیت #فقرا در #۶ ویژگی مورد بررسی قرار گرفته است. #وضعیت_شغلی_سرپرست_خانوار صرف برخورداری از شغل در مناطق روستایی با احتمال زیاد می‌تواند باعث خروج از فقر شده اما در مناطق شهری تأثیر معناداری ندارد.برخورداری از شغل #رسمی احتمالا می‌تواند #فقر را کاهش دهد. برخورداری از شغل غیرساده احتمالا می‌تواند #فقر را کاهش دهد. #وضعیت_تحصیلی_سرپرست_خانوار صرف باسوادی احتمالا #فقر را کاهش می‌دهد. افزایش سال‌های تحصیل احتمالا فقر را کاهش می‌دهد. #وضعیت_سنی_سرپرست_خانوار در مناطق #شهری، به مرور زمان #سن #سرپرست خانوار غیرفقیر از خانوار فقیر پیشی گرفته است. در مناطق روستایی، سن سرپرست خانوار فقیر بیش از خانوار #غیرفقیر است. #وضعیت_جنسی_سرپرست_خانوار از نظر #زن سرپرستی بین فقرا و غیرفقرا در مناطق #شهری تفاوتی وجود ندارد. اما #زن سرپرستی در فقرا در مناطق روستایی از درصد بالایی برخوردار است. #وضعیت_ساختار_خانوار خانوارهای دارای کودک در بین فقرا در سال #۱۴۰۰ در مناطق شهری #۱۴ واحد درصد بیش از خانوارهای دارای کــودک در بین غیرفقرای شهری هستند. #وضعیت_مسکن_خانوار برخورداری از مسکن #استیجاری باعث کاهش رفاه خانوار می‌شود. نرخ برخورداری از مسکن استیجاری در بین فقرای شهری حدود چهار واحد درصد بیش از غیرفقراست.بر اساس این گزارش، دهه ۹۰ برای اقتصاد ایران، وضعیت مناسبی به لحاظ رشد اقتصادی و سایر متغیرها نداشته است. یک دهه تورم بالا (به جز سال‌های ۹۶-۹۴) به همراه رشد اقتصادی پایین و منفی باعث شده تا نرخ فقر از ۱۹ درصد به ۳۰.۴ درصد در سال ۱۴۰۰ برسد. رشد اقتصادی پایین به کاهش درآمد سرانه و افزایش فقر منجر شده و در عین حال باعث شده که ایران که از سال #۲۰۰۸ به بعد در گروه کشورهای با درآمد بالاتر از متوسط قرار گرفته بود، با یک دهه کاهش در درآمد سرانه به دسته کشورهای با درآمد پایین‌تر از متوسط سقوط کند