🔰به بهانه آغاز به کار «مجله افکار بانوان حوزوی»، مدیر قرارگاه قلم، جناب آقای علی اسفندیار، یادداشتی ارسال کردند، که تقدیم شما همراهان عزیز میشود. 👇
🔅انتخاب کلمه؛ انتخاب آرامِ زندگی
✍️علی اسفندیار
زندگی را باید شناخت، یکی از لوازم شناخت خوب، شیوه روایت ما از مسائلی است که با آن روبهرو هستیم و پاسخ به این پرسشها که «باید از چه زاویهای به خود و جامعه نگاه کنیم؟»، «باید چه کلماتی را به زبان بیاوریم؟» و «برای نیازهای معنوی و مادی خود باید دست به چه انتخابی بزنیم؟»
از این رو سنجشِ وضعیتی که در آن هستیم در گرو نوع نگاه ما است. بسیاری از افراد با خودشان حرف میزنند، برنامهریزی میکنند و برای آینده و آرامش خود خود نقشه میکشند؛ اما مسأله اینجاست که در برخورد با خود از چه کلماتی استفاده میکنیم؟ کلمات آرام یا ناآرام؟ اینجاست که انتخاب ما از میان دنیای کلمهها، آرامش دنیای ما را رقم بزند.
گاهی استفاده از کلمات نیکو، و به قول امروزیها کلمات مثبت و پرانرژی، زندگی ما را میسازد. انتخاب لحن و کلمات مثبت نشان میدهد که برای خودتان و اطرافیان احترام قائل هستید. همانگونه که خداوند به حضرت موسی و برادرش هارون دستور داد حتی با فرعون، سخن نرم و نیکو را انتخاب کنند نه درشتی و خشونتهای زبانی را! «فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً».
دریافت آرامش از دغدغههای تاریخی بشر است، انسان امروز فکر میکند در چرخه تکنولوژی در حال بلعیدهشدن است و در دام تبلیغات سهمگین بازار و تجارت افتاده است، همه چیز برای او استرسآور شده است؛ این جملهها بخشی از واقعیتهای امروز است که با لحن ترس آور و منفی بیان شده است، حالا می خواهیم زاویه دید خودمان را تغییر دهید و از دنیای واژگانی ذهن خود، بهترین و مناسبترین کلمهها را انتخاب کنیم و به خودمان قول بدهیم با «قول لیّن» رفتار کنیم.
بنابر این میتوانیم از این پس:
به جای عبارت «راههای درمان اضطراب» بگوییم: راههای حفظ آرامش.
به جای «راه رهایی از دام شیطان» بگوییم: راه نیافتادن در دام شیطان.
به جای جملهی «چاقی خود را درمان کنیم» بگوییم: چگونه چاق نشویم؟
به جای «بررسی عوامل دروغگویی» بگوییم: آثار راستگویی در زندگی ما
و به جای این که بگوییم «چرا من خوشبخت نیستم؟» جملهی «برای خوشبختی تلاش میکنم» را به زبان بیاوریم.
همین طور در مواجهه با مسائل دینی و معرفتی با مسألهای به نام انتخاب و زاویه دید رو به رو هستیم؛ برخی افراد و شبههکنندگان دینی، حکم قصاص را مایه مرگ و ناامیدی میدانند؛ اما نگاه خدا به قصاص، نگاه امید و زندگی است و در آیه 179 بقره چنین تصریح میکند: «وَ لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ». با این زاویه دیدِ خداپسندانه؛ هم فرهنگ شهادت و هم فرهنگ قصاص، هر دو زندگیآور و زندگیساز است. شهید، مرگ خود را زندگی میداند و شهادت را انتخاب میکند تا هم خود و هم جامعه زنده بماند و مجرم نیز با رفتنِ اجباریاش و به حکم قانون، دیگران را از خطا و قتل باز میدارد و حذفش زمینه زندگی دیگران میشود.
حالا ببینید چه روایتهای گوناگونی از جهاد و قصاص پیش روی ماست که نشان از تفاوت «زاویه دید و فهمهای» افراد به رویدادها، مفاهیم و مسائل دارد؟! زاویهی دید است که اندیشه و رفتار فردی و اجتماعی را رقم میزند و «کلمات» وجهِ آشکارگی زاویهی دیدها است. شما میتوانید به جای سوء تفاهم به خودتان و اطرافتان، کلمات انگیزشی و امیدوارانه را انتخاب کنید.
به هر روی، انسان در قرآن کریم به «قول حَسَن، قول احسن، قول لیّن، قول سدید، قول کریم و قول معروف» امر شده است؛ اگر حرف خوب با کلمات خوب بیان شود، حلّ مسائل زندگی، آسانتر رخ میدهد و آرامش در عصر مدرن و تکاپوهای تکنولوژیکی، دست یافتنیتر میشود.
نتیجه آنکه؛ با روایت مثبت از خودمان و شرایطمان، نقطههای منفی زندگی را کمرنگ و حذف کنیم، بسیار آرام و نرم، مثل موسی نزد فرعون.
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI