اسلام مکتب #عدل است، نه مثل غربى ها افراط در مصرف #گوشت را توصیه مى کند، و نه مثل بودایى ها آن را #حرام مى داند، و نه مثل چینى ها خوردن گوشت هر حیوانى را به هر شکلى جایز مى داند. در اسلام براى مصرف گوشت، شرایط و حدودى است، از جمله: الف: گوشت حیوانات گوشتخوار را نخورید وداراى آلودگى هاى مختلف #میکربى وانگلى و… هستند. ب: گوشت #درندگان را نخورید، که #روح قساوت و درندگى در شما پیدا مى شود. ج: گوشت حیواناتى که موجب #تنفر عمومى است، مصرف نکنید. د: گوشت حیوانى که هنگام ذبح، نام مبارک #خدا بر آن گفته نشده، نخورید. ه : گوشت مردار را نخورید. چون هنگام مرگ حیوان، خون پیش از هر چیز دیگر فاسد شده و ایجاد نوعى مسمومیّت مى کند، از این رو حیواناتى که خفّه شده، شاخ خورده، پرت شده، کتک خورده و دریده شده که جان دادنشان همراه با بیرون آمدن کامل #خون نیست، در اسلام خوردن آنان حرام است. [۳] از همه ى حیوانات حرام گوشت، فقط نام خوک در این آیه آمده، چون مصرف آن رواج داشته است. امام صادق علیه السلام درباره ى گوشت مردار فرمود: کسى به آن نزدیک نشد مگر آنکه ضعف ولاغرى وسستى وقطع نسل و#سکته و#مرگ ناگهانى او را گرفت. خونخوارى رسم جاهلیّت بود. این کار، سبب قساوت قلب و بى رحمى مى شود، تا حدّى که خطر کشتن فرزند یا پدر و مادر را به همراه دارد. خونخوار، رفیق ودوست نمى شناسد. [۴] لذا خوردن #خون حرام است، امّا تزریق آن اشکالى ندارد. سؤال: آیا اجازه ى کشتن حیوانات براى مصرف گوشت آنها، با #رحمت الهى سازگار است؟ پاسخ: اساس آفرینش بر تبدیل وتحوّل است. #خاک، #گیاه مى شود، گیاه، حیوان مى گردد و حیوان حلال به تغذیه برای انسان تبدیل مى شود ونتیجه ى این تبدیل ها، رشد است.