عن الامام الهادی علیه السلام: مَن زارَ عَبدالعَظیمِ الحَسَنی(ع) بِرِی کَمَن زارَ الحُسَین(ع) بِکَربَلا.[۱] امام هادی علیه السلام کسی که قبر #عبدالعظیم را در شهر ری زیارت کند چنان است که گویی امام حسین علیه السلام را در کربلا زیارت کرده است. ۱۵ شوال سالروز وفات عبدالعظیم حسنی امامزاده واجب التعظیم و راوی بزرگ شیعه است که در کتب حدیثی و متون روایی، بیش از صد روایت از ایشان آمده است.  امام هادی(ع) وی را این‌گونه خطاب می‌کند: یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، انتخاب کرده‌ای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند[۲].  این گفتگو میان امام و عبدالعظیم به #حدیث_عرض_دین مشهور است. 📗[۱]مستدرک الوسائل،ج۳،ص۶۱۶ 📗[۲]التوحید(صدوق)،ص۸۲_۸۱. #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith

⭕️گذاشتن دست بر سر هنگام شنیدن نام امام زمان عج ⬅️ آیا حدیثی براى قيام و همچنين گذاشتن دست بر سر به هنگام بردن نام امام مهدى عليه السلام با لقب «قائم» وجود دارد؟ در رابطه با این مسئله دو گزارش از معصومان علیهم السلام وجود دارد؛👇 👈 1⃣ گزارش اوّل كه در كتاب تنقيح المقال آمده، اين گونه است : فى مشكاة الأنوار: أنّ دعبلاً لمّا قرأ قصيدته المعروفة على الرضا عليه السلام و ذكر الحجّة عليه السلام،......وضع الرضا عليه السلام يده على رأسه و تواضع قائماً و دعا له بالفرج.(۱) موقعى كه دعبل، قصيده معروفش را براى امام رضا عليه السلام خواند، هنگامى كه به نام امام زمان عليه السلام رسيد،.......امام رضا عليه السلام با تواضع ايستاد و دستش را بر سرش نهاد و براى فَرَج امام زمان عليه السلام دعا فرمود. 👈 2⃣ گزارش دوم ، حديثى است كه كتاب إلزام الناصب از كتاب تنزيه الخاطر نقل كرده و متن آن، اين است : سئل الصادق عليه السلام عن سبب القيام عند ذكر لفظ القائم من ألقاب الحجّة .قال: لأنّ له غيبة طولانية و من شدّة الرأفة إلى أحبّته ينظر إلى كلّ من يذكره بهذا اللقب المشعر بدولته و الحسرة بغربته ومن تعظيمه أن يقوم العبد الخاضع لصاحبه عند نظر المولى‌ الجليل إليه بعينه الشريفة فليقم وليطلب من اللَّه جلّ ذكره تعجيل فرجه.(۲) از امام صادق عليه السلام در باره علّت ايستادن هنگام ياد شدن نام «قائم» - كه از القاب حجّت است - ، سؤال شد. فرمود: «زيرا او غيبتى طولانى دارد و از بسيارى محبّت و رأفت نسبت به دوستان خود، بر هر يك از آنان كه او را با اين لقب بخواند، نظر مى كند؛ چرا كه اين نام، يادآور شُكوه دولت او و افسوسى بر غربتش خواهد بود. و از رسوم ادب، اين است كه غلام به هنگام نظر انداختن مولاى بزرگوار خود به او بايستد و خضوع كند و از خداوند، فَرَج (ظهور) او را تمنّا دارد». 💠چند نکته درباره این دو گزارش حائز اهمیت است. الف) هیچکدام از این دو گزارش دارای سند قابل توجهی نمی‌باشند. ب) این دو روایت در هیچ منبع کهن و معتبر حدیثی به چشم نمی‌خورد. ج) اصل گزارش شعرخوانى دعبل در محضر امام رضا عليه السلام در منابع معتبر آمده؛ ليكن به لقب «قائم» و نيز آنچه در كتاب تنقيح المقال آمده، اشاره اى نشده است . 📗منابع (۱)تنقیح المقال، ج۱، ص۴۱۸ (۲)الزام الناصب، ج۱، ص۲۴۲ #کانال_علوم_ومعارف_حدیث @MaarefHadith