سال هزار و چهارصد و غم سالی سخت بود؛ عام‌الحزن، سال اندوه، روزگار عجایب، دوران شگفتی‌ها. برگ برگ تقویم پر شد از حوادث خون‌چکان؛ وقایع پُرتکان. سیزده‌به‌دری که سفارتمان رنگ خون و بوی باروت گرفت. کروزهایی که آسمان قبة الصخره را ستاره‌باران کردند. بیمارستان شفا که آوارش جراحتی به قلب‌ها گذاشت. لکه‌ابری به پشتوانه‌ی یک کوه، که جلوی شهید جمهور درآمد. رقابت درون‌گفتمانی، که دودش به چشم همه رفت. صندوق رأیی که کال بود و یک سال زودتر رسید. مهمانی که در لنگرگاه ثبات خاورمیانه، ترور شد. تله‌ی «تله‌ی تنش» که دو بار از آن جستیم. ابرفراصوت‌هایی که قشنگ خوابیدند. تیری که ترامپ را گوشمالی داد. افتتاحیه المپیکی که خدا را به آن راه ندادند. تب خرید طلا که به اقتصاد مریض، داغ زد. ارزی که افسارش پاره شد و ترمز برید. پیجرهایی که عباس‌های بی‌دست و چشم آفریدند. سیدی که از زیرِ زمین تا زِبَر آسمان پر کشید. عروس خاورمیانه که عزادار شد. جمعه‌ی نصر که مانور اقتدار بود. تابوی حمله به خاک ایران که شکسته شد. تحریرالشامی که برای تقدیم شام آمد. غزه، که تلی از خاک شد. چوب سنوار، که عصای موسی شد. پابرهنگانی که امپراتور دریا شدند. آتشی که به جان آتش‌افروز جنگ‌های دنیا افتاد. مترسک کاکل‌طلایِ روسیاهی که به کاخ سفید برگشت. دلقکی که در سرزمین گاوچران‌ها تحقیر شد. قانون حجاب که مثل همیشه یتیم و سرگردان ماند. نفَس کارگران محبوس معدن طبس که مثل معیشتشان تنگ شد و از شماره افتاد. تبادل اسرا که با تحقیر رسانه‌ای اسرائیل همراه بود. لبنان که در تشییع سید مقاومت سنگ تمام گذاشت. دبش، که دو وزیر سابق را راهی زندان کرد. وزیر اقتصاد که کله‌پا شد. ترکیه و سوریه و یمن و فلسطین و بیروت که هنوز انبار باروت‌اند. اینها سال ما را ساخت؛ آمیزه‌ای از غم و غرور، بُهت و تحسّر، غلیان و‌ خموشی، دل‌آشوبی و قرص‌دلی و آه و آه و آه. آه از بزرگانی که رفتند. آه از فرصت‌هایی که گذشتند. آه از داغ‌هایی که بر دل نشستند و آه از تابوهایی که شکستند. اما ظاهر حوادث مصیبت‌بار، گاهی باطن رخدادهای تمدن‌ساز را می‌پوشاند. از عام الفیل تا عام‌ الحزن، خدای شِعب همان رب‌البیت بود، اما بشر به قدر یک بعثت به خدا نزدیک‌تر شد. لیلة المبیت، اجماع بر ریشه‌کنی اسلام بود، اما مبدأ تاریخ هجری شد. سال‌ها را باید در مقیاس هزاره قضاوت کرد. سال هزار و چهارصد و غم، سال هزار و چهارصد و نصر هم بود. آینده، گذشته را معنا خواهد کرد. ✍#زهرا_محسنی‌_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🔴نامسأله‌های بشر و مسأله‌ی فلسطین در هجوم نامسأله‌ها و در غفلت سرگرمی‌های غرب‌ساخته، هفت اکتبر برق از سر افکار عمومی دنیا پراند. طوفان الاقصی، سیلی محکمی به جریان خبری و رسانه‌ای دنیا زد تا از «مسأله‌ی اول» غبارروبی کند. گرد نسیان سال‌ها روی چهره‌ی فلسطین نشسته بود و رنج بی‌پایان مردم غزّه دیگر برای کسی ارزش خبری نداشت. در میان انبوه اخبار زرد رسانه‌های سلبریتی‌زده‌ی دنیا، کودک‌کشی اسرائیل به یک خبر درجه چندمِ تکراریِ ملال‌آور تبدیل شده بود که باید از روی آن پرید تا به اخبار مهم رسید. عادی‌سازی روابط اسلام آمریکایی با صهیونیسم یهودی روی دور تند بود و سرطان پیش‌رونده‌ی اسرائیل داشت چهره خاورمیانه را کریه می‌کرد. طوفان الاقصی فقط یک یورش نظامی موفق از جنس نفوذ و گروگانگیری نبود که مختصاتش در ذهن مردم دنیا بماند، بلکه عملیات احیای «مسأله فلسطین» بود که طراحانش به خوبی تا آخر ماجرا را خوانده و از بهای سنگین آن آگاه بودند. به آتش کشیدن انگاره‌های تثبیت‌شده از روکش فریبنده‌‌ی لیبرال دموکراسی بر باطن درّنده‌ی غرب وحشی فقط از گذرگاه شهادت و بذل خون امکان‌پذیر بود که حماس این آتش را بپا کرد. غزّه باید نمایشگاه سبعیت اسرائیل و آمریکا و اروپا می‌شد تا فطرت‌های خفته نهیب بخورند و عاطفه‌‌های مرده از جا بجنبند و جریان‌های ضدصهیونیزم در غرب راه بیفتند. موج فزاینده‌ی توجه به اسلام در جوانان غربی و انزجار از امپریالیسم از اینجا آب می‌خورد. اثر جنگ غزه را می‌توان در ورای جغرافیای فلسطین هم جستجو کرد. دوران پساطوفان الاقصی را نه از دریچه‌‌ی تحلیل‌های کوتاه‌برد تاکتیکی بلکه از منظر وقایع دوربرد آخرالزمانی باید تفسیر کرد. «مسأله‌ی قدس» را امام راحل کاشت و امام حاضر با ساخت معماری جبهه مقاومت، زنده نگه داشت. فصل برداشت را مظلومین عالم به اذن خدا رقم خواهند زد. امام خمینی (ره) با آرمان‌سازی از آزادسازی فلسطین، چماق اسلام را تا ابد بالاسر غاصبان قبله اول نگه داشت و امام خامنه‌ای سد دفاعیِ اسلام را علیه داعیه‌داران ارض موعود، تا خرخره‌ی اسرائیل پیش برد. امام، چراغی ایزدافروز را روشن کرد که تا روز فتح قدس، طوفان الاقصی‌ها و وعده‌های صادق در پرتو آن پا می‌گیرند. و این غده سرطانی روزی به دست مظلومان عالم پرتودرمانی خواهد شد، ان‌شاءالله. #روز_قدس ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

این از ادب دعا و ادبیات نیایش به درگاه خداست که حاجت را تحقق یافته بخوانیم و بدانیم. و این در سیره اولیاست که فرمان را در قالب دعا انشا می‌کنند، آنچنان که فرمود: «إن‌شاءالله راهپیمایی امسال، یکی از بهترین، پرشکوه‌ترین و باعزت‌ترین راهپیمایی‌های روز قدس خواهد بود.» #روز_قدس #علی_العهد_یا_قدس ✍زهرا محسنی‌فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

معرفی کتاب #آقا_سید_محسن در برنامه سحرگاهی «ماه من» شبکه ۳ سیما 🔴کتاب را می‌توانید به صورت اینترنتی از طریق فروشگاه سوره مهر به آدرس زیر خریداری کنید. https://sooremehr.ir/?p=60003 ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

🔴آنچه از متن و حاشیه‌ی قانون حجاب و عفاف می‌فهمیم 🔸احکام و مواد قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» را می‌توان به بخش‌های تبیینی، تکلیفی، تشویقی و تنبیهی تقسیم‌بندی کرد. در بخش‌های تبیینی بر فرهنگ‌سازی و آموزش و مشاوره تأکید شده است. در بخش‌های تکلیفی، وظایفی به عهده دستگاه‌ها و نهادهای مختلف کشور گذاشته شده تا زیرساخت‌های (سخت‌افزاری و نرم‌افزاری) لازم را برای ترویج فرهنگ عفاف و اجرای قانون توسعه دهند و بر آن نظارت داشته باشند و گزارشات و آیین‌نامه‌هایی (به صورت منظم یا موردی) تهیه و ارائه نمایند. در بخش‌های تشویقی، نهادها و اشخاص حقیقی و حقوقی به واسطه فعالیت ترویجی، مورد تشویق‌های مادی و حمایت‌های معنوی قانون قرار می‌گیرند. 🔹بخش انتهایی قانون، متمرکز بر احکام تنبیهی برای ناقضان حقیقی و حقوقی قانون است که خود شامل لغو و محدودیت انواع مجوزها، جرائم مالی، برخی محرومیت‌های اجتماعی و در نهایت حبس است. به لحاظ آماری، حدود ۶۰ درصد از ۲۵۰ حکم این قانون (شامل مواد، زیربخش‌ها و تبصره‌ها) تبیینی-تکلیفی-تشویقی هستند. در موارد تنبیهی نیز اغلب به جزای نقدی بسنده شده و تنها برای جرائم سازمان‌یافته در جهت ترویج آگاهانه فحشا و بی‌عفتی جزای حبس در نظر گرفته شده است. 🔸در این قانون برای حدود ۴۴ دستگاه و نهاد مختلف، مشترکاً یا مستقلاً و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم تکالیفی مقرر شده است. چیزی تحت عنوان «گشت ارشاد» یا عناوین مشابه در این قانون نیست، اما به فراجا و دادگستری به عنوان ضابطین قضایی مأموریت‌هایی محول شده است. به جد معتقدم اغلب منتقدین و مخالفین این قانون، جاهلانه یا عامدانه آن را از روی عنوانش قضاوت می‌کنند، نه محتوای ۳۰ صفحه‌ای‌اش. مخالفینی نیز که تخصصی‌تر ورود کرده‌اند، نوک پیکان انتقادات را سمت بخش‌های تنبیهی آن گرفته‌اند. 🔹واقعیت اما آن است که ما دچار نوعی تسامح افراطی و وادادگی شدید در اجتماعیات شده‌ایم. نیم قرن است که خود را در شرایط حساس کنونی می‌بینیم و سال به سال داریم حساس کنونی‌تر می‌شویم! و با همین استدلال محکم و به بهانه حفظ نظام و حفظ آرامش جامعه، برخی احکام الهی را تعطیل کرده‌ایم و یله و بی‌برنامه به پیش می‌تازیم. نگارنده ضمن تشکر از دست‌اندرکاران دغدغه‌مند تدوین قانونِ یتیمِ عفاف و حجاب، معتقد است که دولت با این قانون رودروایسی دارد و مدت‌هاست که دیگر به بی‌حجابی و عریانی به عنوان یک مسأله نگاه نمی‌کند. در واقع حجاب برای برخی آقایان و خانم‌ها یک سوء تفاهم بوده که الحمدلله دیگر برطرف شده است. 🔸و در این روزهای اخیر، چیزهای جالبی دستگیرمان شده. اینکه مثلاً می‌توان به بهانه مصلحت نظام، چیزی در قواره «خسارت محض» را به ملت تحمیل کرد، اما ضابطه‌مند کردن پوشش را برای حفظ کیان خانواده و جرم‌انگاری بسترهای توسعه فحشا را مشمول قاعده «اثمها اکبر من نفعهما» دانست و قید آن را زد! فهمیدیم اجماع بر عدم اجرای قانون، عین بصیرت است، اما مطالبه‌ی اجرای قانون، بی‌قانونی است! و نیک می‌دانیم قانون مصوبی که امروز اجرا نشود، قدر مسلم هیچ وقت اجرا نخواهد شد. 🔹مجدداً به ۶۰ درصدِ ابتدایی قانون ارجاع می‌دهم که زمینه‌ای بسیط برای کارهای ایجابی و اقناعی از جنس فرهنگ‌سازی ایجاد می‌کند تا هرکس داعیه‌دار کار فرهنگی است، به پشتوانه قانون وارد گود شود. ممکن است نگارنده به بخش‌هایی از این قانون انتقاد داشته باشد، اما قانونِ نیم‌بند و یا حتی اجرای نیم‌بند یک قانون کامل را بهتر از بی‌قانونی و رهاشدگی می‌داند. در کلاسی که کسی دیکته نمی‌نویسد، کسی دیکته‌ای نوشته. هرکس ادعا می‌کند املایش ۲۰ است، بسم الله... ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

▪️آنجا پدری دنبال سر کودکش می‌گردد... از ژانر نوشتاری «سفر به قطب جنوب» جا نمانی. با «هسته سخت نظام» جمله‌سازی و مزّه‌پرانی کن. مباد حسرت یادگیری «شنای پروانه» به دلت بمانَد. مشتی «شن نقره‌ای» از جزیره هرمز به یادگار بردار تا ساحل را به خانه ببری. برای «مذاکره مستقیم» با آمریکا له‌له بزن و یقه پاره کن. خجالت نکش! «توبه» ساسی را دابسمش و استوری کن تا امتیاز این مرحله را از دست ندهی. صفرهای دستمزد نقی معمولی را بشمار و به تماشای «پایتخت» بنشین. کلیپ رقص مختلط دختران و پسران را در میدان‌های شهر برای دوستانت بفرست تا حظ وافر ببرند. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ... هیس! آنجا پدری دنبال سر کودکش می‌گردد و بقیه‌ی کودک را روی دستش گرفته. دیدی؟ بالای ستون دود، چند آدم به آسمان پرتاب شد. بلندگوهای مسجدی که مؤذن و امام و مأمومش یکجا شهید شده‌اند، در میان خروارها آوار به استغاثه افتاده‌. رفح، قبلاً نام شهری بود در جنوب فلسطین اشغالی. غذا در غزه دارد نایاب می‌شود. اسرائیل آتش‌بس را بوسیده و کنار گذاشته و هیچ جنبنده‌ای در باریکه باقی نخواهد گذاشت. صنعا و صعده مدت‌هاست زیر بمباران آمریکا رفته. ضاحیه و جنوب دوباره بمباران می‌شود. ما گرفتار تکاثر شده‌ایم. بله ما سِر شده‌ایم. مرگ را فقط برای همسایه می‌دانیم. از روی شکم‌سیری وقایع جهان را نظاره‌گریم. خوشی سیزده‌به‌در زده زیر دلمان. «فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ» را برای واج‌آرایی قاف و لامش می‌خوانیم و لذّت می‌بریم. سران کشورهای اسلامی عید فطر را به هم تبریک می‌گویند. ترامپ نوروز باستانی را به ایرانیان تبریک می‌گوید. همه چیز مثل طبیعت، گل و بلبل شده. نه، ما گرفتار تکاثر شده‌ایم. کنکور بزرگی در پیش داریم؛ تمام‌تشریحی. ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ. آنجا پدری دنبال سر کودکش می‌گشت؛ شما سرت به چه کاری بود؟ ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

همین چند وقت پیش در روز قدس بود که ملت ایران یکپارچه شعار «مرگ بر آمریکا» سر داد. یعنی بر ذات جهانخوار آمریکا و دولتمردان بی‌ذاتش و حمایت تمام‌قدش از غاصبان قدس، لعنت فرستاد. مسئولین کشور هم در بلندپایه‌ترین سطوح در صفوف به هم فشرده مردم و همصدا با آنها برای آمریکا آرزوی نابودی و مرگ کردند. حالا روزنامه کیهان در ستون طنزش احتمال ترور رئیس‌جمهور آمریکا را دور از ذهن ندانسته و مقداری ادبیات چارواداری نثار ترامپ کرده است. بگذارید ترجمه کنیم: ترور ترامپ یعنی چیزی در راستای مرگ بر آمریکا. دقیق‌تر بگویم یعنی مرگ بر رئیس‌جمهور آمریکا. بگذار خیلی دقیق‌تر بگویم، یعنی مرگ بر همان رئیس‌جمهوری که قاتل سردار سلیمانی است و بنا بر حقوق شناخته شده بین‌المللی باید مجازات شود. مجازاتی که عالی‌ترین مقام کشور، آن را وعده داده است. شگفتا که موج عجیبی از انتقادات و تف و لعنت به چند پاراگراف طنز کیهان فضای سیاسی کشور را درنوردیده. عده‌ای خواستار عزل مدیر مسئول کیهان شده‌اند و هیأت نظارت بر مطبوعات به این روزنامه تذکر داده است. سخنگوی محترمه دولت مطلب کیهان را علیه منافع و امنیت ملی ایران دانسته! یادآوری می‌کنم که طی یک سال گذشته رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکا بسیاری از رهبران جبهه مقاومت را شهید و بارها رهبر معظم انقلاب و رئیس‌جمهور را به ترور تهدید کرده و این مسأله در رسانه‌های غربی و آمریکایی بازتاب داشته است. اینکه آرزوی مرگ ترامپ تا این اندازه در کشور ما مخالف دارد، خوفناک است! و اینکه مذاکره با آمریکا دارد به ناموس برخی سیاسیون و رسانه‌ها تبدیل می‌شود، هولناک است. ✍🏼زهرا محسنی‌فر @lafzeghalam

پدر ژپتو کت زمستانی‌اش (فرش زیر پایش) را فروخت تا برای پینوکیو کتاب بخرد و او را به مدرسه بفرستد (به امید عبرت‌آموزی و آگاهی‌بخشی). گربه نره و روباه مکار وسوسه‌اش کردند تا کتاب (دانش و میراث مادی و معنوی‌اش) را بفروشد و بلیط نمایش خیمه‌شب‌بازی بخرد (در غفلت مشغول سرگرمی دنیا شود). پینوکیو قاطی عروسک‌های نمایش شد و آنجا را به هم ریخت تا فوکوی آدمخوار که صاحب خیمه‌شب‌بازی بود، تصمیم بگیرد او را هیزم آتش اجاقش کند (سزای ساده‌لوحانی که گروگان گرگان عالم می‌شوند). گریه‌های بی‌امان پینوکیو و تعریف ماجرای فقر خانوادگی‌اش (خزانه‌ی خالی) ظاهراً دل فوکو را به رحم آورد تا چند سکه پاپاسی کف دست پینوکیو بیندازد (گشایش‌های آب‌نباتی) و او را دک کند. گربه نره و روباه مکار (پلیس خوب و پلیس بد) دوباره برای مذاکره سراغ پینوکیو رفتند تا از فقر و نداری‌اش سوء استفاده کنند. آنها پیشنهاد سرمایه‌گذاری در مزرعه‌ی معجزات (دهکده جهانی) را به پینوکیو دادند (درِ باغ سبز). پسرکِ چوبیِ مغزفندقی تمام سکه‌هایش را در مزرعه‌ی موهومی کاشت (همه تخم‌مرغ‌ها در یک سبد) تا درخت سکه بروید (تحول اقتصادی با رویافروشی)! وقتی پینوکیو رفت تا کلاهش را پر از آب و کاشته‌هایش را آبیاری کند، گربه و روباه سکه‌ها را از زیر خاک، کش رفتند و فلنگ را بستند تا سر پسرک بی‌کلاه بماند (خسارت محض). نتیجه‌گیری اخلاقی: در دنیایی که پر از گرگ و روباه و گربه است، مهم این است که پینوکیو نباشیم. ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

📌دیپلمات نه، ترامپ لات است. ترامپ، عصاره‌ی فضولات آمریکاست. دیگر از دست چدنی با روکش مخملی خبری نیست. سیاست مشت آهنین یانکی‌ها، تعارفات و تشریفات دیپلماسی را له و لَوَرده کرده. ترامپ دنیا را شبیه سرِ گردنه می‌بیند: «هی! منابع کشورت رو رد کن بیاد و الّا همتونو لوله می‌کنم!» مردک، حرفش را لای زرورق دیپلماسی نمی‌پیچد. با دنیا لخت و عریان و به زبان چارواداری صحبت می‌کند. گرز استبداد را بلند کرده و در فضای سیاست بین‌الملل می‌چرخاند تا کشورها را تلکه کند. ترامپ، دیپلمات نیست، لات است. کسی هم جرأت نمی‌کند آینه‌ای جلویش بگیرد و بگوید: «پادشاه لخت است». قمارباز، خودشیفتگی را به مرز جنون رسانده. او ولع خدا شدن دارد و برای استیلای مطلق بر ثروت جهان، له‌له می‌زند. لاکردار سیری ندارد و می‌خواهد دنیا را قورت دهد و هر چه در حلقش می‌ریزند، باز می‌گوید: «هَلْ مِنْ مَزِید؟». خدا البته گنده‌تر از او را در نیل غرق کرده، اما ترامپ شبیه یک گوریل زرد با مشت به سینه‌اش می‌کوبد و می‌گوید: «أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَیٰ»! حق دارد؛ در زیر آسمان خدا، تنها حوثی‌ها اراده کرده‌اند با قوه قهریه جلویش در بیایند و کرک و پرش را بریزند و او را تنظیم باد کنند. الباقی کشورها مسیر دیپلماسی را در پیش گرفته یا تعارفات تعرفه‌ای را روی میز گذاشته‌اند. الحمدللّه امروز از پنج بعلاوه یک دیگر خبری نیست (چند مزاحم کمتر!) و ما رودروایسی را کنار گذاشته و یک‌راست رفته‌ایم سراغ کدخدا. عصای موسی (ع) را شاید وقتی دیگر زمین بزنیم و کودک‌کشان و جهان‌خواران را بترکانیم. امروز اما به چوب جادوی ترامپ دخیل بسته‌ایم تا اقتصادمان را بتکاند. از فردا، «امضای ترامپ تضمین است»، اما فراموش نکنیم که مردک، گردن‌گیرش خراب است و امروز کاغذی را امضا کند، فردا جلوی دوربین‌ها همان را پاره می‌کند و آب از آب تکان نمی‌خورد. وقتی دست توافق می‌دهد، باید انگشتانمان را بشماریم تا کم نشده باشد. بله ترامپ، عصاره‌ی فضولات آمریکاست. #مذاکره ✍#زهرا_محسنی_فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648

سپاس از برادر ارجمند و شاعر گرانقدر آیینی آقای مهدی جهاندار که غزلی مرتبط با یادداشت عیدانه‌ام سرودند. اشعار ایشان را در کانال «هی هات» بخوانید: @mehdi_jahandar 🚩 سال هزار و چارصد و... وَالیل باش، سوره‌ی وَالعصر پیش روست طاقت بیار هرچه کم و کسر پیش روست دل خوش به وعده‌های قفس‌‍مسلکان مکن آن بی‌کرانِ بی‌حد و بی‌حصر پیش روست موسی! سر از حمایت محروم برندار حتی اگر تفرعن یک قصر پیش روست دل را چه جای تازه به دوران رسیده‌ها آغوشِ آن یگانه‌ی هر عصر پیش روست سال هزار و چارصد و غم گذشت و رفت سال هزار و چارصد و نصر پیش روست ✍زهرا محسنی‌فر https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648