نکته «لاريب فيه» يعنى در اينكه قرآن از سوى خداست، شكّى نيست. زيرا مطالب آن به گونه اى است كه جايى براى اين شكّ وترديد باقى نمى گذارد واگر #شكّى در كار باشد، بخاطر #سوءظن و #روحيّه_لجاجت افراد است. چنانكه قرآن مى فرمايد: «فهم فى رَيبهم يَتردّدون» آنان در شكّى كه خود ايجاد مى كنند، #سردرگم هستند. #هدف قرآن، #هدايت_مردم است و اگر به مسائلى از قبيل خلقتِ آسمان ها و زمين و گياهان و حيوانات و... اشاره كرده به خاطر آن است كه #توجّه_مردم به آنها، موجب توجّه به #علم و #قدرت و #حكمت_خداوند گردد. قرآن وسيله هدايت همه مردم است؛ «هدىً للنّاس» همانند خورشيد بر همه مى تابد، ولى تنها كسانى از آن بهره مى برند كه #فطرتِ_پاك داشته و در برابر حقّ #خاضع باشند؛ «هدىً للمتّقين» همچنان كه نور خورشيد، تنها از شيشه ى تميز عبور مى كند، نه از خشت وگِل. لذا فاسقان، ظالمان، كافران، دل مردگان، مسرفان و تكذيب كنندگان از هدايت قرآن بهره مند نمى شوند. سؤال: اين آيه درباره قرآن ومطالب آن مى فرمايد: «لاريب فيه» هيچ شكّى در آن نيست. در حالى كه خود قرآن شكّ وترديد مخالفان را در اين باره بيان مى دارد: يك جا مى فرمايد: «انّنا لفى شكّ ممّا تَدعونا اليه مُريب» ما درباره آنچه ما را به آن مى خوانى، در شكّ هستيم. و در مورد شكّ در وحى ونبوّت نيز مى خوانيم: «بل هم فى شك من ذكرى» درباره ى قيامت نيز آمده: «لنعلم من يؤمن بالاخرة ممن هو منها فى شك» بنابراين چگونه مى فرمايد: «لاريب فيه» هيچ شكّى در قرآن ومحتواى آن نيست؟ پاسخ: مراد از جمله «لاريب فيه» آن نيست كه كسى در آن #شكّ_نكرده و يا شكّ نمى كند، بلكه منظور آن است كه #حقّانيت_قرآن به قدرى #محكم است كه جاى شكّ ندارد و اگر كسى شكّ كند به خاطر كور دلى خود اوست. چنانكه در آيه 66 سوره نمل مى فرمايد: «بل هم فى شك بل هم منها عمون» @lahazate_talaei_ketabkhani